آدم گاهی اوقات نه جایی دارد برای رفتن، نه جایی دارد برای ماندن. مانده است وسط دنیا، بیپناه، ترسیده و خسته.
گاهی حرفهای نگفتهی آدم میشه یه موزیک،
یه جمله از کتاب، یه دیالوگ از فیلم، یه حرف از کسی.
گفتم: همدیگر را میشناسید؟
گفت: روزهایی بود که رویاهای مشترکی داشتیم، حالا اما؟ آشنایِ غریبهایم.