به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم . .

کهکشان‌ها همه بر گِردِ نجف چی عزیزم؟ سیاراند

آزادی بیان آمریکا اینجوریه که: آزادی هر حرفی که ما می‌خوایم و بزنی.

در نهایت کسی برنده می‌شه که از شکست نترسه.

می‌گفت: والا این آدمان که به هم ضرر می‌رسونن، اسم سیگار الکی بد در رفته.

هربار که یک کتاب و تموم می‌کنم غمی بهم اضافه میشه‌. در حقیقت من برای افراد و حرف های اون کتاب دلم تنگ می‌شه.

با فکر اینکه مولانایی سالها به دنبال شمس گشتی. اما با خودت فکر نکردی که شاید شمس خودِ تو باشی عزیزم؟

جناب عماد وقتی بعد از پشت سر گذاشتن غم ها به درجه سِر شدگی در غم رسیدند اینگونه فرمودند: شب ها گذشت و شام دل من سحر نشد گویا به عالمی دگر افتاده کار من.

مُرده‌ها بيشتر از زنده‌ها، گل دريافت می‌كنند چون افسوس هميشه، قوی‌تر از قدرشناسی است. حالا چند روز دیگه بقیه‌‌خواهر برادراشونم چشم باز می‌کنن اونوقت حیاط می‌شه گلستون.

پیامی به تمام هَلی‌های دنیا: مثل دیروز تو را دوست ندارم دیگر متحول شده‌ام دوست‌‌ترت می‌دارم!

اگه از بلندی آسمون بترسی، نمیتونی مالک ماه بشی! خب؟! ‌

همه به زبون فارسی صحبت می‌کنیم ولی هیچ‌کدوم حرف همو نمی‌فهمیم!

به لحاظ گرما، دنیا نسخه‌ی دست دوم جهنمه.

می‌گه: عجب جون سختی هستی که هنوز به فکر آینده‌ای.

رها؛

واسه شفا تموم بیمار‌ها دعا کنین مخصوصا عزیزِ من. من جونم به جونش بستس. یهو زنگ زدن بهم ‌که بردنش ccu.

قربون نفسای حقتون، فردا مرخص می‌شن.