#صدای_کربلا ۱۳ 🏴 #استاد_شجاعی #استاد_انصاریان ▪️کربلا قصه‌ی مردن‌های دردناک و بلاخیز نیست! ▫️کربلا نمایشِ الگوهای زیبا مُردن است! ⚡️اما همه‌ی عزاداران کربلا، به این پایان زیبا نائل نمی‌شوند! - شما فکر می‌کنید اهل زیبا مُردن‌اید یا نه؟ - اصلاً این زیبا مُردن برای شما موضوعیت دارد یا نه؟ 💥همه نمی‌توانند به سکانس پایان کربلا در زندگی خویش، برسند! https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

بصیرت به پست و مقام و عمامه و حفظ قرآن و غیره نیست بلکه به وجودی است که از درون شماست https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

📸 کمک ۲۸۰ میلیارد ریالی هیات‌های مذهبی یزد به نیازمندان آقای تزویر... آقای علی کریمی شما چیکار کردی؟ @Afsaran_ir https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

۱۸مرداد؛ روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم و سالگرد پرواز شهید محسن حججی گرامی باد https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

مسیح علینژاد فیلم رقصش را در روز عاشورا به اشتراک گذاشته خیلی خوبه که خودتون رو می‌ریزید بیرون، اهل بیت خط قرمز این مردم هستند و هرکسی به اهل بیت توهین کرده کم کم حذف شده https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

نامه ای به پدر ... یه نمونه فوق العاده از فناوری آشکارسازی ایمان مردم که حضرت آقا امام خامنه ای فرمودند پیگیر باشید.... https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی #حرف_خاص برای آموختن هر علمی، هنری، مهارتی و ... دوره‌های مختلفی را گذرانده‌ایم و برایش تلاش کرده‌ایم! اما هرگز به "دعا" بعنوان یک مهارت ضروری برای زندگی، که تنها راه جلب توجه الله، دفع بلاها، دفع حملات شیاطین جن و انس، و جذب امدادهای غیب برای رفع تمام مشکلات مادی و معنوی است، نگاه نکرده‌ایم و بدنبال آموختن این مهارت نبوده‌ایم. 🔺 سؤال : مگر "دعا کردن" آموختنی است؟ کجا و چگونه می‌توان این مهارت را آموخت؟ ※ منبع: شرح دعاهای صحیفه جامعه سجادیه | ویژه شهادت حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام | https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

شهادت جانسوز امام سجاد(ع) تسلیت.🖤🥀 #استوری #محرم 🏴 #امام_سجاد 🖤 https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

▪️ حماسه‌ای که امام زین‌العابدین (ع) در مجلس یزید آفرید! 🔹 در روز جمعه‌اى در شام نماز جمعه است. ناچار خود یزید باید شرکت کند. اول آن خطیبى که به اصطلاح دستورى بود، رفت و هرچه قبلا به او گفته بودند گفت؛ تجلیل فراوان از یزید و معاویه کرد، هر صفت خوبى در دنیا بود براى این‌ها ذکر کرد و بعد شروع کرد به سبّ کردن و دشنام دادن على (ع) و امام حسین (ع) به عنوان اینکه این‌ها -العیاذ بالله- از دین خدا خارج شدند، چنین کردند، چنان کردند. 🔸 زین‌العابدین (ع) از پاى منبر نهیب زد: «أیهَا الْخَطیبُ! اشْتَرَیتَ مَرْضاةَ المَخْلوقِ بِسَخَطِ الْخالِق» تو براى رضاى یک مخلوق، سخط پروردگار را براى خودت خریدى. بعد خطاب کرد به یزید که آیا اجازه مى‌دهى من بروم بالاى این چوب‌ها دو کلمه حرف بزنم؟ یزید اجازه نداد. 🔹 آن‌هایى که اطراف بودند، از باب اینکه على بن حسین (ع)، حجازى است، اهل حجاز است و سخن مردم حجاز شیرین و لطیف است، براى اینکه به اصطلاح سخنرانى‌اش را ببینند، گفتند: اجازه بدهید، مانعى ندارد. ولى یزید امتناع کرد. پسرش آمد و به او گفت: پدرجان! اجازه بدهید، ما مى‌خواهیم ببینیم این جوان حجازى چگونه سخنرانى مى‌کند. گفت: من از این‌ها مى‌ترسم. این‌قدر فشار آوردند تا مجبور شد؛ یعنى دید دیگر بیش از این، اظهار عجز و ترس است؛ اجازه داد. 🔸 ببینید این زین‌العابدین (ع) که در آن وقت از یک طرف بیمار بود (منتها بعدها دیگر بیمارى نداشت، با ائمّه دیگر فرق نمى‌کرد) و از طرف دیگر اسیر، و به قول معروفِ اهل منبر چهل منزل با آن غُل و زنجیر تا شام آمده بود، وقتى بالاى منبر رفت چه کرد! چه ولوله‌اى ایجاد کرد! یزید دست و پایش را گم کرد. گفت الآن مردم مى‌ریزند و مرا مى‌کشند. 🔹 دست به حیله‌اى زد. ظهر بود، یک‌دفعه به مؤذّن گفت: اذان! وقت نماز دیر مى‌شود. صداى مؤذّن بلند شد. زین‌العابدین (ع) خاموش شد. مؤذّن گفت: «الله اکبَرُ، الله اکبَرُ»، امام حکایت کرد: «الله اکبَرُ، الله اکبَرُ». مؤذّن گفت: «اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا الله، اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا الله»، باز امام حکایت کرد، تا رسید به شهادت به رسالت پیغمبر اکرم (ص). تا به اینجا رسید، زین‌العابدین (ع) فریاد زد: مؤذّن! سکوت کن. رو کرد به یزید و فرمود: یزید! این که اینجا اسمش برده مى‌شود و گواهى به رسالت او مى‌دهید کیست؟ ایهاالناس! ما را که به اسارت آورده‌اید کیستیم؟ پدر مرا که شهید کردید که بود؟ و این کیست که شما به رسالت او شهادت مى‌دهید؟ تا آن وقت اصلا مردم درست آگاه نبودند که چه کرده‌اند. 🔸 آن‌وقت شما مى‌شنوید که یزید بعدها اهل بیت پیغمبر (ص) را از آن خرابه بیرون آورد و بعد دستور داد که آنها را با احترام ببرند. نعمان بن بشیر را که آدم نرم‌تر و ملایم‌ترى بود، ملازم قرار داد و گفت: حداکثر مهربانى را با این‌ها از شام تا مدینه بکن. 🔹 این براى چه بود؟ آیا یزید نجیب شده بود؟ روحیه یزید فرق کرد؟ ابداً. دنیا و محیط یزید عوض شد. شما مى‌شنوید که یزید، بعد دیگر پسر زیاد را لعنت مى‌کرد و مى‌گفت: تمام، گناه او بود. اصلا منکر شد و گفت من چنین دستورى ندادم، ابن زیاد از پیش خود چنین کارى کرد. چرا؟ چون زین‌العابدین (ع) و زینب (س) اوضاع و احوال را برگرداندند. 📚 حماسه حسینی [شهید مطهری] ؛ ج ۱ ص ۲۹۳ (با تلخیص) https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73