🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_608 💡کلمات کلیدی : #شاهنامه_فردوسی، #پیامبر، #چهار_خلیفه، #شيعه ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe شاهنامه فردوسی در اصل کتابی بنام خدای نامه که فردوسی آنرا به نظم درآورد هزار سال پیش سروده شده یعنی پانصد سال بعد از پیامبر یا به عبارتی بعد از امامت حضرت مهدی . فردسی در این کتاب به صراحت فقط از پیامبر و چهار خلیفه صحبت میکند . میدانیم که فردوسی به هیچ عنوان سنی نبوده . از اینجا معلوم میشود که در آن زمان هنوز فرقه ای بنام شیعه و امام زمان وجود نداشته. در واقع فرقه شیعه بعد از فردوسی است و مطلق به دوران شاه اسماعیل صفوی است ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ 👈پیش از پاسخ، یادآوری یک نکته ضرورت دارد: این روزها ملحدین و جریان ضاله ی وهابیت برای تشکیک در حقانیت دین اسلام و همچنین تضعیف تشیع و در جهت اختلاف افکنی بین مذاهب اسلامی، سخت به تکاپو افتاده اند و در این مسیر از سوء استفاده از آثار مشاهیر ایرانی و تحریف واقعیات تاریخی هم ابایی ندارند! و این موضوع ضرورت آگاهی مسلمانان را دو چندان می کند. ✅ پاسخ در دو بخش با محوریت "قدمت تشیع" و "مذهب فردوسی": 1⃣ تشيع با اسلام تاريخ يكسان دارد. در واقع تشيع همان اسلامي است كه پيامبر خدا(ص) آورده و يكي از تعاليم آن، استمرار رهبري و امامت به وسيله فردي است كه از جانب خدا تعيين و به وسيله پيامبر(ص) معرفي مي‌شود. اين اصل اساسي كه ضامن بقاي اسلام است و هويت تشيع را تشكيل مي‌دهد، در زمان خود رسول خدا(ص) به وسيله آن حضرت اعلام شد و گروهي از صحابه پيامبر، آن را پذيرفتند و پس از درگذشت رسول خدا بر همان پيمان باقي ماندند. اينان پيشگامان تشيع در عصر رسول خدا (ص) و پس از او بودند. نامگذاري پيروان علي(ع) به شيعه، از زمان خود پيامبر(ص) آغاز شده و روايات فراواني حاكي از آن است كه آن حضرت اين نام را بر پيروان علي(ع) نهاده است. yon.ir/2EJp به گواهی تاریخ و اسناد موثق، ملت نجیب ایران که از همان ابتدای تاریخ اسلام یا بعد از داستان تاریخی غدیر، در صف پیروان راستین امیر مؤمنان درآمدند. قرن ها قبل از آنکه دولت صفویه از اوائل قرن دهم هجری بر سر کار آید و پادشاهان آن تا ۱۳۱۱ ق، بر ایران سلطنت کنند و مذهب تشیع را دین رسمی ایرانیان اعلام نمایند، سلسله هایی که امیران آن شیعۀ امامیۀ اثنی عشریه هستند، ظهور پیدا می کنند. نظیر دیالمه یا آل بویه که از سال ۳۲۰ تا ۴۴۸ هـ ق در جنوب ایران و عراق عرب و عجم حکمروایی دارند. در اواخر قرن پنجم هجری نفوذ فرقۀ شیعۀ اثنی عشریه زیادتر می گردد و تقریباً در تمام کشور ایران از گیلان و مازندران گرفته تا نواحی ایرانِ مرکزی و غربی، تا نواحی شرق و شمال شرق ایران، ساکنان آنها شیعه هستند. yon.ir/3xCi 👈 نتیجه: صفویان موجب رسمی شدن مذهب تشیع شده اند و نویسنده ی شبهه بکل تاریخ گسترش تشیع در ایران پیش از صفویان را به عمد کتمان کرده است! 2⃣ طبق نظر بسیاری از محققان و شاهنامه پژوهان، فردوسی شیعه مذهب بوده است. او در سرآغاز شاهنامه اشعاری در وصف پیامبر اسلام و امام علی (ع) سروده که بیشتر شاهنامه پژوهان آنها را از ابیات اصلی شاهنامه می دانند. این ابیات حتی در کهن ترین نسخه ی دستنویس شاهنامه ( نسخه ی فلورانس ) هم موجود است. اما در لابلای این ابیات، به 4 بیت در مدح سه خلیفه ی اول مسلمانان برمی خوریم که همیشه محل بحث شاهنامه پژوهان بوده است: ...به گفتار پیغمبرت راه جوی دل از تیرگیها بدین آب شوی چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی خداوند امر و خداوند نهی (( که خورشید بعد از رسولان مه‏ نتابید بر کس ز بوبکر به‏ عمر کرد اسلام را آشکار بیاراست گیتی چو باغ بهار پس از هر دوان بود عثمان گزین خداوند شرم و خداوند دین‏ چهارم علی بود جفت بتول‏ که او را بخوبی ستاید رسول )) که من شهر علمم علی ام در است درست این سخن قول پیغمبرست گواهی دهم کاین سخنها ز اوست تو گویی دو گوشم پرآواز اوست.. بررسی قراین و شواهد موجود از "الحاقی" و "افزوده" بودن این ابیات حکایت دارند. استاد جلال خالقی مطلق، شاهنامه پژوه شهیر، که عمری روی این اثر حماسی کار کرده و "تصحیحی" گرانقدر از آن حاصل کرده است، با ارائه دلایلی، الحاقی بودن ابیات مورد بحث را اثبات کرده است و به قول وی "وصلگی سخن کاملاً آشکار است". (1) ادامه پاسخ 👇👇