eitaa logo
شبهات دانشجو
2.1هزار دنبال‌کننده
973 عکس
708 ویدیو
17 فایل
صفحه ای رسمی پاسخ ناب به شبهات دانشجویی 👌 جهت ارائه انتقادات ،پیشنهادات و راه ارتباطی با مدیریت کانال ↘️↘️ @Ali_akbarzade_313
مشاهده در ایتا
دانلود
✅جواب کامل شبهه ↘️👇 زیاد دنبال این نباشید که به هر حرفی که مطرح می‌کنند پاسخ دهید و البته بهتر آن است که خود را مخاطب و هدف شبهه‌پراکنان قرار ندهید، چرا که اولاً حیف وقت و این عمر شریف است؛ ثانیاً این حرف‌ها تمامی ندارد و شما هر کدام را پاسخ دهید، چیز دیگری می‌گویند و ثالثاً گمان نکنید که طراحان این حرف‌ها یا شایع کنندگان به دنبال پاسخ هستند و بسیاری حتی خود پاسخ را می‌دانند. بلکه کارشان این است که یک حرفی را وسط بیاندازند و ایجاد شائبه کنند و البته که به جز خودشان نیز کسی به آن توجه ندارد و مصداق «خودگویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی» می‌باشند. آیا گمان می‌کنید آنانی که تحت عنوان طرفدارای از این یا آن شخص، این گونه جوّسازی می‌کنند، اصلاً اهل اعتقادات و احکام اسلامی هستند که حالا اهل مرجعیت و تقلید نیز باشند؟! مگر اجتهاد یا مرجعیت حزب یا تیم فوتبال است که طرفداری بخواهد. باور بفرمایید که اصلاً نمی‌دانند که اجتهاد چیست و نمی‌دانند که یک مرحله‌ای از تحصیلات علومی دینی است و پول نیست که کسی به کسی بدهد یا ندهد. 👈👈دقت نمایید که گاهی کسی سؤال می‌کند که بر علمش افزوده شود، مثل کسی که محقق است و مثلاً در علم رجال یا تاریخ تحقیق می‌نماید، اما گاهی کسی سؤالی می‌کند که ایجاد جوّ نماید، بدیهی است که مخاطب عاقل و بصیر اصلاً به او جواب نمی‌دهد. و اگر او پرسید امام خمینی (ره) اجتهاد را از چه کسی گرفت؟ پاسخ می‌دهد: به شما ربطی ندارد؛ حال او هر چه می‌خواهد جنجال کند که چرا بد جواب دادی؟ جوابت تند بود؟ منطقی نبود و ... – چرا که اینها دنبال جدل و جوّسازی هستند و نه پاسخ. وگرنه دست کم می‌فهمند که ایشان مجتهد، فیلسوف، عارف، ادیب و سیاستمدار بود، خواه بدانیم که کی، کجا و در چند سالگی به اجتهاد رسید یا ندانیم. امیرالمؤمنین علیه‌السلام که مکرر می‌فرمود: از من بپرسید تا من را از دست نداده‌اید و من به همه علوم واقفم، در مجلسی خطاب به سائلی فرمود: «جواب تو را نمی‌دهم»، او معترض شد که چرا؟ فرمود: تو نمی‌پرسی که بدانی، بلکه می‌پرسی که مجلس را به هم بریزی. به آنها بگویید: این که امام خمینی (ره) در چند سالگی مجتهد شد و ...، اصلاً به درد شما نمی‌خورد، شما بروید تحقیق کنید که از چه زمانی مستعمره شدید و چرا؟ از چه زمانی به استثمار درآمدید و چرا؟ از چه زمانی خوار شده و به خودزنی افتادید و چرا؟ چرا با هر حقی جدل می‌کنید و چرا؟ و این رفتارهای‌تان به سود کیست؟ لذا شما اصراری به پاسخ نداشته باشید. اما جهت اطلاع شما دوست عزیز که این سؤال را برای ما فرستادید و فرض بر این است که قصد تحقیق دارید، و سایر علاقمندان، به نکات ذیل اشاره می‌گردد:👇👇👇↘️↘️ حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (ره)، مرجع تقلید و نیز رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که دست اجانب را از سر این ملت کوتاه کرد، پایه‌های سلطه‌ی استکبار جهانی را لرزاند و تمامی ملل مسلمان را متوجه اسلبه قیامام و ملل مستضعف را امیدوار کرد و به همین دلیل خوار چشم دشمنان و نیز حسودان می‌باشد، ایشان پس از گذران دروس مقدماتی و هم چنین علوم جدید در مدارس، در سال 1339 هجرى در 19 سالگى به اراک رفت تا از حوزه‏ى علمیه‏ى اراک که در آن زمان زیر نظر حضرت آیت الله حائرى اداره مى‏شد بهره‏مند گردد. ایشان دروس سطح را نزد استاد خود مرحوم «سید على یثربى کاشانى» به پایان رساندند و پس از آن تا رسیدن به اجتهاد نزد مرحوم آیت الله حائری (ره) که بنیانگذار حوزه علمیه قم بودند، تعلیم دیدند و در سن 35 سالگی نیز به اجتهاد رسیدند. البته در سن 20 سالگی نیز به همراه ایشان عازم قم شده بودند. امام خمینی (ره)، همزمان با ورود مرحوم حضرت آیت‌الله بروجردی (ره) به شهر قم، تدریس «خارج» را در حوزه‌ی علمیه قم آغاز نمودند [البته اگر حسودان و دشمنان بدانند که درس خارج چیست و تدریس آن یعنی چه؟]. تدریس فلسفه به سطوح مختلف حوزوی را از سن 28 سالگی آغاز نمودند و کتاب معروف «کشف الأسرار» را نیز پس از ورود به قم نگاشتند. پس از وفات آیت الله حائری (ره)، ایشان از چهره‌های بارز و مجتهدین به نام قم بودند و پس از رحلت آیت الله بروجردی (ره)، جمع فراوانى از علما و فضلاى حوزه به حضرت امام اصرار نمودند که رساله‏ى عملیه‏ى ایشان را منتشر نمایند، اما ایشان نپذیرفتند. لذا فتاواى ایشان (که در درس خارج نیز تدریس و بحث می‌شد) را از حاشیه‏ى ایشان بر کتاب وسیلة النجاة سید ابو الحسن اصفهانى و حاشیه‏ى بر عروة الوثقى به دست مى‏آوردند. بعد از وفات حضرت آیت الله حکیم نیز جمع فراوانى از علما، طلاب و مردم مقلد ایشان شدند. از اساتید به نام ایشان: آیت الله پسندیده، آیت الله حاج شیخ عبد الکریم حائری، آیت الله اراکى‏، آیت الله سید على یثربى کاشانى‏، آیت الله میرزا محمد على شاه‏آبادى و آیت الله حاج میرزا جواد ملکى تبریزى، رحمة‌الله علیهم اجمعین بودند🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دودوتا چهارتا نمیشه دو دوتا هرچی امام حسین بگه‌س، قبول نداری برو اربعین میفهمی... ┈••✾•🌻 🌿🌺🌿 🌻•✾••┈ 📌 پاسخ ناب به شبهات دانشجویی 👇👌✅↙️ ╭─-┅═ঊঈ🔶ঊঈ═┅-─╮ @x_shobhe313 ╰─-┅═ঊঈ🔶ঊঈ═┅-─╯
7.16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴آجرک الله یا بقیة الله بحرمة الحسین اللهم عجل لولیک فرج 🖤 ✅امام حسین علیه السلام بعد از منع نامگذاری علی بر روی فرزندان هر سه پسرش را علی نام نهادند علی اکبر و علی اصغر علیهم السلام در کربلا شهید شدند و علی اوسط نیز بعد از گذشت چندین سال از کربلا درست بعد از عاشورا به شهادت رسیدند که همه بدانند شهید زنده ای کربلا نیز به شهدای کربلا ملحق گردید🖤 ⚫️ فرا رسیدن شهادت امام زین العابدین ع رو بر همه ای دانشجو معلمان عزیز،اساتیدبزرگوار و همراهان همیشگی کانل پاسخ به شبهات دانشجویی تسلیت عرض میکنیم 🖤🏴 ----------------------- ↙️ 🆔 @x_shobhe313
جواب کامل شبهه↘️↘️ توجه به نکاتی می‌تواند ما را در دست‌یابی به جواب یاری رساند. الف) در روایات، زیارت‌نامه‌ها، صلوات بر حجج طاهره(ع)، دعای توسل به ائمه(ع) از امام زین العابدین با نام علی بن الحسین یاد شده است مثلا: السلام علی علیّ بن الحسین(زیارت امام حسین در روز عرفه)؛ اللهم صلّ علی علیّ بن الحسین (صلوات بر حجج طاهره)؛ السلام علیک یا مولای یا ابا محمد علی بن الحسین(زیارت جامعه)؛ یا اباالحسن یا علی بن الحسین(دعای توسل به ائمه). ب) در زیارت‌نامه‌ها و رجزنامه‌ای که از حضرت علی اکبر برجای است از آن‌حضرت این‌گونه یاد شده است: «السلام علی علیّ بن الحسین الشهید(زیارت وارث) السلام علی علیّ بن الحسین الشهید(زیارت عاشورای غیر معروفه)؛ السلام علیک یابن الحسین الشهید(زیارت مطلقه‌ی امام حسین)[1] و در رجزنامۀ آن‌حضرت آمده است: «انا علیّ بن الحسین بن علی نحن و بیت الله اولی بالنبی»[2] ج) اگرچه "علی بن الحسین" در زیارت‌نامه‌ها، توسلات، صلوات، رجزنامه و روایات، نام مشترکی برای امام زین العابدین و علی اکبر(ع) است، امّا به دلایل زیر مراد از علی بن الحسین در زیارت عاشورا، علی اکبر است: از امام محمد باقر(ع) روایت شده است: کسانی که در روز دهم محرم در سرزمین کربلا هستند، و کسانی که در آن‌روز مقدور نیست در سرزمین کربلا باشند، در صحرا یا بالای منزل، با اشاره به سرزمین کربلا، زیارت عاشورا را بخوانند.[3] همان‌گونه که ملاحظه شد، در زیارت عاشورای غیر معروفه و زیارت وارث و زیارت مطلقه‌ی امام حسین(عپس از علی بن الحسین لقب شهید آمده است، و این لقب برای زین العابدین(ع) در زیارت‌نامه‌ها و توسّلات و ....... نیامده است. این زیارت اختصاص به کشتگان دارد؛ لذا کسی احتمال نداده است که على بن الحسین مذکور در این زیارت، امام سجاد(ع) باشد و قرینۀ بر این مدعا عبارت جابر بن عبد اللّه در زیارت اربعین است که در خطاب به اصحاب گفته است: «السلام على الارواح المنیخة بقبر أبی عبد اللّه».[4] لذا با این سه دلیل👆 می‌توان اطمینان حاصل کرد که مراد از علی بن الحسین، همان "علی اکبر" شهید در کربلا باشد. منابع : [1]. برای آگاهی از زیارت‌نامه‌ها، نک: مفاتیح الجنان. [2]. شیخ صدوق، امالی، ص 162، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق. [3]. نک: شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 772، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق. [4]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 98، ص 330، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
🔸بازدید سرپرست دانشگاه فرهنگیان کشور از پردیس شهید رجایی ارومیه🔸 🔺این بازدید در تاریخ ‌ ۱۴۰۲/۵/۱۹ ‌ ‌با حضور آقای دکتر غیاثی ندوشن سرپرست دانشگاه فرهنگیان کشور ، آقای دکتر قاسمی مسئول حراست دانشگاه فرهنگیان کشور و جناب حجت الاسلام دکتر اصغری مسئول مدیریت امور پردیس های استان آذربایجان غربی صورت گرفت. 🔺در این بازدید در مورد مشکلات پردیس اعم از کمبود فضای خوابگاه، فرسودگی ساختمان سرای دانشجویی، تسریع ساخت سالن آموزشی و مشکلات عام دانشگاه فرهنگیان صحبت شد و آقای دکتر غیاثی قول پیگیری دادند. ______________________________________ 🔰 بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی 🆔‌‌ @cfu_basij_wa
💎امام صادق علیه السلام: سه گروه نزد خدا شکایت می برند: 1️⃣ مسجد ویرانی که مردم در آن نماز نخوانند 2️⃣ عالمی که بین جاهلان تنها بماند 3️⃣ قرآن رها شده و غبار گرفته ای که خوانده نمیشود. 📗اصول کافی،جلد۲ ،صفحه ۱۱۸ ----------------------- شبهات دانشجویی↙️ 🆔 @x_shobhe313
9.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ببینید چادری‌های پردیس بعد از شنیدن حرفهای چه کردن👏😁 📌 دسته امربه‌معروفی شهرپردیس پارک امام رضا(ع) امثال این هنوز زنان عفیف و غیور ایرانی 💪بخصوص چادری‌ها رو خوب نشناختن☺️ 📣 شبهات دانشجویی ╭ l✍️ 🇮🇷 بامن‌بيا ╰┈➤@x_shobhe313 عاشقان حجاب و خوش غیرت ها 😍 حمایتم کنیدو عضو بشین ممنون
جواب کامل شبهه ↘️↘️ مرقد مطهر امام حسین در طول تاریخ به طور گسترده تخریب و تعمیر شده که به صورت کوتاه گزارش می‌شود:👇👇 1ـ زمان حاکمیت عبدالله سفاح از تشویق امام صادق به زیارت امام حسین و کیفیت زیارت آن حضرت استفاده می‌شود که قبر امام در آن زمان دارای بنا و ساختمان بود. این بنا در دوران امویان توسط دوستداران اهل بیت (ع) تأسیس شده بود، یا در سال‌های آغازین حکومت عباسیان بنیان گردیده بود. در حاکمیت عبدالله سفاح، نخستین خلیفة عباسی، زیارت مرقد و بارگاه حضرت رونق گرفت و عباسیان نیز از این گزینه به عنوان برترین ابزار در تضعیف امویان سود می‌جستند.(1) 2ـ تخریب در عصر هارون موقعیت مناسبی که مرقد امام در روزگار نخست حکومت عباسیان به دست آورده بود، پس از تثبیت حاکمیت آنان تغییر کرد و شیوه آنان در برخورد با علویان دگرگون گشت. بنا به برخی از گزارش های تاریخی هارون در دوران حکومتش (170 193ق) گاهی خادمان حرم امام حسین(ع) را فرا می خواند واز آنان بازجویی می کرد(2) و زائران مرقد امام حسین(ع)، به دستور وی در تنگنا قرار می گرفتند! به دستور او درخت سدری که بر مرقد سایه افکنده بود، از ریشه کنده شد،(3) بنای قبر تخریب گردید و زمین آن شخم زده شد.(4) 3ـ بازسازی مرقد در روزگار مأمون با روی کار آمدن مأمون سیاست تغییر کرد و در دوره حاکمیتش (198 218) به جهت ابراز علاقه ظاهری وی به علویان ، دوستداران اهل بیت(ع) بر مرقد امام بنایی را احداث کردند.(5) 4_تخریب مرقد در دوران متوکل متوکل -که از سال 236 247ق. حکومت را در دست گرفت - به دلیل کینه‌ای که با حضرت امیر(ع) و خاندانش داشت، مرقد مطهر امام حسین (ع) را موردحمله قرار داد. وی گروهی از مأموران خود را گرداگرد مرقد و راه‌های منتهی به آن گماشت و زائران را از زیارت قبر مطهر بازداشت و اعلام کرد: هر که را پس از سه روز در کربلا بیابیم به مسلخ خواهیم برد.(6) آن‌گاه به دستور وی قبر و خانه‌های اطراف آن را ویران کردند و زمین آن را شخم زدند و آب بر آن جاری کردند که آب در اطراف مرقد شریف به گردش درآمد و قبر را فرانگرفت.(7) لیکن چندی نگذشت که به دست پسرش منتصر به قتل رسید.(8) 5ـ بازسازی در عصر منتصر چون منتصر عباسی به خلافت رسید. در حاکمیت شش ماهة خود(247 248ق) و در دوران زمام‌داری‌اش قبر امام را بازسازی کرد و عمارتی بر آن نهاد. از آن پس قبر سیدالشهدا(ع) رو به آبادانی رفت. 6ـ مرقد در عصر علویان طبرستان عمارتی که منتصر بر مرقد امام بنا کرده بود، در گستره سالیان دراز رو به ویرانی نهاد و سقف آن به سال 273ق. فروریخت.(9) «حسن بن زید علوی» حاکم طبرستان و دیلم (250 271 ق.)بنای مسجدی را کنار حرم آغاز کرد. 7ـ بازسازی در دوران عضدالدوله دوران آل‌بویه (322 ـ‌448ق) به دلیل قدرت فراگیر و گرایش شیعی آنان، دوران حرمت‌گذاری ‌و‌بازسازی اماکن مقدسه بود.(10) 8ـ مرقد و توسعه توسط ابن شاهین عمران بن شاهین که یکی از امرای بطایح بود (359 399ق) اولین بارمسجد و رواق پشت قبر مطهر که به نام وی معروف است را به بارگاه حسین ملحق کرد. 9ـ بازسازی حسن بن فضل وزیر آل بویه در سال 407ق. حرم در پی غفلت خادمان و سقوط دو شمع بزرگ، آتش گرفت که حسن بن فضل رامهرمزی وزیر دولت آل‌بویه، حرم مطهر را بازسازی کرد. 10ـ مرقد در حاکمیت سلجوقیان در نیمة دوم قرن پنجم که سلجوقیان حاکمیت پیدا کردند، با مرقد مطهر و زیارت آن، برخورد شایسته‌ای داشته و حرم را مرمت نمودند. 11ـ بازسازی مرقد در دوره ایلخانی در دوران حکومت ایلخانی آغازگر بازسازی، سلطان اویس ایلخانی (757 776ق) بود و تکمیل آن را پسرش سلطان حسین (776 784ق) بر عهده داشت که به سال 786 پایان یافت. سلطان حسین، ایوان معروف به ایوان طلا را نیز بنیان نهاد.(11) 12ـ بازسازی و تخریب در قرن‌های اخیر در سال 1135 همسر نادرشاه مبلغ زیادی برای نوسازی مرقد هزینه کرد و در سال 1232 فتحعلی‌شاه قاجار، قبه شریف را طلاکاری نمود. -------------------------- منابع: 1. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص 232 و 253. 2. تاریخ طبری، ج 5، ص 21. 4و5«طوسی، الامالی، ص 325، شماره 651». 3ـ تسلیة المجالس، ج 2، ص 473؛ مدینة الحسین، ص 82. 4.تاریخ طبری، ج 5 ص 321 5ـ ابن عدی، تاریخ مختصر الدول، ص 142؛ البدایة و النهایة، ج 10، ص 347. به گزارش شیخ طوسی در الامالی (ص 329، شماره 567، ص 325 و شماره 652؛ 6ـ طوسی، الامالی، ص 328 329؛ مقاتل الطالبیین، ص 395؛‌ بحار الانوار، ج 45، ص 397، جرجی زیدان، تاریخ تمدن اسلام، 799. 7ـ ابن طاووس، فرحة الغری، ص 137. 8ـ مناقب آل ابی‌طالب، ج 3، ص 353. 9ـ الکامل فی التاریخ، ج 9، ص 295؛‌ البدایة والنهایه، ج 6، ص 6. 10ـ اعیان الشیعه، ج 1، ص 628. 11ـ همان، ص 629.