#روضه خوانت می‌شوم با روضه‌ای تک مصرعی بر زمین بودی و بر جسم تو پیراهن نبود

حاجب يقين معامله حشر با علی ست شرم از رخ #علی کن و کمتر گناه کن

امام على عليه السلام ـ همواره ـ مى فرمود : خداوند عزّ و جلّ را آيتى بزرگتر از من و «نبأ»ى «عظيم»تر از من نيست. أنَّه كانَ يقولُ ـ : ما للّه ِ عزّ و جلّ آيةٌ هِي أكبرُ مِنّي ، و لا للّه ِ مِن نبأٍ أعْظَمُ مِنّي . کافی۱/۲۰۷/۳ 🟢 در خطبه ای از امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمده که مردم را در روز غدیرخم، خطاب قرار داده و فرمود: «امروز، روز عظیم‌الشّأنی است. امروز روز ملاء اعلی (اجتماع بزرگ) است همان روزی که که شما از آن روی‌گردانید»! تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۱۴۲ بحارالأنوار، ج۹۴، ص۱۱۶/ نورالثقلین 🟢 از امام صادق (ع)درباره قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ* أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ پرسیدم، ایشان فرمود: «کسانی که به آن‌ها دانش داده شده است، امامان (علیهم السلام) هستند و خبر، امامت است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۱۴۰ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۰۳/ بصایرالدرجات، ص۲۰۷/ مستدرک الوسایل، ج۱۷، ص۳۳۰/ نورالثقلین/ البرهان #امیرالمؤمنین #امام_علی علیه‌السلام #اسلام #قرآن

در طلب ارزشمندترین باش قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود و آنچه در سینه هاست فاش شود بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است.

فقط در طلب خالق گیتی باش، قیمتی میشی چشم و دلت سیر باشه از این دنیا و آدماش

فرق #امام_علی را جهل جماعت شکافت

نقل از زَرّ بن حُبَيش : دو نفر نشسته بودند و غذا می خوردند . یکی از آنان پنج قرص نان داشت ، و دیگری سه قرص نان . وقتی سفره انداختند ، کسی نزد آنان آمد و سلام کرد . گفتند : بنشین و غذا بخور . مرد نشست و با آن دو خورد و همه هشت قرص نان را خوردند . آن مرد برخاست و در هنگام رفتن ، هشت در هم نزد آن دو گذاشت و گفت: این در مقابل نانی است که با شما خوردم و از غذایتان بهره بردم . آن دو [ بر سرِ تقسیم در هم ها ] با هم کشمکش کردند . دارنده پنج قرص نان گفت : پنج درهم ، از آن من و سه درهم ، از آنِ توست. دارنده سه قرص نان گفت : جز این که پول بین ما به نصف تقسیم شود ، به چیز دیگری راضی نیستم. شکایت ، نزد امیر مؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام بردند و داستان خود را برای وی نقل کردند . علی علیه السلام به آن که- سه قرص نان داشت، گفت: «دوستت آنچه را که [ حقّ تو ] بوده، به تو داده است و نان او بیشتر از نان تو بوده است. بیا و به همین سه درهم ، راضی باش》 گفت : هرگز !جز به حقّ خالص ، از او راضی نخواهم شد. # امام_علی عليه السلام فرمود: 《در حقّ خالص ،به تو بیش از یک درهم نمیرسد و او هفت درهم می برد》. مرد گفت : پناه بر خدا ، ای امیر مؤمنان! او سه درهم می دهد و من راضی نمیشوم و حتیّ تو هم توصیه کردی که من بپذیرم و من باز هم راضی نشدم . حال به من می گویی که در حقّ خالص ، نباید جز يك درهم به من برسد؟! على عليه السلام فرمود: «دوست تو سه درهم را بر پایه مُصالحه به تو داد؛ ولی گفتی: من جز به حقّ خالص ، راضی نیستم و طبق حقّ خالص ، جز يك درهم ، مال تو نیست 》. مرد گفت : دلیل آن را طبق حقّ خالص به من بفهمان تا بپذیرم. على عليه السلام فرمود: «اگر هر یک از هشت قرص نان - که شماخورده اید - ، سه قسمت شود ، بیست و چهار می شود . حال ، اگر یکی از شما بیشتر یا کم تر خورده باشد ، معلوم نیست . پس در خوردن ، مساوی هستید!» . گفت : آری فرمود: «تو هشت سهم خوردی ، در حالی که نهُ سهم داشتی و دوست تو هشت سهم خورده، در حالی که پانزده سهم داشته است ؛ یعنی هشت سهم خود را خورده و هفت سهمش باقی مانده است و آن شخص سوم [ فقط ] يك سهم از نهُ سهم تو را خورده است . بنا بر این ، یک درهم از آنِ تو می شود در برابر یک سهمت ؛ و هفت در هم از آنِ او میشود در برابر هفت سهمش》 مرد گفت : اکنون راضی ام . الاستيعاب : ج ۳ ص ۲۰۷ الرقم ۱۸۷۵ جواهر المطالب : ج ۱ ص ۲۰۵ كنز العمَال : ج ۵ ص ۸۳۵ ح ۱۴۵۱۲

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا و به ماه هنگامی که از پی آن برآید وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند

داناترین مردم به خدا، پرخواهش‌ترین آنها از اوست! دعا نکردن، نشانه ی تکبر است! وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزديكم؛ دعاى نيايشگر را آنگاه كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گويم. پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان آورند، باشد كه به رشد رسند. بقره ۱۸۶ گفت موسی را به وحی دل #خدا کای گزیده دوست می‌دارم ترا گفت چه خصلت بود ای ذوالکرم موجب آن تا من آن افزون کنم گفت چون طفلی به پیش والده وقت قهرش دست هم در وی زده

سؤال: چرا گاهى دعاى ما مستجاب نمى‌شود؟ پاسخ: عدم استجابت دعاى ما به خاطر شرك يا جهل ماست. در تفسير الميزان مى‌خوانيم كه خداوند در اين آيه مى‌فرمايد: «أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» خودم اجابت مى‌كنم #دعا كننده‌اى را كه فقط مرا بخواند و با اخلاص تمام، از من طلب خير كند. پس اگر دعا مستجاب نشد، يا به جهت آن است كه ما از خداوند خير نخواسته‌ايم، و در واقع براى ما شرّ بوده و يا اگر واقعاً خير بوده، خالصانه و صادقانه از خداوند درخواست نكرده‌ايم و همراه با استمداد از غير بوده است. و يا اينكه استجابت درخواست ما، به مصلحت ما نباشد كه به فرموده روايات، در اين صورت به جاى آن بلايى از ما دور مى‌شود ويا براى آينده ما يا نسل ما ذخيره مى‌شود ويا در آخرت جبران مى‌گردد. در اصول كافى مى‌خوانيم: كسى كه غذاى حرام بخورد، يا امر به معروف ونهى از منكر نكند ويا از سر غفلت وبى‌اعتنايى دعا كند، دعايش مستجاب نمى‌گردد. معناى دعا، ترك كسب وكار نيست، بلكه توكّل به خداوند همراه با تلاش است. لذا در حديث مى‌خوانيم: دعاى بيكار مستجاب نمى‌شود. شايد قرار گرفتن آيه‌ى دعا در ميان آيات روزه به خاطر تناسب بيشترى است كه ماه خدا با دعا دارد. سؤال: با اينكه كارهاى خداوند قانون‌مند و براساس عوامل و سنّت‌هاى ثابت است، پس دعاچه نقشى دارد؟ پاسخ: همانگونه كه انسان در سفر، حكم نماز و روزه‌اش غير از انسان در وطن است، انسان‌ دعا كننده با انسان غافل از خدا متفاوت هستند و سنّت خداوند لطف به اوّلى است، نه دوّمى. آرى، دعا و گفتگو با خداوند، ظرفيّت انسان را براى دريافت الطاف الهى بيشتر مى‌كند. همانگونه كه توسل و زيارت اولياى خدا، شرايط انسان را عوض مى‌كند. چنانكه اگر كودكى همراه پدر به مهمانى رود، دريافت محبّتش بيش از آن خواهد بود كه تنها برود. بنابراين دعا، زيارت و توسل، سبب تغيير شرايط است، نه برهم‌زدن سنّت‌هاى قطعى الهى.