"هر جا که میروم ز غمت دیده پر نم است هر ماه من ز داغ تو ماه محرم است یک لحظه بی محبت تو کی کشم نفس دنیای بی حسین، برایم جهنم است عمری گریستم، که موظف، به گریه ام گر، نه فلک، به گریه شود، باز هم کم است در مکتب تو، بحث سفید و سیاه نیست نام تو افتخار خداوند عالم است شرح غلام ترک تو، متن کتابهاست یک موی او به قیمت صد جام و صد جم است مریم که در کتاب خدا ذکر نام اوست یک زینب تو اسوه و استاد مریم است انگشتری که هست در انگشت مصطفی بی شبهه نام نامی تو نقش خاتم است یک کشتی نجات به امت دهد نجات فرمایش نبی است حدیث مسلّم است نی هم، اعتراف نموده به آن حدیث حکم تو یا حسین ز هر حکم محکم است در یوم حشر عفو تو، عفو عمومی است از یک کنار حکم نمایی که در هم است گفتم به دل، که این همه دلواپسی چرا؟ عشق حسین، برای شفاعت  فراهم است اوضاع روزگار اگر نامنظم است ای ناظم الامور تو کارت منظم است اشکی که در عزای تو جاری شود ز چشم سوگند می خورم که ز مجرای زمزم است یک یا حسین گفتن من رمز آبروست نام حسین ترجمه اسم اعظم است زخمی است زخم عشق که گویند بی دواست اما نگاه مرحمت دوست مرهم است خوش زاد ریزه خوار حسین باش و اهل بیت تحت عنایت است گدایی که محرم است خوشزاد"

ان الحسين المصباح الهدي والسفينة النجاة ياحسين https://eitaa.com/ya1001128

آیینه‌ی کبریا علی بود مرآت خدانما علی بود پیری که به بر نمود تشریف از خلعت «هل اتی» علی بود شاهی که به سر نهاد دیهیم  از افسر «إنّما»، علی بود هر نامه که شد فرود از حق در مدحت مرتضی علی بود هر جلوه که کرد چهره‌ی دوست بر خاطر اولیا، علی بود هر نامه که از خدایْ جبریل آورد به مصطفی علی بود یک حرف بس است اگر کسی هست در خانه، که حرف «با» علی بود  آن نقطه‌ی «با» که پیش یکتا پشتش به دعا دوتا، علی بود آن کس که به نام اوست «بسمل» بر مصحف إصطفا، علی بود با ختم رسل عیان و، پنهان با سایر انبیا، علی بود  دستی که به جود، کشتی نوح  آورد به استوا، علی بود آن کو به خلیلْ نار نمرود بنمود گل و گیا، علی بود آن حرف ندا که گفت یونس  در ظلمت بحر، یا علی بود آن کس که به دستش از دل حوت ذوالنّون بشد رها، علی بود آن کس که عصا به دست موسی بنمود چو اژدها، علی بود کام همه را روا علی بود درد همه را دوا علی بود  بر دوش نبی که برتر از عرش آن کس که نمود جا، علی بود آن کش به احد نمود احمد از «نادعلی» ندا ، علی بود مقصود ز طوف حجّ و عمره وز کعبه و از منا ، علی بود  مطلوب ز رکن و زمزم و حجر از مروه و از صفا، علی بود شایسته‌ی «هل اتی» علی بود زیبنده‌ی «لافتی» علی بود آن پرده‌فکن که پرده برداشت  از «لو کُشِفَ الغِطا»، علی بود بر موضع خاتم نبوّت آن کس که نهاد پا، علی بود  مجموعه‌ی ماسوی علی بود أنموذج ماورا علی بود هم اول و مبتدا علی بود  هم غایت و منتهی علی بود  گر پرده ز چهره برفکندی گفتی همه کس خدا علی بود بی پرده بگو علی خدا نیست لیكن ز خدای هم جدا نیست 

شاه طهماسب صفوی ، پسر ارشد شاه اسماعیل صفوی ، و دومین پادشاه از دودمان صفویان میباشد. او پس از فوت پدر ، بر تخت نشست ، و با اینکه با آشوب داخلی و حمله ازبکان و عثمانیان مواجه شد با تدبیر و شجاعت ، از پس مشکلات برآمد و دوره ای طولانی از صلح و ثبات را برای ایران به ارمغان آورد. شاه طهماسب یکم حدود ۵۴ سال بر ایران حکومت کرد که در بین تمام پادشاهان پس از اسلام در ایران ، بیشترین زمان حکمرانی بوده است. این سروده از اوست ؛ هر کس گوید که از تبرّى ضرر است آن را نه ز دین و نه ز ایمان خبر است فرزند علیّ اگر تبرّى نکند فرزند علیّ نیست که نسل عُمَر است

💠 الدَّهْرَ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ ، وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَاصْبِرْ، فَبِكِلَيْهِمَا  تُمْتَحَن‏ روزگار یک روز بر تو است و یک روز برای تو! پس اگر بر وفق مرادِ تو بود خیلی شادی مکن و اگر علیه تو بود صبر کن، پس بدان که به هردوی آنها امتحان می شوی ...

عن الریان بن شبیب قال: دخلت علی الرضا (علیه السلام) فی اول یوم من المحرم. فقال لی :یابن الشبیب الصائم انت؟ فقلت. لا، فقال:ان هذا الیوم هو الیوم الذی دعا زکریا ربه عزوجل ف(قال رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعا) فستجاب الله له........ ریان بن شبیب گوید : روز اول محرم شرفیاب شدم محضر حضرت امام رضا علیه السلام.. 🔹حضرت پرسید.:آیا روزه گرفته ای؟ 🔸عرض کردم ..نه. 🔹فرمود:امروز روزی است که حضرت زکریا دعا کرد و از خدا درخواست نسل پاکی نمود.خدا هم دعای اورا مستجاب کرد به فرشتگان دستور داد هنگامی که او در محراب عبادت به نماز ایستاده او را به یحیی بشارت دهند... 🔹حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند.هر کس امروز را روزه بگیرد خدا دعایش را مستجاب فرمایید همان گونه که دعای حضرت زکریا علیه السلام را مستجاب نمود 📗امالی شیخ صدوق ص 130 📙عیون اخبار الرضا علیه السلام ص 300