hossein_haghighi_darmana.mp3
5.76M
اول تو ای دردا برو
آخر تو درمانا بیا...❤️
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
ما جز ۳۰ میلیون زائر کربلا هم نیستیم:))🥺
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
مهدی جان!
به خدا منتظر آمدنت میمانم...❤️🩹
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
نقلیست که از یمن وجود مهدی
بر روی سر اهل زمین میریزد...🕊
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
امام صادق (ع):
اگر دوران او را درک میکردم،
همهی زندگیام را در خدمت به او میگذراندم❤️🩹
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
*مراسم بزرگ عهد سربازی در آستان مقدس مسجد جمکران*
#اغاز_ولایت_امام_زمان
#عید_بیعت
بسم الله الرحمن الرحیم
خب دوستان!
رسیدیم به بخش جذاب مباحث هفتگی مون...
قراره دوستانه گفتگو کنیم و عاقلانه چالش ها را حل کنیم:))
شروع سلسله مباحثمون را تصمیم گرفتم با " اندر احوالات نوجوانی " شروع کنم؛چون به نظرم پیشزمینه و عامل تمام چالش های پیشرو هست🙂
یه بنده خدایی میگفت :
" نوجوانی مزخرف ترین و اعصاب خوردکن ترین و ضدحال ترین و بهترین و خاطره انگیز ترین و ماندگار ترین و جذاب ترین دوره زندگی هر شخصه " 😐
راست میگفت واقعاِ! دقیقاً نوجوانی مثل همین توصیف بیمنطق هست...
پس بهترین نحوه برخورد با یه بیمنطق
عاقلانه رفتار کردن هست که البته تو این سن خیلی سخته😅
عامل چالش هایی که برامون پیش میاد،
تغییرات درونی ماست که عقلی و هورمونی هستن؛
ما قاعدتاً یک دفعهای با دنیایی مواجه میشیم که خیلی جذاب و صد البته خطرناکه!!!
پس باید با این دو عنصر کنار بیایم تا آسیب نبینیم...
بلند پروازی ها،عاشق شدن های مقطعی،تنفر و تمایل ما به کار ها و اشخاص و .... همه بخشی از چالش های ما هستن.
یک نکته مهم دراین باره اینه که دورهی نوجوانی دورهی هیجانات و احساسات سینوسی هست؛یعنی خیلی از احساسات و تصمیمگیری های ما کوتاهمدت و از روی جوّ گیر شدن هستن.
نه اینکه به احساساتمون اهمیت ندیم ها!!!اصلاً اینطوری نیست...
ولی باید بدونیم که غرق این احساسات و تصمیمگیری ها نشیم؛
باید با کمک بزرگتر ها و دوستان و کتاب های مفید،یا حتی کمک گرفتن و توسل و رفاقت با شهدا و ائمه (ع)،راه درست را یاد بگیریم.
همچنین خیلی مهمه که برای عبور از این راه صعبالعبور از یک الگو و مرشد کمک بگیریم؛البته باید انتخاب درستی داشته باشیم.بهترین الگو ها شهدا هستن😇
این کلّیت ماجرا بود؛
حالا بریم سراغ چند تا مثال و نحوه مواجهه با اونها...
مثلاً در داستان کسب پول و ثروت،ممکنه یه شخص ثروتمند را ببینیم و با خودمون بگیم من حتماً باید پولدار شم!
درسته که واقعاً جذاب هستن و یهجورایی تو این دنیای ما عامل تعیین کنندهای شدن،ولی باید بریم ببینیم آیا واقعاً این عمر و جوونی ما با این همه استعداد و جوشش توانایی ها ارزش صرف یا بهتره بگم تلف کردن در راه کسب ثروت را داره؟!
بهتره در این باره بریم کتاب بخونیم و از اندیشه های الهی و نبوی و ائمه (ع) استفاده کنیم،مثل احادیث و نهجالبلاغه.
یا حتی میتونیم از افرادی که همه زندگیشون را در کسب ثروت گذاشتن بپرسیم؛آیا واقعاً ارزش داشت؟؟؟
قطعاً نه!!!
البته اینم بگم...
کسب ثروت از راه و فعالیتی که قلباً دوست داری و برای خودت و جامعه مفیده خیلی هم خوبه.
بحث ما سر پول درآوردن به هر قیمتی هست،به قیمت تباه شدن آینده و جوانی و خانوادهمون....
پس بهتره هدفمون را والا در نظر بگیریم و برای همین کار از بزرگتر ها و صاحبان تجربه،رفقای شهیدمون،صالحان دینمون و از وجدان خودمون کمک بگیریم
اما عاشق شدن....
آیتالله سیستانی یک حکم قشنگ داره برای این حس که میگن " امور غیر ارادی حکمی ندارند... ".
به نظرم بهترین و زیباترین حکمی بود که میشد برای عشق در نظر گرفت.
خب کاملاً درست و مشخصه!
ما غیر ارادی عاشق میشیم و احساساتمون دیت خودمون نیست،
اما باید کنترلش کنیم.
علم روانشناسی میگه که شمار بسیار بسیار زیادی از عشق های دوران نوجوانی نشأت گرفته از شروع تغییرات درونی اساسی هستن که موقتی اند و حتی بعد از مدتی کوتاه به تنفر تبدیل میشن!
این یعنی ما بايد بدونیم چه شرایطی داریم و بر اون اساس کنترل کنیم.
فرمول سادهای هم داره؛اگه واقعاً به سن شرعی رسیدیم و شرایط داریم که بریم و ازدواج کنیم،
ولی اگر شرایط نیست نباید بگذاریم اون حس در قلب و ذهن ما بمونه و کهنه بشه!چون واقعاً در مسیر زندگیمون و آیندهمون تأثیر بدی میزاره...
باید اینو از قبل بدونیم که این احساسات و عواطف موقتی هستن که غرق اونها نشیم
در مورد چشم و همچشمی که از همین دوران اوج مگیره هم به همین صورت برخورد میکنیم.
باید با واقعیت ها کنار بیایم...
آیا واقعاً چیزی که بهش فکر میکنم میتونه واقعی بشه یا نه؟
آیا پدر و مادر من میتونن همچین شرایطی را ایجاد کنن یا نه؟
و .....
در این زمینه الگو برداری از شهدا و کمک گرفتن از قرآن و ائمه (ع) خیلی میتونه کمک کننده باشه.
اما مثال آخر در مورد ورزش حرفهای و قهرمانی هست که یه مقدار با بقیه فرق داره...
اتفاقاً تو این زمینه و در تعیین هدف و شروع یک رویا این هیجانات و احساسات هستن که میتونن عامل اصلی حرکت و موفقیت ما بشن!
به خاطر همین میگن از مدالآور ها و قهرمان ها در زمینه ورزشی الگو بگیرین و بازیهاشون را نگاه کنین که سعی کنین مثل اونها بشین.
اما یک نکته خیلی مهمه!
این هیجانات میتونن عامل تعیین هدف و مشوّق ما باشن،اما برای شروع مسیر،نه ادامهی اون!
برای ادامه حرکت در این راه سخت و جذاب در سنین نوجوانی باید از هیجانات دور بشیم و برنامهریزی بدون هیجان و احساسات داشته باشیم.
اینطوری نباشه که یک هفته هر روز ورزش کنیم و بعد سه هفته تعطیل کنیم!
آهستگی اما پیوستگی خیلی میتونه در این راه کمکمون کنه...
اینها مثال هایی بود تا بهتر عمق نوجوانی را متوجه بشیم و بتونیم باقی موضوعات را هم به همینگونه تعميم بدیم
همه اینارو گفتیم که بگیم دورهی نوجوانی را جدی بگیریم و با آمال و آرزو ها و احساسات و هیجانات پوچ نابود نکنیم!!!
و کلام آخر...
یادمون نره!نوجوانی مثل پایه و ریشه هست و هرطور شکل بگیره به زندگیمون هم شکل میده!
پس باید خیلی مراقب باشیم😉
و السلام...