⚪تعقیب جبرییل برای نماز صبح و پاداش آن‌ در بهشت ✍نقل شده از پیامبر خدا (صلی الله) که فرمودند: وقتی به آسمان دنیا عروج کردم از قصری از یاقوت سرخ عبور کردم گفتم: ای جبرئیل این قصر برای چه کسی است؟! فرمود: برای کسی که نماز صبح را ادا کند و بعد از آن ۴۰ مرتبه بگوید :« يا باسط اليدين بالرحمة ارحمني »

🪐خدمت استاد اخلاق آیت الله جاودان نشسته بودیم؛ صحبت در مورد صلوات و استغفار شد، ایشان فرمودند: صلوات مانند عسل است (شیرین و لذتبخش)؛ استغفار مانند دارو است و انسان مریض باید دارو مصرف کند تا خوب شود و امثال ما معمولا مریض هستیم. در ادامه فرمودند: مشهد، خدمت آیت الله بهجت بودیم ایشان در جواب نامه ای که در مورد اختلاف زن و شوهری بود توصیه به استغفار می‌کردند و در همان حین شخصی نزد ایشان آمد و برای گشایش رزق درخواست ذکری کرد که ایشان در جواب به او نیز فرمودند زیاد استغفار کن. پيامبر اكرم: «آيا شما را به (عامل) دردهايتان و (عامل) دوايتان آگاه نگردانم؟ (عامل) دردهایتان گناه است و (عامل) دوایتان استغفار است». استغفارِ زياد و با توجه به خصوص در سه ماه رجب و شعبان و رمضان بسيار بسيار سفارش شده است. #أَسْتَغْفِرُ‌اللهَ‌مِنْ‌کُلِّ‌ذَنْبٍ ___________________________________

ما به قران عمل میکنیم و قران را زنده نگه میداریم تا در برابر خداوند متعال پاسخگو نباشیم در برابر این امر مهم❤️

درباره‌ی کلام‌الله مجید، بزرگان و علما هزاران نکته‌ی پُرمغز و شیرین گفته‌اند و هزاران هزار نکته‌ی ناگفته همچنان باقی است. هر چه درباره‌ی قرآن عرض بکنیم، به اوج فضیلت قرآنی و ارزش این کتاب مقدّس آسمانی نخواهیم رسید. من امروز فقط یک نکته را عرض میکنم و توقّع دارم که مردم عزیزمان و شنوندگان این سخن به این نکته التفات داشته باشند و توجّه کنند. آن نکته این است که ما هر وقت به قرآن مراجعه میکنیم، توجّه داشته باشیم که قرآن معجزه‌ی پیغمبر است. قرآن معجزه است؛ یعنی خدای متعال به وسیله‌ی قرآن، اثبات نبوّت نبیّ مکرّم اسلام را کرده؛ این مسئله‌ی خیلی مهمّی است. [قرآن] معجزه‌ی خالده است. فرق این معجزه با معجزات دیگر انبیا این است که آن معجزات مال دوران خود آن نبیّ مکرّم بود، و مشاهده‌ی معجزه‌ی الهی مخصوص به همان مردم بود: ناقه‌ی صالح را فقط مردم آن زمان دیدند، عصای موسیٰ را فقط مردم آن زمان دیدند، بقیّه خبرش را شنفتند؛ لکن معجزه‌ی پیغمبر را در طول تاریخ و تا هزاران سال دیگر، خود مردم جلوی چشمشان مشاهده میکنند، این معجزه را به چشم خودشان می‌بینند. این استمرار اعجاز قرآنی و اعجاز نبوی یک برکت عظیمی است برای عالم انسانیّت، برای عالم وجود...

یکی از دوستان تعریف می‌کنه: سر مزار شهید بودیم یکی از اقوام مون که چندین ماه بود مشکلی داشت زنگ زد و پرسید کجایید ؟ گفتم: سر مزار شهید جانباز هستیم و کمی از کرامات و زندگی شهید برایش گفتم. اقوام مون گفت: موبایلت را بزار روی قبر و بزن روی بلندگو...من با این شهید کار دارم 😳 فردا صبح زنگ زد و گفت: مشکلی که چندین ماه بود حل نمیشد امروز حل شد😭 #جانباز_شهید_اصغر_عبدالهی #توسل ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌷پنج صلوات هدیه‌ به‌ ارواح‌طیبه‌شهدا اَللّٰهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهم امروزمون رو مزین میکنیم به نام و یادِ شهیدِعزیز #اصغر_عبداللهی🌷🕊

خطر اعتياد به نادانسته سخن گفتن آيت الله العظمی جوادی آملی: شيطان پس از آنكه كسی را به سوء و فحشا واداشت، به او دستور مي‌دهد تا چيزی را كه نمي‌داند به خداوند نسبت دهد:«إنَّما يَأمُرُكُم بِالسُّوءِ والفَحشاءِ وأن تَقولوا عَلَي اللّهِ ما لاتَعلَمون» و چنين نسبتي، تشريع و بدعت و از بزرگ‌ترين گناهان و با علم و عمد در حد كفر است. از اينجا راز تأكيد و اصرار قرآن‌كريم بر ضرورت تنظيم سيره انسان به نحوی كه جاهلانه سخن نگويد، روشن مي‌شود، زيرا آنگاه كه انسان را به اين ادب دينی مؤدب كرد مي‌تواند خطر جاهلانه سخن گفتن در مسائل دينی را به او بياموزد.  بر همين اساس، اساتيد و علمای ربانی در بيان برنامه و مواد و مبانی عالم شدن، با استفاده از حديثي از حضرت رسول اكرم(صلّي الله عليه وآله وسلّم) مي‌گفتند: انسان با داشتن سه نوع سرمايه عالم مي‌شود. سرمايه نخست، قرآن‌ كريم است. دوم سنّت اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) و سوم گفتن «لاأدري» و «نمي‌دانم» است[۱]؛ يعنی بداند كه نمي‌داند. ثقلين، يعني قرآن و عترت(عليهم السلام)، مبادي فاعلي و به تعبيري ديگر منابع علم هستند و مبدأ قابلی آن اين است كه شخص بداند كه نمي‌داند و تا چيزی را نداند آن را نگويد. اگر كسی خود را دانا پنداشت، از كتاب و سنت استفاده نمي‌كند؛ اما چنانچه بداند كه نمي‌داند خود را نيازمند به بهره‌گيری از آن دو مي‌بيند.  اگر كسی عادت كرد جاهلانه سخن بگويد، يعنی در مطلب عقلی چيزی را كه نمي‌داند بگويد يا بنگارد، و در مطلب نقلی چيزي را كه سند ندارد بازگو كند، هرچند ابتدا تنها در مسائلِ عادی چنين عمل كند، ليكن به تدريج عادت مي‌كند در مسائل اعتقادی و دينی نيز چيزی را كه نمي‌داند به خدا و پيامبر او(صلّي الله عليه وآله وسلّم) نسبت دهد. [۱]نهج الفصاحه ج۲ ص۶۷۰ 📚تسنیم ج۸ ص۵۲۶،۵۲۷ آیت الله #جوادی_آملی

📹آيت الله العظمی جوادی آملی: «درست است كه هر كسی را در قبر خودش مي‌گذارند حالا يكی «روضةٌ مِن رياض الجنّة» يكي «حُفرة مِن حُفَرِ النيران»، بله وقتی مرديد هر كسی قبر خودش را دارد اما مادامی كه روی زمين هستيد سخن از قبر نيست سخن از سفينه است.فرمود افرادی كه در يك سفينه نشستند در يك كشتی نشستند صندلی‌های اينها فرق مي‌كند، اگر كسی يك فأس و داسی بگيرد زير صندلی خودش را بخواهد خراب بكند، بگويد من صندلی ام جدا شما صندلی‌تان جدا، ديگران اگر دستش را گرفتند نگذاشتند زير صندلی خودش را خراب بكند همه نجات پيدا مي‌كنند اما اگر دستش را نگرفتند اين زير صندلی خودش را خراب كرده شكافته شكسته شده آب از زير صندلی او وارد كشتی شده كل فضای كشتی را به هم مي‌زند همه را هم غرق مي‌كند اين تمثيل وجود مبارك پيغمبر(صلّی الله عليه و آله و سلّم)است. هم شما مسئوليد به من بگوييد هم من مسئولم،برای اینکه ما سرنشینان یک کشتی هستیم.» 📚درس تفسیر سوره نور جلسه ۳۶ ۱۳۹۰/۱۰/۰۵ آیت الله #جوادی_آملی

آیت الله عبدالقائم شوشتری: سالِک بدون ارتباط با امام وقت نمی تواند قدم از قدم بردارد. شیاطین جنی و انسی و شیطان درونی در کمین انسان هستند و بسیار خطرناکند. بدون امدادهای غیبیِ ولی عصر امکان سیر الی الله نیست. مهم ترین شرطِ راه سالک،استمداد از حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. حضرت مهدی(علیه‌السلام) از اَنظارِ ظاهر مخفی و مستورند،ولی از اَنظارِ باطن مستور نیستند. حضرت در حرکتِ سالکین نقش دارند،اولِ کار سالک متوجه نیست،مثل نابینایی که در حال نابینایی راه می رود و نمی بیند اونطوری راه می رود،وقتی چشمانش بازشد می فهمد که کجا امام زمان دست تورا گرفت،کجا کمکش کرد. لذا سالک باید مرتب توسل به حضرت مهدی داشته باشد،مداومت بکند به یکی از انواع توسلات مثلا هر روز یک مرتبه "سلام علی آل یاسین" بخواند. بالاخره به هرشکل شده هر روز ارتباط با حضرت داشته باشد. بعضی ها هستند که زیارت نمی خوانند ولی قلبشون علی الاتصال متوجه به حضرت است.این خیلی مهم است،قلبشان مشغول حضرت است یا صاحب الزمان ادرکنی یا صاحب الزمان اغثنی