به مقصد نرسیدیم. یعنی دقیقا کجاییم الان؟ وسط راه؟ اولاش؟ آخراش؟ اصلا از کجا شروع کردیم؟ به کجا قرار بود برسیم؟ سرآغازی اجباری،طی طریقی مبهم،به سوی مقصدی که رنگ و بوی نرسیدن دارد. #مقصد #نرسیدن

نیمه ی ای از ماه پشت پشت بام خانه ی همسایه پنهان شده است؛ گردنم را می کشم تا با چشم سر بتوانم آن را ببینم، چیزی نیست، نیمه ای دیگر، در کار نیست.. شب هفدهم ماه قمری است؛ شاید چشم دل لازم بود که نداشتم. #شهود #دیدن

بژ اولین مواجهه خودم را با آن به خوبی به یاد می آورم. -حدود ساعت دو‌‌‌ و نیم سه می رسه. -ببخشید میشه بگید چه رنگیه؟ -بژ! و این نقطه ی آغاز من و بژ بود. وقتی رسید خوب براندازش کردم تا ببینم بژ چه رنگی است. و از آن زمان در چرخه ای افتاده ام که بژ همواره در اطرف من مشاهده شده است و انگار که بخشی از من است. بخشی از ماهیتم که روزی در ترمینال مسافر بری به من ملحق شد. کلید ها و پریزها،بخشی از مبلمان،گلهای پرده،دستگیره های کابینت و.. و تو چه دانی که کی؟کجا؟و چگونه کامل تر خواهی شد! #تکامل