#ایستگاه_حرفهای_خودمانی 💰اهل پس‌اندازی و حساب_کتاب ؟ آفـــرین ...اما فراموش نکن؛ پس انداز، همیشه خوب نیست؛ گاهی باید دائمی، دست و دلباز بود!!! دقیقاً همان جا که باید از محبتت مایه بگذاری و خرج کنی!!!! دخل و خرجِ محبت‌ها با بقیه دخل و خرج‌ها کمی فرق می‌کند... مبادا زیادی پس انداز کنی، و محبت، درون صندوقچهٔ دلت بماند و بگندد!!!!!... 💥نترس کم نمی‌آوری... از چشمه هرچه بیشتر آب برداری؛ بیشتر می‌جوشد. اگر جایی از زندگی تلخی دیدی؛ ببین شیرینی محبت را کجا و به خیال کدامین روز مبادا ذخیره کردی؟ 💥 اصلا برای محبت روز مبادایی وجود ندارد... اگر درست، بموقع و بجا خرج نکنی، خط فاصله ای به نام عادت ، بین تو و همسرت، والدینت، فرزندت، دوست و همکارت ..... و بین تو و "خـــدا" حائل میشود... محبت فقط با خرج کردن زیاد میشود

#شھیدآوینۍ یاران شتاب ڪنید، گویند قافلہ‌ا؎ در راه است ڪہ گنھڪاران را درآن راهۍنیست، آر؎ گنھڪاران را درآن راهۍ نیست اما پشیمانان را مۍپذیرند..🍃

‌ ‌ ‌یڪ عُمر اگر.... روزه بگیریم و بگیرید و بگیرند همتا نشود باعطش خشک دهان علےاصغر... ‌ ‌‌‌

هر قدر گناه سنگین تر باشد، به سنگینی توجیه گناه نیست، چرا که گنهکار معترف به گناه غالباً به سراغ توبه می رود. امّا مصیبت زمانی شروع می شود که پای توجیه گر در میان آید که نه تنها راه توبه را به روی انسان می بندد بلکه او را در گناه راسخ تر و جری تر می سازد. این توجیه گری گاه برای حفظ آبرو و جلوگیری از رسوایی در برابر مردم است، اما از آن بدتر زمانی است که برای فریب وجدان صورت گیرد. در طول تاریخ نیز جنایتکارانی را می توان یافت که برای فریب خود و دیگران دست به توجیهات مضحکی می زدند که هر انسانی را غرق تعجب می کند. مثلًا مشرکان عرب برای توجیه شرک خود گاه متوسل به رسم نیاکان می شدند و می گفتند: «إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلی آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ؛ ما پدران خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا می کنیم »[1] و گاه به جبر متوسل می شدند و می گفتند: «لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَکنا؛ اگر خدا می خواست، ما مشرک نمی شدیم »[2]. و یا گمراهی خود را چنین توجیه می کردند: «رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ کبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا؛ پروردگارا! ما از سران و بزرگان خود اطاعت کردیم و ما را گمراه ساختند!»[3] شیطان برای توجیه نافرمانی خود گفت: «أَنَا خَیرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ؛ من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریده ای و او را از گل »[4] گاهی انسان ترس را به عنوان احتیاط، حرص را به تأمین آینده، ضعف نفس را به حیا، بی همتی را به زهد، ارتکاب حرام را به کلاه شرعی، فرار از زیر بار مسئولیت را به ثابت نبودن موضوع و ضعف و کوتاهی های خود را به قضا و قدر توجیه می کند. وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ[5] و هنگامی که به آنان گفته شود: «در زمین فساد نکنید» می گویند: «ما فقط اصلاح کننده ایم» زُینَ لِلْمُسْرِفِینَ ما کانُوا یعْمَلُونَ[6] این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است. اسراف را آبروداری می داند، تنبلی را حمل بر زهد می کند، بخل را حمل بر پیش بینی می کند و.. . 🔻🔻پی نوشت ها [1] . زخرف/ 23. [2] . انعام/ 148. [3] . احزاب/ 67. [4] . اعراف/ 12. [5] . بقره/ 11. [6] . يونس/ 12. 📚منبع : اکبری، محمود؛ جوان و ندامت، ص: 40

✨﷽✨ #ایستگاه_حرفهای_خودمانی #یک_حدیث_یک_حکمت ✍در کتاب من لایحضره الفقیه آمده است: مردی نزد نبی مکرم اسلام (ص) آمد و گفت: هلاک شدم و هلاک کردم. حضرت از او پرسیدند: چه اتفاقی افتاده است؟! مرد گفت: روزۀ خود و همسرم را در ماه رمضان باطل کردم. حضرت فرمودند: ناراحت نباش! بنده‌ای را کفارۀ آن گناه خود آزاد نما! گفت: نمی‌توانم. حضرت فرمودند: دو ماه پی در پی روزه بگیر. گفت: طاقت آن ندارم. فرمودند: شصت مسکین اطعام کن. گفت: چیزی ندارم. نبی مکرم اسلام (ص) خوشۀ خرمایی آن گاه هدیه آوردند و آن را به او بخشیدند و گفتند: این را بگیر و صدقه بده! مرد گریست و گفت: به خدا قسم در مدینه از خانوادۀ من محتاج‌تر کسی نیست. حضرت فرمودند: خرما را بردار و برای خانواده خود ببر که کفارۀ گناهان توست. مرد از این که در اسلام این همه بخشش و درک مراعات مسلمان است زار زار گریست و گفت: چه دینِ مهربان و رئوفی که گناه مرا بخشید و بخاطر گناهی که کرده بودم به کفارۀ آن حتی مرا طعام رساند. 📌از این روایت کاملا واضح است هر کجا حق تعالی انسان را امر به انجام امری نموده است برای رفاه حال مسلمانان بوده ولاغیر، زیرا حق تعالی از هر چیزی بی‌نیاز است.

🔊 تلاوت جزء ۳ قرآن کریم #ماه_رمضان #بهار_قرآن

برخیز ز خواب خوش اذان نزدیک است صبح فرج اماممان نزدیک است غم راه مده به دل که ان شاء الله پابوسی صاحب الزمان نزدیک است

🔰تندخوانی جزء چهارم قرآن کریم 🎙قاری: احمد دباغ

«انسان هرچه دعا را آهسته تر بخواند ادب دعا را بهتر رعایت کرده است.سعی کند تنها برای خود دعا نکند و پیشنهاد ندهد که خدایا به من این یا آن را بده؛ بلکه برای همه طلب خیر و عافیت کند.» حکمت عبادات ص ١۵۹ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی

#فلسفه_تفسیرقرآن #ایستگاه_تامل یک وقت زلزله می آید آبروی کسی نمیرود بر فرض زلزله آمد و خانوادهای مثلاً زیر آوار رفتند آبرویشان که نرفت، اما فرمود ما آبرو میبریم، کسی که مزاحم یک  مسلمان شد ما رها نمی کنیم. حالا خیلیها هستند که مظلومانه میمیرند بعد اگر مؤمن باشد که همین که وارد شدند ﴿رَوْحٌ وَ رَیْحَانٌ وَ جَنَّةُ نَعِیمٍ﴾ مؤمن وقتی حال مرگ حاضر شد ﴿الَّذینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ﴾ با عرض ارادت و سلام، فرشته ها قبض روح میکنند ما حالا میگوییم بیچاره کسی را گرفتارش کردند دارد میمیرد! بله دارد میمیرد، اما چگونه میمیرد را که خبر نداریم، فرمود نه، شما نمیبینید ﴿الَّذینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ﴾ با عرض ارادت و سلام میآیند. این در کجای عالم نوشته است؟ کجا این حرفها هست؟ خدا غریق رحمت کند سیدنا الاستاد مرحوم علامه طباطبایی را! بارها این مثال را میزد میگفت این #شهدا که تیر میخورند به حسب ظاهر این است که اینها دارند رنج میبرند، اینطور نیست! مثل آدم عرق کرده ای است که در استخر دارد شنا میکند، فرمود برای او این است، این را از کجا میگوید؟ این آیه میگوید: ﴿الَّذینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ﴾، این حرفها را از کجا میتوانند یاد بگیرند؟ #جوادی_آملی

🔊صوت جزء پنج بصورت تندخواني(با صداي استاد معتز آقائي) اميد آنكه توفيق بهره مندي از آيات الهي ،رزق معنوي ما منتظران ظهور در اين ماه پربركت باشد. التماس دعا🤲 اللهـم‌عجـل‌لولیڪ‌الفـرج کپی با ذکر صلوات

امام على عليه السلام: منِ اشتَغَلَ بِذِكرِ الناسِ قَطَعَهُ اللّهُ سبحانَهُ عَن ذِكرِهِ هر كه به ياد مردم سرگرم شود، خداوند سبحان او را از ياد خود جدا كند 📚غررالحكم حدیث8234