🌸🍃🌸🍃 🎗#بدون_تو_هرگز ۱۶ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | ایمان علی سکوت عمیقی کرد ... - هنوز در اون مورد تصمیم نگرفتیم ... باید با هم در موردش صحبت کنیم ... اگر به نتیجه رسیدیم شما رو هم در جریان قرار می‌دیم ... دیگه از شدت خشم، تمام صورت پدرم می‌پرید ... و جمله‌ها بریده بریده از دهانش خارج می شد ... - اون وقت ... تو می‌خوای اون دنیا ... جواب دین و ایمان دختر من رو پس بدی؟ تا اون لحظه، صورت علی آروم بود ... حالت صورتش بدجور جدی شد ... - ایمان از سر فکر و #انتخابه ... مگه دختر شما قبل از اینکه بیاد توی خونه من حجاب داشت؟ ... من همون شب خواستگاری فهمیدم چون من طلبه‌ام، چادر سرش کرده... ایمانی که با چوب من و شما بیاد، ایمان نیست ... آدم با ایمان کسیه که در بدترین شرایط، ایمانش رو مثل #ذغال گداخته، کف دستش نگه می‌داره و حفظش می‌کنه ... ایمانی که با #چوب بیاد با #باد میره ... این رو گفت و از جاش بلند شد ... شما هر وقت تشریف بیارید منزل ما، قدم‌تون روی چشم ماست ... عین پدر خودم براتون احترام قائلم ... اما با کمال احترام!! من اجازه نمیدم احدی توی حریم خصوصی خانوادگی من وارد بشه ... پدرم از شدت خشم، نفس نفس می‌زد ... در حالی که می‌لرزید از جاش بلند شد و رفت سمت در ... - می‌دونستم نباید دخترم رو بدم به تو ... تو #آخوند درباری ... در رو محکم بهم کوبید و رفت ... 👈 پ.ن: راوی داستان در این بخش اشاره کردند که در آن زمان، ما چیزی به نام #مانتو یا #مقنعه نداشتیم ... خانم‌ها یا #چادری بودند که پوشش زیر چادر هم براساس فرهنگ و مذهبی بودن خانواده درجه داشت ... یا گروه بسیار کمی با #بلوز و شلوار، یا بلوز و دامن، روسری سر می‌کردند ... و اکثرا نیز بدون حجاب بودند ... بیشتر مدارس هم، دختران محجبه را پذیرش #نمی‌کردند ... علی برای پذیرش من با حجاب در دبیرستان، خیلی اذیت شد و سختی کشید ... #ادامه_دارد .... 🌸🍃 @yagh0osh

❣🖇❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣ ❣ 🎗#بدون_تو_هرگز ۱۷ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | چادر الکی مثل #ماست کنار اتاق وا رفته بودم ... نمی‌تونستم با چیزهایی که شنیده بودم کنار بیام ... نمی‌دونستم باید خوشحال باشم یا ناراحت ... تنها حسم شرمندگی بود ... از شدت وحشت و اضطراب، خیس عرق شده بودم ... چند لحظه بعد ... علی اومد توی اتاق ... با دیدن من توی اون حالت حسابی جا خورد ... سریع نشست رو به روم و دستش رو گذاشت روی پیشونیم ... - تب که نداری ... #ترسیدی این همه عرق کردی ... یا حالت بد شده؟!! #بغضم ترکید ... نمی‌تونستم حرف بزنم ... خیلی نگران شده بود ... - #هانیه جان ... می‌خوای برات آب قند بیارم؟ ... در حالی که اشک مثل سیل از چشمم پایین می‌اومد ... سرم رو به علامت نه، تکان دادم ... - علی ... - جان علی؟ ... - می‌دونستی چادر روز خواستگاری #الکی بود؟! لبخند ملیحی زد ... چرخید کنارم و تکیه داد به دیوار ... - پس چرا باهام ازدواج کردی و این همه سال به روم نیاوردی؟ ... + یه استادی داشتیم ... می‌گفت زن و شوهر باید جفت هم و کُف هم باشن تا خوشبخت بشن ... + من، چهل شب توی نماز شب از خدا خواستم ... خدا کُفّ من و جفت من رو نصیبم کنه و چشم و دلم رو به روی بقیه ببنده ... سکوت عمیقی کرد ... - همون جلسه اول فهمیدم، به خاطر عناد و بی‌قیدی نیست ... تو دل پاکی داشتی و داری ... مهم الانه ... کی هستی ... چی هستی ... و روی این انتخاب چقدر محکمی ... و الا فردای هیچ آدمی مشخص نیست ... خیلی حزب بادن ... با هر بادی به هر جهت ... مهم برای من، تویی که چنین آدمی نبودی ... راست می‌گفت ... من حزب باد و بادی به هر جهت نبودم ... اکثر دخترها بی‌حجاب بودن ... منم یکی عین اونها... اما یه چیزی رو می‌دونستم ... از اون روز ... علی بود و چادر و شاهرگم ... #ادامه_دارد......✨ 🌸🍃 @yagh0osh

🌸🍃🌸🍃 🎗#بدون_تو_هرگز ۲۰ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | مقابل من نشسته بود ... سه ماه قبل از تولد دو سالگی زینب، #دومین دخترمون هم به دنیا اومد ... این بار هم علی نبود ... اما برعکس دفعه قبل، اصلا علی نیومد ... این بار هم گریه می‌کردم ... اما نه به خاطر بچه‌ای که دختر بود ... به خاطر علی که هیچ کسی از #سرنوشتش خبری نداشت ... تا یه ماهگی هیچ اسمی روش نذاشتم ... کارم اشک بود و اشک ... مادر علی ازمون مراقبت می‌کرد ... من می‌زدم زیر #گریه، اونم پا به پای من گریه می‌کرد ... زینبِ بابا هم با دلتنگی‌ها و بهانه گیری‌های کودکانه‌اش، روی زخم دلم نمک می‌پاشید ... از طرفی، پدرم هیچ سراغی از ما نمی‌گرفت ... زبانی هم گفته بود از ارث محرومم کرده ... توی اون شرایط، جواب کنکور هم اومد ... تهران، پرستاری قبول شده بودم ... یه سال تمام از علی هیچ خبری نبود ... هر چند وقت یه بار، ساواکی‌ها مثل وحشی‌ها و قوم #مغول، می‌ریختن توی خونه ... همه چیز رو بهم می‌ریختن ... خیلی از وسایل‌مون توی اون مدت شکست ... زینب با #وحشت به من می‌چسبید و گریه می‌کرد ... چند بار، من رو هم با خودشون بردن ولی بعد از یکی دو روز، #کتک_خورده ولم می‌کردن ... روزهای سیاه و سخت ما می‌گذشت ... پدر علی سعی می‌کرد کمک خرج‌مون باشه ولی دست اونها هم #تنگ بود ... درس می‌خوندم و خیاطی می‌کردم تا خرج زندگی رو در بیارم ... #اما روزهای سخت تری انتظار ما رو می‌کشید ... ترم سوم دانشگاه ... سر کلاس نشسته بودم که یهو ساواکی‌ها ریختن تو ... دست‌ها و چشم‌هام رو بستن و من رو بردن ... اول فکر می‌کردم مثل دفعات قبله اما این بار فرق داشت ... چطور و از کجا؟ ... اما من هم #لو رفته بودم!! چشم باز کردم دیدم توی اتاق بازجویی ساواکم ... روزگارم با طعم #شکنجه شروع شد ... کتک خوردن با #کابل، ساده‌ترین بلایی بود که سرم می‌اومد ... چند ماه که گذشت تازه فهمیدم اونها #هیچ مدرکی علیه من ندارن ... به خاطر یه شک ساده، کارم به اتاق شکنجه ساواک کشیده بود ... اما حقیقت این بود ... همیشه می‌تونه #بدتری هم وجود داشته باشه ... و بدترین قسمت زندگی من تا اون لحظه ... توی اون روز #شوم شکل گرفت ... دوباره من رو کشون کشون به اتاق بازجویی بردن ... چشم که باز کردم ... #علی جلوی من بود ... بعد از دو سال ... که نمی‌دونستم زنده است یا اونو کشتن ... زخمی و داغون ... #جلوی من نشسته بود ... #ادامه_دارد .... ✨ 🌸🍃 🌸🍃@yagh0osh

❣🖇❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣ ❣ 🎗#بدون_تو_هرگز ۲۱ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | یا زهرا اول اصلا نشناختمش ... چشمش که بهم افتاد #رنگش پرید... لب‌هاش می‌لرزید ... چشم‌هاش پر از #اشک شده بود ... اما من بی‌اختیار از #خوشحالی گریه می‌کردم ... از خوشحالیِ زنده بودن علی ... فقط گریه می‌کردم ... #اما این خوشحالی چندان طول نکشید ... اون لحظات و ثانیه‌های شیرین ... جاش رو به شوم‌ترین لحظه‌های زندگیم داد ... قبل از اینکه حتی بتونیم با هم صحبت کنیم ... شکنجه‌گرها اومدن تو ... منو آورده بودن تا #جلوی چشم‌های علی شکنجه کنن ... علی هیچ‌طور حاضر به همکاری نشده بود ... سرسخت و محکم استقامت کرده بود ... و این #ترفند جدیدشون بود ... اونها منو جلوی چشم‌های علی شکنجه می‌کردن ... و اون ضجه میزد و فریاد می‌کشید ... صدای یازهرا گفتنش یه لحظه قطع نمی‌شد ... با #تمام وجود، خودم رو کنترل می‌کردم ... می‌ترسیدم ... می‌ترسیدم حتی با گفتن یه آخ کوچیک، دل علی بلرزه و حرف بزنه ... با چشم‌هام به علی التماس می‌کردم ... و ته دلم خدا خدا می‌گفتم ... نه برای خودم ... نه برای درد ... نه برای نجات‌مون ... به خدا التماس می‌کردم به علی کمک کنه ... التماس می‌کردم مبادا به حرف بیاد ... التماس می‌کردم که ... بوی گوشت #سوخته بدن من ... کل اتاق رو پر کرده بود ... #ادامه_دارد ... 🌸🍃 🌸🍃🖇❣

❣🖇❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣ ❣ 🎗#بدون_تو_هرگز ۲۲ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | علی زنده ست ثانیه ها به اندازه یک روز ... و روزها به اندازه یک قرن طول می‌کشید ... ما همدیگه رو می‌دیدیم ... اما #هیچ حرفی بین ما رد و بدل نمی‌شد ... از یک طرف دیدن علی خوشحالم می‌کرد ... از طرف دیگه، دیدنش به مفهوم شکنجه‌های #سخت‌تر بود ... هر چند، بیشتر از #زجر شکنجه .. درد دیدن علی توی اون شرایط #آزارم می‌داد .. فقط به خدا التماس می‌کردم ... - خدایا!! ... حتی اگه توی این شرایط #بمیرم برام مهم نیست ... به علی کمک کن طاقت بیاره ... علی رو نجات بده !! #بالاخره به خاطر فشار تظاهرات و حرکت‌های مردم ... شاه مجبور شد یهعده از زندانی‌های سیاسی رو #آزاد کنه ... منم جزءشون بودم ... از زندان، مستقیم منو بردن بیمارستان ... قدرت اینکه روی پاهام بایستم رو نداشتم ... تمام هیکلم بویِ ادرار ساواکی‌ها ... و چرک و خون می‌داد ... #بعد از ۷ ماه، بچه‌هام رو دیدم ... پدر و مادر علی، به هزار زحمت اون‌ها رو آوردن توی بخش ... تا چشمم بهشون افتاد .. اینها اولین جملات من بود : علی زنده است ... من، علی رو دیدم ... علی #زنده بود ... بچه‌هام رو #بغل کردم ... فقط گریه می‌کردم ... همه‌مون #گریه می‌کردیم ... #ادامه_دارد ... 🌸@yagh0osh

❣🖇❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣🖇❣ ❣🖇❣ ❣ 🎗#بدون_تو_هرگز ۲۳ 📢‼️ این داستان واقعی است !! 🎬 این قسمت | آمدی جانم به قربانت .. شلوغی‌ها به شدت به دانشگاه‌ها کشیده شده بود ... اونقدر اوضاع به هم ریخته بود که نفهمیدن یه زندانی سیاسی برگشته دانشگاه ... منم از فرصت استفاده کردم ... با قدرت و تمام توان درس می‌خوندم ... ترم آخرم و تموم شدن درسم ... با #فرار شاه و آزادی تمام زندانی‌های سیاسی همزمان شد ... التهاب مبارزه اون روزها .. شیرینی فرار شاه ... با #آزادی علی همراه شده بود ... صدای زنگ در بلند شد .. در رو که باز کردم .. #علی بود ..... علی ۲۶ ساله‌ی من ... مثل یه مرد چهل ساله شده بود .. چهره #شکسته ... بدن پوست به استخوان چسبیده ... با موهایی که می‌شد تارهای #سفید رو بین‌شون دید ... و پایی که می‌لنگید ... زینب یک سال و نیمه بود که علی رو بردن .. و مریم #هرگز پدرش رو ندیده بود ... حالا زینبم داشت وارد هفت سال می‌شد و سن #مدرسه رفتنش شده بود ... و مریم به شدت با علی #غریبی می‌کرد ... می‌ترسید به پدرش نزدیک بشه و پشت زینب #قایم شده بود ... من اصلا توی حال و هوای خودم نبودم ... نمی‌فهمیدم باید چیکار کنم ... به زحمت خودم رو #کنترل می‌کردم ... دست مریم و زینب رو گرفتم و آوردم جلو ... - بچه‌ها بیاید ... #یادتونه از بابا براتون تعریف می‌کردم ... ببینید ... #بابا اومده ... بابایی برگشته خونه ... علی با چشم‌های سرخ، تا یه ساعت پیش حتی نمی‌دونست بچه دوم‌مون #دختره ... خیلی آروم دستش رو آورد سمت مریم ... مریم خودش رو جمع کرد و دستش رو از توی دست علی کشید ... چرخیدم سمت مریم ... - #مریم مامان ... بابایی اومده ... علی با سر بهم اشاره کرد ولش کنم ... چشم‌ها و لب‌هاش می‌لرزید ... دیگه نمی‌تونستم اون صحنه رو ببینم ... چشم‌هام آتش گرفته بود و قدرتی برای کنترل اشک‌هام نداشتم ... صورتم رو چرخوندم و بلند شدم ... - میرم برات شربت بیارم #علی #جان ... چند قدم دور نشده بودم ... که یهو #بغض زینبم شکست و خودش رو #پرت کرد توی بغل علی ... بغض علی هم شکست ... محکم زینب رو بغل کرده بود و #بی‌امان گریه می‌کرد ... من پای در آشپزخونه .. زینب توی بغل علی .. و مریم غریبی کنان ... شادترین لحظات اون سال هام ... به سخت ترین شکل می‌گذشت ... #بدترین لحظه ... زمانی بود که صدای در دوباره بلند شد ... پدر و مادر علی، سریع خودشون رو #رسونده بودن ... مادرش با اشتیاق و شتاب ... علی گویان ... دوید داخل ... تا چشمش به علی افتاد از #هوش رفت ... علی من، #پیر شده بود ... #ادامه_دارد ... 🌸🍃@yagh0osh

🖋

. اکثر افراد برای رسیدن به موفقیت تمام تلاش خودشون رو به کار ‌می‌گیرن؛ اما تقریبا نمی‌دونن که چه موانعی برسر راهشون قرار داره در نتیجه . . . .

. ممکنه بارها با یک مانع ⛔ روبرو بشن و زمان زیادی رو تلف کنن😣😟 .

. عزیزمن🌹 شناسایی موانع باعث ‌می‌شه: که ۱. بتونی بازده فعالیتت رو افزایش بدی⁦⬆️⁩ و ۲. سرعتت رو در مسیر موفقیت بیشتر کنی⁦☺️⁩👣 .