✡ ارباب حلقهها (2)
1⃣ پروژه #روشنفکری_دینی گام به گام نیمهی پنهان خود را آشکار میکرد. سال ١٣۶٩، وقتی که دیگر انتشار مقالات چهارگانهی قبض و بسط از #عبدالکریم_سروش در ماهنامه کیهان فرهنگی به پایان رسید، زیرساختهای پروژه #جامعه_مدنی نیز در مرکز مطالعات دموکراسی در دانشگاه وست مینستر لندن توسط پرفسور #جان_کین نظریهپرداز MI6 بازتولید گشت و با آغاز دهه ١٣٧٠ به پروژه اصلی #روشنفکران_سکولار ایران بدل شد.
2⃣ فصلنامه #ایراننامه ارگان مطبوعاتی بنیاد مطالعات ایران به ریاست عالیهی #اشرف_پهلوی در واشنگتن.دی.سی اجزاء بنیادین پروژه جامعه مدنی ایران را ابتدا از این مرکز انگلیسی اقتباس کرد و تحقق آن را شرط لازم #فروپاشی ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی دانست.
3⃣ پژوهشگران این بنیاد اعتقاد داشتند که ساختارهای جامعه مدنی به گسترش #سکولاریسم در ایران کمک میکند و فصلنامه کنکاش نیز به سرعت خط یک مبارزهی ایدئولوژیک در داخل کشور را ترسیم ساخت.
4⃣ آنان در جستجوی خلقِ «دو نیروی موازی روشنفکری» به عنوان اهرمهای پروژه #کودتای_ایدئولوژیک بودند، چنانکه کنکاش درباره کارکرد واحد این دو نیرو مینویسد:
5⃣ «اصلاح دین» با توجه به تلاش «دو نیروی موازی» هم صورتپذیر است: متفکرین #اصلاحطلب_دینی با تأثیرپذیری از ارزشها، و فرهنگ جدید، #تجدد در دین را در دستور کار خود قرار خواهند داد و #روشنفکران_غیردینی (سکولار) از فرصتهای مناسب بهره جسته و دست به #تقدسزدایی در حوزههای سیاسی و اجتماعی خواهند زد.
6⃣ ۶ماه پس از نشر این نظریه، ماهنامههای #نگاهنو و #کیان در یک فصل روی کیوسکهای مطبوعاتی قرار گرفتند و هردو به سرعت تبدیل به پایگاه گسترش #علوم_انسانی_سکولار شدند.
7⃣ هر دو مجله از «یک مشرب سیاسی» و آن هم مشرب #فیلسوفان_یهودی پیروی میکردند.
✍ پیام فضلینژاد
✅ اندیشکده مطالعات یهود
✡ ارباب حلقهها (3)
1⃣ ماهنامه #نگاهنو بهمثابه تریبون #روشنفکران_سکولار، #آیزایا_برلین (فیلسوف #یهودی انگلیسی) را بهعنوان پدر فکری خود برگزید و به تبلیغ مداوم او پرداخت!!
3⃣ ماهنامه #کیان نیز بهعنوان ارگان #روشنفکران_دینی اندیشهی #کارل_پوپر #یهودی را سرلوحهی تکاپوهایش قرار داد!
4⃣ اما تنها اشتراک اين دو مجله «مشرب سیاسی» واحد نبود، بلکه پشتیبانی مالی هر دو نشریه را نیز «یک تیم اقتصادی» با استفاده از بودجه #دولت_سازندگی و محوریتِ #غلامحسین_کرباسچی (شهردار وقت تهران) و #محمدتقی_بانکی تقبل کرد!
5⃣ نگاهنو و کیان در جستجوی هدف واحدی بودند و هر یک، از نقطهی عزیمتی به سوی آن حرکت کردند.
6⃣ نیروی نگاهنو متکی به حلقهای بود که علی میرزایی (مدیر مسئول) و خشایار دیهیمی (دبیر شورای نویسندگان) آن را ساماندهی کردند. چهرههایی چون عزتالله فولادوند، بهاءالدین خرمشاهی، فریبرز رییسدانا، عبدالحسین آذرنگ، گلی امامی، فاطمه ولیانی و… بدنه شورای نویسندگان را تشکیل میدادند. بهتدریج روشنفکران سکولار مقیم اروپا و آمریکا نیز به جمع آنان پیوستند؛ کسانی مانند ژانت آفاری (فمینیستِ بهایی و عضو ارشد بنیاد اشرف پهلوی)، بزرگ نادرزاد (معاون وزیر فرهنگ رژیم پهلوی)، حوریا یاوری (پژوهشگر مقیم نیویورک)، رامین جهانبگلو (نویسنده مقیم فرانسه) و...
7⃣ بدنهی حلقه کیان را نیز ٢ سطح از فعالان سیاسی دربر میگرفتند؛ یکی بدنه تئوریک نشریه شامل چهرههایی مانند #عبدالکریم_سروش، محمدمجتهد شبستری، ناصر هادیان، آرش نراقی، سیدمرتضی مردیها، محمدتقی فاضل میبدی و...؛ و دیگری چهرههای سابق و لاحق #وزارت_اطلاعات یا مدیران ارشد دولتی مانند عطاءالله مهاجرانی، سعید حجاریان، محسن آرمین، عباس عبدی، حسین قاضیان، محسن امینزاده، مصطفی تاجزاده، محسن کدیور، اکبر گنجی، عمادالدین باقی و علیرضا علویتبار.
✍ پیام فضلینژاد
📖 متن کامل مقاله بههمراه منابع:
👉 http://jscenter.ir/slave-jews/muslim-zionism/5397
✅ اندیشکده مطالعات یهود