شاید شما هم دلتون گرفته! زنگ بزنید به ۱۶۴۰

وقت اداء حلقی بعضی حروف ها تصویر می شوند برایم لهوف ها مقتل نوشت جای “اذا شمس کوّرت” با چکمه آمدند به گودی کسوف ها باید مرتبت کنم ای شاه بی سپاه انگشترت کجاست غریب رئوف ها؟! پیراهنت…تنت…دهنت…ریخته بهم والشّمر جالِس…و بعدش سیوف ها نیزه مجال حرف زدن را به تو نداد واویلتا لِشدَّت قتل الطفوف ها گودال را به ولوله انداخت خواهرت وقت اداء حلقی بعضی حروفها السلام علیک یا اباعبدالله الحسین😭

در کربلاء سینه بیقرار از عشق گفت «لا یمکن الفرار» از عشق زخمی ام التیام می‌خواهم التیام از امام می‌خواهم السلام علیک یا ساقی من علیک السلام می‌خواهم گاه گاهی کمی جنون دارم من جنونی مدام می‌خواهم من نمکدان شکسته‌ام آقا بی‌مرامم، مرام می‌خواهم لحظه‌ی مرگ چشم در راهم از تو حُسن ختام می‌خواهم در کربلاء سینه بیقرار از عشق گفت «لا یمکن الفرار» از عشق

اشک بر حسین بن علی(ع)بیماری های اخلاقی و درونی و لکه های عمیق روح و وجود انسان را مداوا میکند.چطور کیمیا مس را به طلا تبدیل میکند ؟این اشک هم آدم عادی را به ولی الله تبدیل میکند. از کتاب حکومت جهانی خدا آیت الله حائری شیرازی

ما امتحان کردیم تنها راه حل روضه‌است این سیل را باید به سیلِ اشک بنشانیم

🌹 #بـه‌یـادِ_اربـعـیـن تغییر داده نام تو ضرب المثل ها را من چای شیرین خورده ام،اما نمک گیرم!

من به تاثیر حروف و کلمات معتقدم ، حتی به جادو و مغناطیس آنها ! مثلا همین «حسین» انگار که خدای کلمات ، حروف را ریخته باشد پیش رویش از میان آنها برای آغازش «حاء» را انتخاب کرده باشد پر شتاب و پر حجم از منتهی الیه پرده دیافراگمت شروع میشود و بعد از عمق قلبت خون به سرعت پمپاژ میشود و با تمام ِدستگاه تنفسی ات حاء را تلفظ میکنی و بعد از این انقلاب درونی و التهاب و جوشش شیرین و پر شدن قفسه ی سینه ات از هوای او «سین » را نشانده آن حجم هوا را به آرامی بیرون میدهی، سینه ات سبک میشود ،جانت آرام میشود با چه لطافتی نشسته اینجای کلمه ، این «سین» و بعد از آن با «یا و نون» میرسی به سکون و سکوت و ثباتی دلچسب و عمیق. من فکر میکنم خدای کلمات اسم حسین را مهندسی کرده ... کار کردش مثل دم و بازدم است... اصلا میشود به جای دم و بازدم حسین ، حسین گفت ... #نام‌توبردم‌لبم‌آتش‌گرفت...🖤!'

🔴 محدودیت‌های نامعقول اربعین را بردارید! 🔻راز کم بودن کرونا در عراق چیست؟ #اربعین

🌹 #شب‌جمعه 😭 #دلم‌هوای‌تو‌کرده... دلم هوای زیارت ، هوای قافله دارد تمام جان من آقا ، بنای هروله دارد چقدر خواب تو دیدم، دویدم و نرسیدم ببین که پای نیازم ، دوباره آبله دارد برای زائر خسته ، که از غم تو شکسته بغل گرفتن خاکت ، هزار مرحله دارد دو سال درد جدایی ، دو سال حسرت رویت رواق چشم ترم را ببین چه ولوله دارد اگرچه سوی ضریحت ، هجوم مسئلت آمد برای خواهش مجنونِ خود ، که حوصله دارد! فراق ، داغ بزرگی برای سینه ی من شد صدای خسته ی شعرم، از آشنا گله دارد چه ناله ها که کشیده قلوب منتظرانت زمانه در نرسیدن چرا مداخله دارد دلم هوای تو کرده ، هوای صحن و سرایت فقط به مهر نگاهت ، فراق ، فیصله دارد سلام آخر شعری که غرق آهِ بلند است به کربلا نرسید و هنوز فاصله دارد...