آیت‌الله‌بهجت: هرکدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم و به فکر آن حضرت که نفعش به همه بر‌می‌گردد و از اَهمِّ ضروریات است ، نیستیم‌! |درمحضر‌بهجت‌،ج۲،ص۲۶| #الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ‌_لوَلــیِّڪَ‌_اَلْفــَرَجْ‌ #بحق‌_حضࢪٺ‌_زینب‌_کبری_سلام‌_الله‌_علیها‌ #بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات #اَلّلهمَ_صَلِّ_عَلی_مُحمَّد_وَ_آلِ_مُحمَّد_وَ_عَجِّل_فَرَجهُم #بهار_مهدوی @Excerpt

#دعاي_روز_سه_شنبه بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ کَما يَسْتَحِقُّهُ حَمْدًا کَثيرًا، وَ اَعُوذُ بِه مِنْ شَرِّ نَفْسى، اِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلاّ ما رَحِمَ رَبّى، وَ اَعُوذُ بِه مِنْ شَرِّ الشَّيْطانِ، اَلَّذى يَزيدُنى ذَنْبًا اِلى ذَنْبى، وَ اَحْتَرِزُ بِه مِنْ کُلِّ جَبّارٍ فاجِرٍ، وَ سُلْطانٍ جائِرٍ، وَ عَدُوٍّ قاهِرٍ. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ جُنْدِکَ، فَاِنَّ جُنْدَکَ هُمُ الْغالِبُونَ، وَ اجْعَلْنى مِنْ حِزْبِکَ، فَاِنَّ حِزْبَکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ، وَ اجْعَلْنى مِنْ اَوْلِيائِکَ، فَاِنَّ اَوْلِياءَکَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. اَللّهُمَّ اَصْلِحْ لى دينى، فَاِنَّهُ عِصْمَةُ اَمْرى، وَ اَصْلِحْ لى آخِرَتى، فَاِنَّها دارُ مَقَرّى، وَ اِلَيْها مِنْ مُجاوَرَةِ اللِّئامِ مَفَرّى، وَ اجْعَلِ الْحَياةَ زِيادَةً لى فى کُلِّ خَيْرٍ، وَ الْوَفاةَ راحَةً لى مِنْ کُلِّ شَرٍّ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ، وَ تَمامِ عِدَّةِ الْمُرْسَلينَ، وَ عَلى آلِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ، وَ اَصْحابِهِ الْمُنْتَجَبينَ، وَ هَبْ لى فِى الثُّلَثاءِ ثَلاثًا ؛ لا تَدَعْ لى ذَنْبًا اِلاّ غَفَرْتَهُ، وَ لا غَمًّا اِلاّ اَذْهَبْتَهُ، وَ لا عَدُوًّا اِلاّ دَ فَعْتَهُ، بِبِسْمِ اللّهِ خَيْرِ الاَْسْماءِ، بِسْمِ اللّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّماءِ، اَسْتَدْفِعُ کُلَّ مَکْرُوهٍ اَوَّلُهُ سَخَطُهُ، وَ اَسْتَجْلِبُ کُلَّ مَحْبُوبٍ اَوَّلُهُ رِضاهُ، فَاخْتِمْ لى مِنْکَ بِالْغُفْرانِ يا وَلِىَّ الاِْحْسانِ. #زيارت_امام زين العابدين و امام باقر و امام صادق عليهم السلام در روز سه شنبه اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ يا تَراجِمَةَ وَحْىِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ يا اَئِمَّةَ الْهُدى، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ يا اَعْلامَ التُّقى، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ يا اَوْلادَ رَسُولِ اللّهِ، اَنَا عارِفٌ بِحَقِّکُمْ، مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِکُمْ، مُعادٍ لاَِعْدائِکُمْ، مُوالٍ لاَِوْلِيائِکُمْ، بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْکُمْ. اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوالى آخِرَهُمْ کَما تَوالَيْتُ اَوَّلَهُمْ، وَ اَبْرَاُ مِنْ کُلِّ وَليجَةٍ دُونَهُمْ، وَ اَکْفُرُ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ اللاّتِ وَ الْعُزّى. صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْکُمْ يا مَوالِىَّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ. اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا سَيِّدَ الْعابِدينَ وَ سُلالَةَ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا باقِرَ عِلْمِ النَّبِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا صادِقًا مُصَدَّقًا فِى الْقَوْلِ وَ الْفِعْلِ، يا مَوالِىَّ هذا يَوْمُکُمْ وَ هُوَ يَوْمُ الثُّلَثاءِ، وَ اَنَا فيهِ ضَيْفٌ لَکُمْ وَ مُسْتَجيرٌ بِکُمْ، فَاَضيفُونى وَ اَجيرُونى، بِمَنْزِلَةِ اللّهِ عِنْدَکُمْ وَ آلِ بَيْتِکُمُ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ. https://eitaa.com/joinchat/392495302Cbf2778512c 🌾🌷🌹 @mahdijanami

مردم آن زمان) ترسشان از نظر دور و امیدشان نزدیک است (به عذاب هاى آخرت بى اعتنا و به مواهب دنیا شدیداً علاقه مند هستند) تنها از کسى حساب مى برند که از زبانش مى ترسند و اکرام نمى کنند مگر کسى را که امید بخششى از او دارند. دینشان ربا و هر حقى نزد آنها به فراموشى سپرده شده، افراد فریبکار را دوست دارند و سراغ کسانى مى روند که از همه بیشتر چاپلوسى کنند. دل هاى آنها خالى (از یاد خدا) است، سخن حقى را نمى شنوند و به درخواست سائلى پاسخ نمى گویند، مستى غفلت بر آنها غالب شده، اگر آنها را رها کنى دست از تو بر نمى دارند و اگر از آنها پیروى کنى فریبت مى دهند، در ظاهر برادرند و در باطن دشمن، رفاقت آنها با یکدیگر بر اساس بى تقوایى است و هنگامى که از هم جدا شوند یکدیگر را نکوهش مى کنند، سنت هاى الهى در میان آنها مى میرد و بدعت ها زنده مى شود نادان ترین مردان کسى است که از فقدان آنها متاثر شود یا از کثرت آنها خوشحال. فرزندم در چنین شرایطى که (آتش فتنه ها شعله  ور است) همچون شتر کم سن و سال باش نه پشتى دارد که سوار شوند و نه پشمى که بچینند و نه پستانى که بدوشند... .(7) * پی نوشت: 1. سند گفتار حکیمانه: این جمله ـ به گفته مرحوم خطیب در کتاب مصادر ـ از کلمات مشهور امام(علیه السلام) است که قبل از سیّد رضى «ابوحیان توحیدى» (متوفاى 380) در کتاب الامتاع والمؤانسة و بعد از سیّد رضى مرحوم آمدى در کتاب غررالحکم (با تفاوتى) آن را آورده است و از روایتى که رضى الدین على بن یوسف حلّى (برادر علاّمه حلّى) در کتاب العُدد القویة آورده است استفاده مى شود که این جمله بخشى از وصیتى است که امام(علیه السلام) براى فرزندش امام حسن(علیه السلام) بیان فرموده است (البته با تفاوت هایى) و از جمله این تفاوت ها اضافه جمله «وَلا وَبَر فَیُسْلَب; و نه پشمى دارد که آن را بچینند» است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 7) 2. غررالحکم، ص 318، ح 7350. 3. همان، ص 319، ح 7365. 4. میزان الحکمه، ج 8، ماده عزلت، ح 12911. 5. مریم، آیه 48. 6. حجرات، آیه 9. 7. بحار الانوار، ج 74، ص 234، ح  #پایان_تفسیر_حکمت_۱_نهج_البلاغه

سلامممم امروز سری هم به برادر قرآن یعنی صحیفه ی سجادیه میزنیم. 👇👇👇

صَحیفه سجّادیه  کتابی است دربرگیرنده دعاهایی که امام سجاد(علیه السلام) به امام باقر(علیه السلام) و زید بن علی املا کرد. این کتاب پس از قرآن و نَهج‌البلاغه مهم‌ترین میراث مکتوب شیعه به‌شمار می‌آید و به نام‌هایی مانند «خواهر قرآن» و «اِنجیل اهل‌بیت علیهم‌السلام» شناخته می‌شود. صحیفه سجادیه، نخست، در قالب ۷۵ دعا بیان شد؛ اما برخی از دعاهای آن در دوره‌های بعدی از بین رفت و تنها ۵۴ دعا باقی ماند. صحیفه مورد توجه علمای اهل‌سنت نیز واقع شده و آنها برخی دعاهای آن را نقل کرده‌اند. برخی خاورشناسان بر این باورند که صحیفه سجادیه می‌تواند چهره جدیدی از اسلام را به انسان‌ها نشان دهد. امام سجاد در صحیفه، اصول اخلاقی و شیوه زندگی اجتماعی و سیاسی را در قالب دعا و مناجات بیان کرده است. به گفته محققان، از آنجا که امام سجاد در دوران زندگی خود با تقیه زندگی می‌کرد، این معارف را در قالب دعا بیان کرده‌ است. مسئله امامت یکی از مباحث مهم سیاسی و دینی مطرح شده در صحیفه است. افشاگری علیه غاصبان خلافت، ترویج آرمان حاکمیت ائمه، تأکید بر پاسداری از حریم دین، حمایت از مظلوم و مقابله با ظالم از دیگر مسائلی است که در این کتاب مطرح شده است. این کتاب نزد علمای شیعه مشهور و مقبول است و برخی حدیث‌شناسان آن را متواتر دانسته‌اند. البته برخی فقیهان با اشکال به وثاقت متوکل بن هارون، استناد به همه فقرات صحیفه را معتبر نمی‌دانند. صحیفه سجادیه به زبان‌های مختلفی مانند فارسی، انگلیسی، فرانسوی، اندونزیایی، ترکی، اردو، اسپانیولی، پرتغالی، بوسنیایی، آلبانیایی و تامیلی ترجمه شده است. بر این اثر ده‌ها شرح نوشته شده که مشهورترین آن‌ها رِیاض‌ُ السالکین نوشته سید علیخان کبیر است. برخی از محققان دعاهای دیگر امام سجاد را که در منابع دیگر آمده، در کتاب‌هایی جمع‌آوری کرده‌اند. #صحیفه_سجادیه. 👈👈👈 تا جایی که مطالعه کردم نهج البلاغه رو خواهر قرآن خوانده اند. باید تحقیق بیشتری بکنم. 👇👇👇👇

فراز اول اللهم انی اعوذ بک من هیجان الحرص و سوره الغضب و غلبه الحسد و ضعف الصبر و قله القناعه و شکاسه الخلق و الحاح الشهوه و ملکه الحمیه و متابعه الهوی و مخالفه الهدی و سنه الغفله و تعاطی الکلفه و ایثار الباطل علی الحق. خدایا، به تو پناه می برم از طغیان حرص و قلت قناعت و کجی خلق و افراط در شهوات و عصبیت شدید و پیروی هوا و مخالفت با هدایت و سستی غفلت و روا داشتن تکلف ها و انتخاب باطل در مقابل حق ! شرح: امام علیه السلام در دعای هشتم، از چهل نوع گرفتاری و بلای گوناگون به خدا پناه برده است که ده نوع آن را در این فراز آورده ایم که اولین طغیان حرص است ؛ بلایی بی پایان و گرفتاری دایمی ای که ملازم انسان است. امام صادق علیه السلام در کتاب شریف کافی، طی روایتی شخص حریص را به کرم ابریشم مانند کرده که پیوسته به دور خود پیله می تند و هرچه بیشتر فعالیت می کند محصورتر می گردد و لذا امید به نجات او کمتر است تا سرانجام در پیله خود جان می سپارد؛[1] خصلتی که تنها درمان آن، قناعت و محدود کردن خواسته ها و آرزوها است. صفت دیگر بد خلقی است. خلق عبارت از هیات نفسانی خاصی است که انجام عمل را بسیار ساده می کند؛ مثلا کسی که دارای خلق سخاوت است، به راحتی از اموال خود بذل و بخشش می کند، و یا کسی که دارای خوی شجاعت است، به آسانی در جریان های ترس آور اقدام می کند. لذا اگر کسی بدخلق بود، علی الدوام رفتار او به طور عادی موجب آزار خود او و دیگران است و در نهایت، شخص را مستوجب عذاب الهی می گرداند. صفت دیگر طغیان غضب است. فرد غضبناک در هر امری، خشن و خارج از تعقل اقدام می کند، که باید از شر این صفت خطرناک به خدا پناه برد. صفت دیگر غلبه حسد است که آن نیز صفات بسیار پلید است و پیوسته خود حسود را آزار می دهد. در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم: المؤ ن یغبط و المنافق یحسد:[2] مؤ من غبطه می خورد و منافق حسد می ورزد. غبطه صفت خوبی است که انسان را وادار به کسب کمال می کند، ولی حسد افراط در شهوت است که همان راحت طلبی و عافیت خواهی دائم است ؛ به طوری که انسان را از هرگونه کمال باز می دارد. صفت بعدی عصبیت است که خود نشانی از جاهلیت می باشد. زیرا عصبیت به معنی دفاع بدون قید و شرط و طرفداری غیر معقول است ؛ لذا امام صادق علیه السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل فرموده اند: من کان فی قلبه حبه من خردل من عصبیه بعثه الله یوم القیامه مع اعراب الجاهلی.[ فراااااز اول☝️☝️☝️ #صحیفه_سجادیه

فقط این دعا که ۴تا فرازداره ۴ روز طول می‌کشه ی مختصر براش بزاری. حالا من از امروز باید این فراز اول رو بنویسم و شروع کنم به خودسازی. غفلت از خصوصیات بد و خود برتر بینی در من صادقی باعث شده که فکر کنم خب به به من دیگه عالی هستم . اما انسان سر خدا و خودش نمیتونه کلاه بزاره. ی محاسبه ی عمل مشخص می‌کنه کجای این عالم قرار گرفته. #محاسبه_ی_کیلویی یاااااادتون اومد کی مطلبشو گذاشتم کانال #حسابرسی

کجان رجبیون؟؟؟ تمام شد . ۱۰ روز دیگه ازش موند. #رجب ☝️☝️☝️