#ࢪمآن #به_قلم_بانو #قسمت100 #ترانه توی ماشین و نگاه کردم و چند تا کیک و کلوچه و خوراکی پیدا کردم. به زینب دادم که توی ماشین نشست و با ولع شروع کرد به خوردن. طاهر نمی دونم کجا رفته بود! به اطراف نگاه کردم که مهدی رو توی زمین سمت چپی زیر درخت دیدم. چرا رفته زیر درخت وایساده؟ راه افتادم سمت ش. از توی زمین عبور کردم و بهش نزدیک تر می شدم داشت نگاهم می کرد ولی همون جا وایساده بود و جلو نمی یومد. متعجب گفتم: - مهدی بیا کمکم زمین گل شده نمی دونم درست حرکت کنم. بازم فقط نگاهم کرد. چقدر چشاش برق می زد! کاپشن مهدی طوسی بود کی سیاه پوشید؟ پنج قدم مونده بود بهش برسم که پام رفت توی گل . اخمام تو هم رفت که مهدی نیومد کمکم پامو از گل کشیدم بیرون و سر بلند کردم بهش غر بزنم نبود! متعجب اطراف و نگاه کردم که دیدم با فاصله زیادی زیر اون درخت وایساده. اب دهنمو قورت دادم . هیچ انسان عادی نمی تونست توی ۳ ثانیه که من سرم رفت پایین و اومد بالا این مسافت و طی کنه! نصف شب زیر درخت یعنی.. قدمی سمتم اومد که جیغ ام اسمون و کر کرد. از وحشت نمی تونستم ساکت بشم یه نفس جیغ می کشیدم و به عقب شروع کردم دویدن که پام توی گل رفت و با صورت رفتم تو زمین. سریع بلند شد شدم و با تمام توان می دویدم. طاهر و امیر دویدن سمتم. با تمام توان جیغ می کشیدم و تا رسیدم به طاهر دو دستی چسبیدمش و محکم توی اغوشش فرو رفتم و حس کردم جام امن شد. سینه ام خس خس می کرد و از ترس اشکام راه افتاد. طاهر و اقا هادی متعجب بهم نگاه می کردن و هنوز نفهمیده بودن چی شده! از دور دیدم اقا هادی و مهدی دارن می دون اینطرف حتما صدای جیغ مو شنیدن. بقیه هم کم کم پیداشون شد همه با نگرانی سمت ماشین ها می یومدن. از بغل طاهر بیرون اومد و با گریه سمت مهدی رفتم . اول خوب بهش نگاه کردم اره مهدی خودم بود. بهت زده نگاهم کرد و دستامو گرفت و گفت: - چی شد ؟ چرا جیغ می کشیدی؟ صورتت لباسات چرا گلی شده؟ رنگ به رو نداری یا خدا. من حرفی نمی زدم و مهدی به طاهر و اقا امیر نگاه کرد طاهر گفت: - نمی دونم به خدا رفتم اب بیارم برا زینب نبود با صدای جیغ ش دیدم توی زمین داره می دوئه با صورت رفت تو زمین و اومد گریه می کنه. انگار جون از بدن م رفته بود. با ترس پشت سر مهدی به درخت ها نگاه کردم که حالا کسی زیر شون نبود! همه به جایی که نگاه کردم نگاه کردن. مهدی گفت: - نصف عمر شدم چی شد! با ترس گفتم: - داشتم اطراف و نگاه می کردم تو رو دیدم زیر اون درخت وایساده بودی. دوباره همه به درخت نگاه کردن و مهدی گفت: - ما که از جاده بالا رفتیم این ور نبودیم! با ترس گفتم: - تنهایی زیر اون درخت وایساده بودی سر تا پا مشکی بود گفتم مهدی که پیراهن ش خاکستری بود اومدم سمتت زمین گل بود نمی تونستم درست راه برم توهم وایساده بودی تکیه ات به درخت بود فقط نگاهم می کردی چشات یه طوری بود برق می زد چشای عادی نبود صدات زدم گفتم بیای کمکم تکون نخوردی بعد نزدیک درخت ۵ قدمی ش پام رفت تو گل سرمو خم کردم پامو کشیدم بیرون سر بلند کردم نبودی زیر اون درخت وایساده بودی حالا بعد فهمیدم تو ... تونیستی وحشت کردم. سرمو به سینه مهدی چسبوندم و گفتم: - توروخدا برگردیم من از اینجا می ترسم اینجا جن داره . و باز اشکام راه افتاد. یکی خانوما گفت: - دخترم همه می دونن خونه این موجوداات زیر زیر درخت هاست به هر شکلی هم می تونن در بیان همین که نرفته تو وجودت خداروشکر کن اخه این مسیر و چرا تنهایی رفتی؟ مهدی اشک هامو پاک کرد و گفت: - اروم باش قران هر چی بلدی بخون ارامش می گیری الان چیزی نیست که اروم باش کلبه پیدا کردیم می ریم اونجا خوب. سری تکون دادم و خواست بره که بازوشو گرفتم و گفتم: - کجا؟

#ࢪمآن #به_قلم_بانو #قسمت101 #ترانه جا خورد و گفت: - برم وسایل و بیارم. لب زدم: - منم میام. دستمو گرفت و گفت: - باشه بیا. سمت ماشین رفت که با ترس به پشت سرش و همون درخت ها نگاه کردم. که وایساد جلوم و گفت: - چیو نگاه می کنی؟ به خودت ترس وارد می کنی گفتم قران بخون . سری تکون دادم و تند تند هر چی ایه و سوره بلد بودم شروع کردم به خوندن. مهدی وسایل و برداشت و راه افتادیم با بقیه. یه کیلو متر فاصله داشت. مهدی اروم گفت: - وقتی جیغ کشیدی قلبم اومد تو دهنم مخصوصا که جیغ هات قطع نمی شد! نمی دونی با چه سرعتی دویدم . از این همه نگرانی ش به خاطر من و دوست داشت صد بار خداروشکر کردم. و گفتم: - گلوم درد می کنه فکر کنم زخم شده! مهدی برای اینکه جو و عوض کنه گفت: - هر کی جای تو بود این جیغ ها رو می کشید باید یه تعویض حنجره براش انجام می دادن . خندیدم و به کلبه رسیدیم. خوب بود اقا سعید و اقا علی داشتن اتیش روشن می کردن اقا سعید با دیدنم گفت: - ابجی خوبی؟ چرا جیغ کشیدی؟ لبخندی زدم و هادی براشون تعریف کرد. اقا سعید اخم هاش توی هم رفت و ناراحت شد و گفت: - ابجی خودم 13 سالش بود خیلی درس خونه حالا هم بیشتر می خونه توی حیاط مون یه درخت کنار بود وقتی داخل لامپ ها رو خاموش می کردیم نمی تونست بخونه نگران ش بودیم گاهی انقدر می خوند از حال می رفت! این عادت کرده بود بی سر و صدا بره تو حیاط زیر درخت رو تخت با چراغ مطالعه درس بخونه! یه روز همین بلا سرش اومد و من و دید و رفت تو جلدش دیونه شد خودشو می زد موهاش کشیده می شد جیغ می زد دکتر و اینا فایده نداشت بردیمش پیش یه فرد مومن با قران و دعا از بدن ش کشیدش بیرون البته این موجودات توی بدن افراد باخدا و قران خون نمی تونن ورود کنن تو رو تنها گیر اورده بود ولی رسیدی بهش دور شد ازت یعنی نمی تونه توی بدن ت ورود کنه بلکه فرار می کنه! ارامشی بهم تزریق شد! خداروشکری من و مهدی و بقیه گفتیم. نشستیم و مهدی یه پارچه خیس کرد و گل های خشکیده روی صورت مو پاک می کرد و بعد دست و پاهام رو. یخ زدیم تا تمیز شدم و برگشتیم تو. کلبه خیلی گرم بود و دوست داشتم بخوابم اما خوب جا نبود دراز بکشیم! همین نشسته هم توهم توهم بودیم. فقط زینب چون واقعا خیلی بهش فشار اومده بود گوشه کلبه دراز کشیده بود و تک پتوی توی کلبه رو انداختیم روش . منم روبروی اتیش نشسته بودم

#ࢪمآن #به_قلم_بانو #قسمت102 #ترانه یهو یه سوال توی مغزم ارور داد نگاهمو به مهدی که روبروم کنار فرمانده اش بود و یه چیزایی بهش می گفت انداختم و صداش زدم: - مهدی! حرف شو قطع کرد و سر بلند کرد بهم نگاه کرد و گفت: - بعله خانوم؟ همه نگاهشون به من بود ببین چی می خوام بگم. لب تر کردم و گفتم: - تو مگه مأمور مخفی نیستی؟ سری تکون داد و گفت: - خوب؟ گفتم: - چیکار کردی که می خوان ما رو بکشن یا اصلا اونا کی ان که تورو می شناسن! مگه تو معمور مخفی نیستی؟ مهدی تعجب کرده بود از سوالم . اب دهنشو قورت داد و گفت: - چرا یهویی این سوال و پرسیدی خانوم؟ سری به عنوان نمی دونم تکون دادم و رو به طاهر گفتم: - می دونستی یه بار بابا داشت مهدی رو می کشت؟ چشمای طاهر گرد شد! مهدی با چشمای ریز شده نگاهم کرد و گفت: - مگه تو خبر داشتی؟از کجا فهمیدی؟ بهت زده گفتم: - تو می دونستی بابام گفته با ماشین جلوی دانشگاه زیرت بگیرن و به من گفتی نمی دونی؟ مهدی گفت: - نمی خواستم بری سروقت بابات خانوم اون ادم خطرناکیه! طاهر گفت: - واقعا مهدی رو داده بود زیر بگیرن؟ بغض کردم و سر تکون دادم و گفتم: - تو رو ازم گرفته بود کلی منو مشاوره برد و کاری کرد اسم تو توی خونه ممنوع باشه! می خواست مهدی رو هم ازم بگیره ولی توی دانشگاه حساب شو رسیدم! طاهر گفت: - واقعا چیکار کردی؟ براش تعریف کردم توی دانشگاه چی گفتم . ساعت 2 شب بود تقریبا! همه یا صحبت می کردن یا چرتک می زدن. فقط زینب خواب بود. از بس به اتیش نزدیک بودم و هی چوب می نداختم دستام سیاه و کثیف شده بود. بطری اب ی که توی اتاقک بود و برداشتم و سمت در رفتم که چشای مهدی بهم دوخته شد و با سر پرسید کجا می ری؟ منم با سر به دستام اشاره کردم و چشاشو به معنای باشه باز و بسته کرد. بیرون اومدم و خواستم دستمو بشورم اما اب از لای در داخل می رفت پشت کلبه رفتم و خم شدم دستمو بشورم که صداهایی به گوشم خورد. سر بلند کردم دور تر یه ماشین هایی وایساد. حتما اینا هم گم شدن دقیق شدم که دیدم یه سری افراد با لباس سیاه و صورت پوشیده پیاده شدن و از این دور هم اصلحه توی دست هاشونو می دیدم. شک نداشتم اونی که داشت دستور می داد و حرف می زد باباست. اما چطور پیدامون کرد؟ اگر اتیش کلبه رو خاموش کنیم نور توی کلبه رو نمی بینن و مطمئنن دیر تر پیدامون می کنن. سریع همون جور خمیده رفتم و سریع درو باز کردم رفتم داخل و اب روی اتیش خالی کردم و پتو رو از روی زینب برداشتم و انداختم روش دود ش بلند نشه! همه متعجب نگاهم کردن و وحشت زده گفتم: - مهدی بابام اینجاست با یه افرادی اومده خودم اصلحه رو دیدم توروخدا پاشید فرار کنید. چند نفر سریع بیرون رفتن اوضاع رو چک کنن. سریع با کمک طاهر زینب و بلند کردم و گفتم: - تو زن ت بچه داره نباید به خاطر من اسیبی ببینه توروخدا در برید شما زود تر برید چادرمو سریع با چادر زینب عوض کردم و گفتم: - این چادر ردیاب داره هر جا باشید زود پیداتون می کنن و کمک تون می کنن برید. و ردیاب و همون طور که مهدی یادم داد فعال کردم. طاهر نمی تونست کاری بکنه و سریع با زینب راه افتادن. زینب با چشای گریون بهم نگاه کرد و رفتن.

#ࢪمآن #به_قلم_بانو #قسمت103 #ترانه چند تا از مرد ها رو سریع با خانوما فرستادن جلو تر حرکت کنن. مهدی بهم نگاه کرد و سریع گفت: - سریع زود باش برو زود . نه ای گفتم که شکه برگشت: - اون دنبال منه صد در صد اگه من برم سریع می ره سمت ما و ممکنه به بقیه اسیب برسه ما اخرین نفر می ریم یا.. مهدی با اخمای درهم نگاهم کرد و گفتم: - یا می خوای من برم تا شما بقیه رو فراری بدید؟ اقا هادی گفت: - جون مو نو بدیم ناموس مونو نمی دیم می خوای بمونی کنار شوهرت بمون حرفی نیست ولی ما رو هم بزدل حساب نکن لطفا! انقدر عصبی بود نمی فهمید چی می گفت! مهدی به شدت اخم هاش در هم بود و هیچی نمی گفت. مچ دستمو محکم گرفت و زدیم بیرون. داشتن اطراف و می گشتن و هنوز ۲۰ قدم نرفته بودیم کلبه رو پیدا کردن! از کجا منو پیدا کرده؟ برای چی شم؟ چرا دستگیرش نکردن؟ بابا اصلحه داره! خدایا دارم دیونه می شم! خدایا هر بلایی می خوایی سر من بیاری بیار اما بقیه ومهدی نه خدا! داشتن نزدیک تر می شدن و رد پاهامون که روی گل مونده بودن و پیدا کرده بودن! با شمارش مهدی 6 نفرمون شروع کردیم به دویدن. و اونا هم همین طور . توی جنگل تاریک متفرق شدیم و تا که جون داشتیم می دویدم. تن م از سرما سر شده بود و انقدر ترسیده بودم و وحشت کرده بودم و حیرون مونده بودم کوبیده شدنم به بدن درخت ها و شاخه هایی که تو طول مسیر بهم می خورد و حس نمی کردم! یه نفس می دویدیم و باد سرد نفس کشیدن رو برامون سخت و طاقت فرسا کرده بود. دعا دعا می کردم بقیه خیلی ازمون دور شده باشن! و اتفاقی براشون نیوفته. مهدی هم انگار نگران همین موضوع بود که مستقیم نرفت و سمت چپ می دوید می خواست منحرف شون کنه! چند بار هم صدای تیر بلند شد اما دور بودن . هر با که صدای شلیک می یومد قلب من دیونه وار می کوبید! کم کم گمون کردن و تونستیم وایسیم و نفس بکشیم! هنوز ۳۰ ثانیه شد مهدی دستمو گرفت و دوباره شروع کرد به دویدن. توی جنگل حیرون مونده بودیم و هر لحضه ممکن بود هر اتفاقی بیفته! انگار این جنگل نمی خواست تمام کنه! تا شاید به جایی برسیم! تاریکی اطراف بیشتر منو می ترسوند و منتظر بودم از توی تاریکی یکی از هر طرف با اصلحه برسه بالای سرمون! خدایا ما تازه ازدواج کردیم یه روز هم نشده! خودت هوامونو داشته باش! بلایی سر مهدی نیاد من بی مهدی نمی تونم زندگی کنم خدایا ! اشکام صورتمو خیس کرد! نمی دونم چقدر گذشته بود اما خیلی گذشته بود! شاید1 تا 2 ساعت . بدترین ساعات عمرم بود! نه از بقیه و سلامتی شون خبر داشتم و نه می دونستم عاقبت خودمون چی می شه! که یهو مهدی وایساد و اگر دستمو نگرفته بود با صورت توی درخت می رفتم. نفس نفس زدم و به روبروم چشم دوختم. دیدم تار بود پلکی زدم که اشکام ریخت و دیدم واضح شد! نه‌! گرگ! سه تا گرگ

#ࢪمآن #به_قلم_بانو #قسمت104 #ترانه فقط همین رو کم داشتیم! چیکار می کردیم؟ به کدوم ور فرار می کردیم؟ مهدی عقب عقب اومد که اونا دهن شون وا شد و اب از دهن شون ریخت که ته دلم خالی شد! سمت راست مهدی با شمارش سه شروع کرد به دویدن با تمام توان می دویدم و اونا هم همین طور! از ترس اختیارم و از دست دادم و جیغ بلندی کشیدم . که مهدی داد کشید: - جیغ نزن جیغ نزن پیدامون می کنن! هقی زدم که یهو صدای تیر اندازی اومد و پام سوخت. اخ پر درد من توی صدای تیر گم شد و محکم خوردم زمین. که مهدی سریع دستمو کشید تا بلندم کنه که تیر بعدی خورد تو پای خودش. اما هنوز متوجه تیر توی پای من نشده بود! چشاشو بست و اخم هاش از شدت درد توی هم رفته بود. بلند شد و بلندم کرد سمت درخت هلم داد و با گریه پشت درخت پناه گرفتم. خم شدم و نگاه کردم خودش بود! نامردین ترین ادم زندگیم! همون که دندون تیز کرده بود عزیزامو جدا کنه ازم! بابام! هقی زدم و به پام نگاه کردم که تیر چادر و شلوار مو سوراخ کرده بود و به پام خورده بود و خون م قطره قطره روی زمین چکه می کرد! از درد نمی دونستم به کدوم اسمون ریسمون چنگ بزنم .و از ترس صدام توی گلوم خفه شده بود. مهدی سعی می کرد صاف بایسته!

فرشتگان از خداوند پرسیدند: خدایا... تو که بشر را آنقدر دوست داری! چرا غم را آفریدی ؟ خداوندفرمود : غم را به خاطرِ خودم آفریدم! چون این مخلوقِ من تاغمگین نباشد... به يادِ خالقش نمى افتد

آقا سید، چقدر خاک سرده... 😭 از بلندای آسمان خوب نگاه کن؛ این روزها چه بسیارند فرسوده‌های سیاسی که برای جانشینی‌ات، لبخند زنان به خط شده‌اند... آقا سید، اینبار خدا زودتر از ما تو را انتخاب کرد؛ پیش خودش برد تا #دستهای_آلوده دیگر نتوانند بر صورتت پنجه کشند... اما دعا کن برای ما؛ که بازهم ما مانده‌ایم و صف طویلی از تشنگان و جنگ قدرت... ما هیچ... ما نگاه... @Cwarfare @Cwarfare @Cwarfare

سالروز رحلت بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) تسلیت باد

امشب از ساعت ۲بامداد تا اذان صبح هرکس حاجتی داره دعا کنه چون امشب بعداز۱۱۰۰سال ماه به دورخانه ی کعبه می چرخد. ✅️شبکه خبر هم زیر نویس کرد ...التماس دعا🙏🏻 امشب شب معراج پیامبره دعای معراج فراموش نشه بنده حقیر را هم دعا کنید دعای معراج یا سَیّدُ یا سَندُ یا صَمَدُ یا مَنْ لَهُ الْمُسْتَنَدُ اِجْعَلْ لی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً مَمّا اَنا فیهِ وَاکْفِنی فِیهِ وَ اَعُوذُ بِکَ بِسْمِ اللهِ التّامّاتِ یا اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ یا رَحْمنُ یا رَحْمن یارحمنُ یا رَحیمُ یا خالِقُ یا رازِقُ یا بارِیُ یا اَوَّلُ یا آخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ یا واهِبُ یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بَصیرُ یا غَفورُ یا رَحیمُ یا غافِرُ یا شَکُورُ یا عالِمُ یا عادِلُ یا کَریمُ یا رَحیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَؤفُ یا وِتْرُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ یا مَعیدُ یا حافِظُ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّارُ یا غَفّارُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفْرانُ یا بُرْهانُ یا سُبْحانُ یا مُسْتَعانُ یا سُلْطانُ یا اَمینُ یا مُؤمِنُ یا مُتَکَبّ‍‍ِرُ یا شَکُورُ یا عَزیزُ یا عَلیُّ یا ‍وَفِیُّ یا قَویُّ یا غَنیُّ یا مُحِقُّ یا اَمینُ یا مُؤمِنُ یا مُتَکبِّرُ یا شَکُورُ یا عَزیزُ یا عَلیُّ یا وَفیُّ یا قَویُّ یا غَنیُّ یا مُحِقُّ یا مُعْطی یا آخِرُ یا اَحْسَنَ الْخالِقینَ یا خَیْرَالرّازِقینَ یا خَیْرَ الْغافِرینَ یا خَیْرَ الْمُحْسِنینَ یا خَیْرَ النّاصِرینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا نُورَ السَّمواتِ وَ الْأرْضِ یا هادِیَ الْمُض‍‍ِلّینَ یا دَلیلَ الْمُتَحَیّرینَ یا خالِقَ کُلَّ شَیءٍ یا فاطِرَ السَّمواتِ والْأرْضِ یا هادِیَ الْمُضِلینَ یا مُفَتَّحَ الْأبْوابِ یا مُسَبِّبَ الْأسْبابِ یا رَفیعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِیَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاتِ یا مُحیِیَ الْأمْواتِ یا ضاعِفَ الْحَسَناتِ یا دافِعَ الْبَلِیّات، اَللّهُمَّ اَحْفَظْ صاحِبِ هذَالدُّعاءِ مِنَ الطّاعُونِ وَالزَّلْزَلَهِ وَ الْفُجْاَهِ وَالْوَباء‍‍ِ وَ م‍‍ِنْ شَرَّ السُّلْطانِ الْجابِرِ وَ شَرَّ الْعَیْنِ السُّوء‍‍ِ وَ مِنْ شَرَّالْجَنَّ وَالْإنْسِ بِحَقَّ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ بِحَقَّ حمعسق وَ بِحَقَّ مُحَمَّدِ الْمُصْطَفی وَ بِحَقَّ عَلِیَّ الْمُرْتِضی وَالْأئمَّهِ الْهُدی وَ بِحَقَّ اللُّوحِ وَالْقَلَمِ وَالْکُرْسِیَّ وَ الْعَرْشِ وَ بِحَقَّ فَسَیَکْفیکَهُمُ اللهُ وَ هُو السَّمیعُ الْعَلیمُ اللّهُمَّ اَحْفَظْ صاحِبِ هذَالدُّعاءِ مِنْ شَرَّ کُلَّ ذی شَرًّ وَ مِنْ شَرٌ طارِقٍ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرَّ والِدٍ وَ ما وَلَدَ وَ مِ‍نْ شَرَّ ما یَلِجُ فِی‌الأرْضِ وَ ما یَخْرِجُ مِنْها وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم اَللّهُمَّ احْفِظْ صاحِبِ هَذَاالدُّعا مِنْ شَرَّ الْأعْداءِ وَ مِنْ شَرَّ جَمیعَ الْمِحْنَهِ وَ الدّاءِ وَ مِنْ شَرَّ النَّفّاثاتِ فِی الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرَّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبَّ بِعِزَّ عِزَّتِکَ وَ الْقَهْرِ بِلُطْفِکَ وَ الرَّحْمَهِ رَحْمَتَکَ یا واهِبَ الْعَطایا یا دافِعَ الْبَلایا یا غافِرَ الْخطایا یا سَتّارَ الْعُیُوبِ یا نُورَ الْغُیُوبِ یا نُورَ الْقُلُوبِ یا حَبیبَ الْقُلُوبِ یا قاضِیَ الْحاجاتِ یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالْأخِرَهِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ بِحَقَّ اَلا اِلا اللهِ تُصیرُا الأمُورِ اَللّهُمَّ اَسْتَوْدِعُکَ نَفْسی وَ رُوحی وَ مالی وَ اَوْلادِی وَ جَمیعَ ما اَنْعَمْتَ عَلَیَّ فِی الدّینِ وَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ اِنَّهُ لا یُضیعُ صانیکَ یَصُونَکَ وَ مَحْفُوظَکَ وَ مَامُولَکَ وَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنْکَ وَ لَنْ اَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً اَللّهُمَّ رَبَّنا اتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النّارِ وَ عَذابَ الْقَبرِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ صلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَجْمَعینَ الطّاهِرینَ وَ الأئِمَّهِ الْمَعْصُومینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً کَثیراً. اللهمَ ارزُقنی حَيثَ لا اَحتَسِب يا رَبَّ العالَمين ✅️حضرت محمد(ص) فرمودند: هر کسی این دعا را بین مردم پخش کند گرفتاریهایش حل شود... ان شاءالله فقط امشب پخش کنید تاهم خودتون حاجت روا بشین هم اطرافیانتون 🙏

التماس دعای عاقبت بخیری.

فردا دحو الارض است؛ روزی که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید. محمّد بن عبد اللَّه صيقل می گوید: امام رضا عليه السلام ، در این روز به ميان ما آمد و فرمود: امروز را روزه بگيريد . من هم روزه هستم. گفتيم : قربانت شويم! امروز ، چه روزى است؟ فرمود : «روزى است كه در آن ، رحمت منتشر شد و زمين ، گسترش يافت ، و كعبه برپا شد و آدم عليه السلام به زمين‏ هبوط كرد. #دحو_الارض