دیدی وقتی آنلاینه، میشینی زل میزنی
بلکه پیام بده...
شمس لنگرودی این قسمت رو خیلی قشنگ
توصیف میکنه؛ اونجا که میگه:
دلخوش نشستهام که تو شاید گذر کنی،
لعنت به شایدی که مهیا نمیشود... :)!
خودتونو دست هر ادمی نسپارید، ادمی که بلدتون نباشه روحتونو خسته میکنه، فرض کنید شما یه ساز هستید و میوفتید دستِ ادمی که نواختن بلد نیست، بنظرتون تهش چی میشه؟اونقدر شمارو بد مینوازه تا نابود میشید .
تو چه میدونی آدمی که به یه نقطه خیره شده و به موسیقی مورد علاقش گوش میده ، تو اون نقطهی کوچیک که به اون خیره شده چه چیزهایی میبینه ، چه چیزهایی میشنوه و چه چیزهایی احساس میکنه .
خودتونو دست هر ادمی نسپارید ، ادمی که بلدتون نباشه روحتونو خسته میکنه ، فرض کنید شما یه ساز هستید و میوفتید دست ادمی که نواختن بلد نیست ، بنظرتون تهش چی میشه؟ اونقدر شمارو بد مینوازه تا نابود بشید .