🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_دوم
💢 ماجرای آتش زدن خانه حضرت زهرا «س» چیست؟
این ماجرا مربوط بـه زمانی اسـت کـه ابوبکر بعنوان خلیفه مسلمین انتخاب شد و پس از این انتخاب بـه همراه گروه از افراد از جمله عمر بن خطاب سراغ خانه امام علی «ع» و حضرت زهرا «س» رفتند تا ازآنها بیعت بگیرند. دراین میان با مقاومت امام علی و حضرت زهرا روبهرو شدند و حضرت زهرا «س» دراین درگیری آسیب دیدند و بـه شهادت رسیدند.
سید جعفر شهیدی یکی از علمای شیعه در کتابی بنام زندگی نامه حضرت زهرا «س» تأیید می کند کـه در طی این ماجرا عمر تهدید کرده اسـت کـه خانه حضرت زهرا رابه آتش میکشد ودر نهایت این اتفاق شوم تحقق پیدا میکند ودر این درگیری حضرت زهرا «س» از ناحیه پهلو دچار آسیب می شوند و فرزندی کـه در آن زمان باردار بودند سقط میشود و ایشان بـه درجه والای شهادت نائل می شوند.
در عده اي از گزارشها شرح این واقعه بـه صورتهاي دیگری وارد شده اسـت. برخی بر این باورند کـه بازوی حضرت زهرا را تازیانه زندند و برخی دیگر خبر از این می دهند کـه زمانی کـه افراد قصد ورود بـه خانه را داشتند درِ خانه رابه آتش کشیدند و حضرت «س» میان در و دیوار ماندند و میخ آهنی کـه داخل درِ خانه بود بـه پهلو حضرت «س» فرو رفت.
💢 شهادت حضرت فاطمه زهرا «س»
حضرت زهرا «س» در روز سوم جمادیالثانی سال ۱۱ هجری قمری بـه شهادت رسیدند. علت شهادت حضرت فاطمه بر اثر ضربات و لطماتی کـه بـه ایشان وارد شده بود. در مورد تاریخ شهادت حضرت فاطمه «س» نقلقولهاي مختلفی وجوددارد کـه بعضی ۷۵ روز و بعضی ۹۵ روزبعد از رحلت پیامبر «ص» را صحیح میدانند. حضرت فاطمه «س» در زمان شهادت ۱۸ سال بیشتر نداشت.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
✍کپی مطالب همراه لینک باذکر صلوات به نیت سلامتے و تعجیل در فرج مولے جایز است✔️
🌿🌺@yasin1401day17🌺🌿
─┅═༅𖣔🌺𖣔༅═┅─
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_اول
💢زندگی نامه حضرت فاطمه زهرا «س»
در اینبخش زندگی نامه حضرت فاطمه زهرا «س» را مرور میکنیم. حضرت فاطمه زهرا تنها فرزند پیامبر اکرم «ص» و حضرت خدیجه طاهره «س» می باشند. ایشان همسر مولا علی «ع» و مادر امام حسن، امام حسین و حضرت زینب «س» می باشند. بانو فاطمه زهرا «س» یکی از زنان نامدار در تمام جهان هستند و بیش از هزار سال اسـت کـه زنان مسلمان ایشان را بزرگ ترین الگوی زندگی خود می دانند.
💢حضرت فاطمه زهرا «س» کیست؟
حضرت فاطمه زهرا «س» در روز ۲۰ جمادیالثانی سال پنجم بعد از بعثت «معروف بـه سنه الاحقافیه؛ یعنی سالی کـه سوره احقاف نازل شد» در شهر مکه در خانه حضرت خدیجه بین زقاق العطارین و زقاق الحجر در نزدیکی مسعی بدنیا آمد. البته شیخ مفید و کفعمی سال تولد حضرت فاطمه «س» را سال دوم بعثت میدانند.
💢 پدر و مادر حضرت فاطمه
پدر حضرت فاطمه پیامبر اکرم «ص» و مادر ایشان خدیجه بنت خویلد «س» بود. حضرت خدیجه نخستین زنی بود کـه بـه اسلام روی آورد و تمام ثروت خودرا در راه اسلام و مسلمانان صرف کرد.
💢ازدواج حضرت فاطمه زهرا «س»
حضرت زهرا «س» خواستگارهای متعددی داشت اما بر اساس خواست پیامبر اکرم «ص» حضرت فاطمه «س» با امام علی «ع» ازدواج کرد و با مهریه اندکی بـه خانه شوهرش رفت.
💢فرزندان حضرت فاطمه زهرا
او صاحب دو پسر بنامهاي حسن «ع» و حسین «ع» و دو دختر بنامهاي امکلثوم و زینب «س» شد و زمانی کـه برای پنجمین فرزند خودش حامله بود بر اثر ضربهاي کـه بـه سینه او وارد شد این فرزند راکه محسن نام داشت از دست داد. با توجه بـه اینکـه همـه ائمه معصوم مـا غیر از امام علی «ع» از طریق حضرت فاطمه «س» بـه حضرت محمد «ص» میرسند بـه ایشان «ام الائمه» می گویند.
💢 داستان غم انگیز فدک
ماجرای گرفتن فدک توسط ابوبکر از حضرت فاطمه، پس از وفات پیامبر «ص» اتفاق افتاد. ابوبکر با تکیه بر حدیثی از پیامبر کـه گفته شده راوی آن فقط خود ابوبکر بوده اسـت، مدعی شد انبیا از خود ارثی بجا نمیگذارند؛ اما حضرت فاطمه پاسخ داد کـه پیامبر «ص» پیش از وفاتشان، فدک رابه او بخشیده و امام علی «ع» و امایمن را بر این سخنش شاهد آورد.
بنابر نظر علمای شیعه و عده اي از علمای اهل سنت این بخشیدن هنگامی بود کـه آیه ذوی القربی نازل شد و بـه پیامبر دستور داد حق ذوی القربی را بدهد. پس از این اتفاق حضرت فاطمه فرمود: افرادى كه عهد خدا و پیامبر خدا را درباره امیرالمومنین على علیه السلام شكستند ودر حق مـن ستم كرده و ارثیهام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت بـه فدک پاره كردند، نباید بر جنازه مـن نماز بگذارند.
💢 بیماری حضرت فاطمه
زمانی کـه پیامبر اسلام «ص» از دنیا رفت برخلاف دستور ایشان خلفای سهگانه با امام علی «ع» بیعت نکردند و برای اینکـه ایشان را برای بیعت با ابوبکر ببرند درب خانه امام علی «ع» را آتش زدند و آنرا شکستند. دراین بین ضرباتی بـه حضرت فاطمه «س» وارد شد کـه باعث بیماری و زمینگیر شدن ایشان و سقط فرزندش شد.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
✍کپی مطالب همراه لینک باذکر صلوات به نیت سلامتے و تعجیل در فرج مولے جایز است✔️
🌿🌺@yasin1401day17🌺🌿
─┅═༅𖣔🌺𖣔༅═┅─
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_سوم
💢 وصیت های حضرت فاطمه زهرا
شیخ طوسی و کلینی بـه سندهاي معتبر از حضرت امام زین العابدین و امام حسین علیهماالسّلام روایت کرده اند کـه، چون حضرت فاطمه «علیهاالسّلام» بیمار شد وصیت نمود بـه حضرت امیرالمؤمنین «علیه السلام» کـه کتمان کند بیماری وی را و مردم را بر احوال او مطلع نگرداند و اعلام نکند اَحدی رابه مرض او.
پس حضرت بـه وصیت اوعمل نموده خود متوجّه بیمارداری او بودو اسماء بنت عمیس آن حضرت را دراین امور معاونت میکرد ودر این مدت احوال وی را پنهان میداشتند از مردم، چون نزدیک وفات آن حضرت شد وصیت فرمود کـه حضرت امیرالمؤمنین «علیه السلام» خود متوجه غسل و تکفین او شود ودر شب وی را دفن نماید و قبرش را هموار کند.
پس حضرت امیرالمؤمنین «علیه السلام» خود متوجّه غسل و تکفین و امور او گردید و وی را در شب دفن کرد و اثر قبر وی را محو نمود و، چون خاک قبر آن حضرت رابا دست خود فشاند حزن و اندوه آن حضرت هیجان کرد آب دیدههاي مبارکش بر روی اَنْوَرش جاری شد و رو بـه قبر حضرت رسالت «صلی اللّه علیه وآله وسلم» گردانید و گفت: اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّهِ.
چرا قبر حضرت فاطمه «س» مخفی است؟
حضرت فاطمه زهرا «س» در وصیت خود بـه امام علی «ع» تأکید کرده بود کـه احدی ازآن افرادی کـه در حق او ستم کرده بودند نباید در تشییع جنازه او حاضر شوند و بر جنازهاش نماز بخوانند.
شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار نوشته اسـت:
«حضرت زهرا «س» بـه حضرتش «امام علی «ع»» چنین وصیت کرد زمانی کـه مـن از دنیا رفتم شبانه مرا بـه خاك بسپار تا آن دو مردی [عمر و ابوبکر ] کـه مرا اذیت کردند خبردار نشوند.»
ابن شهرآشوب نوشته اسـت:
از حضرت امیر «ع» درباره اینکـه حضرت فاطمه «س» شبانه دفن گردید جویا شدند، فرمود: بعلت اینکـه فاطمه زهرا «س» بر گروهی خشمناك بودو راضی نبود کـه آنان برای تشییع جنازهاش حاضر شوند و بر کسیکه آنان را دوست نداشته باشد حرام اسـت کـه بر جنازه احدی از فرزندان فاطمه نماز بخوانند.»
شیخ صدوق در کتاب امالی نوشته اسـت:
از حضرت امیر «ع» سؤال شد برای چـه بود کـه حضرت فاطمه «س» شبانه دفن شد؟ فرمود: برای اینکـه آن بانو بر گروهی خشمناك بود، لذا دوست نداشت برای تشییع جنازهاش حاضر شوند و بر کسیکه آن گروه را دوست داشته باشد حرام اسـت کـه بر بدن فرزندان آن بانو نماز بگذارد.»
💢چه کسانی حضرت فاطمه «س» را تشییع کردند؟
در مراسم خاکسپاری حضرت فاطمه «س» این افراد حضور داشتند: امام علی «ع»، امام حسن «ع»، امام حسین «ع»، عقیل، سلمان، ابوذر، مقداد، عمار، بریده، عباس و پسرش فضل، حذیفه، زبیر و عبدالله ابن مسعود.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_چهارم
#حضرت_علی_علیه_السلام
امام علی علیه السلام، اولین امام و مولای شیعیان است و اولین فردی که به حضرت محمد (ص) ایمان آورد، امام علی (ع) بودند. زندگی نامه امام علی (ع) پر از دلاوری ها و فداکاری هایی است که ایشان در مسیر اسلام داشته است که سرانجام به خاطر کینه ورزی دشمنان اسلام در محراب مسجد به درجه رفیع شهادت رسید. و اولین شهید محراب در تاریخ می باشند. دراین مقاله زندگی نامه امام علی (ع) از تولد تا شهادت با شرحی کامل و مفصل برای شما بیان کرده ایم. با ما همراه باشید.
💢 ولادت و تولد امام علی (ع) (پدر و مادر امام علی)
امام علی (ع) اولین فرزند از قبیله هاشمی است که پدر و مادرشان هر دو نیز از قبیله هاشمی بودند. پدر امام علی، ابوطالب فرزند عبدالمطلب که ایشان نیز فرزند هاشم بن عبد مناف و مادرشان فاطمه بنت اسد که فرزند هاشم بن عبدمناف هستند. خاندان هاشمی از نظر فضیلت های اخلاقی، صفت های عالی انسانی در بین قبیله قریش و کل طایفه های عرب؛ مشهور و زبان زد بودند. برخی از فضایل اخلاقی که مختص به بنی هاشم است شامل: مروت، فتوت، شجاعت و... می باشد.
امام علی (ع) در روز 13 ماه رجب در سال 30 عام الفیل در خانه کعبه به دنیا آمدند. داستان ولادت امام علی (ع) این گونه است که فاطمه دختر اسد در زمان درد زایمان به سمت مسجد الحرام رفتند و خود را به دیوار خانه کعبه نزدیک کرد و گفتند: «بار الها، من به تو، پیغمبرانت، و کتاب هایی که از سوی تو نازل شده اند و همچنین به سخن جد بزرگوارم ابراهیم خلیل الله که این خانه را ساخته است، ایمان راسخی دارم. خداوندا ! به حرمت شخصی که این خانه را ساخته، و به حق، بچه ای که در رحم من است، تولد این کودک را برای من آسان گردان» لحظه ای بعد دیوار سمت جنوب شرقی مکه در مقابل چشمان عباس بن عبدالمطلب و یزید بن تعف شکافته شد. فاطمه داخل کعبه شد؛ و دیوار دوباره به هم پیوست. به مدت 3 روز فاطمه بنت اسد در پاک ترین مکان دنیا مهمان خداوند بودند. و فرزند خود را پس از سه روز یعنی در 13 رجب به دنیا آوردند. دیوار از همان جا که قبلا شکافته شده بود، باز شد و ایشان بیرون آمدند و گفتند: «پیغامی از غیب شنیدم که نام کودک را "علی" بگذار.»
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_پنجم
#حضرت_علی_علیه_السلام
💢 دوران کودکی امام علی (ع)
امام علی (ع) تا سن 3 سالگی با پدر و مادرشان زندگی کردند. و چون خداوند می خواست که ایشان به کمالات بالاتر برسند، حضرت محمد (ص)؛ او را از آغاز تولد به طور غیر مستقیم تحت تربیت خود قرار داد. به دلیل وقوع خشکسالی در مکه، ابوطالب عموی پیامبر، با داشتن چندین فرزند در گذران زندگی با هزینه های زیاد و سنگین زندگی روبه رو شد. پیامبر با عموی خود عباس مشورت کردند که هر یک از آنها، یکی از فرزندان ابوطالب را پیش خود ببرند تا در کار ابوطالب گشایشی باشد. به این ترتیب، عباس، جعفر و پیامبر نیز علی (ع) را به منزل خود بردند. و امام علی (ع) کاملا در کنار حضرت محمد (ص) زندگی کردند. و همه جا با پیامبر همراه بودند؛ حتی زمانی که پیامبر (ص) از شهر خارج می شدند یا به کوه و بیابان می رفتند.
💢امام علی (ع) نخستین ایمان آورنده و یاور پیامبر اسلام (ص)
زمانی که حضرت محمد (ص) بعد از وحی از جانب خدا، به پیامبری رسیدند به مدت 3 سال به طور مخفیانه به اسلام دعوت کردند و پس از آن به امر خداوند، دعوت همگانی آغاز شد. در این بین، فقط امام علی (ع) دنبال کننده و مجری دستورات پیامبر (ص) در دعوت الهی بودند. و تنها همراه ایشان در مهمانی که پیامبر برای دعوت و آشنایی خویشاوندان خود با اسلام ترتیب داد بود؛ شدند. در این مهمانی پیامبر از حاضران سوال فرمودند" «چه کسی از شما من را در این مسیر یاری خواهد کرد تا برادر، جانشین و نماینده من در میان شما باشد؟» حضرت علی (ع) تنها شخصی بودند که از جای خود بلند شدند و جواب دادند: «ای رسول خدا، من شما را در این مسیر کمک می کنم.» حضرت محمد (ص) این سوال را 3 بار تکرار کردند و هر بار همان جواب را شنیدند. سپس فرمود: «ای بستگان و خویشاوندان من! همه بدانید که علی (ع) برادر، وصی و جانشین پس از من در بین شما است.»
💢 همراهی امام علی (ع) با رسول الله و ازواج با حضرت فاطمه (س)
حضرت علی (ع) تا زمانی که حضرت محمد (ص) از مکه به مدینه هجرت فرمایند، همواره در کنار رسول خدا (ص) بودند. یکی از افتخارات امام علی (ع) واقعه لیله المبیت می باشد؛ بزرگان قبیل های مکه در طی مجلسی تصمیم گرفتند که از هر قبیله جوانی را انتخاب کنند و در شب هجرت بر رسول خدا (ص) حمله ور شده و ایشان را به قتل برسانند تا قبیله بنی هاشم نتواند به تمام قبایل درگیر شود و در نتیجه به گرفتن خون بها راضی شود. جبرئیل به پیامبر اکرم (ص) خبر دادند که امشب نباید در بستر خود بخوابی، حضرت محمد (ص) به امام علی (ع) فرمودند: امشب در بستر من بخواب و به تو صدمه ای نخواهد رسید. امام علی (ع) سوال کردند: «اگر من در بستر تو بخوابم، شما در امان خواهید ماند» و ایشان فرموند: بلی، امام علی (ع) لبخند زد و سجده کردند. درباره این کار امام علی آیه 207 سوره بقره (و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاة الله) نازل شد.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_هفتم
#حضرت_علی_علیه_السلام
💢 دوران خلافت امام علی (ع)
پس از رحلت حضرت محمد (ص) در زمانی که علی (ع) و برخی از افراد قبیله بنی هاشم مشغول تدفین پیامبر بودند؛ عده ای از مهاجران و انصار که ابوبکر، عثمان و عمر نیز به همراه آنها بودن در مکانی به نام سقیفه بنی ساعده تجمع کردند تا برای حکومت تکلیف تعیین کنند. پس از دعوا و مشاجرهایی که داشتند و بدون توجه به سخنان پیامبر در روز غدیر، ابوبکر به عنوان خلیفه انتخاب شد. سپس عمر و عثمان به ترتیب به خلافت رسیدند، امام علی (ع) در مقابل این موضوع به مدت 25 سال صبر کردند، پس از به قتل رسیدن عثمان، برخی از صحابه به ملاقات امام علی (ع) رفتند و گفتند: ما شایسته تر از تو برای خلافت، کسی را نمی شناسیم؛ امام علی (ع) گفتند: من وزیر باشم بهتر از اینکه امیر شما باشم. آنها گفتند: به جز بیعت کردن با تو، چیزی را قبول نمی کنیم. امام علی (ع) گفتند: بیعت مخفیانه نمی شود و باید در مسجد باشد. به جز چند نفر همه انصار با ایشان بیعت کردند، دلیل مخالفت امام علی (ع) با بیعت با مردم این بود که ایشان جامعه موجود را فاسدتر از چیزی می دانست که ایشان بتواند آن را رهبری کرده و معیار های خود را به اجرا درآورد.
💢 شهادت حضرت علی (ع)
پس از سرکوب خوارج در جنگ نهروان، بعضی از خوارج که یکی از آنها عبدالرحمان بن ملجم مرادی بود، دور هم جمع شدند و اوضاع شکست و جنگهای داخلی را بررسی کردند که در آخر به این نتیجه رسیدند که مسبب این خونریزی ها و شکست امام علی (ع)، عمروعاص و معاویه هستند. پس باید این سه نفر را از میان بردارند تا تکلیف مسلمانان روشن شود. بنابراین هر یک متعهد به کشتن یکی از این 3 تن شدند. ابن ملجم مرادی مسئول به قتل رساندن امام علی (ع) شدند، بنابراین در شب 19 ماه مبارک رمضان به همراه تعدادی در مسجد کوفه منتظر شدند. امام علی (ع) آن شب در منزل دخترشان حضرت ام الکلثوم مهمان بودند و از آنجا که از توطئه و حادثه صبح آگاه بودند، آن را با ایشان در بین گذاشتند، ام الکثوم گفتند: فردا به جای خودتان جعده را به مسجد بفرستید. ولی امام علی (ع) فرمودند: «از امر و قضای خداوند نمی توان فرار کرد» سپس کمربند خود را محکم بستند و به سمت مسجد رفتند. ابن ملجم، زمانی که امام در سجده بودن با ضربه شمشیر، فرق مبارک ایشان را شکافتند و خون در محراب جاری شدند. در این زمان ایشان فرمودند: «فزت و رب الکعبه؛ به خدای مکه قسم که رستگار شدم»
💢محل دفن حضرت علی (ع)
پس از اینکه امام علی (ع) در شب بیست یکم ماه رمضان به شهادت رسیدند، بدون اینکه فردی متوجه شود در نزدیکی شهر کوفه دفن کردند. این امر به دلیل پیشگیری از نبش قبر و بی احترامی دشمنان نسبت به جنازه ایشان بود.
💢 کتاب و آثار مولا علی (ع)
امام علی (ع) آثار عالی دارند که برخی از آنها در ادامه آمده است:
🔸نهج البلاغه: مجموعه ای از سخنان، خطبه ها و نامه های امام علی (ع) است که به وسیله طرفداران و پیروان ایشان جمع آوری شده و آن را نهج البلاغه می نامند.
🔸«غرر الحکم و درر الکلم»: مجموعه ای از بیانات امام علی (ع) می باشد.
🔸مصحف قرآن: یکی دیگر از آثاری که از امام علی (ع) بر جا مانده قرآن معروف آن حضرت است که در آن سوره های قرآن طبق تاریخ نزول شان مرتب و نوشته شده است.
🔸دعای کمیل: دعایی است که امام علی (ع) به یکی از شاگردان خود که نامشان کمیل بن زیاد است، یاد داده اند.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_هشتم
#امام_حسن_علیه_السلام
حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) دومین امام شیعیان جهان و سبط اکبر رسول مکرم اسلام حضرت خاتم الانبیاء (ص) است.
پدر بزرگوارشان حضرت امیرالمؤمنین و امام المتقین علی ابن ابی طالب (ع) و مادر ارجمندشان حضرت فاطمه زهرا (س) دختر پیامبر خدا (ص) و مهتر زنان دو عالم میباشد.
💢 ولادت و نامگذاری
امام حسن (ع) در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری قمری در مدینه منوره متولد شدند که مادر گرامیشان حضرت زهرای اطهر (س) در آن زمان، دوازدهمین بهار زندگى بابرکت خویش را پشت سر نهاده بود.
ایشان نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) عنایت فرمودند.
در آستانه طلوع فرزند دلبند فاطمه زهرا (س)، سفری براى پیامبر گرامى اسلام (ص) پیش آمد. آن حضرت (ص) براى خداحافظی به خانه علی (ع) و فاطمه (س) رفت و ضمن سخنانى، به سفارش هاى لازم در مورد مولود مبارکى پرداختند که به زودى جهان را به نور وجود بافضیلت و شریفش، نورباران و عطرآگین خواهد ساخت، و از جمله توصیه فرمودند که او را پس از ولادت در پوشش زرد رنگ قرار ندهند.
پس از رفتن پیامبر اکرم (ص)، نخستین فرزند خانه نور، در روز باشکوهى (۱۵ رمضان سال سوم هجرى) متولد گردید. اسماء بنت عمیس به همراه بانوان دیگرى، در لحظه ولادت باسعادت حضرت امام حسن مجتبى (ع) در آنجا حضور داشتند. آنان، مولود مبارک را بی آن که از توصیه پیامبر گرامى اسلام (ص) آگاه باشند، در پارچه زیبا و تمیز زرد رنگی قرار دادند.
رسول مکرم اسلام (ص) پس از بازگشت از سفر، به دیدار فاطمه زهرا (س) شتافت.
وقتی رسول خدا (ص) تشریف آورد، به بانوان حاضر فرمود: فرزندم را بیاورید. پس نوزاد را به آن حضرت (ص) تقدیم داشتند. او را در آغوش گرفت و فرمود: مگر فراموش کردید که از شما خواستم او را پس از ولادت، در پوشش زرد قرار ندهید؟ سپس آن پوشش را از این مولود مبارک برگرفت و پوشش سپیدى بر او افکند و رو به امیرمؤمنان علی (ع) نمود و پرسید: چه نامی برایش برگزیده اید؟ امام علی (ع) فرمود: ما هرگز در گزینش نام فرزندمان بر شما پیشى نمیگیریم. (فاطمه (س) هم پیش از آن به پدر گرانمایه نوزاد و همسر گرامی خود، امام علی (ع) پیشنهاد کرده بود که نامى برای این نورسیده در نظر بگیرد، اما حضرت علی (ع) ضمن احترام به دخت پیامبر (ص)، فرموده بود که در مورد نامگذارى این نوزاد عزیز، بر رسول خدا (ص) و بر پیشواى بزرگ توحید، پیشى و سبقت نخواهد گرفت.)
پیامبر گرامى (ص) نیز فرمود: من هم بر پروردگار بزرگ خویش پیشى نمیگیرم.
در این لحظات، خداوند تبارک و تعالى به جبرئیل فرشته وحى فرمود: «براى بنده محبوب و پیامبر برگزیده ام، فرزندی متولد شده، از این روی به نزد وى برو و سلامش برسان و تبریک و تهنیت گوى و به وى بگو؛ به راستى که على نزد تو به منزله هارون است برای موسى، پس نام فرزند هارون را برای او برگزین.»
جبرئیل فرود آمد و مراتب تبریک و تهنیت پروردگار هستى را به پیامبر خدا (ص) رسانید و گفت: «اى پیامبر خدا! پروردگارت دستور داده است که این مولود مبارک را به نام فرزند هارون نامگذارى کنید» رسول خدا (ص) پرسیدند: «نام پسر هارون چه بود؟»، فرشته وحى گفت: «او شَبَر نام داشت»، پیامبر (ص) فرمود: «من به زبان عربى سخن میگویم»، جبرئیل گفت: «نامش را حسن بگذار» لذا پیامبر اکرم (ص) در گوش راست آن پاره ماه و نوزاد گرانقدر، اذان و در گوش چپش، اقامه خواند و نام مبارک را «حسن» نهاد.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_دهم
#امام_حسن_علیه_السلام
روش زندگی و حکومت امام حسن مجتبی (ع) که شرایط رهبری را در خود جمع داشت، در دوران اقامتش در کوفه، او را قبله نظر، محبوب دلها و مایه امید کسان ساخته بود. امام (ع) کارها را نظم داد و والیانی برای شهرها تعیین فرمود و انتظام امور را به دست گرفت، اما زمانی نگذشت که عده زیادی از افراد، چون امام حسن (ع) را مانند پدرش در اجرای عدالت و احکام و حدود اسلامی قاطع دیدند، به توطئههای پنهانی دست زدند و حتی در نهان به معاویه نامه نوشتند و او را به حرکت به سوی کوفه تحریک و ضمانت کردند که هر گاه سپاه او به اردوگاه حسن بن علی (ع) نزدیک شود، آن حضرت (ع) را دست بسته تسلیم او میکنند یا ناگهان ایشان را به شهادت میرسانند.
خوارج نیز به خاطر وحدت نظری که در دشمنی با حکومت آل علی (ع) داشتند، در این توطئهها با آنان همکاری کردند.
در برابر این عده منافق، شیعیان علی (ع) و جمعی از مهاجرین و انصار بودند که به کوفه آمده و در آنجا سکونت اختیار کرده بودند. این بزرگمردان مراتب اخلاص و صمیمیت خود را در همه مراحل همراهی با امام (ع) ثابت نمودند. امام حسن (ع) وقتی طغیان و عصیان معاویه را در برابر خود دید، با نامههایی او را به اطاعت و عدم توطئه و خونریزی فرا خواند، ولی معاویه در جواب آن حضرت (ع) تنها به این امر استدلال میکرد که من در حکومت، از تو با سابقهتر و در این امر آزمودهتر و به سال از تو بزرگترم!
معاویه گاهی در نامههای خود با اقرار به شایستگی امام حسن (ع) مینوشت: «پس از من، خلافت از آن توست. زیرا تو از هر کس بدان سزاوارتری.» و آخرین جوابی که به فرستادگان امام حسن (ع) داد این بود که: «برگردید، میان ما و شما به جز شمشیر نیست.» و بدین ترتیب دشمنی، سرکشی، توطئههای زهرآگین و گردن کشی علیه کریم آل طه (ع) از طرف معاویه آغاز شد.
💢 اعلام جهاد برای پاسخ به ستیزه جویی معاویه
معاویه با ایجاد روح اخلال گری و نفاق، خریداری وجدانهای پست، پراکندن انواع دروغ و انتشار روحیه یأس در مردم سست ایمان در مواقع مناسب، اوضاع را به نفع خود سوق میداد و از سوی دیگر همه سپاهیانش را به بسیج عمومی فراخواند.
مجموع نیروهای نظامی عراق را ۳۵۰ هزار نفر نوشتهاند.
امام حسن (ع) هم تصمیم خود برای پاسخ به ستیزه جویی معاویه را دنبال و رسماً اعلام جهاد فرمود. اگر در لشکر معاویه، کسانی بودند که به طمع زر آمده و مزدور دستگاه حکومت شام بودند، اما در لشکر امام حسن مجتبی (ع)، چهرههای تابناک شیعیانی مانند حجر بن عدی، ابو ایوب انصاری و عدی بن حاتم دیده میشد که به تعبیر امام حسن (ع)؛ یک تن از آنان، افزون از یک لشکر بود.
اما در برابر این بزرگان، افراد سست عنصری نیز بودند که جنگ را با گریز جواب میدادند، در نفاق افکنی توانایی داشتند و فریفته زر و زیور دنیا میشدند. امام حسن (ع) از آغاز این ناهماهنگی بیمناک بود.
💢 توطئههای معاویه و خیانت برخی از یاران امام حسن (ع)
اگر خیانت برخی از یاران و لشکریان امام مجتبی (ع) نبود، معاویه هرگز فرصت پیدا نمیکرد که به اهداف شوم و ضد اسلامی خود برسد. چرا که این اقدامات نه تنها جلوی معاویه را نگرفت، بلکه او را در رسیدن به اهداف شومش تحریص کرد.
امام حسن (ع) با وجود تمام این شرایط، تصمیم نهایی برای جنگ با معاویه را در سخنرانی خود در مسجد کوفه اعلام و سپاهیان را برای عزیمت به سوی نخیله فراخوان فرمود.
اما مردم کوفه آن قدر در رفتن به جنگ سستی کردند تا اینکه عدی بن حاتم که پیرمردی بود، به عنوان نخستین نفر به پا خواست و جملاتی به کوفیان گفت و به تنهایی و به اطاعت از فراخوان و فرمان امام (ع)، پای در رکاب نهاد و عازم نخیله شد و به دنبال او، عدهای دیگر به راه افتادند.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
لینک کانال 👇👇👇
┏━💎🍃🌷🍃💎━┓
@yasin1401day17
┗━💎🍃🌷🍃💎━┛
🌸🍃🌸🍃
#زندگینامه_معصومین
#قسمت_یازدهم
#امام_حسن_علیه_السلام
امام حسن مجتبی (ع) پس از فراخوان نبرد بر علیه شامیان، متوجه دو جاسوس از سوی معاویه در کوفه و بصره شد که پس از شناسایی آنان، دستور قتلشان را صادر کرد و به دنبال آن در نامهای به معاویه، این چنین نوشت: «... گویا خواهان جنگ هستی، به زودی آن را دیدار خواهی کرد، پس چشم به راه باش.»
اما برنامه معاویه به طور دیگری طراحی شده بود. گرچه در ظاهر او نیز سپاهی فراهم ساخته و به سوی کوفه حرکت کرده بود. ولی نقشه معاویه آن بود که حضرت امام حسن (ع) را مخفیانه به شهادت برساند و بدون دردسر به هدف شوم خود برسد، به همین منظور چهار نفر از منافقان (به نامهای عمرو بن حریث، اشعث بن قیس، حجر بن الحارث و شبث ربعی) را اغوا و جداگانه به این کار مأمور نمود.
امام حسن (ع) خیلی زود از این توطئه آگاه شد و در زیر لباسهای خود زره پوشید. یکی از این منافقین، امام (ع) را در موقع نماز هدف قرار داد، اما به دلیل جلوگیری زره از نفوذ تیر در بدن امام (ع)، نتوانست کاری از پیش ببرد.
طرح دیگر معاویه هم استفاده از شگردی بود که در صفین او را به پیروزی رساند. به همین منظور سعی کامل نمود تا در میان یاران و سپاهیان امام (ع) نفوذ کند.
امام مجتبی (ع)، عبیدالله بن عباس را که از خویشان امام (ع) و از نخستین افرادی بود که مردم را به بیعت با ایشان تشویق کرد، با ۱۲ هزار نفر به مسکن که شمالیترین نقطه در عراق هاشمی بود، اعزام فرمود. اما وسوسههای معاویه او را تحت تأثیر قرار داد و معاویه مطمئنترین فرمانده امام (ع) را در مقابل یک میلیون درم که نصفش را نقد پرداخت، به اردوگاه خود کشاند. این در حالی بود که در دوره امام علی (ع)، فرستاده معاویه به مکه، دو فرزند خردسال عبیدالله را سر بریده بود.
در نتیجه ۸ هزار نفر از ۱۲ هزار نفر سپاهی نیز به دنبال او به اردوگاه معاویه شتافته و دین خود را به دنیا فروختند.
با فرار عبیدالله ابن عباس و دیگر فرماندهان سپاه امام حسن (ع)، شرایط بسیار نامطلوبی پدید آمد، پس از عبیدالله، نوبت فرماندهی به قیس بن سعد بن عباده انصاری رسید. ولی وسوسههای معاویه درخصوص قیس کارساز نشد، اما لشکریان معاویه و منافقان با شایعه مقتول شدن او، روحیه سپاهیان امام حسن (ع) را تضعیف کردند.
حضرت امام حسن (ع) که برای جمع آوری سپاه به مدائن رفته بود، نه تنها موفق به انجام این کار نشد، بلکه عدهای از سپاهیانش بر او شوریدند، به خیمه اش ریختند و به غارت پرداختند، آنان حتی سجاده زیر پای حضرت (ع) را ربودند و عبدالرحمن ازدی، ردای آن حضرت (ع) را از دوشش کشید، لذا امام حسن (ع) بدون اینکه ردایی بر تن داشته باشد، سوار اسب شد و در ساباط به راه افتاد. همین که به جای تاریکی (مظلم ساباط) رسید، ناگاه یکی از خوارج تروریست به نام جراح بن سنان پیش آمد، لگام اسب حضرت (ع) را گرفت و گفت: «حسن! تو نیز همانند پدرت کافر شدی!» و خنجری مسموم به ران مبارک حضرت (ع) زد که تا استخوان شکافته و جراحتی سخت در ران ایشان پدید آمد و این ضربت، به طوری سهمگین بود که حضرت (ع) بسیار رنجور و بیمار گشت.
عدهای از کارگزاران معاویه هم که به مدائن آمده و با امام حسن (ع) ملاقات کردند، زمزمه پذیرش صلح توسط امام (ع) را در بین مردم شایع نمودند.
🎁انتشار مطالب جهت نشر معارف و شادی روح امام حسین ع و شهدا برای اعضای کانال مجاز میباشد!
🌿🌺@yasin1401day17🌺🌿
•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•