یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز پانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) پونزدَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر پَرِزکارونِ بندگی روزی هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِلِ/ سینِه‌ئِ دِلِه، پَرِزکارونِ تُووِه* ر بِهِل.
شه اَمونِ/ پِنائِ جه، اَی تَرسِنُونِ اَمون‌‌دِه/ پِنادِه.
* تووِه: پَتِت، برگشت/ بازگشت، پشیمانی و دست کشیدن از گناه.
این واژه - تووِه - در هر دو فرهنگ تبری/ مازندرانی (فرهنگ واژگان تبری: ۱ / ۷۱۰) و (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۴۷) به معنی اظهار پشیمانی و ندامت آمده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز پانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) پونزدَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، پَرِزکارونِ بندگی ر مِه روزی هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِلِ/ سینِه‌ئِ دِلِه، پَرِزکارونِ تُووِه* ر بِهِل.
شه اَمونِ/ پِنائِ جه، اَی تَرسِنُونِ اَمون‌‌دِه/ پِنادِه.
* تووِه: پَتِت، برگشت/ بازگشت، پشیمانی و دست کشیدن از گناه.
این واژه - تووِه - در هر دو فرهنگ تبری/ مازندرانی (فرهنگ واژگان تبری: ۱ / ۷۱۰) و (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۴۷) به معنی اظهار پشیمانی و ندامت آمده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز شانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) شونزَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر نیکونِ (=نیکوکارونِ) هِم‌کِتی پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر بَدونِ(=بدکارونِ) هِم‌کِتی جِه دور هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر شِه مِهر جِه، آسایش‌خنه/ بِهِشتِ دِلِه* جا هادِه/ هدِه.
شه خِدائی جه، اَی جِهونیونِ خِدا.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* دارُالقَرار: "سرای آسایش و ... ." (فرهنگ فارسی مُعین). و "۱. خانه‌ی آرامش و به مَجاز جهان آخرت ۲- مَجاز: بهشت یا طبقه‌ی سوم آن. برگرفته از قرآن کریم (۴۰ / ۳۹): اِنَّ الآخِرَهَ هیَ دارُالقَرار." (فرهنگ بزرگ سخن: ۴ / ۲۹۶۰)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز شانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) شونزَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر نیکونِ (=نیکوکارونِ) هِم‌کِتی* پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر بَدونِ(=بدکارونِ) هِم‌کِتی جِه دور هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر شِه مِهر جِه، آسایش‌خنه/ بِهِشتِ دِلِه* جا هادِه/ هدِه.
شه خِدائی جه، اَی جِهونیونِ خِدا.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* هِم‌کِت یا هِم‌کَت: کوتاه شده‌ی "هِمراکت" است. این واژه: "هِم‌کَِت" در فرهنگ‌های تبری/ مازندرانی (۱. فرهنگ واژگان تبری ۲. فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد) نیامده است.
* دارُالقَرار: "سرای آسایش و ... ." (فرهنگ فارسی مُعین). و "۱. خانه‌ی آرامش و به مَجاز جهان آخرت ۲- مَجاز: بهشت یا طبقه‌ی سوم آن. برگرفته از قرآن کریم (۴۰ / ۳۹): اِنَّ الآخِرَهَ هیَ دارُالقَرار." (فرهنگ بزرگ سخن: ۴ / ۲۹۶۰)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز هفدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) هیو°دَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر خارِکِ کارها بَنِمِه*.
وِ مِه حاجِت‌ها و اَرمون‌ها ر رِوا هاکِن/ هکِن.
اَی که گِزارِش ا پِرسِش ر نیاز نِدارنی،
اَی که اُون چه جهونیونِ/ مَردِدمونِ* دِلِ دِلِه دَرِه ر دُوندی/ دونّی،
محمّد ا وِنِه پاکِ خانِدُونِ/ خِنِدون ر درود بَرِسِن.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* بَنِمِه: بنما، نشان بده.
"بَنِمِئن: نشان دادن، نمودن و ... ." (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۱ / ۳۴۱)
* هیو°دِه: هفده. هیودَهم: هفدهم.(همان: ۴ / ۲۴۳۳)
* جِهونیون؛ مَجاز: مَردِم یا مَردِمون.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز هجدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) هیژدَهِم‌ِ* روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر سَحَرِ بَرِکِت‌هائِ سِه/ وِه* ویشار هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِل ر وِنه روشِنی‌هائِ سِه/ وِه روشِن هاکِن/ هکِن.
وِ مِه اَندوم‌ها همه ر وِنِه رَج‌هایِ (:بَرِکِت‌هائِ) پِه دِکار/ کار بِهِل/ کار دینگِن.
شِه نورِ/ روشِنیِ جه، اَی خِداشِنوسونِ/ عارفونِ دِل روشِن‌کَر.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* هیژدِه: هجده. هیژدَهم: هجدهم. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۴ / ۲۴۳۱)
* وِه: واسه، برایِ. بیش‌تر در مرکز و شرق استان مازندران کاربرد دارد. در غرب مازندران بیش‌تر "وِسّه" یا کوتاه شده‌ی آن "سِه" به کار می‌برند.
این واژه همانندهای دیگری نیز دارد.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز نوزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) نوزّهم/ نوزدَهِم‌ِ* روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه بهره ر وِنِه بَرِکِت‌هائِ جِه ویش‌تِر هاکِن/ هکِن.
وِ مِه را[ه] ر وِنه خِراتِ جِه آسون هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر ونِه خارِ کارونِ تَن‌هَیتِنِ جِه مَروم* نَکِن.
اَی حَق آشکار نِمِنِه.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* نوزّه: نوزده. (پهلَوی: نوهوژده.) (فرهنگ واژگان تبری: ۴ / ۱۹۸۰)
نوزدِه: نوزده. نوزدَهم: نوزدهم. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۴ / ۲۲۴۲)
* مَروم هاکاردن[هاکردِن، هکردِن]: [محروم کردن.] بی‌بهره نمودن، بی‌نصیب کردن، از خیر و نیکی بازداشتن و ... . (همان: ۴ / ۲۰۶۰)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز بیستم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) بیستِمِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه سِه/ وِه، بِهِشتِ درها ر واهاکِن/ واهکِن.
وِ مِه سِه/ وِه جَنِّمِ/ جَندِمِ* درها ر دَوِن.
وِ مِه ر قُران* بَخونِسّنِ جِه پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
اَی مومِنینِ دِلِ آرومِش‌رَسِنِه.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* جَنِّم/ جَندِم/ جَهَندِم: . (فرهنگ واژگان تبری و فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد، سَرواژِگونِ بِن)
* قران: قرآن. (فرهنگ واژگان تبری: ۴ / ۲۲۴۶)
قاران: قرآن. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۳ / ۱۵۷۲ و ۱۵۷۳)
این واژه در فرهنگ واژگان تبری سرواژه ندارد و تنها در پایان جلد ۴ در بخش "فارسی به تبری" آمده است.
هم‌چنین گونه‌ی دیگر این واژه در زبان تبری "قُوران" (با "و" ی کشیده) است که در هر دو فرهنگ نیامده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز بیستم و دوم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) بیس/ بیست ا دِیّمِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه سِه/ وِه، شِه فَضلِ*/ بَخشِش ِ درها ر واهاکِن/ هکِن.
وِ مِه سِه/ وِه، شِه بَرِکِت‌ها ر بَرِسِن.
وِ مِه ر، اون چه تِه خِشنودی‌ها/ خاشنودی‌ها ر سَبِب بونِه، پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر، شِه بِهِشتِ میونِه جا هادِه/ هدِه.
اَی بیچارگونِ داها/ وَنگ جِباب‌دِه.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* فَضل: این واژه و نیز "فَضیلِت" و "فَضِل‌الله" در زبان تبری کاربرد دارد، ولی در فرهنگ‌های زبان تبری/ مازندرانی (فرهنگ واژگان تبری و فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد) نیامده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز بیستم و سوم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) بیس/ بیست ا سِیّمِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر گِنائونِ جه بَشور.
وِ مِه ر عِب*های جِه پاک هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِل ر پَرِزکارونِ/ خِداتَرسونِ دِلِ جه آزمایش هاکِن/ هکِن.
اَی گِناکارونِ تِلنگُوم‌ها* گِذِرنِه.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
عِب: یا: اِب. عیب و نقص و ... . (این واژه در فرهنگ‌های تبری/ مازنی (نصری اشرفی: ۴۳ و وندادی: ۵۷) به همین گونه"اِب" آمده است. از آن جا که در برخی از گروه‌های تبری، درخواست ِ نوشتاریِ همان ساختار عربی را داشتند، به همان گونه‌ی عربی آورده شد.
اگر نظر این کمترین را در این باره بخواهید در بسیاری از دیگرواژگان در تبری، ساختار ِ تبری پدید آمده است. مانند: عزّت: ایزّت و ... . به هر روی، به دید و نگر دوستان ارجمندِ تبری‌گوی احترام می‌گذاریم.
* تِلِنگوم: لغزش. (فرهنگ واژگان تبری: ۲ / ۶۶۸)
و
تِلَنگُم: لغزیدن و خم شدن ناگهانی پا به خصوص در سرازیری و به زمین افتادن، سِکَندری، خالی کردن پا به هنگام راه رفتن. فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۱۲)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
recording-20240404-053805.mp3
2.4M
🔶 آيه الله توکل(صبح 24 رمضان1403_ مسجد گلشن بابل
💧(حسن فعلی و حسن فاعلی __نماز شب و نوافل)
@yavaranbabol
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز بیستم و چهارم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) بیس/ بیست ا چارِمِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا*، این روزِ دِلِه، تِه جِه، اون چه که تِه ر خاشنود کاندِه/ خِشنود کِندِه/ کِنّه، خامبِه/ خامِه.
وِ اون چه که ته ر آزار دِنِه/ ناخِشنود کِنِّه، تِه جِه پِنا ایارمِه.
وِ تِه جه خامبه/ خامِه که مه ر پِه‌روز هاکِنی/ هکِنی تِه فرمون‌وَر بوئِم ا نافرمونی نَکِنِم.
اَی پِرسِنونِ* بَخشِنِه.
پِه‌نِوِیشت/ پی‌نوشت:
* خِدایا: واژه‌ی "خِدا" در میان تبری‌زبانان کوه‌نشین در شرق مازندران "خادا" گفته می‌شود.
*پِرسِنون: جمعِ پِرسِنِه: پُرسنده به معنی پرسندگان، سوال‌کنندگان است. ونه مصدر: بَپِرسییِن: پرسیدن.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
یاوران نماز شهرستان بابل
🌺 نیایش روز بیستم و پنجم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) بیس/ بیست ا پَنجِمِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه وِسّه، شِه اولیا*ئِ دُوسّی ر بِهِل.
وِ مِه وِسّه، شِه دِشمِنونِ[شیتونونِ*] دِشمِنی ر بِهِل.
وِ مِه وِسّه، شِه آخِرِ پِغوم‌وَرِ/ [پِیغَمبرِ]* را[ه] ر آراسّه* هاکِن/ هکِن.
اَی پِغوم‌وَرونِ/ پِیغَمبرونِ دلِ [نگه]دار.
پِه‌نِوِیشت/ پی‌نوشت:
* اولیا: این واژه با ریشه‌ی عربی در زبان تبری کاربرد دارد: "اولیا‌خون: در تعزیه به همه‌ی کسانی که در نقش یاران و دوست‌داران امام حسین (ع) ظاهر شده و بخش‌هایی از مجالس تعزیه را بخوانند، اولیاخوان گفته می‌شود. در عین حال اولیاخوان نام دیگر دارندگان نقش مثبت در تعزیه یعنی موافق‌خوان‌ها است." (فرهنگ واژگان تبری: ۱ / ۱۸۰) و نیز: (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۱ / ۱۸۵ و ۴ / ۲۱۲۵)
هم‌چنین این واژه نام زنان است و در بابل ویژه بخش لاله‌آباد با فراگویِ "اَولیا" کاربرد دارد. این نام‌واژه در فرهنگ‌های تبری/ مازنی نیامده است.
* شیتون: شیطان. (فرهنگ واژگان تبری: ۴ / ۲۲۳۴) و
"شِتون: شیطان و ... ." (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۳ / ۱۴۶۹)
* پِیغَمبِر: "پِیقَمبَر: پیغمبر، رسول، پیغام برنده، آن که از جانب خدا پیغامی به بندگان رساند. پیغام‌رسان." (همان(ونداد): ۱ / ۵۱۳)
* آراسّه: آراسته. از مصدر "بیارِسّن" برابر با آراستن در فارسی است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♦️آخرین نماز جمعه ماه رمضان در مسجد تخریب‌شده در غزه
@AkhbareFori