🌺 نیایش روز ششم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) شِشِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر تِه نافرمونیِ جِه کِز نَکِن*.
وِ مه ر شِه اون سِکِنجِه‌ئ شِلّاق* نَزِن.
وِ مه ر اون‌چه تِه خشمِ بائس* بونِه، کنار دار.
شِه ایسان/ اِسان* ا نِمِت‌هائِ جِه، اَی خائونونِ* اَرمونِ پایِنِه.
پِه‌بَنویشت/ پی‌نوشت:
* کِز: ذلیل و زبون. (فرهنگ واژگان تبری، به سرپرستی نصری اشرفی: ۳/ ۱۶۴۵) و
"کِز: خوار، ذلیل، شرمسار و ... . (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۳ / ۱۷۲۴)
* شِلّاق: شلّاق، تازیانه. (هم‌چنین در زبان تبری/ مازندرانی "قَمچی" هم گویند.)
* بائِس: باعث، سبب، موجب. (همان: ۱ / ۲۰۲)
* ایسان: احسان. (در زبان تبری/ مازنی واژه‌ی "احسان"، "ایسان" فراگو می‌شود و کوتاه شده‌ی آن "اِسان" است. این واژه در فرهنگ‌های تبری/ مازنی نیامده است.)
* خائون: یا: خاهون. (همان: ۲/ ۸۵۵ و ۹۰۷)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز هفتم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) هَفتِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر روزه داشتِن ا بندگی هاکردنِ/ هکِردِنِ یاری هاکِن/ هکِن.
وِ مه ر بی‌خدِ کار ا گِنائونِ جه دوری هاکِن/ هکِن.
وِ مه ر شِه یادِ جه دِدار روزی هاکِن/ هَکِن.
شِه په‌روزی جِه، اَی گوم‌رائونِ رانِمِه.
پِه‌بَنویشت/ پی‌نوشت:
* دِدار: پیاپی، پشت سر هم و ... . (فرهنگ واژگان تبری، به سرپرستی نصری اشرفی: ۲ / ۱۰۷۳) و
"دِدار: مدام، پشت سر هم، پیاپی، پیوسته. (دِداری: مداوم، دایمی) (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۱۰۰۹)
این واژه در اشعار تبری نیما یوشیج و فخرالدین سورتیجی (سرافراز ساروی) و شاعران دیگر ... به کار رفته است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز هشتم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) هَشتِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه روزی هاکِن/ هِکان/ هَکِن:
یتیمون ر برِسییِن وِ آدِمون ر سِئر هکردن وِ سلوم ر آشکار هکردن وِ گتونِ پیش هنیشتن. شِه بَرتِری جه، اَی آرزودارونِ پِنا.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
● نوروزِ داهای دِگاردِنی
= برگردان نیایش نوروزی
- اَی (اون که) دل‌‌دل ا چِش‌چِش‌ِ ر جاوَر کاندی/ کِندی/ کنّی،
- اَی (اون که) شو ا روز ر کاردونی کاندی/ کِندی/ کِنّی،
- اَی (اون که) سال و هال ر گاردِنی،
- امه هال ر دِگاردِن، هالِ بِه‌تِرین/ بِتّ‌تِرین.
شمه بهارون خِش،
نوسال مَشتِ خِشی.
دگاردنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز نهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) نِهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه وِسّه شِه پَهنِه رَمت ر بِهِل.
وِ مِه ر شِه تابونِ نشون°ها جه، را[ه] بَنِمِه.
وِ مِه نفسِ ر شه اِسکِتِ(=کومِلِ) خشنودی جه، مِهار هاکِن/ هکِن.
شه مِهرِ ا دوسّیِ جه، اَی آرزودارونِ اَرمون.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز دهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) دَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر شِه دَرخِنِه‌ئِ*/ دَرگایِ* دِلِه، اَتِ تِوَکّل‌کَر جاهادِه/ هدِه.
وِ مِه ر شِه دَرخِنِه‌ئِ/ دَرگائِ دِلِه، اتِ کوم°رِوا جاهادِه/ هدِه.
وِ مِه ر شِه درخِنِه‌ئِ/ دَرگائِ دِلِه، اتِ نَزّیکون جاهادِه/ هدِه.
شه اِسانِ جه، اَی جوجائونِ/ جویائونِ* پایِنِه.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* دَرخِنِه: درخانه، درگاه. مثال:
خِدائِ دَرخِنِه‌ئِ دور. (فدای درگاهِ خداوند.) این واژه در فرهنگ‌های تبری/ مازنی دیده نشده است.
* دَرگا: درگاه، آستانه و ... . (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۱۰۱۵)
* جوجا: جویا، جوینده.
مثَل: جوجا کاندِه/ کِندِه/ کِنِّه پیدا. (:جوینده یابنده است.)
این واژه در فرهنگ‌های تبری/ مازنی دیده نشده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز یازدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) یازدَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، اِسان(:خارِ کار) ر مه دُوس هاکِن/ هکِن.
وِ گِنائون ا نافرمونی ر مه وِسّه ناپَسِن* هاکِن/ هکِن.
وِ شه خشم ا تَش ر مه وِسّه حَروم/ هَروم* هاکِن/ هکِن.
شه یاریِ جه، اَی دادخائونِ دادرَس.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* ناپَسَن: زشت، نکوهیده، ناخوشایند. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۴ / ۲۱۶۰)
* هَروم: ناروا، چیزی یا کاری که از نظر شرع خوردن یا انجام آن گناه و ناپسند باشد. (همان: ۴ / ۲۳۶۴)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز دوازدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) دِوازدَهِم‌ِ روزِ داها*
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر دَپوشییِن ا دامِن‌پاکیِ جه آراسته هاکِن/ هَکِن.
وِ مِه تَن° سازگاری ا وَستِ* لواسِ ر دَپوشِن.
وِ مِه ر داد ا دادمندی° وادار هاکِن/ هکِن.
شه دارِنِه* جه، اَی تَرسِنونِ/ تَرسوئونِ* دارِنِه.
په‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* داها: یا: داآ. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۹۸۲) و
[دِآ]: یا: "دِئا / دِها: دعا، نیایش". (فرهنگ واژگان تبری: ۲ / ۱۰۵۸)
* وَست: بس، کافی، بسنده. (فرهنگ واژگان مازندرانی: ۴ / ۲۲۹۸)
* دار: تبری زوونِ دله همون: نگه‌دار. (دارِنِه: نگه‌دارنده)
* تَرسِن: یا: "ترسو: ترسنده، خائف". (همان: ۲ / ۵۶۳) و تَرسوک: ترسو. (فرهنگ واژگان تبری: ۲ / ۶۲۰)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز سیزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) سِزدَهِم‌ِ* روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر چِلک ا لَچِری‌ها* جِه پاک هاکِن/ هَکِن.
وِ مِه ر اون چه سَرنِوشت* هسّه سَور* هادِه/ هدِه.
وِ مِه ر خِداتَرسی ا نیکونِ پیش هِنیشتِنِ جِه پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
شه یاریِ جه، اَی بِه‌نِوائونِ* چِشِ سو.
په‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* سِزدِه: سیزده. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۳ / ۱۳۷۱) و
سِزدِه/ سیزِّه: سیزده. (فرهنگ واژگان تبری: ۳ / ۱۳۶۵)
* لَچِری: کثیفی، چرکینی و ... . (فرهنگ واژگان مازندرانی: ۴ / ۱۹۳۹)
* سرنِوِشت: یا سرنِویشت. (فرهنگ واژگان تبری: ۳ / ۱۳۵۹)
* سَور: صبر، بردباری، شکیبایی و ... .(همان: ۳ / ۱۳۹۸) و (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۳ / ۱۴۲۲)
* بِه‌نِوا: بی‌نوا، فقیر، ندار، بیچاره. (همان: ۳۷۷)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز چهاردهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) چاردَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر تِلِنگوم‌ها* جِه بازخاس نکِن.
وِ مِه خِتا*ها و بِهخِدِکاریها* ر بوگذِر.
وِ مِه ر بِلاها و آفِت‌هائِ تیرِ وَر نِهِل.
شه اِززِتِ* جه، اَی مسلمونونِ اِززِت‌دِه.
په‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* تِلِنگوم: لغزش. (فرهنگ واژگان تبری: ۲ / ۶۶۸) و
تِلَنگُم: لغزش. (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۱۲)
* خِتا: خطا، اشتباه، نادرست، گناه و ... . (همان: ۲ / ۹۱۱)
* بِهخِدِکاریها: بیهوده‌کاری‌ها. هَفَوات: جمعِ هَفوَت به معنی "لغزش"ها آمده است.
* اِززِت: عزّت، ارجمندی، بزرگواری و ... . (همان: ۱ / ۱۰۱)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز پانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) پونزدَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر پَرِزکارونِ بندگی روزی هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِلِ/ سینِه‌ئِ دِلِه، پَرِزکارونِ تُووِه* ر بِهِل.
شه اَمونِ/ پِنائِ جه، اَی تَرسِنُونِ اَمون‌‌دِه/ پِنادِه.
* تووِه: پَتِت، برگشت/ بازگشت، پشیمانی و دست کشیدن از گناه.
این واژه - تووِه - در هر دو فرهنگ تبری/ مازندرانی (فرهنگ واژگان تبری: ۱ / ۷۱۰) و (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۴۷) به معنی اظهار پشیمانی و ندامت آمده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز پانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) پونزدَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، پَرِزکارونِ بندگی ر مِه روزی هاکِن/ هکِن.
وِ مِه دِلِ/ سینِه‌ئِ دِلِه، پَرِزکارونِ تُووِه* ر بِهِل.
شه اَمونِ/ پِنائِ جه، اَی تَرسِنُونِ اَمون‌‌دِه/ پِنادِه.
* تووِه: پَتِت، برگشت/ بازگشت، پشیمانی و دست کشیدن از گناه.
این واژه - تووِه - در هر دو فرهنگ تبری/ مازندرانی (فرهنگ واژگان تبری: ۱ / ۷۱۰) و (فرهنگ واژگان مازندرانی ونداد: ۲ / ۶۴۷) به معنی اظهار پشیمانی و ندامت آمده است.
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی
🌺 نیایش روز شانزدهم ماه خجسته روزه
🤲 ما روزه‌ی(=ما رَمضونِ) شونزَهِم‌ِ روزِ داها
تبری دگاردِنی:
خِدایا، این روزِ دِلِه، مِه ر نیکونِ (=نیکوکارونِ) هِم‌کِتی پِه‌روز هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر بَدونِ(=بدکارونِ) هِم‌کِتی جِه دور هاکِن/ هکِن.
وِ مِه ر شِه مِهر جِه، آسایش‌خنه/ بِهِشتِ دِلِه* جا هادِه/ هدِه.
شه خِدائی جه، اَی جِهونیونِ خِدا.
پِه‌نِوِشت/ پی‌نوشت:
* دارُالقَرار: "سرای آسایش و ... ." (فرهنگ فارسی مُعین). و "۱. خانه‌ی آرامش و به مَجاز جهان آخرت ۲- مَجاز: بهشت یا طبقه‌ی سوم آن. برگرفته از قرآن کریم (۴۰ / ۳۹): اِنَّ الآخِرَهَ هیَ دارُالقَرار." (فرهنگ بزرگ سخن: ۴ / ۲۹۶۰)
دِگاردِنِه: امیر لاله‌وایی