صفحه ۳۶۶ مصحف شریف سوره مبارکه فرقان 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸ترتیل صفحه 366 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

قرآن ترجمه المیزان سوره 25 سوره مبارکه الفرقان صفحه 366 وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا (68) و آنان که با خدا معبود ديگرى نمى خوانند و کسى را که خدا [خونش] را حرام کرده است جز به حقّ نمى کشند و زنا نمى کنند، و کسى که اينها را انجام دهد به کيفرى سخت خواهد رسيد. (68) يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا (69) روز قيامت عذاب براى او مضاعف مى شود و باخوارى در آن ماندگار مى گردد. (69) إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (70) مگر کسانى که توبه کنند و ايمان آورند و کار شايسته انجام دهند که خدا بدى هاى آنان را به خوبى هاتبديل مى کند و خدا آمرزنده و صاحب رحمت است. (70) وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا (71) و هر کس که توبه کند و کار شايسته انجام دهد، همانا او به سوى خدا بازمى گردد بازگشتى سزاوار. (71) وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا (72) و آنان که بر سر [گفتار و کردار] باطل حاضر نمى شوند و هرگاه به لغو و بيهوده بگذرند بزرگوارانه مى گذرند. (72) وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا (73) و آنان که وقتى به آيات پروردگارشان تذکّر داده مى شوند، با حال کرى و کورى بر آنها نمى افتند [بلکه با گوش شنوا و چشم بينا به آنها توجّه مى کنند]. (73) وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا (74) و آنان که مى گويند: پروردگارا! به ما از ناحيه همسران و نسل هايمان مايه روشنى چشم عطا کن و ما را پيشواى تقواپيشگان قرار ده. (74) أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا (75) به اينان (بندگان رحمان) به سبب صبرى که کردند غرفه [بهشتى] سزا داده مى شود و در آن جا با تحّيت و سلامى [گرم] روبه رو مى شوند. (75) خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (76) جاودانه در آن جا خواهند بود، چه خوب قرارگاه و جاى ماندنى است! (76) قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا (77) [به تکذيب کنندگان] بگو: اگر به خاطر دعوت شما [به اسلام] نبود پروردگار من به شما اعتنايى نداشت، زيرا شما [حقّ را ]تکذيب کرديد و به زودى [کيفر اين تکذيب ]ملازم شما خواهد بود. (77) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

نکته تفسیری صفحه ۳۶۶: اگر دعای شما نباشد، خدا هیچ اعتنایی به شما نمی­ کند: همه‏ی ما با واژه‏ی «دعا» آشنا هستیم و بدون شک خودمان نیز آن را تجربه کرده­ ایم. ما انسان­ها برای ادامه‏ی حیات و رسیدن به اهداف خود در زندگی، به این نیاز داریم که اسباب و وسایل فراوانی در کنار هم قرار گیرند و به ما برای رسیدن به هدف کمک کنند. برای مثال، رفتن به مدرسه در هر روز، کاری­ست که به صدها و شاید هزاران عامل وابسته است؛ عواملی مانند سلامت قلب و مغز و ماهیچه­ ها و چشم و ... ، اوضاع مناسب آب و هوایی، اتّفاق نیفتادن حادثه‏ی نامناسب در بین راه، و ... . واقعیت این است که بیشتر این عوامل از اختیار ما خارج و به عوامل دیگری وابسته است که همه­ ی آن­ها در نهایت به پرورگار هستی می­ رسد. از این رو انسان، موجودی کاملاً نیازمند و وابسته است و پیوسته باید امیدوار باشد که اسباب و عللِ لازم، دست در دست هم دهند تا او بتواند زندگی­ اش را به خوبی ادامه دهد. این واقعیت هنگامی روشن می‏شود که برخی از اسباب و علل، وظیفه‏ی خود را به­ درستی انجام ندهند، و به قول معروف، گـرهی در زندگی انسان بیفتد. پریـشانیِ مردم در هنگام مبتلا شدن به بیماری­ هایِ لاعلاج، مشکلات مالی، زلزله و ... ، و توجّه شان به نیروی بی­ پایان خدا در این مواقع، حقیقتی انکارناپذیر است؛ زیرا دیگر برایشان ثابت می­ شود که اسباب و علل از دستشان خارج است و باید به خدای سبب‏ساز امید داشته باشند. قرآن کریم و پیشوایان دین، بارها ما را به این نکته توجّه داده­ اند که در هر کاری از خدای بزرگ کمک بخواهیم؛ چه در ظاهر، اسباب و علل را هماهنگ بدانیم و چه به مشکلی برخورد کرده باشیم. یکی از دلایل مهم توصیه­ ی دین در مورد شروع هر کاری با «بسم­ الله» و توجّه به خدا و کمک خواستن از او، همین نکته است. آیه‏ ۷۷ سوره فرقان نیز به همین موضوع اشاره می­ کند و می­ فرماید که اگر شما به خدا توجّه نداشته باشید و به درگاه او دعا نکنید، در پیشگاه او ارزشی ندارید و خدا نیز به شما اعتنایی نمی­ کند؛ زیرا اگر موجودی که سراسر وجودش نیاز و فقر به خداست، به او توجّه نکند و از درگاه او کمک نخواهد، آیا لیاقت توجّه و لطف خدای بزرگ را دارد؟ از این ­رو پیشوایان معصوم ما نیز برای دعا جایگاه بسیار والایی معرفی کرده و آن را یکی از بهترین و محبوب­ترین کارها نزد خدا برشمرده­ اند. در روایتی از امام باقر علیه السلام می­ خوانیم: «هیچ چیزی نزد خدا برتر از این نیست که از او درخواست کنند و آنچه را که نزد اوست، از او بخواهند، و هیچ­ کس نزد خدا منفورتر از کسی نیست که از عبادت او تکبّر ورزد و چیزهایی را که نزد خداست، از او نخواهد.»[ در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است: «بر شما باد به دعا کردن؛ زیرا شما با هیچ کاری مانند آن به خدا نزدیک نمی­ شوید؛ دعا برای درخواست­های کوچک را به سبب کوچکی آن­ها رها نکنید؛ زیرا خدایی که پاسخ درخواست­ های کوچک نزد اوست، همان خدایی­ است که پاسخ درخواست­های بزرگ را نیز در دست دارد.» البتّه باید به یاد داشته باشیم که معنای دعا، تنبلی و دست روی دست گذاشتن نیست؛ بلکه برعکس، دعا همیشه با تلاش و فعالیت همراه است؛ امّا تلاش و فعالیّتی که در کنار آن، خدایی مورد توجّه قرار دارد که تمام علل و اسباب در اختیار اوست.  [1] - این متن براساس یکی از دو تفسیر معروف آیه نوشته شده که «دعائکم» از قبیل اضافة مصدر به فاعل فرض شده است. برای اطّلاع بیشتر ر.ک به تفاسیر روح المعانی و نمونه، ذیل آیة مورد بحث [2] - الکافی، ج2، ص466 [3] - همان، ص467 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔆#نکات_قرآنی 💌 یک نکته از صفحه هشتم قرآن کریم 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸 درس چهارم (بخش اول) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

👇👇👇 💥شهادت عضو اهدا شده بر علیه انسان ‼️شبهه: ♦️اگر عضوی را به دیگری هدیه دهیم، مثلا دست را به بدن دیگری اهدا کنیم، آن دست بر علیه بدن دیگری #شهادت می‌دهد یا بدن ما؟ ✍️پاسخ: ✅حقیقت انسان #روح اوست[1] و تمام علم و حافظه و عمل‌کرد انسان در روح او ثبت می‌شود و اعضای بدن، هم در دنیا و هم در #آخرت تنها ابراز کار نفس هستند و چیزی در آن‌ها ثبت و ضبط نمی‌شود. 👈لذا حتی اگر دست یا پا یا هر عضو دیگری تغییر کند، روز #قیامت باز با همان عضو بر علیه آن شخص، شهادت داده می‌شود، چون تمام افکار و اعمال انسان در روح ثبت و ضبط می‌شود و این بدن ابزار کار هستند. 📚پی‌نوشت: [1]. صدر المتألهين، الحكمة المتعالية فى الاسفار العقلية الاربعة، دار احياء التراث - بيروت، چاپ سوم، 1981 م، ج 9، ص 200. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd