#زمینه_امام_حسین 🔹من تموم سال #بند(۱) #میثم_کاوسی . #زمینه_احساسی #امام_حسین علیه‌السلام #فراق_کربلا #ذاکر #مداح #خادم من تموم سال دلهره دارم که دوباره کربلا رو می بینم یا نه؟ بغلم کردی! بین زوارت؟ یا که تو خونه می مونم تک و تنها؟نه! می‌ترسم زندگی باز درگیرم کنه دوری از کربلا زمین گیرم کنه! یه کاری کن که بی پروبال خودت باشم تو لیست زائرای هر سال خودت باشم یه کاری کن تا آخرش باشم تو آغوشت تو مال من باشی من مال خودت باشم «رحم الله من نادی ابی عبدالله» من نمیدونم وقتی میمیرم کی میاد و جای من تو روضه میشینه!؟ نمیدونم کِی آخرین باره که چشای گریونم ضریحو میبینه!؟ اما اینو بدون دوست دارم حسین بودی از بچگی کس و کارم حسین میخوام قیامتم تو آغوش خودت باشم جای کفن میخوام سیاپوش خودت باشم اجازشو بده که حتی بعد مرگم هم شبای جمعه پیش شیش گوش خودت باشم «رحم الله من نادی ابی عبدالله» نوکر خوبی نبودم واست ولی تو هر چی که شد موندی به پای من! ترسم از اینه ای کس و کارم یه روزی نوکر خوب بیاری جای من! توی آغوش تو جا هست واسه همه کل دنیام بشه قربونت باز کمه! میخوام تو گوشم، نفس آخر، صدات باشه تصویر آخری که میبینم چشات باشه چی میشه که لحظه‌ی جون دادن شبیه جون، بیای و من سرم به روی خاک پات باشه «رحم الله من نادی ابی عبدالله» https://eitaa.com/yazahramadadi135 #کانال_متن_سبک_مداحی #رضاابوالحسنی

#شعبانیه به نام نامی خدا، خدای عشق آفرین، خدا همان که شد خدای نغمه های دلنشین خدا همانکه وقت خلق آدمی به خویش گفته آفرین خدا همانکه که جلوه‌ای از اوست ختم مرسلین همان خدا که عشق میکند اگر که بنده‌ای زند صداش اینچنین: به نام آن خدا که هست خالق علی امیر مومنین شب علیست امشب و شب سرور فاطمه شبی که بر تمام یأس ها شده‌است خاتمه شب سرود و هلهله شب نزول شاهزاده‌ای که با ولادتش به پا شده‌ست در میان عرش و فرش ولوله یکی یکی فرشتگان جامه دران رقص کنان سوی زمین تگرگ وار میرسند از آسمان برای عرض تهنیت به محضر مالک قلب عاشقان ، علی امیر مومنان ولی به چشم میخورد فرشته‌ای در این میان که دارد از بقیه‌ی فرشتگان تفاوتی! فرشته‌ای که سینه چاک کرده و کشان کشان، ناله کنان، شبیه آب رو به سوی خانه‌ی ابوتراب دارد و چشم پرآب دارد و از وجنات خسته و از پر و بال بسته‌اش مشخص است با خودش خاطره‌های سالها رنج و عذاب دارد و شبیه کل سائلان دو چشم پر امید سوی خانه‌ی ابوتراب دارد او به سوی خانه میرود به درب خانه میرسد چنان پرنده‌ای که بعد سال‌ها به آب و دانه میرسد اذن طلب نموده و وارد خانه میشود که سر نهد به روی خاک پای ختم مرسلین تا که زند بوسه به دستان امیر مومنین باهمه حال خسته و بال و پر شکسته اش آمده تا بهر شفا واسطه دست و پا کند قیامتی به پا کند به عجز خواست فاطمه برای او دعا کند که ناگهان دوچشم اشک بار او به گاهواره ای که بود کنج خانه مات شد حسین بود آنکه بر عذاب او نجات شد همین که چشم این ملک به چشم طفل خیره شد محو شد و مات شد ز سوز سینه داد زد خوشا به حال هر کسی که عاقبت فدات شد... زار زد و لطمه زد و آه کشید و بعد از آن کشید روی گاهواره هر دو بال خویش را خانه به ناگاه پر از نور شد و آن دل خسته مملو از شور شد و دوباره پس گرفت آن ملک جمال خویش را توبه پذیرفته شد باز گرفت آن ملک جاه و جلال خویش را از هیجان به آسمان سر زد و برگشت سپس هزار بار دور گاهواره حسین فاطمه پر زد و فریاد براورد که من عبد در خانه‌ی مولام حسینم تا روز ابد بنده‌ی شاه عالمینم به همین بال و پر سوخته سوگند که تا روز قیامت به همه عالم اگر هر که دهد با دو لب خویش سلامت همه‌ی همت خود جمع کنم تا به حضور تو سلامش برسانم پس از آن بوسه به قنداق زد و پر زد و پر زد... حال من از دل این شعر صدایت زده‌ام با توئم ای فطرس خوشبخت که امشب اگر افتاد مسیرت به حسینم که می‌افتد سلامم به حضورش برسانی و بگویی که غلام تو دگر تاب ندارد بپذیرد زه من این عرض ادب را که زیارات من آداب ندارد به حسینم برسان حد غمم را و بگو هجر تو از پای دراورده غلامان تو را ای صنما کرببلامان بده امشب... که غم هجر تو را طاقت از این بیش نداریم که« اوقات خوش آن بود که با دوست به سرشد» و هر آن لحظه‌ی عمری که بدون تو سپر شد همه یکباره ضرر شد... #شعر_میلاد_امام_حسین_ع #میثم_کاوسی #بحر_طویل سبک وشعر مداحی #رضاابوالحسنی https://eitaa.com/yazahramadadi135