📚 مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیهُ، دومین کتاب از کتب اربعه امامیه؛ اثر شیخ صدوق میباشد.
📚 این کتاب که مجموعهای در حدیث است، در پاسخ به درخواست یکی از شیعیان در بلخ و با هدف گردآوری احادیث صحیح و موثق تألیف شده است تا پاسخگوی نیازهای شرعی کسانی باشد که به فقیه دسترسی ندارند.
✍️🏻 کتاب من لایحضره الفقیه، بزرگترین و مهمترین اثر شیخ صدوق به شمار میرود.
✍️🏻 سبک نگارش آن، سبک رایج در قرون اولیه اسلامی است که فقهای شیعه فقط به روایت و نقل سخنان ائمه(ع) اکتفا میکردند.
✍️🏻 در این کتاب حدود ۶۰۰۰ حدیث گردآوری شده و بر خلاف کتاب کافی، فقط مشتمل بر روایات فقهی است.
✅️ ویژگی کتاب:
👈🏻 وی در این کتاب فقط نام راوی اول را که از امام (ع) روایت میکند، آورده و در آخر کتاب، یعنی در بخش «مشیخه»، سند خود را به آن راوی نقل میکند تا روایات از حالت ارسال خارج شده و اصطلاحاً مسند شوند و استفاده از آنها برای مراجعهکنندگان آسانتر گردد.
👈🏻 این کتاب، شامل مباحث فراوان فقهی است.
👈🏻 شیخ در مقدمه کتاب میفرماید: «من روایات این کتاب را از اصول معتبر و مشهور روایی شیعه گرفته ام.
✍️🏻 این کتاب در چهار جلد به همت مؤسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، به قطع وزیری، در سال ۱۴۱۳ ق چاپ و منتشر شده است.
♻️ کتاب فوق، در کتابخانه مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد موجود میباشد.
#معرفی_کتاب
#من_لایحضره_الفقیه
#معاونت_پژوهش
#هفتهپژوهش
#مدرسه_علمیه_الزهرا_سلام_الله_علیها_یزد
