وقتایی که سعی میکنم حالمو خوب نشون بدم و مشکلاتمو کوچیک، خیلی حالم بده تا وقتایی که با فراق خاطر حالم بده و برون ریزی میکنم
نتیجه:
شل کنید، یه وقتایی هیچ اشکالی نداره حالتون بد باشه
عوضش یه وقتاییم میاد که حالتون خوب باشه
کی دیده غم همیشه بمونه؟ هوم(:
واقعا فهمیدم مجازی تو بیان و ابراز احساسات آدمو تا حد زیادی محدود میکنه
الان من چه لفظی به کار ببرم که حد اهمیت و دوست داشتنم رو بهت برسونم که مثل این واژههای تکراری و کلیشهای نباشه
اینو فقط میشه از تو نگاه منتقل کرد.
اصلا حوصلهی آدمای قبلیو ندارم
ینی دیگه اصلا ورژنشون بهِم نمیخوره
الان فقط دارم از خودم میپرسم چجور یه زمانی با اینا وقت میگذروندم
انقد مدت زمان زیادی از روزم خرج تو اتوبوس بودن میشه که دیگه وقت نمیکنم کار دیگهای بکنم یا جای دیگهای برم
با اینکه بعضی کلاسامو اصلا دوس ندارم ولی دلمم نمیخواد دیر برسم بهشون که بخوام بازخواست شم