انقد مدت زمان زیادی از روزم خرج تو اتوبوس بودن میشه که دیگه وقت نمیکنم کار دیگهای بکنم یا جای دیگهای برم
با اینکه بعضی کلاسامو اصلا دوس ندارم ولی دلمم نمیخواد دیر برسم بهشون که بخوام بازخواست شم
نباید تو این سن تنها استفادم از خونهی خالی بلند کردن صدای آهنگ باشه، نباید
وقتی میبینید ولتون کرده نرید با خوندن پستای دلتنگی خودتونو خفه کنید
چرا خودتونو بیشتر ازین زجر میدین
خب این خیلی ناراحت کنندست که من هنر خاصی ندارم که تو روز مخصوصش بهم تبریک بگن
ولی خب کتف که دارم
به کتفم
در حد مرگ یه کیک میخوام که روش سس شکلات بریزم و بخورم
قلبم داره ازین فقدان متلاشی میشه
یا صاحب صبر خودت یه صبری به دل من بده