حوصله پست گذاشتن نیست🚶🏿‍♂💔

اینجا خیلی شبیه خلوته مگه نه؟!

یعنی الان باور کنم کلاسای مجازیم تموم شده؟

قسمت گروهای درسیم خالیه؟

اونایی که عاشق اینن یکی بیاد بهشون بگه من دوست دارم.. تاحالا به‌ بعدش فکر کردین؟ چی جواب بدین؟ واکنشتون چیه؟

چرا ما اصلا تغییری نمیڪنیم🖐🏻😐

دلم میخواد یکی بشینه از اول عمرم تا آخرشو ازم یه فیلم بسازه.. از همه لحظه‌هام، رفتار و روحیه‌هام، خنده‌هام بی‌حوصلگی‌هام، جدی بودنام، مسخره‌بازیام، مهربون بودنام، فکر کردنام، وقتایی که تو خودمم، دارم کتاب میخونم، غذا خوردنو خوابیدنم..گریه‌‌هام، بغض‌هایی که قورت دادم... بعد بشینم ببینم... ببینم این منی که همش باهامه چیه؟ کاش میتونستم بفهمم چجور آدمی‌ام کاش خودمو بیشتر میشناختم حقیقتا این بیشترین چیزیه که بهش احتیاج دارم

تا وقتی که خودمو نشناختم حس میکنم یه آدمه بی هویتم...یه آدمه بی شخصیت نه ازون بیشخصیت‌هایی که فحشه یعنی معلوم نیست شخصیتش چجوریه

آخرش نفهمیدم اجتماعی‌ام یا منزوی

افسرده‌ام یا درونگرا

خنثی یا پر انرژی

ناراحت یا خوشحال