_برای یوحنا؛

پیامشو باز میکنم: +غصه خوردن فایده نداره؛بیا اهنگ گوش کنیم. آهنگ رو پلی میکنم و چشمامو میبندم خیلی غم داشتم و اینو فهمیده بود چشمامو باز میکنم. سقف هم تکراری شده بود کلافه بودم و تمرکز نداشتم و حتی اهنگ هم حالمو خوب‌ نمیکرد اهنگ رو قطع نمیکنم ولی هندزفری رو از گوشم بیرون میکشم براش مینویسم +میای بریم بیرون؟ میخام ببینمت میرم جلوی آینه ،چقدر آشفته بودم. جلوی میز میشینم و موهامو میبافم،سعی میکنم بافت هاشو بیشتر کنم و هربار انرژیم ته کشید یکی از بافت هاشو باز کنم تا انرژی تزریق کنه به قلب و روحم . . . میرم سراغ گوشیم و پیامش رو باز میکنم نوشته: +منتظرتم. لباسی از کمد بیرون میکشم و تن میکنم. از خونه بیرون میزنم،حال و هوای اردی بهشت خیلی بوسیدنی بود چند ساعت پیش بارون زده بود و خیابون ها خیس بود. میدونستم کجا منتظرمه و حالا باید چند تا خیابون رو قدم میزدم تا برسم. از دور تابلوی کافه رو دیدم و اونو؛ یک لنگه پا دم کافه منتظرم وایساده بود از دور میبینتم، لبخند میزنه . . . نمیدونم چطوری از خیابون رد میشوم و به آغوش میکشمش حس میکنم دیگه غم ندارم و حالا آرامش مطلقم . . . وارد کافه میشویم بوی قهوه و وانیل و کیک شکلاتی توی صورتمون میزنه میز کنار پنجره رو انتخاب میکنیم و میشینیم تازه توجهم به گل توی دستش جلب شده،رز قرمز میگیره جلوم و میگه +برای غم نداشتنت؛ با لبخند میگیرمش بوی عشق میده،بوی زندگی،امید . . . به تابلوی روی میز کافه نگاه میکنم: کافه امید

_

‏لطفا اگه منو دوست دارید بهم یادآوری کنید. ویلوبی

خب من نمیخوام به این فکرکنم که حسنین احتمالا تو محفل نیست‌.

وضعیت هم سن و سالام:

کربلای بارونی چی؟اونم نداریم.

وای چرا آنلاین نمی‌شهههه.

ویالون و پیانوعه؟ :) خیلی قشنگه 🤌🏻🌝

شددددد.