اشعار ناب آیینی: #امام_جواد_ع_مدح_و_شهادت مهر شما در دل عاشق فتاد خیر دو دنیا به من این فیض داد باب کرم هستی و باب المراد اَسئَلُکَ بِجودِکَ یا جَواد تا که توسل به تو آغاز شد هر گِرِهی داشت گدا، باز شد ای نمک سفره‌ی سلطان طوس محضر تو خیل مَلک خاک‌بوس آینه‌ی صورت شمسُ الشموس دلخوشیِ عمر اَنیس النفوس ای علی‌ْاکبرِ ملیحِ رضا حلقۀ موی تو ضریح رضا جود تو شد مظهر کُلِّ صفات نام تو فتّاح همه مشکلات نازترین تک‌پسر کائنات حق بده بابات بمیرد برات بوسه ز لب‌های تو کار رضا ای همه‌ی دار و ندارِ رضا ** گوشه‌ی حجره شده جایت چرا ؟ مرگ شده ذکر و دعایت چرا ؟ بسته شده راه صدایت چرا ؟ آب نیاورده برایت چرا ؟ شعله به جان و دل زهرا مکش جانِ رضا روی زمین پا مکش آب نخوردی ... بدنت پا نخورد یک نخی از پیروهنت پا نخورد در ته گودال تنت پا نخورد مثل حسین بر دهنت پا نخورد یاد حسین دیده‌ی تَر داشتی هر چه سرت آمده، سر داشتی چنگ به موی سرش انداختند روی تن بی سر او تاختند خیل زنان رنگ ز رخ باختند پیکر غارت شده نشناختند عمه‌ی سادات زمین گیر شد بر سر بوسیدن رگ پیر شد ✍ #قاسم_نعمتی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 #امام_جواد_ع_شهادت #بندی از یک ترکیب بند وای اگر غصه‌ی مادر نبود حال تو این‌قدر مکدر نبود مثل حسن شد جگرت ریز ریز حیف که بالین تو خواهر نبود کاش زمین آب نمی‌ریختند حیف به جز خنده پسِ در نبود سخت کشیدند تو را روی بام وای اگر بام، کبوتر نبود شکر خدا قسمت تو بام شد گودی و نامحرم و خنجر نبود خوب شد از حنجره‌ات خون نریخت حرمله در لحظه‌ی آخر نبود شکر خدا پیش نگاهت ز بام بر سر نیزه سر اصغر نبود شکر خدا پیکرت عریان نشد زیر سم اسب پریشان نشد ✍ #حسن_لطفی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 #امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات امام مستجاب الدعوه، دل‌ها را هوایی کن نوای از نَفَس‌ْافتادگان را نینوایی کن مرا بر سفره‌ی احسان خود بنشان تمام عمر ولی ذکر لبم را یا علی موسی الرضایی کن بیا از کودکی مثل مسیح و حضرت یحیی فقط بر سرزمین قلب‌ها فرمانروایی کن کسی از آستانت دست خالی بر نمی‌گردد مرا مشمول اقیانوسی از حاجت‌روایی کن شبیه کشتی طوفان‌زده درگیر گردابم تو سُکان‌دار این کشتی بمان و ناخدایی کن جواد اهل بیتی و جوانی وقت رفتن نیست بمان و بیشتر از اهل عالم دلربایی کن تو رازِ نُه فلک را فاش کردی با کراماتت پس از این هم جهان را غرق نور و روشنایی کن تو راز «کُلُ ارضٍ کربلا» را خوب می‌دانی زمان را کاظمینی کن، زمین را کربلایی کن ✍ #احمد_علوی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 #امام_جواد_ع_شهادت سلام بر تنِ بی احترام افتاده! به ماهِ تشنه‌ی بر پُشت بام افتاده کدام ماه؟ که خورشید از جلالت او کلاه از سرش از احترام افتاده گذار شعر من امشب به یاد غربت او به کاظمینِ علیه السلام افتاده چگونه فرض کنم آیه‌ی یُطَهِّرَکُمْ به دست زاده‌ی نسل حرام افتاده به جز تنی که به گودال قتلگاه افتاد که دیده عرش روی پشت بام افتاده؟ ✍ #عباس_شاه_زیدی 🔹 کانون ذاکران امام حسین زرند

اشعار ناب آیینی: #تربیت_حسینی؛ #والدین_حسینی؛ #اخلاقی_و_اندرز؛ #اهل_بیت_ع_مدح؛ #امام_حسین_ع_مناجات؛ #بصیرت؛ #فرزندآوری 🔸توصیف کودکی🔸 از آن نخست که در گوش من اذان دادند خدای عزوجل را به من نشان دادند کشید بر سر من پیر باخدایی دست و بعد خواند به گوشم:《خدا بزرگتر است》 قرار یافت دل بی قرار من ناگاه به ذکر اشهد ان لا اله الا الله زبان نداشتم و او شهادتینم داد به گریه افتادم، تربت حسینم داد اگر هنوز محرم سیاه می‌پوشم به جای لالایی، روضه بوده در گوشم به اشکِ روضه مرا شیر داده مادر من حسین بوده از اول پناه آخر من به شیرخوارگی‌ام، اصغر حسینم کرد از آن نخست، فدای سر حسینم کرد جوان شدم، گرهی هرکجا به کارم خورد پدر مرا به علی اکبر حسین سپرد 🔸توصیه‌های پدر🔸 وصیت پدرم را هنوز یادم هست چقدر بر دلم آن حرف های ساده نشست: " به جز حسین مبادا مُرید غیر شوی الهی ای پسرم عاقبت به خیر شوی نبند امید به هر بخششی و هر بذلی نترس از افتادن، بیمه‌ی ابالفضلی همیشه ای پسرم خالی از تکبر باش اگر که دست تو بالای دست شد، حُر باش" به من کرامت این خاندان که شد معلوم بریدم از همه دل، غیر چارده معصوم 🔸صحبت با هم‌هیئتی🔸 تو هم شبیه من...آری، تو هم شبیه منی نمی‌توانی از این خانواده دل بکنی به عشق، خورده گره فصل فصلِ زندگی‌ات جوانی اکبری و اصغر است بچگی‌ات تو هم برای امام زمانِ خود، یاری تو هم به روی لب احلی من العسل داری من و تو تحت لوای حسین، ما شده‌ایم درون خیمه‌ی او با هم آشنا شده‌ایم من و تو جبهه‌ی مظلومِ مقتدر هستیم من و تو هرچه که هستیم، عهد نشکستیم معلم من و تو از ازل خدا بوده و درس اول ما عین و لام و یا بوده به عشق آل کسا نور در بغل داریم برای هر مشکل، پنج راه حل داریم من و تو مکتبمان تا همیشه عاشوراست ببین، به بام فلک، پرچم مقدس ماست قیام سرخ حسینی ببین و درس بگیر درخت باش، خزان هم شد ایستاده بمیر هنوز خیمه‌ی آل یزید پابرجاست حسینیان، علم امروز روی دوش شماست نمی رسد به محبان اهل بیت، زیان خداست یاور ما، کلُّ مَنْ عَلیها فَان ✍ #محمدحسین_ملکیان 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 #امام_حسین_ع_مناجات تا بفهماند به من طعم محبت را حسین در دلم‌ انداخته شوق زیارت را حسین هر قَدَر در طالع من دوری از او آمده از قضا تغییر خواهد داد قسمت را حسین هرکه آمد تحت قبه مستجاب الدعوه شد زیر دین‌ِ خویش بُرده استجابت را حسین ان‌ لقتل الحسین.... آتش به پا شد در دلم لحظه‌ای هم کم‌‌نکرده این حرارت را حسین آب اگر از دشمنانش خواسته، کرده تمام_ بر تمام دشمنانِ خویش حجت را حسین دست و پا می‌زد اگر در خون میان قتلگاه دست و پا می‌کرد اسباب شفاعت را حسین ** عده‌ای شمشیر و نیزه، عده‌ای سنگ و عصا بر تن خود داشت انواع جراحت را حسین زخم‌های او زیاد و اشک‌های ما کم است می‌پذیرد باز از ما این بضاعت را حسین... ✍ #احمدجواد_نوآبادی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی #حضرت_علی_اکبر_ع_شهادت #محاوره برای روضه‌ی اکبر، بیار امشب دل زارو باید حتماً پدر باشی، بفهمی حال آقارو نخ تسبیح و بازش کن‌، میون‌ِ جمعیت بنداز صدا کن پیرمردی رو، بگو جمعش کن اینارو نمی‌شه جمع و جورش کرد، تنی که ارباً اربا شه باید سرهم‌ کنیش آروم‌، بذاری پیش سر، پارو! شکاف پهلوشو تا دید، به یاد میخ در اُفتاد حسین بالاسرِ اکبر، دوباره دید زهرارو پاشو تا معجرم باشه، نذار موهام پریشون شه داره زینب با این حرفا، به هم می‌ریزه دنیارو جوونای بنی‌هاشم، کمک‌کارِ حسین بودن چجوری یه جَوون مُرده، بگرده کل صحرارو؟! یکی روی عبا می‌رفت، یکی زیر عبا می‌رفت پسر تشییع شد حالا، ببین تشییع بابارو تمام صورتش زخمه، تمام صورتش کنده‌ست یکی پاشه توی خیمه، بگیره دست لیلارو ✍ #سیدپوریا_هاشمی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 کانون ذاکران امام حسین زرند

#امام_زمان_عج_مناجات #حضرت_علی_اصغر_ع_شهادت اَللّـهُمَّ اَرِنيِ الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَميدَةَ شبیه برف که درگیرِ آفتاب شده دلم ز شدّتِ هُرمِ فراق، آب شده «میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست»... گناه‌کاریِ من، بین ما حجاب شده چقدر پیش نگاه تو معصیت کردم چقدر پیش تو این عاشق‌ات خراب شده به سیلی پدرانه همیشه محتاجم که سربه‌راه شد آن طفل که عتاب شده چقدر «آه» نوشتم..، به دست تو نرسید... فراق‌نامه‌ی من این چُنین کتاب شده به غیر پشت در خانه ات کجا برود؟! همان گدایِ سرافکنده‌یِ جواب‌شده وصال یار..، به جز سوختن مُیَسَّر نیست... بگو به شمع که پروانه‌ات مُجاب شده درختِ «آب» نخورده ثمر نخواهد داد دعا به لطف همین «گریه» مستجاب شده برای بَرده خریدن به من اشاره بکن به این سیاه بگو نوکرت حساب شده تو را به خونِ علی‌اصغرِ حسین..، بیا... بیا که شیعه‌ی تو غرق در عذاب شده ▪️ سه شعبه خورد به مشکی و آبرویی ریخت... رشید اهل حرم از خجالت آب شده عمو کجاست ببیند به جای جرعه‌ی آب طناب حرمله‌ها قسمت رباب شده ✍ #بردیا_محمدی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 کانون ذاکران امام حسین زرند

اشعار ناب آیینی: #ازدواج_حضرت_زهرا_و_امیرالمومنین_ع صدای به هم خوردن بال و پر بود گمانم که جبریل آن دور و بر بود نگاهش به در بود مهمان بیاید صدای در آمد، علی پشت در بود علی بود امّا نه مثل همیشه که رخسارش از شبنم شرم، تر بود گُل افتاد بر گونۀ حیدر امّا مگر خواستگاری از او خوبتر بود؟! علی خواست لب وا کند، لب فرو بست نگفت و محمّد خودش باخبر بود «فداها ابوها»، نگاهش به زهراست به نوری که در خانه‌اش جلوه‌گر بود به زهرا که قالوا بلی خواند و خندید به زهرا که شاد از قضا و قدر بود علی رفت و زهرا جهیزیّه می‌خواست علی مردِ میدان و جنگ و خطر بود زره داشت، شمشیر و اسب و دگر هیچ که داراییِ او همین مختصر بود زره شد جهیزیّۀ عشق اما از آن روز زهرا برایش سپر بود ✍ #محسن_ناصحی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7 #ازدواج_حضرت_زهرا_و_امیرالمومنین_ع لحظه‌ها خرم و زیباست؛ مبارک باشد عرش تا فرش شکوفاست‌؛ مبارک باشد بر سر اهل مدینه برکت می‌بارد شادی حیدر و زهراست؛ مبارک باشد «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقيان» یعنی که جشن پیوند دو دریاست؛ مبارک باشد خطبه جاری شد و زهرا که «قَبلتُ» فرمود هر طرف زمزمه برخاست: مبارک باشد ساقی و کوثر، امروز به هم پیوستند مستیِ عالم بالاست، مبارک باشد نُه فلک خیره بر این لحظه‌ی موعود شده چشم‌ها وقف تماشاست؛ مبارک باشد فاطمه مرتضوی، حیدر هم مصطفوی‌ست وحدت اسم و مسماست؛ مبارک باشد بهترین خاطره‌ی عُمرِ "علی" خورد رقم ماه ذی الحجه گل آراست؛ مبارک باشد ✍ #کمیل_کاشانی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی #ازدواج_حضرت_زهرا_و_امیرالمومنین_ع امشب شب ساغر زدن با ساقی کوثر شده امشب عروس آسمان خاک در حیدر شده امشب علی محو رخ صدیقه‌ی اطهر شده امشب به بیت فاطمه غلمان ثنا گستر شده امشب شب آمرزش خلق از سوی داور شده زیرا امیرالمؤمنین داماد پیغمبر شده جن و بشر و حور و ملک گویند امشب با علی دامادیت، دامادیت، بادا مبارک یا علی مهر و مه اینجا اختری، گردون هلالی می‌کند یا آسمان با اختران بذل لئالی می‌کند دل در سرای فاطمه سیر خیالی می‌کند طوطیِ جان در بزم او شیرین مقالی می‌کند روح الامین مداحی مولی الموالی می‌کند حور و ملک را با دمش حالی به حالی می‌کند ریزد چو باران از سما آیات رحمت بر زمین در مجلس دامادی مولا امیرالمؤمنین جبریل نازل از سما گردیده بر فخر بشر آورده پیغام از خدا کی بهترین پیغامبر ما از ازل این عقد را بستیم در لوح قدر تو در زمین این خطبه را انشاد کن بار دگر گیتی ز انجم پر شد با وصل این شمس و قمر او مادر است و این بود بر یازده مولا پدر این وصل، وصل کوثر و ساقی کوثر می‌شود این عقد، عقد حیدر و زهرای اطهر می‌شود وصل دو دریا حاصلش دو لؤلؤی مرجان شود کز هر دو تا شام ابد روشن چراغِ جان شود بر پای آن، در راه این، جانِ جهان قربان شود او دین ز صلحش زنده و این کشته‌ی قرآن شود مرجانْ حسن، کز حُسنِ او جانْ مشعلِ تابان شود لؤلؤ حسین است و از او دل شعله‌ی سوزان شود مرجانْ که دیده آنچنان، لؤلؤ که دیده اینچنین آدم گدای کوی او عالم فدای روی این ای فاطمه بنت اسد ناموس حی ذوالمنن امشب عروس خویش را بنگر کنار بوالحسن بر روی حیدر خنده کن بر دست زهرا بوسه زن بنشین و بنشانش ببر مانند جانِ خویشتن گردیده در بیت الولا، ماه رخش پرتو فکن گوش خدا یعنی علی تا بشنود از او سخن تهلیل گو، تقدیس کن، تسبیح خوان دل باخته در سر به شوق فاطمه شوری دگر انداخته امشب خدیجه در جنان لبخند دیگر می‌زند روحش بشوق دیدن داماد خود پر می‌زند در خانه‌ی شیر خدا با مصطفی سر می‌زند گه بوسه بر دست علی ساقی کوثر می‌زند گه خنده بر ماه رخ زهرای اطهر می‌زند گاهی تبسم بر گل روی پیمبر می‌زند ارواح پاک انبیا دور سرای فاطمه خوانند از بهر علی مدح و ثنای فاطمه آدم ستاده بر در بیت امیرالمؤمنین خوانَد ثنای فاطمه با نوح شیخ المرسلین خنجر بکف دارد خلیل، آن‌ شاهد شور آفرین تا از ذبیحش شر برد در مقدم آن نازنین استاده موسی روی پا افتاده عیسی بر زمین داود مداحی کند با نغمه های دل‌نشین یوسف به حُسن دلربا خدمت‌گذاری می‌کند یعقوب با ذکر علی شب زنده‌داری می‌کند می‌خواست تا آید عروس آن شب به بیت شوهرش پر شد ز افواج ملک هم اَیمنش هم اَیسرش جبریل از پیشش رود و میکال از پشت سرش پا در رکاب ناقه و جا در دل پیغمبرش رضوان شده جاروب‌کش با زلف خود در معبرش سبحانَه سبحانَه خالی‌ست جای مادرش حیدر به شوق مقدمش دل بیقراری می کند استاده در پشت در و لحظه شماری می کند

بگرفت دست مرتضی تا پرده از رخسار او نقش تبسم شد عیان از لعل گوهر بار او یار دو عالم را ببین گردیده زهرا یار او غم‌خوار عالم را نگر شد فاطمه غم‌خوار او افکنده چشمی جانب بیت و در و دیوار او یاد آمد از حرق در و از قِصه‌ی ایثار او گردید دور مرتضی آهسته گفتا با علی من آمدم تا جان خود سازم فدایت یا علی در حجله بنهادند پا آن دخت عم این ابن عم آن روح از سر تا بپا این جان از سر تا قدم آن وحی را خیر کلام، این بیت را صاحب حرم بنهاد دستِ هر دو را ختم رسل در دست هم گفتا بزهرا کاین علی شوی تو باشد دخترم گر او شود از تو رضا راضیست حی ذوالکرم پس با علی گفتا: علی انسیة الحوراست این سِرّ خدا، روح نبی ناموس تو زهراست این امشب امانت می‌دهم من بر تو جان خویش را بگذاشتم در دست تو روح و روان خویش را روح و روان خویش را، تاب و توان خویش را پاینده می‌بینم در او، نام و نشان خویش را در دامن او یافتم من دودمان خویش را چون جانْ نگهدای علی، جانِ جهان خویش را هرکس بیازارد وِرا، خسته دلِ زار مرا آن‌کس که آزارد مرا، آزرده دادار مرا ای بوده پیش از پیشتر، ناموس داور فاطمه ای مدحت از سوی خدا، تطهیر و کوثر فاطمه ای دست‌ْبوسَت مصطفی، ای کفو حیدر فاطمه ای زینب کبری تو را پاکیزه دختر فاطمه ای بر حسین بن علی آزاده مادر فاطمه ای یازده فرزند تو بر خلق رهبر فاطمه در شام قدر وصل تو روشن دل عالم شده مدح تو ذکر "یا علی" شیرینی "میثم " شده ✍ استاد #غلامرضا_سازگار 🔹 #ازدواج_حضرت_زهرا_و_امیرالمومنین_ع #زبان_حال_حضرت_زهرا_س آن شب که بین هاله‌ای از نور بودم بین پَر و بالِ ملک مستور بودم وقتی مرا بردند از پیش پیمبر تا خانه‌ی مردِ دلیرِ بدر، حیدر گفتم: علی جان گرچه ناموس خدایم اما برای تو کنیزی می‌نمایم من آمدم در خانه‌ات سوسو کنم من با عشق زیر پات را جارو کنم من گفتم علی جان کارهای خانه با من گردیدن دور تو چون پروانه با من گفتى: تو كه باشى دلم گرم است زهرا با تو تنور خانه‌ام گرم است زهرا آوردمت در خانه‌ام ريحانه باشى بانوى من خانوم اين كاشانه باشى گفتى: بيا تا جان به پاى تو بريزم گفتى براى اولين دفعه "عزيزم" گفتى: اگر چه خواجه‌ی لولاک هستم زهراى من بر ساحت تو خاک هستم از كوثر چشمت عزيزم باده نوشم زهرا كه دارم، پس زره را می‌فروشم گفتى' كه می‌بالم به پيوند تو زهرا جانِ على قربان لبخند تو زهرا گفتى تو را احمد امانت داده بر من بيرون نيا از خانه‌ات حتى اگر من... با دست بسته رفتم و زانويم افتاد يا ريسمان كينه بر بازويم افتاد زهرا نيا بيرون كه اين كابوس سخت است آرى زمين افتادنِ ناموس سخت است از جاى اينكه هر دو دستم را ببندند ای‌كاش بين كوچه چشمم را ببندند بلكه نبينم زير دست و پا می‌اُفتی در كوچه تا پا می‌شوى از جا می‌اُفتی حيدر بميرد خار بر رويت نگيرد ميخ درِ خانه به پهلويت نگيرد حيدر بميرد با مغيره در نيفتى بر روى خاکِ كوچه‌ها با سر نيفتى حيدر بميرد نشنود نيلى شدى تو يا در گذر آزرده از سيلى شدى تو آن شب به او گفتم علی یار تو هستم هرچه که پیش آید طرفدار تو هستم گفتم تحمل کردن مسمار با من افتادن بین درودیوار با من گفتم که پژمردن میان کوچه با من حتى زمین خوردن میان کوچه با من گفتم علی جان سایه‌ی بالاسرم باش کوچه که رفتم خواهشاً دوروبرم باش هردم کنارم باش بارِ من نیفتد در بین کوچه گوشوار من نیفتد... ✍ #علی_اکبر_لطیفیان و #محمدجواد_پرچمی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی کانون ذاکران امام حسین زرند

ملانصرالدین👳‍♂️: تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد کی شکیبایی توان کردن چو عقل از دست رفت عاقلی باید که پای اندر شکیبایی کشد سروبالای منا گر چون گل آیی به چمن خاک پایت نرگس اندر چشم بینایی کشد روی تاجیکانه‌ات بنمای تا داغ حبش آسمان بر چهره ترکان یغمایی کشد شهد ریزی چون دهانت دم به شیرینی زند فتنه انگیزی چو زلفت سر به رعنایی کشد دل نماند بعد از این با کس که گر خود آهنست ساحر چشمت به مغناطیس زیبایی کشد خود هنوزت پسته خندان عقیقین نقطه‌ایست باش تا گردش قضا پرگار مینایی کشد سعدیا دم درکش ار دیوانه خوانندت که عشق گر چه از صاحب دلی خیزد به شیدایی کشد •| #سعدی |•🌿🌙 🌿🌿💐🌿🌿 دوست دارم سرِساعت ، به سلامت برسم در کنار تو ، به الطافِ عنایت برسم زود بیدار شوم ، وقتِ نماز و سرِ صبح رو به درگاهِ نگاهت ، به سعادت برسم شور و شوقی که به دیدار تو کردم ، همه هیچ کاش می شد که به دریای کرامت برسم کنجِ خلوت بنشینم ، که ببینم رویت تا به لطفِ تو ، به معنای عبادت برسم سجده بر کعبه ی عشقت بزنم وقت سحر با طوافِ تو ، به " غوغایِ قیامت برسم" آنقَدَر ناله کنم ، تا که قیامت بشود تو بیایی و من از شوق ، به غایت برسم غزلم را سرِ سجاده ، قرائت بکنم جان دهم در طلبت ، تا به شهادت برسم همچو یک قطره ی باران ، به هوای کرمت موجِ دریای تو باشم ، به حلاوت برسم بگذارید که یک لحظه خودم باشم و عشق تا به دیدار تو و عرض ِ ارادت برسم رو به درگاه تو ، ابرازِ ارادت بکنم باز هم با تو و مهرت ، به شفاعت برسم گرچه دیر آمده ام تا که دچارت باشم بگذارید ، به شب های هدایت برسم چشم من رو به تماشای تو ، عادت دارد کاش روزی برسد تا به سلامت برسم کانون ذاکران امام حسین زرند

نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس: سرتاسر مدینه پر از شوق و شور بود لبریز از طراوت و غرقِ سرور بود از آسمان شهر پیمبر در آن پگاه صد آسمان ملائكه گرم عبور بود وقت نزولِ سوره‌ی یاسین و هل أتی، هنگامه‌ی تجلّی آیات نور بود بال فرشته فرش قدم های آفتاب روبند ماهتاب ز گیسوی حور بود عطر بهشت از نفس باغ می چكید تا اوج عرش زمزمه های حضور بود عالم از عطر یاس مدینه معطر است پیوند آسمانی زهرا و حیدر است می خواستند تا كه بمانند یار هم همدل ترین و هم نفس روزگار هم بی زرق و برق ، ساده‌ی ساده شروع شد پیوند آسمانی شان در كنار هم «سرمایه های اصلی شان مهر و عاطفه بی اعتنا به ثروت و دار و ندار هم» بر اعتماد شانه‌ی هم تكیه داشتند سنگ صبور یكدگر و راز دار هم بودند هر پگاه دل انگیزتر ز عشق گرم طلوع روشنِ خورشید وار هم چشم بد از جمال دو خورشید دور باد چشم حسودِ بد دل و بد خواه كور باد   هم ، ماورای حد تصور كمالشان هم ، ماسوای ذهن و تخیل جلالشان آن جا كه سوخت بال و پر آسمانیان بام نخستِ پر زدن و اوج بالشان باید كه درس زندگی آموخت تا ابد از بوریای كهنه و ظرف سفالشان در جام كوزه روشنی خمّ سلسبیل كوثر شراب خانگی لایزالشان كی می توان به واسطه‌ی این مثال ها پرواز كرد تا افق بی مثالشان آئینه‌ی ظهور صفات خدا شدند یاسین و نور شدند هل أتی شدند بر شانه های عرش خدا خانه داشتند نه نه ، كه عرش را به روی شانه داشتند این ساکنان عرش خدا از همان ازل چشمی به چند روزه‌ی دنیا نداشتند هر چند داشت سفره شان نان خشكِ جو اما همیشه خویِ كریمانه داشتند سرشار از عشق و عاطفه و نورِ معرفت همواره لحظه های صمیمانه داشتند گل داده بود باغِ بهشت امیدشان یعنی چهار غنچه‌ی ریحانه داشتند ما جرعه نوش چشمه‌ی جاریّ كوثریم دلداده ایم ، شیعه‌ی زهرا و حیدریم #یوسف_رحیمی #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س یک مرد و زن مکمل هم در کنار هم آیــینه وار هـــر دویِ شان بی قرار هم مـعنای اصـلی لغـت خـانـواده انـــد مست نگاه یک دلی و می گسار هم این زندگی بنا شده بر پایه های عشق بی اعـتنا به ثــروت و دار ونـدار هم یک خـــانه ی محقر و یک قطـعه ی حصیر سـرمایه های اصلی شان اعتبار هم کانون گـرم پرورش غنچه های یاس پیــوندشان وقوع و طــلوع بهار هم در آسـمان عـاطفه این ماه و آفتاب چرخیـده اند تا به ابد در مدار هم عاقد خـدا و مهریه آب و سکوت محض آری شدند هم نــفس روزگار هم #وحید_قاسمی #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س جلوه ی خورشید و روی ماه و اختر دیدنی است رقص نور کهکشان ها بار دیگر دیدنی است در میان آسمان رنگین کمانی بسته عشق جلوه ی نورانی خورشید انور دیدنی است حرف شیرین می زنند اکنون همه خلق جهان موسم شادی بود دنیا سراسر دیدنی است باغبان پیوند زد امشب نهالی با نهال در بهار عشق، این نخل تناور دیدنی است در شب تزویج زهرا با علی ای دل بگو تارک نورانی و روی پیمبر دیدنی است در کنار حوض کوثر گفت جبریل امین ازداوج کوثر و ساقی کوثر دیدنی است آسمان در آسمان با چشم دل گر بنگری بال و پر بگشودن این دو کبوتر دیدنی است بهتر از بشکفتن هر غنچه ای در باغ عشق روی لب لبخند نورانی حیدر دیدنی است پای میزان عمل وقت شفاعت اهل دل چهره ی مولا و زهرای مطهر دیدنی است چون «وفائی» در هوایش ذره ای باش و ببین جلوه مهر منیر و ذره پرور دیدنی است #سید_هاشم_وفائی #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س امشب شب سرور خدا و پیمبر است امشب به جمع حور و ملک شور دیگر است امشب فرشتگان همه سرمست و پای کوب جبریل هم چو گل پر و بالش معطر است امشب تمام ارض و سماوات هر چه هست بزم سرور ذات خداوند اکبر است امشب ستارگان همگی نقل مجلس اند دامان سبز رنگ زمین پر ز اختر است امشب شب ولادت سادات عالم است امشب شب عروسی زهرا و حیدر است امشب به عرش زمزمه ی شادی علی است امشب شب مبارک دامادی علی است پیغمبران تمام امم را خبر کنید امشب همه به سوی مدینه سفر کنید اسپند دود کرده و مشعل به روی دست از چار سو به چهره ی مولا نظر کنید خوانید بر علی همگی مدح فاطمه شب را به دور حجره ی زهرا سحر کنید قرآن به دست دور و بَر ناقه ی عروس تطهیر و قدر و سجده و کوثر ز بر کنید بر حفظ این امانت پیغمبر خدا امشب دعا به جان علی بیشتر کنید بنت اسد که بوده ملک دست بوس تو عیدی بده که فاطمه گشته عروس تو این مهر و مه که هر دو شریف و مکرّمند با نورشان محیط به عرش معظّمند پیش از وجود خلقت و تا بعد روز حشر با هم هماره بوده و پیوسته با هم اند پیش از هبوط آدم و حوا در این زمین امّ و اب و سلاله ی حوا و آدمند منظومه ی مبارکه ی آسمان وحی مصداق نور و معنی آیات محکم اند محصول این زفاف بود یازده پسر عالم فدایشان که امامان عالم اند اولادشان به روی زمین بی شماره اند در چشم کل عرش نشینان ستاره اند

عقدی که بسته بود خداوند لایزال تبدیل شد به شام زفاف و شب وصال جبریل ساربان شده و ناقه ی عروس آمد به سوی بیت علی با دو صد جلال یک سو زمام ناقه گرفته، ز یک طرف چون سایه بان گشوده به فرق عروس بال وقتی ز روی فاطمه مولا کشد نقاب جا دارد ار به مأذنه گوید اذان بلال خورشید رقص می کند امشب در آسمان مه چون هلال خم شده در بزم دو حلال جشن سرور عترت و قرآن مبارک است وصل دو بحر لؤلؤ و مرجان مبارک است داماد کیست اسوه ی زهد و اطاعت است شغلش دو کار، حفر قنات و زراعت است مهر عروس چیست؟ زمین است و چار نهر مهر دگر؟ به عرصه ی محشر شفاعت است داماد را هنر چه بود غیر این دو کار؟ شیر خدا به بیشه ی سرخ شجاعت است در بین این دو یار چه خطی است مشترک؟ زهد و نماز و صبر و رضا و قناعت است شیرینی هماره ی این زندگی ز چیست؟ مهر و وفا و عاطفه، ساعت به ساعت است مهر عروس زیرلب آهسته یا علی است کل جهاز او زره مرتضی علی است این هر دو زوج کآمده قرآن به شأنشان داده خدا به خیل ملایک نشانشان جبریل جای دسته گل از جانب خدا تطهیر هدیه آورد از آسمانشان کردند سر اگر چه سه شب در گرسنگی رمز نزول سوره ی دهر است نانشان اطعامشان برای خداوند بود و بس اینجا خداست مفتخر از امتحانشان خلق جهان به پیروی این دو زوج پاک باغ جنان شود به حقیقت جهانشان نه سال زندگانی شان عمر عالم است دانشگه تمام کمالات آدم است تا مهر و ماه در یم هستی شناورند عالم پر از سلاله ی زهرا و حیدرند محصول این عروسی و این عقد با شکوه دو قرص آفتاب، دو تابنده اخترند گر نیک بنگری دو محمد، دو فاطمه یا دو کتاب وحی خدا یا دو کوثرند سوگند می خورم به اَب و اُم و جدشان کاین چارتن ز خلق دو عالم نکوترند آن دو پسر به آدم و ذریه اش پدر وین دو به شیعه تا ابدالدهر مادرند جان تمام عالم خلقت فدایشان "میثم" بگو قصیده به مدح و ثنایشان #استاد_غلامرضا_سازگار #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س کانون ذاکران امام حسین زرند

دل های عرش و فرش با شادی عجین است پیوندی از افلاکیان روی زمین است «انسیه الحورا» عروس و شاه داماد مولای مظلومان «امیرالمؤمنین» است در سیل تبریک تمام خلق عالم تبریک خالق با دم روح الامین است غیر از علی در شأن زهرا هیچ کس نیست آیینه ی زهرا فقط «حبل المتین» است تصویر زیبایی است در تفسیر این وصل «خیر البریه» خاتم و «کوثر» نگین است دست علی را گرم می گیرد، از این پس از عشق «بحرالعلم» زهرا خوشه چین است عشقی که دارد یازده خورشید با خود در اوج زیبایی است، زیبا آفرین است #محمد_جواد_منوچهری #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س کانون ذاکران امام حسین زرند

نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس: آن شاعری که کون و مکان را سروده بود امروز عاشقانه ترین شعر را سرود پیوند ماه و مهر و شمیم بهار عشق در این غزل نمود چه زیبا از او نمود مستند جن و انس از این شعر خوشگوار گویند کائنات پیاپی به حق درود بَحرَینِ یَلتَقیانِ خداوند شد پدید پیوند بحر و بحر دهد خالق ودود حاصل از این معاشقه مرجان و لؤلؤ است درهای کوثری که خدا بر نبی گشود آورده حسن بر سر تعلیل بی گمان بر حسنشان خدا حسنینی دگر فزود ای عسکری به همره خوبان روانه شو تا بلکه زین میانه بیابی تو نیز سود #سید_عسکر_رئیس_السادات #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع_با_حضرت_زهرا_س امشب خدا لطف نهان خود هویدا می کند امشب تفاخر فرش بس بر عرش اعلا می کند امشب دو تا را جفت هم، از صنع، یکتا می کند یعنی علی ماهِ رخ زهرا تماشا می کند با چشم دل در صورت او سیر معنا می کند امشب حسد برخاکیان، بی حد برند افلاکیان خندان چمن؛ رقصان دمن؛ خوشدل زمین؛خرم زمان اهل ولایت شادمان خرد و کلان و جزء و کل در دست اسرافیل بین، صورش شده ساز و دُهُل با نور، دعوتنامه بفرستاده هادیِّ سُبُل امضا، ز ختم المرسلین گیرندگان، خیل رُسل هر کس که آید همرهش نی دسته گل؛ یک باغ گل در آمد و شد اولیا، در رفت و آمد انبیا ای غصّه و ای غم برو ای شوق و ای شادی بیا از بهر این ساعت زمان لحظه شماری کرده است وز بهر این وصلت زمین نابردباری کرده است چشم فلک شب تا سحر اخترشماری کرده است ایوب دهر از شوق امشب، بی قراری کرده است دست خدا وجه خدا را خواستگاری کرده است امشب علی، آن عدل کل بر عقل کل داماد شد شاگرد ممتاز نَبی، داماد بر استاد شد خوان کرم مخلوق را دعوت به مهمانی کند صد نعمت از رحمت خدا بر خلق ارزانی کند وز طور موسی آمده تا آن که دربانی کند آید خلیل، آرد ذبیحِ خود که قربانی کند یوسف گرفته مِجمر و اسپند گردانی کند کرّوبیان در هلهله، قدوسیان در همهمه عیسی به دنبال علی، مریم کنار فاطمه امشب به ملک اهل دل مولی الموالی، والی ست بر سینه ی غم دست رد زن، شب شب خوشحالی ست شام سیه بختی شد و روز همایون فالی ست کوثر کنار ساقی کوثر علیّ عالی ست زهرا به خانه بخت شد جای خدیجه خالی ست امشب به روی مرتضی، لب های زهرا خنده کرد آن دل گر از غم مرده بود، از خنده ی خود زنده کرد میخانه باز و هر کسی جام مکیّف می زند ناهید، پامی کوبد و تندر به کف، دف می زند رنگین کمان چون مشتری خود را در این صف می زند لبخند وصل امشب چه خوش کوثر به مصحف می زند آری نه تنهاخاکیان، هر آسمان کف می زند منشین غمین امشب دلا شادی جان کن برملا خیز و مِس خود کن طلا، آیینه ات را دِه جلا عقد علی و فاطمه در آسمان هابسته شد در آسمان هابسته شد در کهکشان ها بسته شد زین نرگس و سوسن دگر چشم و زبان ها بسته شد راه یقین ها باز شد، پای گمان هابسته شد بازاریانِ حُسن را دیگر دکان ها بسته شد خورشید و ماه و آسمان، آیینه گردانی کنند چون در زمین خورشید و ماهی نورافشانی کنند بزمی که حق آراسته الحق تماشایی بُوَد جبریل مأمورست و فکر مجلس آرایی بود میکال از عرش آمده گرم پذیرایی بود چشم کواکب خیره گر از چرخ مینایی بود در شهر یثرب لاجرم، خوش گِرد هم آیی بُوَد خیل مَلک از عرش سوی فرش فرش آورده اند بهر جلوس انبیا پَرهای خود گسترده اند امشب ز شادی هر وجودی خویش را گم می کند گردون تماشای زمین با چشم اَنجُم می کند دریای لطف سرمدی، بی حد تلاطم می کند اهل زمین را آسمان غرق تَنَعُّم می کند هر غنچه بهر وا شدن چون گل تبسم می کند امشب زمان شادی بی حدّ و بی اندازه شد با دست جانان دفتر عشق علی، شیرازه شد امشب صدف، بر گوهری، یک بحر، گوهر می دهد یک گوهر اما از دو عالم پر بهاتر می دهد صرّاف کل، دردانه ای تحویل حیدر می دهد خود دست دختر را پدر بر دست شوهر می دهد؟ نی نی، فلک خورشید را بر ماه انور می دهد؟ تبریک گو بر مصطفی، جبریل از دادار شد زهرا امانت باشد و حیدر امانتدار شد امشب علی در خانه ی خود شمع محفل می برد کشتی عصمت، ناخدا را سوی ساحل می برد مشکل گشای عالمی، حل مسائل می برد انسان کامل را ببین، با خود مکمل می برد هم آن به این دل می دهد؛ هم این از آن دل می برد با نغمه ی جادویی اش، داوود مداحی کند با خامه مانی کِی توان این نقش طراحی کند؟ چشمی ندیده در زمین در هر زمان مانندشان خورشید و مه تبریک گو بر وصلت و پیوندشان شادیِ زهرا و علی پیداست از لبخندشان شیعه مبارکبادگو، بر یازده فرزندشان ای شیعه، دست افشان شو و تبریک بر دل ها بگو بر پای خیز و تهنیت بر مهدی زهرا بگو ای ساقیِ کوثر کنار خود بهشتی رو ببین قامت قیامت را نگر طوبا ببین مینو ببین زین پس هلال خویش را در آن خَم ابرو ببین هم روز را در چهره او، هم شب در آن گیسو ببین هم لاله زار رو ببین، هم نافه بارِ مو ببین هر چند ماهِ رُخ عیان امشب به تو آسان کند روزی رسد کز چشم تو رُخسار خود پنهان کند #استاد_علی_انسانی

اشعار ناب آیینی: #حضرت_مهدی *کوچه باغ ظهور* شب است ومنتطرم تا دم سحر برسی هنوز منتظرم تا که منتظر برسی چگونه گویمت آقا که از سفربرگرد سفرنکرده ای آقا، که ازسفربرسی چقدر مانده زعمرم چه جمعه ها که گذشت خدا کند که همین جمعه ی دگر برسی امید مردم مستضعف جهان ،باید به داد این همه مظلوم خون جگر برسی به کوچه باغ ظهورت گلاب می پاشیم صلا زنیم تو را ، تا که زودتر برسی قسم به کعبه که چشم انتظار مقدم توست به کعبه تکیه زنی با شکوه وفر برسی زکعبه بانگ انا المهدیت به گوش آید چه باطل است گمانی که بی خبربرسی سلام ما به توای زائری که هرشب وروز کنار تربت مادر به چشم تر برسی همیشه ذکر فرج را به روی لب دارم که ای امام«وفایی» مگر تو سر برسی . #حاج_سید_هاشم_وفایی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 🌸صلوات ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ اﻭّﻝ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺩﻭّﻡ ﺑﻪ ﺷﻪ ﻧﺠﻒ ﺳﻼﻣﯽ ﺑﮑﻨﯿﻢ ﺭُﺧﺴﺎﺭ ﻋﻠﯽ ﺷﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﺠﺎ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﺴﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺳﻼﻡ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺩﮔﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﻥ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﮔﻔﺘﻢ ﺯ ﺣﺴﯿﻦ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﻮﯾﻢ ﺳﺠﺎﺩ ﺁﻥ ﭘﺎﮎ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﭘﺲ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻢ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﮐﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﻣﺬﻫﺐ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺣﻨﺠﺮﮤ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺿﯿﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﯾﺎﺩ ﺁﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﮐﺎﻇﻢ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺭﻭ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺑﮕﻮ ﺩﺭ ﻃﻮﺱ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﻟﻐﺮﺑﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﯾﺎﺩ ﺁﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺗﻘﯽِ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻮﺩ ﻫﻢ ﻫﺎﺩﯼ ﻭ ﻋﺴﮑﺮﯼّ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﻬﺪﯼ ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺁﻥ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻫُﺪﯼ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻋﺮﺵ ﮐﺒﺮﯾﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم 🔹 #اشعار_ناب_آیینی پرده افتاد و جهان دید خداوندش را نه خدا،جلوه ای از ذات هنرمندش را خیره در خلقت مخلوق ستایش میکرد هنر آنکه ندیده ست همانندش را دختر قیصر روم آمده تعبیر کند در شب سامره ،رویای خوشایندش را پرشداز "نورُ عَلیٰ نور" زبان ملکوت تابغل کرد حسن کودک دلبندش را دور گهواره به جبریل سفارش بدهید تا که آماده کند آتش اسپندش را این نهالی که معطرشده عالم با او دارد ازشاخه ی طوبی رگ وپیوندش را رفت ؛اما همه گفتند که برمیگردد اوکه عمری دلمان"لک زده لبخندش را" فاطمه چشم به راهست وهمه میدانیم علت غیبت طولانی فرزندش را #امام_زمان_اروحنا_فداه #عالیه_رجبی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 کانون ذاکران امام حسین زرند

ختم وترحیم خوانی: #ترحیم_خوانی #پندیات رسم دنیا درهمین است آنکه آمد رفتنی ست بعدِ رفتن نام نیکت بر زبانها ماندنی ست تا توانی خلق را ازخود مرنجان با سخن آنکه بالاتر نشیند ، آخرش افتادنی ست عمر و جانت گرچه عمر نوح هم باشد ولی شیشه ی عمر گرانم عاقبت بشکستنی ست تکیه بر ایمان خود کن هم رهِ شیطان مشو ریسمانِ دست شیطان ظاهراً پوسیدنی ست ثروتت بند است برشب شهرتت با یک تبی عاقبت ثروت به دست وارثان بسپردنی ست دل مبند برمال دنیا ، مالِ دنیا بی وفاست خرقه ی زرهم بپوشی سیم و زرنابردنی ست بشنو یک پند از دلِ دلخسته ی این روزگار رسم دنیا درهمین است پند من بشنفتنی ست #صلوات 👉 #ترحیم_خوانی #پندیات هر که چون گل به جهان ساده و خوشرو باشد دل صاحب نظران شیفته ی او باشد همچو گل اهل نظر دست به دستش ببرند هر که خوش سیرت و خوش صحبت و خوش خو باشد آدمیت به سخندانی و فضل است و کمال نه همین صورت و چشم و لب و ابرو باشد گر تو را خصلت نیکو است چه حاجت به بهشت که بهشت تو همان خصلت نیکو باشد تیز بین باش که در پیچ و خم کار جهان نکته هایی است که بارک تر از مو باشد تا تو را قوت بازو است مکش منت خلق منت ار می کشی آن به که ز بازو باشد خوش بیارام به صحرای قناعت کآنجا زیر سر خار مغیلان چو پر قو باشد چند آری به زبان آنچه تو را در دل نیست مرد باید به جهان یکدل و یکرو باشد بد مکن اینهمه با خلق که در روز حساب سنجش نیک و بد ما به ترازو باشد #صلوات 👉 کانون ذاکران امام حسین زرند