#مقتل_گودال #مصرع_الحسین_علیه_السلام_مقتل_گودال #مناجات_امام_حسین_ع_در _گودال #شرح_و_تفسیر_خطبه_فدک ضمیمه دروس خطبه فدکیه در فراز اول،حمد و ثنای الهی آخرين مناجات‏ امام حسين(عليه السلام) در گودال قتلگاه امام حسين(عليه السلام) در آخرين لحظات حيات و زندگى، چشمهايش را باز كرد و به سوى آسمان متوجه شد و براى آخرين بار با پروردگار خود چنين راز و نياز كرد: اللهم متعالى المكان، عظيم الجبروت، شديدالمحال، اى خدائى كه مقامت بس بلند، و قدرتت عظيمف و غضبت شديد، غنى عن الخلائق، عريض الكبرياء، قادر على ما تشاء، تو كه از مخلوقات خود بى نيازى، و كبريائيت فراگير است، به آنچه بخواهى توانائى‏ قريب اذا دعيت، ت رحمتت به بندگانت نزديك، وعده‏ات صادق، نعمت كامل و شامل، امتحانات زيبا، به بندگانت كه تو را بخواهند نزديك، محيط بما خلقت، قابل التوبه لمن تاب اليك، و بر آنچه آفريده‏اى محيطى، هر كه را كه از در توبه درآيد پذيرائى، قادر على ما اردت، تدرك ما طلبت، آنچه را كه اراده كنى توانائى، و آنچه را كه طلب كنى مى‏يابى، شكور اذا شكرت، ذكور اذا ذكرت، شاكرينت را شكرگزارى، يادكنندگانت را ياد آورى، ادعوك محتاجاً، و ارغب اليك فقيراً، من نيازمندانه تو را خوانم و فقيرانه بسويت روى آرم، و افزع اليك خائفاً، و آبكى مكروباً، و بيمناكانه به پيشگاهت ناله مى‏كنم، و غمگينانه در برابرت مى‏گريم، و استعين بك ضعيفاً، اتوكل عليك كافياً. و ضعيفانه از تو مدد مى‏جويم و خود را به تو واگذار مى‏كنم كه بسنده‏اى. اللهم احكم بيننا و بين قومنا فأنهم غرونا و خذلونا و غدروابنا و قتلونا، خداوندا! تو در ميان ما و اين مردم داورى كن، كه آنها درباره ما مكر و حيله كردند و دست از يارى ما برداشتند، در مورد ما عهد شكنى و خيانت كردند و نحن عتره نبيك و ولد حبيبك محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) اصطفيته بالرساله و ائتمنته على الوحى، فاجعل لنا من امرنا فرجاً و مخرجاً يا ارحم الراحمين.(۱) و ما را كه عترت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) و فرزندان حبيب تو محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) هستيم كشتند، پيامبرى كه تو او را به رسالت خويش برگزيدى، و امين وحى خود قرارش دادى، اى ارحم الراحمين در حوادث براى ما گشايش، و در گرفتاريها برايمان رهايى عنايت فرما. و در نهايت مناجات خود را با اين كلمات به پايان برد: صبراً على قضائك يا رب لا اله سواك اى پروردگار! كه جز تو خدائى نيست در مقابل قضا و قدرت شكيبايم، يا غياث المستغيثين‏(۲) مالى رب سواك و لا معبود غيرك اى فريادرس دادخواهان كه جز تو مرا پروردگارى و معبودى نيست صبراً على حكمك يا غياث من لا غياث له بر حكم و تقديرت صابر و شكيبايم، اى فريادرس بي كسان! يا دائماً لا نفاذ له، يا محيى الموتى، اى هميشه زنده بى پايان! اى زنده كننده مردگان! يا قائماً على كل نفس بما كسبت، اى ثابت و برقرارى كه هر كسى را با كردارش مى‏سنجى! احكم بينى و بينهم و انت خيرا الحاكمين.(۳) ميان من و اين مردم حكم كن كه تو بهترين حكم كنندگانى.(۴) پي نوشت ها: ۱- مصباح المتهجد و الاقبال. ۲- اسرار الشهداء، ص ۴۲۳. ۳- رياض المصائب، ص ۳۳. ۴- پس از آن صورت بر خاك گذاشت و فرمود: بسم الله و بالله و فى سبيل الله و على مله رسول الله (لهوف). بدينسان خون حسين(عليه السلام) و ياران او به زمين ريخت و از آن خون درخت آزادى و آزادگى روييد و بر همه آشكار شد كه دشمنى با حسين (عليه السلام) و ياران او علتى جز پليدى و پستى اى كه بر نهاد كوفيان چيره گشته و آنان را دشمن نيكمردان و پاك نهادان ساخته بود چندان كه آزار جوانمردان را سرافرازى خويش مى‏شمردند و آنان را يك نوع سربلندى و افتخار خود مى‏دانستند چيز ديگرى نبود...! منبع: مقتل مقرم، سيد عبدالرزاق مقرم‏ (ره)، مترجم‏: عبدالرحيم عقيقى بخشايشى https://eitaa.com/zameneashk1