فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 به نام گرداننده #خورشید
آیا با فرض خورشید در فاصلهی یکصدوپنجاه میلیون کیلومتری، اشتباهی کردیم؟
#ابرهای پشت خورشید
#زمین_مرکزی
#زمین_تخت
#زمین_ثابت
شهابواره ها و شهابسنگها در مدل اخترفیزیکی امروزی چگونه تبیین می شوند؟! آیا این توضیح با اصول دیگر اخترفیزیک و نجوم رصدی سازگار هست؟!
#شش_هزار_و_چهارصد
۱ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
با رسیدن کرهی زمین در مدار انتقالی خود به ذرات سنگ و یخ موجود در فضا (که عموماً بر جامانده از مدار حرکت دنباله دارها هستند) این قطعات سنگ و یخ، با داخل شدن به جو زمین در ارتفاعی کمتر از 150 کیلومتریِ زمین بر اثر اصطکاک با مولکول های جو ّ می سوزند و اثر درخشندگی برای ناظر زمینی ایجاد می کنند.
#شش_هزار_و_چهارصد
۲ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
از نظر رصدی هم بارش های منظم سالیانه، دارای نقطهی کانونی بارش، در صورت های فلکی هستند، یعنی در صورت امتداد دادن مسیر بارش همگی به یک محدوده می رسند.
#شش_هزار_و_چهارصد
۳ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
برای رصد بارش های شهابی کافی است به همان محدوده نگاه کنیم تا نهایتاً در بازهی حدود 50 درجه ای از آن نقطه شاهد شهابواره باشیم. (این عدد هم مانند ارتفاع فعالیت محتاطانه در نظر گرفته شده)
#شش_هزار_و_چهارصد
۴ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
داشتن کانون مشخص بارشی در پهنهی صورت های فلکی از دیرباز آنقدر مسلم بوده است که نامگذاری بارش ها بر اساس نقاط کانونی بارش صورت پذیرفته است.
مثل بارشهای شهابی برساوشی، جوزایی، اسدی و ...
#شش_هزار_و_چهارصد
۵ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
دقت شود که صورت های فلکی به علت واقع شدن در فاصلهی بسیار دور از زمین، تنها جهت و زاویهی رصدی شان برای ناظر زمینی تعیین کننده است. در واقع هر زاویه رصدی مربوط به یک صورت فلکی خاص هست. در اینجا به عنوان نمونه صورت های فلکی دایره البروج به ترتیب آورده شده اند.
#شش_هزار_و_چهارصد
۶ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
اما اشکال اصلی که در دو سطح مطرح می شود:
چرا با وجود این تبیین از شهابوارهها و شهابسنگها، از نظر رصدی آن ها دارای کانون های بارشی مشخصی در صفحهی صورت های فلکی هستند؟!
#شش_هزار_و_چهارصد
۷ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
سطح اول برای یک نقطه از زمین:
وقتی شهاب ها نهایتاً در ارتفاع 150 کیلومتری فعال و قابل رؤیت می شوند، صرف نظر از منشأ و جهت اصلی حرکت قبلیِ آن ها به سمت زمین، با توجه به شکل، خیلی طبیعی است که شهابوارهها در صورت های فلکی دیگر نیز باید دیده شوند، نه اینکه تمامی آن ها دارای کانون بارش متعلق به یک صورت فلکی باشند. دقت شود که شکل در مقیاس واقعی است و ارتفاع فعال شدن شهابوارهها جهت توجیه پذیری بیشتر حتی 200 کیلومتر در نظر گرفته شده است.
#شش_هزار_و_چهارصد
۸ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
پاسخ احتمالی به شبهه : شهابوارهها پدیده های کم نور و نزدیک به سطحی هستند که فقط ناظران نزدیک به پدیده، از روی زمین نزدیک به آن، آن ها را خواهند دید و بنابراین طبیعی است که فقط در یک صورت فلکی دیده شوند. در واقع این شکل بسیار اغراق آمیز رسم شده است و ناظرین از همهی این نقاط ، این شهاب ِ فرضی را نخواهند دید.
#شش_هزار_و_چهارصد
۹ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
پاسخ: این توضیح در صورتی می تواند قابل تأمل باشد که ما شهابوارهها را ، فقط در ارتفاع ِ رصدی بالا و در صورت ها ی فلکی سمت الرأسی ببینیم و حال آنکه می دانیم در اکثر اوقات چنین شرایطی وجود ندارد. به عنوان مثال یکی از مهم ترین بارش های شهابی، بارشهای برساوشی اند که در زمان اوج خود در ایران بین صفر تا 60 درجه ارتفاع دارد و در تمامی این ساعت ها بارش ها را با کانون بارشی مشخصی شاهد هستیم که اتفاقا در ساعت و روز اوج، این کانون بارشی نهایتاً 30 تا 40 درجه ارتفاع دارد. بنابراین طبیعتاً نقاط فراوان دیگری هم هستند که باید هر شهابواره را از منظر دیگری و در صورت های فلکی دیگری ببینند... علی الخصوص در صورت های فلکی سمت الرأسی که به پدیده نزدیک تر هستند! در واقع با توجه به کرویت زمین هر شهاب در ساعت اوج، برای یک بیننده می تواند در تمام صورت ها ی فلکی بین 40 تا 90 درجه ارتفاع در تمامی 360 درجهی سمتی قابل رویت باشد که چنین نیست.
#شش_هزار_و_چهارصد
۱۰ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
ضمناً بسیاری از این شهابوارهها قدر نوری خوبی دارند و از بسیاری از ستاره ها ی شب پرنورترند و لذا کاملاً طبیعی است که اگر مثلا 120 کیلومتر ارتفاع داشته باشند تمام ناظران لااقل تا 200 کیلومتری آن را ببینند و البته طبیعتاً باید آن را در جهت های مختلف و لذا در صورت های فلکی مختلفی ببینند.
#شش_هزار_و_چهارصد
۱۱ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
سطح دوم برای ناظران مختلف کرهی زمین
همانطور که در شکل مشخص است برای مقیاس ِ کل ِ نیمکرهی واقع در شب، اشکال رؤیت شهاب ها در صورت های فلکی ِ مختلف، گسترده تر هم می شود.
اگر هم بخواهیم ذرات باقی مانده از دنباله دار ها و تلاقی آن با مدار حرکت انتقالی زمین را صرفاً فرضیه بدانیم و بنابراین ورود موازی شهاب ها به سمت زمین را احتمالی و نه قطعی بدانیم باید توجیهی برای طول کشیدن دوره های بارشی تا چندین روز متوالی که همگی در طول این مدت و برای همهی ناظران یک کانون بارشی واحد در بین صورت های فلکی دارند، بیابیم.
#شش_هزار_و_چهارصد
۱۲ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim
اگر این اشکال پاسخ روشنی نداشته باشد، باید در توجیه اخترفیزیکی از این پدیده ، علی الخصوص در ارتفاع ادعایی آن شک کرد. منتظر پاسخ دوستان اهل فن ّ و متخصص هستیم.
#شش_هزار_و_چهارصد
۱۳ از ۱۳ در موضوع شهاب واره
@kojahastim