#زمینه_شب۳_محرم۹۸_ملکزاده_دربار_دمشق: #بقلم: #حامدخلیلی #بند۱: مَلِکزادۂ دربارِ دمشق، جگر گوشۂ شاهَنشَهِ عشق/ (خدا می دونه که هستی بَرام نورِ دوعِین، همه هستیِ من وقفِ توئِه بِنتِ حسین)۲بار/ سه ساله بی بیِ من، به پایِ تو می ریزم، تمومِ زندگیمُ، (که مَدیونِ تواَم)۲بار، کسی از تو بخونه، چشام تَر میشه خانوم، همین بَسّه بدونی، (که مجنونِ تواَم)۲بار/ (چِشَم برایِ تو داره می باره بی بی، دلم به یادِ تو چه بیقراره بی بی،)۲بار کسی که مثلِ تو نداره شَهزاده ای، (تو دنیایِ پُرِ بلا چی داره بی بی)۲بار/ #جواب:«حُبُّ الحُسِین أَجَنَّني»۴بار #بند۲: خدایی تو چه کَردی با حسین!، تو هستی نَفَسِ بابا حسین!/ (زَمونی که می خندی دلِش آروم می گیره، با هر اشکِ تو انگار داره آروم می میره)۲بار/ نه تنها قلبِ بابا، نه تنها قلبِ مادر، تو بُردی تا مدینه، (دلایِ هَمَه رو)۲بار، همیشه هرکجائی، چِشا مَحوِ تو می شن، همه با گریه می گن: («ببین فاطِمَه رو!»)۲بار/ (خانوم میشه بَرا مَنَم دُعا بُکُنی؟، سفارشِ منُ پیشِ خدا بُکُنی؟،)۲بار درسته سِنِّ تو کَمه ولی بخدا، (تونستی قُفلایِ بزرگُ وا بُکُنی)۲بار/ #جواب:«حُبُّ الحُسِین أَجَنَّني»۴بار #بند۳: دوباره شبِ سوّم اومَده، بازم غَم تو دِلَم خیمه زده/ (تمومِ دلِ من باز بخدا تو حَرَمه، همه دار وُ ندارم دوتا چِشمِ تَرَمه)۲بار/ همه حَرفِ یه نوکر، همینه با تو بی بی، بذار یک امشبی رو، (دلِش خوش بمونه)۲بار، شاید فردا نباشه، بذار تا آخرِ شب، بِکوبه رویِ سینه، (بَرا تو بخونه)۲بار/ (دلم نمی تونه بَرا تو دَم نگیره، نمیشه که بهونۂ حَرَم نگیره)۲بار میگه خداکنه بی بی بَرا بدیام، سَربَندِ «یا رُقَیَّه» رو اَزَم نگیره!) #جواب:«حُبُّ الحُسِین أَجَنَّني»۴بار ۹۸/۰۴/۲۹ #حضرت_رقیه

روشن شده شب سیاهم بازم نگاته تکیه گاهم شکر خدا دوباره اقا مهر تو شد رفیق راهم بازم بلند شد پرچم روضه چه عالمیه عالم روضه زنده میشم من از دم روضه حسین جان (دست مرا هم بگیر)۳ #زمینه_ده_شب #روشن_شده_شب_سیاهم

اجرای سبک #روشن_شده_شب_سیاهم

فایل PDF #زمینه_ده_شب #روشن_شده_شب_سیاهم

سبک زمینه(حضرت مسلم) (آقا حیرونم تویِ ‌ زندونم می گیره قلبم روضه می خونم)۲ روضه می خونم من برات روضه برای بچه هات روضه برای ماتمِ. خواهرات دلم/ حسین/ پر از آشوبه۲ سرم /برات/ جدا شه خوبه ۲ حسین حسین عزیز زهرا #زمینه_ده_شب_آقا_حیرونم

PDF #زمینه_ده_شب_آقا_حیرونم

زمینه 10شب #هوای_چشمامون هوای چشمامون؛ هوای بارونه؛ دوباره این نوکر؛ (گریونه/2) یه مادر خسته؛ با ناله ای محزون؛ تو قتلگاه روضه؛ (می خونه/2) بنی؛ قتلوک/ بنی؛ ذبحوک بمیرم؛ که آبت ندادن ای مادر (بمیرم؛ جوابت ندادن ای مادر)/2 جلوی خواهرت حسین جان بریده شد سرت حسین جان بمیره نوکرت حسین جان حسین؛ غریب مادر حضرت مسلم(ع) به غم گرفتارم؛ کسی کنارم نیست؛ کسی تو این غربت (یارم نیست/2) شبیه تو آقا؛ منم شدم تنها؛ به جز تو دلدارم (یارم نیست/2) ببین ای؛ همه هستم/ که بسته؛ شده دستم شدن اهل؛ کوفه همه نامرد آقا (بیا رحم؛ به زینب کن و برگرد آقا/2) کوفه نیا جوونه اکبر تاب عطش نداره اصغر یتیمی زود واسه دختر حسین؛ میا به کوفه برای شش ماهه ت؛ ببین پریشونم؛ برا غم زینب (گریونم/2) نیا که این مردم؛ دروغه حرفاشون؛ ببین شکسته شد (دندونم/2) نفسهام؛ به شماره ست/ لب من؛ پاره پاره ست خدایا؛ ندارم دیگه راه چاره (سلامت می دم از رو دارالعماره/2) شده این آخرین سلامم به شاه کربلاامامم کوفه نیا شده پیامم حسین؛ میا به کوفه ورودیه دل همه عالم؛ ز غم پریشون شد؛ به کربلا زینب (مهمون شد/2) یه کاروان لاله؛ با یاس و آلاله؛ رسید و این صحرا (گلگون شد/2) تو مشکا؛ پر آبه/ چه آروم؛ علی خوابه الهی؛ نبینه بلا این کاروان (نیفته؛ سر و کار اون با ساربان/2) مهربونه چقد نگاشون دعای مادری باهاشون دلواپسه دلم براشون  سه ساله موهاشو؛ ستاره می بنده؛ تو دامن عمه (می خنده/2) تو آغوش مادر؛ یه طفل شش ماهه؛ رو صورت ماهش (لبخنده/2) به دور؛ فاطمیون/ تموم؛ هاشمیون عجب؛ کاروانی خدا یارشونه (الهی؛ که زینب تو غربت نمونه/2) پایین اومد ز مرکب آقا پا می زاره رو خاک صحرا می ده علم به دست سقا حضرت رقیه(س)  بیا ببین عمه؛ که شاد و خوشحالم؛ بابام اومد امشب (دنبالم/2) نپرسی از دردام؛ کبودیه چشمام؛ نپرسی از حال و (احوالم/2) نفسهام؛ شده ناله/ تو ذهنم؛ یه سواله چرا رو؛ صورتت پر از زخمه بابا (دلایه؛ شامیا چه بی رحمه بابا/2) چی اومده سرت بابایی بمیره دخترت بابایی می بوسم حنجرت بابایی حسین؛ بابای خوبم  یه شب بابایی از؛ رو ناقه افتادم؛ بریده شد لحنه (فریادم/2) چشامو وا کردم؛ کسی نبود اما؛ مادر رسید اونجا (به دادم/2) نمی دید؛ دیگه چشمام/ می لرزید؛ دست و پاهام تا از راه؛ رسید زجر ملعون واویلا (به زیر لگدهاش؛ می گفتم یا زهرا/2) بابا ببین پرم شکسته شبیه تو سرم شکسته تموم پیکرم شکسته حسین؛ بابای خوبم بابا ما رو بردن؛ تو بزم نامردا؛ با دستای بسته (واویلا/2) به هق هق افتادم؛ لحظه ای که دیدم؛ با خیزران می زد (رو لبهات ای بابا) لبت شد؛ پاره پاره/ مصیبت؛ بی شماره دیگه بی؛ تو جایی نمی رم بابایی (دعا کن؛ که امشب بمیرم بابایی/2) بابا ببین قدم کمون شد بهار عمر من خزون شد دل رقیه بی تو خون شد حسین؛ بابای خوبم  دو طفلان زینب(س)  با گریه ی زینب؛ بیا مدارا کن؛ دلم رو از لطفت (دریا کن/2) تموم سرمایه م؛ همین دوتا یاسه؛ بگیرو زینب رو (شیدا کن/2) گلامو؛ ای عزیزم/ به پای؛ تو می ریزم نفس بین؛ سینه گره خورده آقا (هنوز خواهر تو؛ نمرده واویلا/2) عزیز مادرم حسین جان تو رو می دم قسم حسین جان منو نکن ردم حسین جان  ستاره های من؛ ببین کفن پوشن؛ باده ی عشقت رو (می نوشن/2) شاگرد عباسن؛ خون علی دارن؛ تو رگای مقتل (می جوشن/2) نباشن؛ تو نباشی/ دوتاشون؛ ای داداشی سراشون؛ فدای؛ علی اکبر تو (فدای گلوی؛ علی اصغر تو/2) داره چشام می باره بارون نمیام از تو خیمه بیرون نشی حسین من پریشون  عبداله بن حسن(ع)  از نسل خورشیدم؛ نواده ی شیرم؛ به عشق دلدارم (می میرم/2) تو دل من درده؛ عبدالهت مرده؛ نوای یا حیدر (می گیرم/2) عموجون؛ جون نثارم/ رو پات سر؛ می گذارم بمیرم؛ نبینم سرت رو روی نی (نبینم؛ سر اصغرت رو روی نی/2) خدا می دونه ای امیرم بی تو از این زمونه سیرم بزار کنار تو بمیرم  دلم به تو رو زد؛ پیش تو زانو زد؛ ستاره ی بختم (سوسو زد/2) دیدم کنار تو؛ دشمن زار تو؛ با نیزه ای روی (پهلو زد/2) شب من؛ شب تاره/ لب تو؛ شده پاره کنارت؛ می مونم رو سینه ت می میرم (خدا رو؛ هزار شکر که این شد تقدیرم/2) فدای تو همه وجودم اگه نبودی تو نبودم حسین حسین شده سرودم قاسم بن حسن(ع) هزار ماشالا از؛ قد بالای تو؛ کنار خورشیده (جای تو/2) به لب غزل داری؛ طعم عسل داری؛ رکاب نمی بینه (پای تو/2) تو روحی؛ به تن من/ فدات شم؛ حسن من داره عمه؛ قرآن برا تو می گیره (بدون؛ تو مادر تو خیمه می میره/2) نور دو دیده ی تر من برو به جای اکبر من یادگار برادر من تا گرد و خاک افتاد؛ تن تو دریا شد؛ صحرا پر از عطر (زهرا شد/2) روی تن پاکت؛ سینه ی صد چاکت؛ هزار تا جای نعل (پیدا شد/2) الهی؛ من بمیرم/ با خاکا؛ شدی درهم چقدر؛ وا شده بندای استخونات (حناست یا که خون نشسته رو موهات/2) ای مجتبای لشگر من پاشو عصای خواهر من ببین چی اومده سر من علی اصغر(ع)  توون یک غنچه؛ به قدر یک آهه؛ همیشه عمر گ

ل (کوتاهه/2) این آخرین سرباز؛ زره نپوشیده؛ نداره فکر جنگ (شش ماهه/2) حسین و؛ صف لشکر/ رو دستاش؛ علی اصغر سه شعبه؛ نمی خواست سوختنش کافی بود (تشنگی؛ برا جون دادنش کافی بود/2) تو خیمه منتظر ربابه دل حسین براش کبابه دیگه علی آروم می خوابه لالایی می خونم؛ چرا نمی خوابی؛ چرا عزیز من (بی تابی/2) دلیل این گریه ت؛ غریبی ه باباست؛ تو آخرین یار (اربابی/2) لالایی؛ گل مادر/ لالایی؛ علی اصغر همه مشکا؛ خالی عذابه ای مادر (همه دنیا؛ پیشم سرابه ای مادر/2) بی تو از این زمونه سیرم شش ماهه بدون شیرم الهی من برات بمیرم علی اکبر(ع) خدا به همراهت؛ جوون من اکبر؛ برو ولی قدری (آروم تر/2) به قامت سروت؛ دلم گره خورده؛ تو مرتضایی یا (پیغمبر/2) به عشق؛ تو اسیرم/ بدون؛ تو می میرم می بری؛ با خودت دلم رو ای بابا (می کشی؛ تموم حرم رو ای بابا/2) دل ما بی قراره برگرد حال رقیه زاره برگرد سوی حرم دوباره برگرد بالا سرت بابا؛ می خوام بیام اما؛ رمق نمونده تو (این پاها/2) یه عده با سنگ و؛ یه عده با شمشیر؛ شلوغه دور تو (واویلا/2) ز داغت؛ پسرمن/ خمیده؛ کمر من سرت رو؛ می زارم رو پاهام ای بابا (نمی خوام؛ بمونم بعد تو تو دنیا/2) تن تو پخشه توی صحرا تکه تکه به روی خاکا روی عبا می چینه بابا قمر بنی هاشم(ع)  شده به خون سر؛ خضاب اگه موهات؛ جدا شده از هم (ابروهات/2) یه مشک بی آب و؛ یه جسم بی تاب و؛ کنارش افتاده (بازوهات/2) تو چشمات؛ پر اشکه/ تو فکرت؛ آب و مشکه رو خاکا؛ افتادی؛ آسمون واویلا (دست و پا؛ می زنی پهلوون واویلا/2) تو یه تنه بودی یه لشکر خمیدم از غمت برادر تنته تو داره بوی مادر پاشو علمدارم؛ ببین پر از دردم؛ تو علقمه دورت (می گردم/2) بیا بریم خیمه؛ که زینبم تنهاست؛ چجوری من بی تو (برگردم/2) گرفتن؛ قمرم رو/ شکستن؛ کمرم رو دل بچه؛ هام شد؛ پریشون واویلا (می گن؛ آب نمی خوایم عمو جون واویلا/2) پاشو بریم حرم اباالفضل رو زمینه علم اباالفضل تویی بال و پرم اباالفضل شب عاشورا شب شبه عاشوراست؛ کرببلا غوغاست؛ دلشوره ی زینب (از فرداست/2) فردا تو این صحرا؛ لاله های زهرا؛ رو لبشون ذکر (واویلا/2) با گریه؛ می گه خواهر/ الهی؛ که برادر نشی و؛ نشم من غریب و بی یاور (نبینم؛ که پیشم نباشی برادر/2) الهی که سحر نیاد و عمر شما به سر نیاد و از سرتون خبر نیاد و حسین؛ غریب مادر شب شبه بارونه؛ دلا غزل خونه؛ امشبی رو ارباب (مهمونه/2) اونی که دلخونه؛ عمه ی ساداته؛ که فردا تو صحرا (حیرونه/2) امون از؛ این زمونه/ کی می ره؛ کی می مونه یکی بین؛ گودال شکسته واویلا (یه خواهر؛ رو خاکا نشسته واویلا/2) یکی می شه غریب و تنها یکی می ره بالای نی ها حسین بی کفن واویلا حسین؛ غریب مادر محمد نداف پور

بازم بلند شد پرچم روضه