چند وقت پیشا، یه بار موقع ظرف شستن حواسم پرت شد و لیوان نازک شـ ـیشه‌ای توی دستم شکست و یه تیکه‌ش تا اســ ـتخون فرو رفت توی دستم.بگذریم از درد و خـ ــونریزی و بیمارصـ ـتان و بـخیه و دردسرای بعدش.از اون حادثه به بعد، حتی موقع شستن لیوان پلاسـ ـتیکی هم یه دلهره‌ی ریزی میاد سراغم و یاد اون لیوانِ شکسته و خورده‌های شیشه و زخـ ـمـی که هنوز جاش روی دستم هست میندازتم و ناخودآگاه حواسم جمع میشه که نکنه تکرار شه اون اتفاق و تازه شه اون زخـ ــم... باور و اعتماد ما آدمام همینه، همین که یه بار به دست کسی که باورش داریم بشکنه و تیکه‌هاش تا مغز اسـ ـتخون فرو بره تو قلب صاب مُرده‌مون، بعدش دیگه فرقی نمی‌کنه اون آدمِ جدیدی که بعدها سر و کله‌ش توی زندگیمون پیدا میشه کیه و چیه و چیکاره‌ست و چقدر هوای اعتمادمونو داره، درهرحال سخت میشه باور کردنش. خلاصه که توی هر شرایط و موقعیتی که هستین، لطفا حواستون به باور و اعتماد بقیه باشه، خیلی شکستنیه.
#باورآدمارونشکن
@zarabane_ghalb💗💓
