آپارتمان ۲۷۰۱ جنایت هولناک آپارتمان ۲۷۰۱ معلول کینه و نفرت انباشته از یک سو و خشم و غضب آنی از سوی دیگر است. همین! پایان غم انگیز دکتر نجفی می‌تواند برای هر فرد سیاسی و غیرسیاسی رقم بخورد. اصلاح‌طلب و اصولگرا هم ندارد. سمفونی عاقبت به خیری را جایگزین نغمات پرستویی کنیم! این طور بهتر است. . . . ***پی نوشت*** . شروع آشنایی من با آقای دکتر نجفی، به ملاقاتم در سال ۶۱ و در زمان صدارت ایشان در وزارت فرهنگ و آموزش عالی بود. با مر‌حوم آقای احمد حجاریان رفته بودیم تا در مورد رئیس آینده دانشگاه امیر کبیر (پلی تکنیک آن روز) با ایشان گفتگو کنیم. از آن تاریخ تا زمان همکاری و معاشرت در دولت‌ آقای روحانی که بیش از ۳۰ سال می‌گذرد، هرگز از او تندخویی و عصبانیت ندیده بودم. وقار و متانت در کلام و رفتار او موج می‌زد و همواره تلاش می‌کرد از میان چالش‌ها و اختلافات، با صبوری و اعتدال عبور کند. به همین دلیل وضوع این جنایت هولناک توسط چنین شخصیتی می‌تواند درس عبرت بزرگی برای جامعه باشد. چرا که اگر کینه‌ها انباشته شد، یک عصبانیت آنی می‌تواند پایان یک عمر تلاش و آبروداری را به راحتی رقم بزند. این موضوع، بهانه مناسبی برای تسویه حساب‌های سیاسی هم نیست. چرا که زخم جامعه ما از اینگونه حوادث با این تحلیل‌ها التیام نمی‌یابد.

سخنرانی مهندس ضرغامی در دانشگاه جامع امام حسین (ع) ۱۱ خرداد ۹۸ : ۱- دوگانه فشار و مذاکره آمریکایی ها، یادآور مدل فشار از پائین و چانه زنی از بالای وطنی است! ۲- شبکه های ضد انقلاب و برخی رسانه های داخلی به گونه ای طرح مسئله می کنند که یا باید جنگ را بپذیریم و یا برای جلوگیری از آن مذاکره کنیم! در حالی که راه حل اصلی جلوگیری از جنگ نظامی، راهبرد مقاومت است. ۳- پاسداری از انقلاب یعنی هوشمندی در تشخیص درست فریبکاری ها و عملیات روانی دشمن و مقابله به موقع و قاطع با آنهاست. ۴- تاریخ اسلام مشحون از موقعیت‌هایی است که رهبر جامعه، به دلیل نگرانی از کج فهمی ها و فتنه‌های خواص مجبور به برخی تغییر روشها شده‌ است. این تغییر تاکتیک ها به معنی تغییر راهبردها نیست. ۵- جلسه شورای انقلاب فرهنگی، هفته گذشته تشکیل شد. به ادامه مستمر آن امیدوار شدم. بن بستی در اداره کشور وجود ندارد.

سخنرانی مهندس ضرغامی در دانشگاه جامع امام حسین (ع) ۱۱ خرداد ۹۸ : ۱- دوگانه فشار و مذاکره آمریکایی ها، یادآور مدل فشار از پائین و چانه زنی از بالای وطنی است! ۲- شبکه های ضد انقلاب و برخی رسانه های داخلی به گونه ای طرح مسئله می کنند که یا باید جنگ را بپذیریم و یا برای جلوگیری از آن مذاکره کنیم! در حالی که راه حل اصلی جلوگیری از جنگ نظامی، راهبرد مقاومت است.

وصل نیکان! آن امامی که ما در جوانی عاشق اش شدیم این بود! بقیه زرق و برق ها و رنگ و لعاب ها، هرچه که هست و یا باید باشد!! حداقل امام نیست! دلتنگی هایمان در ۱۴ خرداد ۹۸، ۳۰ ساله شد. خدایا ! ما را در مسیر او ثابت قدم بدار.

منِ کودکی شاد! این دفعه صبحانه خوردن با بزرگترها را کنار گذاشتم و یک قاچ هندونه، ایشون یعنی صاحب خمیازه (آقا ابوالفضل) را مهمان کردم. منِ کودکی شاد درونم به شدت نیاز به اینگونه هندوانه خوردن داشت. عکس های مربوط به خودم را در گروه خانواده گذاشتم تا بقیه هم شاد شوند. به همین سادگی! مدتهاست که اینگونه زندگی را فراموش کرده ایم. تا دیس و بشقاب و چنگال و کارد میوه خوری نباشد چیزی نمی خوریم. یاد رفتارها و شادی های بچگی حال آدم را خوب می کند. در روانشناسی و دروس تحلیل رفتاری مدیریت به این مسئله توجه می‌کنند. . * پی نوشت * . منِ والدینی، منِ بزرگسالی و منِ کودکی انواع حالتهای من (شخصیت) هستند. "من والدینی" پیام هایی است که انسان از والدین، معلم، برادر و ... در طول دوران اولیه زندگی می‌گیرد. من والدینی عیبجو، حالت منفی آن است که مرتباً به شخصیت افراد حمله می کند و برای آنان تعیین تکلیف می نماید. من والدینی پرورشی، حالت مثبت آن است که دیگران را درک کرده و شرایط رشد و تربیت صحیح را برای آنان فراهم می کند. "من بزرگسالی" قسمت منطقی و غیر احساسی شخصیت انسان است. "من کودکی"، رفتارهایی است که هنگام واکنش احساسی در فرد ظاهر می‌شود و معمولاً از تجربیات کودکی فراگیری شده است. من کودکی مخرب، حالت منفی آن است که مورد علاقه فرد است ولی به دیگران لطمه می زند. من کودکی مخرب دو حالت دارد. من کودکی مخرب سازگار، که مطیع خواسته‌های دیگران است و من ناسازگار، که حرفهای دیگران ولو منطقی و مفید را انجام نمی دهد و لج می کند. اجمالاً برخی مدیران ما گرفتار هر دو حالت مخرب فوق هستند. یا بله قربان گو و آقا اجازه هستند و مثل کودک نابالغ منتظر امر و فرمان اند و یا با بچه بازی و لجاجت فقط حرف خودشان را قبول دارند و اگر مملکت را آب ببرد حاضر نیستند از مواضع نادرست خود فاصله بگیرند. من کودکی شاد، حالت مثبت آن است که برای دیگران ضرری ندارد ولی حال خودش را خوب میکند. با این آخری بیشتر حال می کنم!

🔸آقای معلم! ۲ 🔸استعفای آقای سید محمد بطحائی وزیر پرتلاش و خوش اخلاق وزارت آموزش و پرورش و پذیرش آن توسط رئیس جمهور بدون بیان هیچ گونه توضیح و توجیهی از سوی دولت، مایه تاسف است. 🔸وزارت آموزش و پرورش مسئولیت مهم و گسترده‌ای در امر فرهنگ و تعلیم و تربیت دارد. برکناری آقای اصغر فانی وزیر قبل و وادار شدن وزیر بعد به استعفا حاکی از سردرگمی و بی‌برنامگی دولت در این حوزه حساس است. به رغم اختلاف دیدگاه های من با آقای بطحائی در موضوع "سمپاد" و رسانه‌ای شدن آن معتقدم که او می توانست وزیر موفقی در این وزارتخانه کلیدی باشد و به دور از حواشی سیاسی و جناحی مأموریت های خود را دنبال کند. 🔸شاید اگر آقای روحانی فقط ۱۰ دقیقه به او وقت می داد تا تکلیف چند پرونده مهم وزارتخانه روشن شود و یا فقط یک پیغام "خسته نباشید" به او می داد تا سر فرصت به مسائل وزارتخانه اش رسیدگی کند، او همچنان به خدمت خود ادامه می‌داد. 🔸رئیس‌جمهور محترم در حالی از اختیارات ویژه و فرماندهی واحد برای اداره دستگاه های دولتی و حاکمیتی سخن می گوید که متاسفانه در حوزه مدیریت اختیارات و وظایف قانونی خود دچار خلاء های جدی است. 🔸به آقای بطحائی، خدا قوت می گویم و از صبوری خانواده محترمش تشکر می کنم. 🔸قبلا پست آقای معلم! را در مورد آقای فانی منتشر کرده بودم ! در استوری ببینید. https://www.instagram.com/p/Bye6U1BpN_B/?igshid=jyzrvk3e0wj4