تجربه اروین یالوم در مشاوره آنلاین و غیر حضوری شش سال پیش اتفاقی افتاد که نظرم را درباره #مشاوره_آنلاین و درمان های از راه دور بیشتر عوض کرد. ایمیلی دریافت کردم که در آن بیماری از من خواسته بود تا از طریق #اسکایپ به صورت آنلاین جلسات درمانی اش را بر عهده بگیرم. او در جایی متروک و پرت زندگی می کرد و تا پانصد کیلومتری دوروبرش، به هیچ روانشناسی دسترسی نداشت. حقیقت این بود که، به خاطر یک جدایی دردناک و آزار دهنده، خودش تعمداً زندگی در آن متروکه را انتخاب کرده بود. آنقدر حالش بد بود که مطمئنم اگر همان نزدیکی ها هم زندگی میکرد باز هم به دیدن حضوری روانشناس رغبتی نداشت. من تا آن موقع هرگز بیماری را به صورت آنلاین درمان نکرده بودم و به این روش #شک داشتم و مردد بودم چه کار کنم ولی از آنجا که می دیدم چاره دیگری ندارم، بالاخره پذیرفتم تا درمانش را بر عهده بگیرم و البته این موضوع را به هیچ کدام از همکارانم نگفتم. این قضیه یک سال ادامه پیدا کرد و من و او #هفته ای یکبار همدیگر را به صورت آنلاین در اسکایپ می دیدیم. البته من از او فقط تصویرش را می دیدم و صدایش را می شنیدم. ولی کم کم احساس کردم به اون نزدیک شده ام و در مدت کوتاهی، فاصله هزاران کیلومتری بین ما کاملا محو و ناپدید شد. در پایان سال اول، او به شکل بسیار قابل قبولی درمان شده بود.از آن موقع به بعد، بیماران بسیار زیادی از کشورهایی دور مثل آفریقای جنوبی، ترکیه، استرالیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلستان را به صورت آنلاین درمان کرده ام.🌸با این تجربیات به این نتیجه رسیدم که تفاوت کمی بین نتیجه مشاوره زنده و مشاوره آنلاین وجود دارد.🌸 البته فقط باید یک نکته را رعایت کرد، و آن اینکه، من این بیماران را با دقت و وسواس بیشتری انتخاب می کنم و از این راه برای بیمارانی با مشکلات حاد و جدی که نیاز به #دارو و #بستری شدن دارند، استفاده نمی کنم.سه سال پیش هم، وقتی اولین بار درباره مشاوره آنلاین که در آن درمانگر و بیمار از طریق تایپ کردن ارتباط برقرار می کنند، چیزهایی شنیدم، دوباره به وحشت افتادم. درمان با متن! واااای! این دیگر قابل قبول نبود و به نظر می آمد نوعی کجروی، انحراف و تقلید مسخره مراحل درمانی است. واقعا پا روی پله آخر گذاشته بودند! حتی حاضر نبودم آن را امتحان کنم و دوباره به موضع ایرادگیری کامل برگشتم. بعد از این جریان، اورن فرانک مؤسس سایت (Talk Space) _ که بزرگ ترین برنامه #متنـدرمانی آنلاین بود _ با من تماس گرفت و گفت که او از طریق #اینترنت گروه هایی درمانی راه انداخته که در آن ها، بیماران و درمانگر، از طریق نوشتن و تایپ کردن با هم ارتباط برقرار می کنند و از من هم خواست که برای درمانگرهای این مجموعه جلسات مشاوره ای دایر کنم. (( گروه های درمانی با متن؟!! )) بار دیگر شوکه شدم. چطور ممکن بود گروهی از آدم ها بدون اینکه هرگز همدیگر را ببینند فقط از طریق #نوشتن با هم ارتباط برقرار کنند. این دیگر زیاده روی بود! حتی نمی توانستم این گروه را در ذهنم هم تصور کنم. ولی کاملا از روی کنجکاوی پذیرفتم که در این گروه ها شرکت کنم. بعد از شرکت در چندتا از این گروه ها، دیدم این بار حق با من است. درمان در گروه هایی که من شاهدش بودم واقعا کار طاقت فرسایی بود و پروژه خیلی زود تعطیل، و #گروه تبدیل به #فرد شد. حالا هر درمانگر از طریق نوشتن با یک بیمار ارتباط داشت. خیلی طول نکشید که شرکت های دیگری هم دست به کار شدند و در آمریکا و چند کشور دیگر این روش باب شد. سه سال پیش، من پذیرفتم که بر درمانگرهای سایت Talk Space نظارت داشته باشم. الان دیگر در دهه هشتاد زندگی، به ندرت مجلات حرفه ای میخوانم و تقریباً دیگر در کنفرانس های مربوط به رشته ام شرکت نمی کنم و احساس می کنم روز به روز بیشتر از پیشرفت های جدید بی خبر می مانم. 🔆گرچه درمان از طریق تایپ کردن، بسیار با دیدگاه من فاصله دارد ولی حسی به من می گوید که این روش نقش مهمی در آینده ی درمان خواهد داشت. شکل و قالب این کار به بیماران فرصت می دهد که با هزینه ی نسبتاً کمی پاسخ های مورد نیازشان را دریافت کنند.🔆 نوشته ی اروین یالوم روانشناس بزرگ و سرشناس و استاد دانشگاه استنفورد ✍️منبع : کتاب من چگونه اروین یالوم شدم نوشته ی اروین یالوم https://t.me/psycho_Religion/1429