این یکی غم خیلی برام سنگین بود. داشتم خفه می‌شدم و زدم از خونه بیرون. دم غروب و بوی بارون و قرآن قبل اذان. داشت می‌خوند إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ. وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا
و بعد اذان گفت و خون دوید به رگ‌هام. مطمئنم ما اون نسلی هستیم که می‌بینیم اینو. "و ببينى كه مردم دسته دسته در دين خدا درآيند"...
من اعصاب ندارم کل روز منتظر بمونم پیامم رو سین بزنید. دو طرفه پاکش می‌کنم، شما رو به خدا می‌سپارم و دق دلی اسراییل رو هم سر شما خالی می‌کنم.
تحمل و صبر و ادب مال فصل پیش بود.
