eitaa logo
صله زهیر
35 دنبال‌کننده
8 عکس
20 ویدیو
0 فایل
محمد ناصرزاده ُدرنگی کوتاه در حوزهٔ روایت‌پژوهی، فرهنگ و مشاوره ارتباط با مدیر کانال: @Zoheir_ad
مشاهده در ایتا
دانلود
✅مقدمه یک: از کجا شروع کنیم؟! تعدادی کتب روایی فاخر و جامع در مقدمه صفر معرفی شد که شامل دو بخش جوامع حدیثی متقدم و متاخر بودند؛ تولید محتوای ما در این سلسله پستهای اعتقادی غالبا مبتنی بر کتب متقدم و اولیه شیعه است. در بین علما و اهالی حدیث؛ کتب اربعه از جایگاه ویژه ای برخوردار است.(پیشنه اصطلاح کتب اربعه به شهید ثانی(ره)بر میگردد.) در بین همین این چهار کتاب، الکافی شیخ کلینی دارای اهمیت خاص است. *اهمیت کافی شریف: کتاب الکافی مرحوم شیخ کلینی(ره) مهم ترین کتابی و تنها کتابی است[در بین کتب متقدم]؛ که به صورت ویژه و با دسته بندی بسیار دقیق در دو جلد اول کتاب به اصول اعتقادی شیعه پرداخته است. پس با توجه به اینکه هدف ما بررسی روایات اعتقادی و شناخت دین از زبان صاحبان اصلی آن است؛ با تمرکز بر دو جلد اول کتاب کافی شریف که معروف به اصول کافی است و مدد ساقی العطاشی(ع) مباحث را استارت میزنیم. انشاالله
کبّار مفسرین شیعه چون علامه طباطبایی فرمودند: مردم از بزرگان یهود پرسش کردند بین دینی که محمد(ص) رسول خدا آورده و شرک مشرکین مکه کدام بهتر است؟ پاسخ دادند شرک مشرکین مکه. پس این آیه نازل شد: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا بهره‌مند از این آیه شریفه، ذکری است که از اذکار مجرب و فوق‌العاده است و در گرفتاری و چنین شب‌هایی برای رفع فتنه صهیون ای‌بسا موثر باشد. اللهم العَن الجِبتِ والطاغوت. @Zoheir_sele
از رنج بغض‌های مگویت بگو به من از آن هزار تکهٔ بی‌جا بگو: وطن از بمب‌ها که بر سر بامت هوار شد از خارها و پیکر مجروح نسترن طوفان غزوه‌ها که ز اقصای غزه خاست مردان خون و صبر و مصافات تن به تن تیر دروغ و تهمت کودک‌کشی زدند کودک‌کشان قبطی و یاران اهرمن یک سقف امن و تکهٔ نان و کمی امید در مذهبت حرام شد این‌ها چرا به من؟ راه احد به خندق و بعدش به خیبر است عزمی کنید آی دلیران صف شکن ۲۱ مهر ۱۴۰۲ @Zoheir_sele
بَابُ مَا فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنَ اَلْكَوْنِ مَعَ اَلْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ الکافی جلد یک صفحه۲۰۸ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ وَ كُونُوا مَعَ اَلصّٰادِقِينَ» قَالَ اَلصَّادِقُونَ هُمُ اَلْأَئِمَّةُ وَ اَلصِّدِّيقُونَ بِطَاعَتِهِمْ . ابن أَبى نصر از امام رضا(عليه السّلام)تفسير همين آيه(آیه ۱۲۰سوره توبه) را پرسيدم، فرمود: صادقان همان ائمه‌اند و آنها كه طاعت آنها را بى‌ترديد باور دارند و تصديق كنند. أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَحْيَا حَيَاةً تُشْبِهُ حَيَاةَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ يَمُوتَ مِيتَةً تُشْبِهُ مِيتَةَ اَلشُّهَدَاءِ وَ يَسْكُنَ اَلْجِنَانَ اَلَّتِي غَرَسَهَا اَلرَّحْمَنُ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً وَ لْيُوَالِ وَلِيَّهُ وَ لْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي خُلِقُوا مِنْ طِينَتِي اَللَّهُمَّ اُرْزُقْهُمْ فَهْمِي وَ عِلْمِي... رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: «هر كه دوست دارد مانند پيغمبران زنده بماند و چون شهداء بميرد و در بوستانى كه خدا كاشته جا كند، بايد پيرو على باشد و با دوستدار او دوستى كند و به امامان پس از وى اقتداء كند؛ زيرا آن‌ها عترت منند كه از گِل من آفريده شدند. بار خدايا فهم و دانشم را به آنها روزى كن... @Zoheir_sele
بَابُ أَنَّ اَلرَّاسِخِينَ فِي اَلْعِلْمِ هُمُ اَلْأَئِمَّةُ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ الکافی جلد یک صفحه۲۱۳ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ اَلْحُرِّ وَ عِمْرَانَ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: نَحْنُ «اَلرّٰاسِخُونَ فِي اَلْعِلْمِ» وَ نَحْنُ نَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ . امام صادق عليه السلام فرمود: مائيم راسخون در علم و ما تأويل قرآن را ميدانيم. عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ : فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ مٰا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ اَلرّٰاسِخُونَ فِي اَلْعِلْمِ » فَرَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَفْضَلُ اَلرَّاسِخِينَ فِي اَلْعِلْمِ قَدْ عَلَّمَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِيعَ مَا أَنْزَلَ عَلَيْهِ مِنَ اَلتَّنْزِيلِ وَ اَلتَّأْوِيلِ وَ مَا كَانَ اَللَّهُ لِيُنْزِلَ عَلَيْهِ شَيْئاً لَمْ يُعَلِّمْهُ تَأْوِيلَهُ وَ أَوْصِيَاؤُهُ مِنْ بَعْدِهِ يَعْلَمُونَهُ كُلَّهُ وَ اَلَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ تَأْوِيلَهُ إِذَا قَالَ اَلْعَالِمُ فِيهِمْ بِعِلْمٍ فَأَجَابَهُمُ اَللَّهُ بِقَوْلِهِ: «يَقُولُونَ آمَنّٰا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنٰا» وَ اَلْقُرْآنُ خَاصُّ وَ عَامٌّ وَ مُحْكَمٌ وَ مُتَشَابِهٌ وَ نَاسِخٌ وَ مَنْسُوخٌ فَالرَّاسِخُونُ فِي اَلْعِلْمِ يَعْلَمُونَهُ . بريد بن معاويه از يكى از دو امام (باقر يا صادق عليهما السّلام) روايت كرده در تفسير قول خداى عز و جل (۶ سوره آل عمران): «و نمى‌داند تأويل آن را جز خدا و راسخون در علم» كه فرمود: رسول الله افضل راسخون در علم است، خداى عز و جل به او آموخته است هر چه را بدو فرو فرستاده از تنزيل و تأويل، خدا چيزى را كه تأويل آن را نمى‌دانست به وى نازل نمى‌كرد و اوصياء پس از وى هم همه آن را مى‌دانند اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «اَلرّٰاسِخُونَ فِي اَلْعِلْمِ» أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ. امام صادق عليه السلام فرمود: راسخون در علم امير المؤمنين و امامان پس از وى عليهم السلام مي‌باشند. @Zoheir_sele
بَابُ أَنَّ اَلْأَئِمَّةَ عَلَيهِمُ السَّلاَمُ يَعْلَمُونَ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ وَ أَنَّهُ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِمُ اَلشَّيْءُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ جلد یک الکافی صفحه۲۶٠ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: لاَ وَ اَللَّهِ لاَ يَكُونُ عَالِمٌ جَاهِلاً أَبَداً عَالِماً بِشَيْءٍ جَاهِلاً بِشَيْءٍ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُ أَجَلُّ وَ أَعَزُّ وَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يَفْرِضَ طَاعَةَ عَبْدٍ يَحْجُبُ عَنْهُ عِلْمَ سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ ثُمَّ قَالَ لاَ يَحْجُبُ ذَلِكَ عَنْهُ. ابوحمزه گويد: «شنيدم امام باقر عليه السلام مي‌فرمود: نه بخدا، عالم، هرگز جاهل نباشد؛ (يعنى عالمى كه خدا اطاعتش را بر مردم واجب كرده و او همان امامست) ممكن نيست چيزى را بداند و چيزى را نداند (او همه چيز مى‌داند) سپس فرمود: خدا والاتر از آنست كه فرمانبرى از بنده‌‌اى را واجب كند كه علم آسمان و زمينش را از او نهان داشته است و باز فرمود: آن را از او نهان نكند.» @zoheir_sele
صبا آورده از شام بلا، اخبار غمباری که غلتیده‌ست در خون، جسم پاک کهنه‌سرداری روانه شد حبیبی بعدِ عمری سوی محبوبی رسیده میثمی دلخسته پای چوبه‌ٔ داری جدا شد از سپاه قدس، مردی نامدار امشب به وقت جنگ علمداری، علمدار وفاداری بخوان چاووش‌خوان، آواز وصل دوستداران را که رفته در پی یاران پاک خویشتن، یاری 🔸 شعری از سرکار خانم سیده فرشته حسینی تقدیم به روح سردار شهید سید رضی @Zoheir_sele
چون خبر شهادت مالک اشتر به امیرالمؤمنین علیه‌السّلام رسید بسیار اندوهگین و افسرده خاطر شد؛ گریست، بر منبر تشریف برده و فرمود:  "ما از خدا هستیم و بسوى او باز مى‌گردیم، و ستایش خداوندى را سزا است که پروردگار جهانیان است، بار خدایا من مصیبت اشتر را نزد تو به‌شمار مى‌آورم، زیرا مرگ او از سوگ‌هاى روزگار است. خدا مالک را رحمت فرماید که به عهد خود وفاء نمود، و مدّتش را به پایان رسانید، و پروردگارش را ملاقات کرد، با اینکه ما تعهّد نموده‌ایم که پس از مصیبت رسول خدا - صلّى اللّه علیه و آله- بر هر مصیبتى شکیبا باشیم، زیرا آن بزرگ‌ترین مصیبت‌ها بود. خدا مالک را جزاى خیر دهد که اگر کوه بود کوهى عظیم و بزرگ بود، و اگر سنگ بود سنگى سخت بود؛ آگاه باشید به خدا سوگند مرگ تو اى مالک، جهانى را ویران و جهانى را شاد مى‌سازد. بر مردى مانند مالک باید گریه کنندگان بگریند، آیا یاورى مانند مالک دیده می‌شود، آیا زنان از نزد طفلى بر مى‌خیزند که مانند مالک شود؟!" @Zoheir_sele
به دروازه بهشت رجب رسیدیم. ماهی شگفت‌انگیز است. از زمان جاهلیت مورد تعظیم و احترام قبایل بادیه‌نشین و اعراب بوده که لابد به میراث معنوی ابراهیمی انان برمی‌گردد. برای ما، ماه تولد امیرالمومنین علی (ع) است. همچنین امام هادی (ع) فرمودند در رجب شب و روزی است که برای مردم از هر روزی که افتاب برامده و تابیده، بهتر است و ان روز بعثت پیامبر اعظم (ص) بیست و هفتم رجب است. در پانزده رجب مهاجرت به حبشه با زعامت جعفر بن ابیطالب رخ داد و دیگر مناسبت آن تغییر قبله به مکه است. وه چه ماه شگفت انگیزی! میانه ان مقارن ایام‌البیض و وفات عقیله بنی هاشم زینب کبرا (س) است. وفات رییس مذهب شیعه جعفری امام ششم نیز در بیست و پنجم رجب است و… . از توصیه اولیا که به انتظار رجب مینشستند و میگفتند‌چهار روز مانده به رجب، دو روز مانده و اینگونه شیدا بودند زیارت امام حسین (ع) در نیمه رجب است، ادعیه مفصلی نیز در دسترس است. حسب تکریم از دست رفتگان شب جمعه اول ماه، لیلةالرغایب فراموش نشود. گفته شده رجب ان است که با اخلاص در یک روزش جبران خرابی یک عمر شدنی است. @Zoheir_sele
ابوذر از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده که حضرت فرمود: «مَثَلُ عَلِیٍّ فِیکُم ـ فِی هذِهِ الأُمَّةِ ـ کَمَثَلِ الْکَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ، النَّظَرُ اِلَیها عِبادَةٌ وَالْحَجُّ اِلَیها فَرِیضَةٌ» مَثَل علی در میان شما (در میان این امت) مانند کعبه پوشیده است، که نگاه به آن عبادت و حج آن فریضه و تکلیف است. المناقب ج ۳، ص ۲۰۲ @zoheir_sele
حدیث مَا رَوَتْهُ أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَيْسٍ وَ أُمُّ سَلَمَةَ زَوْجُ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِيُّ وَ أَبُو سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيُّ فِي جَمَاعَةٍ مِنَ اَلصَّحَابَةِ : أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ ذَاتَ يَوْمٍ فِي مَنْزِلِهِ وَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بَيْنَ يَدَيْهِ إِذْ جَاءَهُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُنَاجِيهِ عَنِ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ فَلَمَّا تَغَشَّاهُ اَلْوَحْيُ تَوَسَّدَ فَخِذَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَمْ يَرْفَعْ رَأْسَهُ عَنْهُ حَتَّى غَابَتِ اَلشَّمْسُ فَاضْطُرَّ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِذَلِكَ إِلَى صَلاَةِ اَلْعَصْرِ جَالِساً يُومِئُ بِرُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ إِيمَاءً فَلَمَّا أَفَاقَ مِنْ غَشْيَتِهِ قَالَ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ فَاتَتْكَ صَلاَةُ اَلْعَصْرِ قَالَ لَهُ لَمْ أَسْتَطِعْ أَنْ أُصَلِّيَهَا قَائِماً لِمَكَانِكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ اَلْحَالُ اَلَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا فِي اِسْتِمَاعِ اَلْوَحْيِ فَقَالَ لَهُ اُدْعُ اَللَّهَ لِيَرُدَّ عَلَيْكَ اَلشَّمْسَ حَتَّى تُصَلِّيَهَا قَائِماً فِي وَقْتِهَا كَمَا فَاتَتْكَ فَإِنَّ اَللَّهَ يُجِيبُكَ لِطَاعَتِكَ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ فَسَأَلَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ اَللَّهَ عَزَّ اِسْمُهُ فِي رَدِّ اَلشَّمْسِ فَرُدَّتْ عَلَيْهِ حَتَّى صَارَتْ فِي مَوْضِعِهَا مِنَ اَلسَّمَاءِ وَقْتَ اَلْعَصْرِ فَصَلَّى أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ صَلاَةَ اَلْعَصْرِ فِي وَقْتِهَا ثُمَّ غَرَبَتْ فَقَالَتْ أَسْمَاءُ أَمَ وَ اَللَّهِ لَقَدْ سَمِعْنَا لَهَا عِنْدَ غُرُوبِهَا صَرِيراً كَصَرِيرِ اَلْمِنْشَارِ فِي اَلْخَشَبَةِ . ارشاد شیخ مفید(ره) ج۱ص۳۴۵ @zoheir_sele
🌹💐 ترجمه حدیث ردالشمس🌹💐 حديثى است كه اسماء بنت عميس و ام سلمة همسر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله)، و جابر بن‌عبد اللّٰه انصارى، و ابو سعيد خدرى، و گروهى از اصحاب (رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)روايت كرده‌اند) كه پيغمبر(صلّى الله عليه و آله) روزى در خانۀ خود بود و على عليه السّلام نيز در خدمت او بود، در اين هنگام جبرئيل از جانب خداى سبحان به نزد او آمده با او به رازگوئى پرداخت و چو(هنگام رسيدن) وحى، آن حضرت را سنگينى عارض مي‌شد و به ناچار به جائى تكيه مي‌كرد، در اينجا هم چون(وحى) رسيد زانوى اميرالمؤمنين را بالش كرد (و سر خويش را بر آن نهاد) و سر بر نداشت تا خورشيد غروب كرد و اميرالمؤمنين عليه السّلام(چون نمي‌توانست سر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله)را بر زمين نهد) نماز عصر را به همان حال نشسته خواند و به ناچار ركوع و سجدۀ آن را به اشاره برگزار كرد و چون رسول خدا به حال عادى برگشت اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود: «آيا نماز عصر از تو فوت شد؟» عرض كرد: «اى رسول خدا به خاطر شما و آن حالتى كه براى شنيدن وحى به شما دست داده بود نمى‌توانستم (سر شما را بر زمين نهاده و) ايستاده نماز بخوانم!» به او فرمود: «خدا را بخوان تا خورشيد را برايت بازگرداند و تو نمازت را چنانچه از تو فوت شده ايستاده بخوانى زيرا (اگر در اين باره خدا را بخوانى) خداوند دعايت را مستجاب كند، چون تو در حال اطاعت خدا و رسول او بوده‌اى، پس امير المؤمنين عليه السّلام برگشتن خورشيد را از خداوند درخواست كرد و خورشيد بازگشت و در آن جائى از آسمان قرار گرفت كه وقت نماز عصر بود، پس امير المؤمنين عليه السّلام نماز عصر را دو وقت خواند سپس خورشيد غروب كرد، اسماء گويد: «به خدا سوگند هنگام غروب كردن صدائى از آن شنيديم مانند صداى اره (هنگام كشيدن) در ميان چوب. ارشاد شیخ مفید(ره) ج۱ص۳۴۵ @zoheir_sele
بَابُ اَلْإِقْبَالِ عَلَى اَلدُّعَاءِ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا اِسْتَسْقَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سُقِيَ اَلنَّاسُ حَتَّى قَالُوا إِنَّهُ اَلْغَرَقُ وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِيَدِهِ وَ رَدَّهَا اَللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا وَ لاَ عَلَيْنَا قَالَ فَتَفَرَّقَ اَلسَّحَابُ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ اِسْتَسْقَيْتَ لَنَا فَلَمْ نُسْقَ ثُمَّ اِسْتَسْقَيْتَ لَنَا فَسُقِينَا قَالَ إِنِّي دَعَوْتُ وَ لَيْسَ لِي فِي ذَلِكَ نِيَّةٌ ثُمَّ دَعَوْتُ وَ لِيَ فِي ذَلِكَ نِيَّةٌ هنگامى كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) طلب باران كرد و باران آمد تا جايى كه گفتند: غرق مي‌شويم و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به دست مبارك اشاره كرد و آن‌ها را برگرداند و گفت: خدايا به اطراف ما باران را بفرست و بر ما نفرست، پس ابرها پراكنده شدند (و گرد شهر مدينه را حلقه وار گرفتند و به اطراف مدينه باريدند)، اصحاب و مسلمانان عرض كردند: اى رسول خدا يك بار ديگر نيز براى ما طلب باران كردى ولى باران بر ما نباريد و دومين بار كه طلب باران كردى بر ما باريد؟(اين چگونه بود؟) فرمود: من (در اولين بار كه) دعا كردم تصميم بدان نداشتم، سپس كه دعا كردم تصميم داشتم. الکافي ج ۲، ص ۴۷۴ @Zoheir_sele
🔹 بَیْنَا النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) جَالِسٌ إِذْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ مَنْ أَخْیَرُ النَّاسِ بَعْدَکَ یَا رسول الله؟ فَأَشَارَ إِلَی نَجْمٍ فِی السَّمَاءِ فَقَالَ مَنْ سَقَطَ هَذَا النَّجْمُ فِی دَارِهِ فَقَالَ الْقَوْمُ فَمَا بَرِحْنَا حَتَّی سَقَطَ النَّجْمُ فِی دَارِ عَلِیٍّ (علیه السلام) فَقَالَ علی‌بن‌أبی‌طالب (علیه السلام) فَقَالَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ مَا أَشَدَّ مَا رَفَعَ بِضَبْعِ ابْنِ عَمِّهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی وَ النَّجْمِ إِذا هَوی، ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوی مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی فِی عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحی أَنَا أَوْحَیْتُهُ إِلَیْهِ. 🔸 رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در جمع صحابه نشسته بود، یکی از آنان عرض کرد: «ای رسول خدا! بهترین مردم بعد از شما چه کسی است؟» پس پیامبر (صلی الله علیه و آله) به ستاره‌ای در آسمان اشاره کرده و فرمود: «هرکس آن ستاره در خانه‌اش فرود آمد.» آن جماعت گویند: «هنوز آنجا را ترک نکرده بودیم که آن ستاره در خانه علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) فرود آمد.» پس یکی از صحابه گفت: «چقدر منزلت پسر عمویش را بالا برد؟» سپس آیات وَ النَّجْمِ إِذا هَوی* مَا ضَل صَاحِبُکُمْ و مَا غَوی را در شأن رسول خدا محمد (صلی الله علیه و آله) نازل فرمود و آیه: و مَا یَنطِقُ عَنِ الهَوی را درباره علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) نازل فرمود و آیه: إِنْ هُو إِلا وحْیٌ یُوحَی به معنای «من آن را به او وحی کردم» است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۲۳۰ بحارالأنوار، ج۳۵، ص۲۸۰/ فرات الکوفی، ص۴۴۹ از فرمایشات استاد ارجمند، جناب رضا حسینی @Zoheir_sele
🍂 در چشم بر هم زدنی یکسال گذشت... 🏴 مجلس ذکر اهل بیت (علیهم‌السلام) به مناسبت سالگرد در گذشت حجت‌الاسلام مسعود دیانی سه‌شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۸ خیابان سمیه، حوزه هنری انقلاب اسلامی، مسجد آیت‌الله خامنه‌ای @Zoheir_sele
سال قبل دیروز روزی بود که به ما خبر دادند آقا مسعود از درد و رنج بیماری آسوده شدند و من فکر می‌کردم تمام اون عیادت‌های هفتگی و روزانه که من همراه استاد به منزل آقا مسعود می‌رفتیم و دیدن سختی‌های اون خانواده، کم کم فراموش می‌شند؛ ولی اشتباه می‌کردم! توی این یک سال تمام اون خاطرات برای من روشن و شفاف بودند و دیروز که همراه استاد برای شرکت در مراسم سالگرد آقا مسعود به اصفهان رفتیم، به نظرم می‌اومد که سال‌هاست این خانواده رو می‌شناسم. انگار وقتی سخت‌ترین لحظات زندگی یه خانواده رو از نزدیک می‌بینی، یه چیزی باعث میشه همیشه این خانواده برات مهم و محترم باقی بمونند. آقای مسعود دیانی همیشه در یاد و خاطره من زنده و حاضر هستند و کلیدواژه‌های این تصور زنده یکی عبارت فوق‌العاده‌ای هست که آقای امیرخانی در برنامه شب عاشورای سوره از امام حسین(ع) نقل فرمودند و یکی کلمه‌ایه که در پایان همه نوشته‌های آقا مسعود، حکم امضای ایشون رو داشت و دقیقا این عبارت و کلمه روی سنگ مزار آقا مسعود تا ابد حک شدند... @zoheir_sele
یک بار موقع تشرّف و عتبه‌بوسی حرم مولی الکونین حضرت اباعبدالله الحسین (ع) دیدم جوان عربی پشت سرم اشک‌ریزان دارد زمزمه می‌کند: لم يخب الآن من رجاك ومن/ حرّك من دون بابك الحلقة أنت جواد وأنت معتمَد/ أبوك قد كان قاتل الفسقة2️⃣ (اينک نااميد نشده آن كه به تو اميد داشته و كوبۀ در خانه‌ات را به اميد بخشش كوبيده. تو سخاوتمند و پشتيبان بيچارگاني، پدرت نابودكنندۀ فاسقين بود. اگر نبود راهنمايی‌ها پدر و جدّت، پيكر ما را جهنّم فرامی‌گرفت.) 3. عامّۀ مردم عجب صفا و توفیقی دارند. تا ما درگیر مباحث دقیق علمی و ریزه‌کاری‌های فقهی و اصولی هستیم زود سیمشان وصل می‌شود و...! امشب بیش از هر زمان دیگری محتاج عنایت ارباب و سرورمان هستیم و از طرف همه عرض می‌کنم: ای که یک گوشۀ چشمت غم عالم ببرد/ حیف باشد که تو باشیّ و مرا غم ببرد پانوشت‌ها: 2️⃣ قدم أعرابيّ المدينة فسأل عن أكرم الناس بها، فدُلّ على الحسين، فدخل المسجد فوجده مصلّيًا، فوقف بإزائه وأنشأ: لم يخب الآن من رجاك ومن/ حرّك من دون بابك الحلقة أنت جواد وأنت معتمَد/ أبوك قد كان قاتل الفسقة لولا الذي كان من أوائلكم/ كانت علينا الجحيم منطبقة قال: فسلّم الحسين وقال: يا قنبر، هل بقي شيء من مال الحجاز؟ قال: نعم، أربعة آلاف دينار، فقال: هاتها، قد جاء من هو أحقّ بها منّا، ثمّ نزع برديه ولفّ الدنانير فيها، وأخرج يده من شقّ الباب حياءً من الأعرابيّ وأنشأ: خذها فانّي إليك معتذر/ واعلم بأنّي عليك ذو شفقة لو كان في سيرنا الغداة عصا/ أمست سمانًا عليك مندفقة لكنّ ريب الزمان ذو غير/ والكفّ منّي قليلة النفقة قال: فأخذها الأعرابيّ وبكى، فقال له: لعلّك استقللت ما أعطيناك؟! قال: لا، ولكن كيف يأكل التراب جودك؟! [مناقب آل أبي طالب (ابن شهر آشوب)، ج 3، ص 222] @doroos_erfanian @Zoheir_sele
الرّضا (علیه السلام): فَلَیْسَ یَحْتَاجُ أَنْ یُسَمِّیَ نَفْسَهُ وَ لَکِنَّهُ اخْتَارَ لِنَفْسِهِ أَسْمَاءً لِغَیْرِهِ یَدْعُوهُ بِهَا لِأَنَّهُ إِذَا لَمْ یُدْعَ بِاسْمِهِ لَمْ یُعْرَفْ فَأَوَّلُ مَا اخْتَارَ لِنَفْسِهِ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لِأَنَّهُ أَعْلَی الْأَشْیَاءِ کُلِّهَا فَمَعْنَاهُ اللَّهُ وَ اسْمُهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ هُوَ أَوَّلُ أَسْمَائِهِ عَلَا عَلَی کُلِّ شَیْء. امام رضا (سلام‌الله علیه وآله) فرمودند: خداوند نیاز ندارد که خود را با نام‌هایی بنامد ولی برای خود، نام‌هایی را برگزید تا دیگران او را با آن‌ها بخوانند؛ چراکه اگر با نام خود (نامی که بر خود گذارده) خوانده نشود، شناخته‌نمی‌شود. پس اوّلین نامی که برای خود برگزید، الْعَلِیُّ الْعَظیمُ است؛ چراکه این نام از همه چیز بالاتر است. معنای این نام، الله است و اسم این، الْعَلِیُّ الْعَظیمُ می‌باشد. و این اوّلین نام خدا بود؛ چراکه بر همه چیز تواناست. الکافی، ج۱، ص۱۱۳ @Zoheir_sele
عَنْهُ عَنْ مُعَلًّى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي وَلاَّدٍ اَلْحَنَّاطِ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مِنْ صِحَّةِ يَقِينِ اَلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ أَنْ لاَ يُرْضِيَ اَلنَّاسَ بِسَخَطِ اَللَّهِ وَ لاَ يَلُومَهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِهِ اَللَّهُ فَإِنَّ اَلرِّزْقَ لاَ يَسُوقُهُ حِرْصُ حَرِيصٍ وَ لاَ يَرُدُّهُ كَرَاهِيَةُ كَارِهٍ وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ كَمَا يَفِرُّ مِنَ اَلْمَوْتِ لَأَدْرَكَهُ رِزْقُهُ كَمَا يُدْرِكُهُ اَلْمَوْتُ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اَللَّهَ بِعَدْلِهِ وَ قِسْطِهِ جَعَلَ اَلرَّوْحَ وَ اَلرَّاحَةَ فِي اَلْيَقِينِ وَ اَلرِّضَا وَ جَعَلَ اَلْهَمَّ وَ اَلْحَزَنَ فِي اَلشَّكِّ وَ اَلسَّخَطِ . الکافي ج ۲، ص ۵۷ امام صادق عليه السّلام فرمود: از نشانه‌هاى درستى يقين اين است كه مردم را با خشم خدا خشنود نساخته و آنچه كه خداوند به او نداده سرزنش ننمايد، زيرا رزق را حرص حريص فراهم نكند و نخواستن ناخواه برنگرداند. و اگر يكى از شماها مانند گريز از مرگ از روزى خود گريزد، روزى او را دريابد چنانچه مرگ او را دريابد، سپس فرمود: خدا به عدل‌ و داد خود خرّمى و آسايش را در يقين و رضا مقرّر داشته و غم و اندوه را در شك و نارضايتى. @zoheir_sele
«فَاللَّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ‏. إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ»؛ @zoheir_sele
عَنْ عَلِىٍّ (علیه السلام) قالَ: ألْکَذّابُ وَ المَیِّتُ سَواءٌ فَإنَّ فَضیلَهَ الْحَىِّ عَلَى المَیِّتِ الثِّقَهُ بِهِ، فِإذا لَمْ یُوثَقْ بِکَلامِهِ بَطَلَتْ حَیاتُهُ. على (علیه السلام) فرمود: آدمى كه برای هر کاری و امری دروغ مى‌‏گويد با آدم مرده يكسان است، زيرا فضيلت و برترى زنده بر مرده، اعتماد به او است، و هنگامى كه اعتمادى به گفتار او نباشد زندگى او باطل و بى‌‏ثمر خواهد بود. منبع: غررالحکم و درر الکلم (عبدالواحد تمیمی آمِدی، ترجمه رسولی محلاتی با ویرایش) ج ۲ ص ۳۶۸ (علیهم السلام) @zoheir_sele
💐صفت علما💐 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْقَمَّاطِ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِالْفَقِيهِ حَقِّ اَلْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ اَلنَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ عَذَابِ اَللَّهِ وَ لَمْ يُرَخِّصْ لَهُمْ فِي مَعَاصِي اَللَّهِ وَ لَمْ يَتْرُكِ اَلْقُرْآنَ رَغْبَةً عَنْهُ إِلَى غَيْرِهِ أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي عِلْمٍ لَيْسَ فِيهِ تَفَهُّمٌ أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي قِرَاءَةٍ لَيْسَ فِيهَا تَدَبُّرٌ أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي عِبَادَةٍ لَيْسَ فِيهَا تَفَكُّرٌ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي عِلْمٍ لَيْسَ فِيهِ تَفَهُّمٌ أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي قِرَاءَةٍ لَيْسَ فِيهَا تَدَبُّرٌ أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي عِبَادَةٍ لاَ فِقْهَ فِيهَا أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي نُسُكٍ لاَ وَرَعَ فِيهِ . الکافی جلد یک صفحه۳۶ امير المؤمنين عليه السلام فرمود: آيا از آنكه به حقيقت فقيه است به شما خبر ندهم‌؟ او كسى است كه مردم را از رحمت خدا نااميد نكند و از عذاب خدا ايمن نسازد و به آن‌ها رخصت گناه ندهد و قرآن را ترك نكند، از روى اعراض و به چيز ديگر متوجه شود. همانا در علمى كه فهم نباشد خيرى نباشد؛ همانا در خواندنى كه تدبر نباشد خيرى نباشد؛ همانا در عبادتى كه تفكر نباشد خيرى نباشد. و در روايت ديگريست: همانا در علمى كه فهم نباشد خيرى نيست؛ همانا در خواندنى كه تدبر نباشد خيرى نيست؛ همانا در خداپرستى كه فقه نباشد خيرى نيست؛ همانا در عبادتى كه در آن پرهيزكارى نباشد خيرى نيست. @zoheir_sele
💐بَابُ مُجَالَسَةِ اَلْعُلَمَاءِ وَ صُحْبَتِهِمْ💐 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ يَا بُنَيَّ اِخْتَرِ اَلْمَجَالِسَ عَلَى عَيْنِكَ فَإِنْ رَأَيْتَ قَوْماً يَذْكُرُونَ اَللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ فَاجْلِسْ مَعَهُمْ فَإِنْ تَكُنْ عَالِماً نَفَعَكَ عِلْمُكَ وَ إِنْ تَكُنْ جَاهِلاً عَلَّمُوكَ وَ لَعَلَّ اَللَّهَ أَنْ يُظِلَّهُمْ بِرَحْمَتِهِ فَيَعُمَّكَ مَعَهُمْ وَ إِذَا رَأَيْتَ قَوْماً لاَ يَذْكُرُونَ اَللَّهَ فَلاَ تَجْلِسْ مَعَهُمْ فَإِنْ تَكُنْ عَالِماً لَمْ يَنْفَعْكَ عِلْمُكَ وَ إِنْ كُنْتَ جَاهِلاً يَزِيدُوكَ جَهْلاً وَ لَعَلَّ اَللَّهَ أَنْ يُظِلَّهُمْ بِعُقُوبَةٍ فَيَعُمَّكَ مَعَهُمْ . الکافي ج ۱، ص ۳۹ لقمان به پسرش گفت: پسرم همنشين خود را با آگاهى انتخاب كن، اگر مردمى را ديدى كه به ياد خدا هستند با آن‌ها بنشين،‌اگر عالم باشى دانشت به تو سود دهد و اگر جاهل باشى به تو مى‌آموزند و بسا كه خدا آن‌ها را در سايه رحمت خود در آورد و شامل حال تو هم بشود و اگر ديدى مردمى به ياد خدا نيستند با آن‌ها منشين كه اگر عالم باشى علمت به تو سودى نرساند و اگر جاهل باشى بر جهل تو بيفزايد و شايد خدا بر آن‌ها عذابى فرستد كه تو را هم در بر گيرد. @zoheir_sele