📖 اندر حکایات بهلول و وام ازدواج🤵🏻👰🏻
🖊روزی بهلول را دیدند که بر درِ بانک عظیمی ایستاده و نالهای جانکاه بر زبان میراند. مردم گرد آمدند و گفتند: «ای بهلول، این چه آه و فغانی است که از تو برمیخیزد؟».
بهلول نگاهی پر از حکمت به صفِ بیپایانِ مردمان انداخت و گفت: «آه از این صف، صفِ ازدواج است، اما نه صف عروس و داماد! بلکه صفی است از خواستگارانِ وامی که از برکتِ دولتِ کریمه به ما عطا شده!».
گفتند: «بهلول، چندین نفر در این صف ایستادهاند؟» بهلول لبخندی زد و گفت: «در این صف، صد و بیست کیلومتر طول و سیصد و پنجاه هزار دلسوخته ایستادهاند! از این صف بپرس، از زمانی که آغاز کردهاند، هنوز نیمی از آنان به دست وام نرسیدهاند!»
یکی از مردانِ جمع پرسید: «ای بهلول، این صف آیا پایانی دارد؟» بهلول سر به زیر انداخت و گفت: «پایانش چونان افسانهای در دست باد است. هر که در صف ایستاد، انگار که در چرخ و فلکی بیپایان نشسته است. هر چند دور که بزند، سرانجامش به نقطه آغاز باز خواهد گشت!»
مردم خندیدند و گفتند: «ای بهلول، به راستی که این وام همچون گنجینهای در قصههای هزار و یک شب است که هرگز به دست نمیآید!»
بهلول سری تکان داد و گفت: «آری، وامِ ازدواج همچون معشوقی است که همه به دنبالش میدوند، اما کمتر کسی او را در آغوش میگیرد.»
سپس دستی بر سرِ مردمان کشید و گفت: «بروید و شاد باشید، که در این دیار، صفها به بلندای آسمانها میرسند و آرزوها چون باد رقصانند!»
مردم با خندهای تلخ پراکنده شدند و بهلول در اندیشهای عمیق به صفِ پایانناپذیر نگریست.
@zojinehmd
