حال کردم با تستش یه طورایی منو یاد شخصیت "سوفی" تو کتاب "خوب های بد بدهای خوب" انداخت، که همیشه بیشتر از آگاتا کرکترشو دوست داشتم👍

هرموقع داداشم میفهمه گوشیم به بلوتوث ماشین وصله، خیلی جدی میگه آبجی "حلقدس ننا" [القدس لنا] بذار🥺 *اگه دقت کرده باشین توی القدس لنای مُجال، وقتی میخواد این کلمه رو بگه یه حالتی میکِشتش [اللللللقدس لنا] سر همین متوجه نمیشه درست چی میگه :)

1:08

مغزم هردقیقه و هرثانیه پر توان: روزگارییییست که در گووووشهههه ویرانهههه دلللللللل..

امشب دوتا اتفاق شوکه کننده با فاصله ده دقیقه پشت سر هم افتاد؛ اولیش اینکه بابام یه جا ماشین رو پارک کرد و چند دقیقه بعدش مامانم به طرز ناگهانی یهو اومد نشست پشت فرمون، طوری که تا یکی دودیقه از خوشحالی نمیتونستم صحبت کنم.. اصلا فکرشو نمیکردم آخه :) [مامانمو حدودا یک ماه ندیده بودم] دومیش هم اینکه رفتم توی راه آهن، دیدم یوکی روی صندلی های مسافرا نشسته.. میفهمید؟ یوکی اونجا بودددد🤣🤣🤣 [از مشهد برگشته بودن]

سلام بر کتاب داستان‌هایی که هیچوقت متنش با عکسهاش مچ نبود و اکثرا یا عکسهاش جلوتر بودن یا عقبتر.. اصلا اولین تجربه ناهماهنگی زیرنویس با فیلممون اینجا بود.

اگه اینو یادت میاد، دوست خوب منی. خیره شدن بهش لذتِ ابدی بود :)))))))

دارم عکسای قدیمیمو [دوره بلوغ] نگاه میکنم و به این نتیجه رسیدم من تغییر نکردم؛ من عملا شفا پیدا کردم.

خواهرم داره برام خاطراتشو تعریف میکنه، و گفت که توی یه موقعیتی طرفش رو بخشیده و ازش بلافاصله گذشته؛ این درحالیه که دارم تصور میکنم اگه خودم جاش بودم چطور دست و پای طرف رو قطع و گوشت چرخ کرده میکردم و ازش کتلت میساختم و میدادم به خورد خودش.