eitaa logo
در حرم یار
1.6هزار دنبال‌کننده
745 عکس
35 ویدیو
3 فایل
کلاس مباحث آیت الله محمدشجاعی(ره) و گزیده ای از نکته های بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی از لسان استاد سیدعربی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین : @DarharameyarAdmin «تبادل و تبلیغ نداریم»
مشاهده در ایتا
دانلود
افرادی که با خدا معامله میکنند و طالب بهشت و رضوان او هستند در این دنیا سعی می کنند بیشتر کار کنند و کمتر بردارند. چون اگر کسی بخواهد به فضل خدا برسد، باید امکاناتش را با خدا معامله کند. یعنی اهل انفاق باشد و کسانی که میخواهند اهل انفاق و معامله کردن و عبور از دنیا باشند «ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ»،‏ با مصیبت ها عبور میکنند فضای عاشورا چنین فضایی است اباعبدالله (ع) همه چیزش را در راه خدا انفاق می کند «بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ» او اول کسی است که همه دارایی خودش را در راه خدا انفاق کرد مصیبتی که به امام می رسد در این وادی است. چرا ؟ برای اینکه راه امت باز شود، این امت ساخته شود، برای اینکه از این امت دستگیری کنند، معلوم است که وقتی می خواهی همه چیز را در راه خدا بدهی و دست عباد را بگیری و انفاق کنی، عاشورا پیش می آید، چون عاشورا بستر انفاق حضرت است عصر عاشورا به حضرت می گویند همه چیز را به شما برمی گردانیم و از شما هیچ چیز کم نمی گذاریم، حضرت عرضه می دارند: این معامله با خداست. از خودم چیزی کم نمی شود اما عباد الله چه می شوند؟ بندگان خدا چه می شوند؟ در لحظه آخر جبرئیل (س) آمد که آقا آسمان ها را زینت کردیم اما حضرت به او فرمود: جبرئیل یک چیزی بگو و من را خوشحال کن، امتم چه می شود؟ «بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ». ایشان در راه خدا می دهد برای این که دست ما را بگیرد. وقتی حضرت ابراهیم(ع) می خواهند یک امت تاریخی درست کنند باید فرزندشان را در مِنا ببرند و سر بِبُرند و اِلّا امت درست نمی شود. نبی اکرم (ص) اگر می خواهند یک امت بسازند و با انفاق شان دست امت را بگیرند، باید آن چیز هایی که خدا به ایشان داده را به پای این امت بریزند. نبی اکرم آن چیزی که خدای متعال در راه شان آورده را می دهند و بذل می کنند و این برای این است که ما را از دار دنیا عبور بدهند اگر بخواهی انفاق کنی باید عاشورا درست کنی و الا امت درست نمی شود عاشورا انفاق حضرت سیدالشهداست... Eitaa.com/darharameyar
هدایت شده از در حرم یار
(ره) یکی از خصوصیات آن حضرت که در زیارت ها به چشم میخورد، السلام عَلَيْكَ يَا شَريكَ الْقُرْآنِ، است، یعنی در حفظ اساس توحید، اساس قسط و اساس عدل و توحید، شریک قرآن است با این قیام و نهضتش، با آن تحمل مظلومیتش، با کیفیت و کمیتی که داشت، با خصوصیاتی که خود حضرت برخوردار بود با تمام جزئیاتی که وجود داشت، در مواقع و در شرایط خاصی که این مسئله پیش آمد، از اول تا آخر، هدفی که حضرت برای ریخته شدن خونش و برای تحمل آن مصائب داشت، این هدف بیمانند است، خودش بیمانند است، حامل ولایت مطلقه است، فرزند رسول (ص) فرزند فاطمه زهرا(س) و امیرالمؤمنین (ع) است. بنابراین مظلومیتش استثنایی و بیمانند است و هدفی که داشت و در کل وجود پیاده شد هم بی مانند است. اگر قیام سیدالشهداء (ع) نبود - همچنان که از حالات آن حضرت و مسائلی که تاریخ ضبط کرده و در روایات هم آمده است بر می آید - قیامی با آن خصوصیت، با آن فضیلت با آن منزلت و با تحمل مظلومیتها، آن شجاعتها، آن رشادتها که یکی از جملاتی که در زیارت ها به چشم میخورد رشید است، و آن مجاهدتها، یقین بدانید که اثری از اسلام نبود حتی احدی نمیتوانست در گوشه ای خلوت یک رکعت نماز بخواند. قرآن چطور در حفظ اساس توحید و صراط مستقیم و اصل حقیقت، نقش دارد همان نقش را خود سیدالشهداء (ع) داراست. او شریک القرآن است. خلق بی مانند است وتر الله الموتور فی السموات و الارض است، در آسمانها و زمین او را مخلوقی بیمانند در همه ابعادی که به آن حضرت مربوط است میشناسند. کتاب چراغ هدایت Eitaa.com/darharameyar
ایمان یک اختیار و یک انتخاب است شما می توانید ایمان را انتخاب کنید و یا می توانید از مفهوم آن فاصله بگیرید ما مکلفیم به مومن شدن و نیز دیگران را در ایمان قرار دادن این یک وظیفه شرعی است و مهم ترین وظیفه ما هم هست مهم ترین وظیفه دینی ما در همه طول زندگیمان و به ویژه در بحران ها و در شرایط خاص خب ایمان به چه معناست؟ خیلی لغت ایمان لغت شگفت انگیزی است و ایضاً چند بُعدی که انسان به همه ابعادش توجه کند یک مفهوم زیبایی از ایمان در ذهنش شکل می گیرد مهم ترین عنصر ایمان که بسیار بسیار امروزه مورد تاکید علمای تربیت و اساتید روانشناسی است و نه فقط روانشناسی بلکه در پزشکی و عصب شناسی و امثال آن حائز اهمیت است آرامش است تاکید می کنم از این منظر به ایمان نگاه کنید ایمان از واژه اَمن آمده اَمن یعنی سکون و امنیت و آرامش و طُمأنینه اهل لغت ایمان را نقطه مقابل استرس و اضطراب و ترس و نگرانی های بی جا معرفی کردند مهم ترین ویژگی ایمان استرس نداشتن، اضطراب نداشتن، نگران نبودن و خوف بی جا نداشتن است و درست نقطه مقابل آن که از وسوسه های شیطان است ایجاد خوف و استرس و نگرانی در شرایط خاص است این نگرانی سازی های شیطان به شدت این سکون و آرامش و طُمأنینه را که از حقایق ایمان است از انسان ها می گیرد اگر خداوند متعال از من و شما توقع ایمان دارد منظورش در این دستور و در این امر این است که تو مولای قوی، عالم، حکیم و مهربانی داری که مراقب توست در همه شرایط در همه جا در مقابل همه قدرت ها پس چرا اینقدر اضطراب؟ پس چرا اینقدر استرس؟ پس چرا این قدر نگرانی؟.... Eitaa.com/darharameyar
همه ما ‌موظف هستيم براي سيد الشهدا (ع) بناليم؛ چون جريان گريه کردن يک روايت و دو روايت و ده روايت و بيست روايت نيست، فضيلت است، عبادت است، حرفي در آن نيست؛ اما دو تا کار ديگر هم بايد بکنيم؛ يک، عقل را به خدمت اين اشک نياوريم؛ دو، اشک را به خدمت اين عقل ببريم، بشويم عاقل. عقل را معزول نکنيم؛ يک، اسير نکنيم؛ دو. عاطفه بسيار چيز مقدسي است، اين عاطفه را ببريم خدمت عقل. وقتي اشک ريختيم، بشويم حسيني. از اين به بعد ديگر نه بيراهه برويم، نه راه کسي را ببنديم. اين اشک که چيز خوبي است، اين که عبادت است، در عبادت بودن او، در فضيلت او، در ثواب او که «مما لاريب فيه» است، اين را بيکار نکنيم. نه اين را قاهر بر عقل بکنيم که روضه‌خواني ما، مداحي ما بي‌پشتوانه علمي باشد و نه اين را بيکار کنيم، که بگوييم کاري با عقل نداريم، روضه چه کاري به علم دارد؟ نه خير!... آیت الله جوادی آملی حفظه Eitaa.com/darharamryar
«عباس» قمری که با فضائل خود آسمان دنیا را روشنی داد و بر مجد و عظمت بنی هاشم افزود، فرزند غایت هدایت حضرت علی مرتضی (علیه السلام) است که با جانفشانی خود برای برادرش امام حسین (ع) بر قلوب بزرگان چیره شد و الگوی آزادگان در هر زمان و مکان شد عباس بن علی بن ابی‌طالب(ع)، مکنّی به «ابوالفضل» در سال ۶۱ هجری در واقعه عاشورا به شهادت رسید. سنّ مبارکش را هنگام شهادت ۳۴ سال نوشته‌ اند. از این مدت ۱۴ سال با پدرش امیرالمؤمنین (ع) و ۹ سال با برادرش امام مجتبی(ع) و ۱۱ سال با امام حسین(ع) زیست. می‌گویند در شریعه فرات وقتی حضرت عباس سلام الله علیه به آب رسیدند و دست زیر آب بردند «ذَکَرَ عَطَشَ الْحُسَیْنِ وَأَهْلِ بَیْتِهِ » یادشان آمد که حسین و اهل بیتشان سلام الله علیهم اجمعین تشنه هستند لذا از نوشیدن آب منصرف شدند آیا می‌شود کسی که دائم الذکر است فراموش کند؟؟ آیا می‌شود کسی که در اوج تصديق است بلكه در اوج تسليم و محو شدن در سيد الشهداء است فراموش کند؟ «أشهد لك بالتسليم و التصديق و الوفاء و النصيحه لخلف النبي صلّي الله عليه و آله» آیا می‌شود کسی که مرتب یاد عطش اهل بیت است و اصولا به همین منظور وارد شط فرات شده است لحظه ای فراموش کند و دوباره به یاد آورد؟؟ دست بردند زیر آب و مبارزه با نفس خود را به خود یاد آور می‌شوند و ابیاتی می سرایند که : یا نَفْسُ مِنْ بَعْدِ الْحُسَیْنِ هُونِی وَبَعْدَهُ لا کُنْتِ أَنْ تَکُونِی‏ اى نفس زندگى پس از حسین ع ذلت و خواری است، مبادا پس از او زنده بمانى. هذا حُسَیْنٌ وارِدُ الْمَنُونِ / وَتَشْرَبینَ بارِدَ الْمَعینِ این حسین است که شربت مرگ مى‌‏نوشد آیا تو مى‏‌خواهى آب سرد و گوارا بنوشى؟! هَیْهاتُ ما هذا فِعالُ دینِی‏ / وَلا فِعالُ صادِقِ الْیَقینِ هیهات! چنین کردارى، از دین من نیست و از آیین و کردار صادقین و اهل یقین نیست Eitaa.com/darharameyar
گاهی ائمه علیهم السلام طوری با ما حرف می زنند که گویا به ما نیاز دارند، خدای متعال هم گاهی با ما این طور حرف می زند. باید توجه داشته باشیم که این گونه صحبتها در واقع برای هدایت ما است. بطور مثال خدای متعال در قرآن می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ» اگر خدا را یاری کنید خدا شما را یاری می کند، آیا واقعا خدا محتاج به کمک ما است؟! در حالیکه «و لله جنود السماوات و الارض» جنود آسمانها و زمین در اختیار او است. حقیقت این است که این تعبیری که خدای متعال می کند برای تربیت ما است. امام هم همین طور است. امام محتاج به این نیست که ما فدای او شویم، محتاج به یاری ما نیست. سید الشهدایی که شب عاشورا به ظهیر و حبیب هم می گوید بروید، فردا بعد از ظهر جلوی لشگر دشمن صدا می زند: «هل من ناصر ینصرنی». کسی که به حبیب می گوید برو چه احتیاجی به اینها دارد؟ آیا جز این است که می خواهد دست اینها را بگیرد؟ هر کسی هم به این رحمت موصوله پیوند نخورد حتما دچار حزن و دچار خوف است. همه عذابها بخاطر جدایی از این رحمت است و به همین علت است که بزرگترین گناه قطع شدن از امام است. لذا آن کسانی که از امام جدا می شوند دیگر هیچ چیزی دستگیرشان نیست حتی قرآن که کتاب خدا است آنها را اضلال می کند، «وَ مَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ * الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ»(بقره/26-27) خدای متعال با این قرآن فقط یک دسته را اضلال می کند آن هم فاسقین هستند. فاسق آن کسی است که عهد خدا را بعد از استحکامی که داشته می شکند و رشته ای را که خدا فرموده با آن رشته گره بخورید قطع می کند. فسق بریدن از امام است، فسق شکستن عهد ولایت امام است. حتی در روایات اگر به ما می گویند رحم را قطع نکنید و قطع رحم گناه کبیره است، برای این است که رشته ای از رحمانیت خدا در اوست و رشته ای از محبت خدا از طریق ارحام به ما می رسد. علت اینکه می گویند از مومن نبرید و اگر بریدید رابطه تان با ولایت ما قطع می شود اینست که هر مومنی حامل رشته ای از ولایت خداست. اگر کسی آن رشته از ولایت امام را قطع کرد در واقع از امام بریده است... Eitaa.com/darharameyar
▪️سیری در القاب مقدس قمر بنی هاشم علیه السلام ▪️ ▪️العباس: زیرا وقتی خلافی می دید پرآژنگ می گردید و در مقابل نیکی ها چهره می گشود.(خصائص العباسیه، ص ۹۶) ▪️ابوالقربه (صاحب مشک) ، ساقی العطاشا: زیرا یکی از کارهای مهم حضرت عباس علیه السلام آب رسانی به تشنه کامان کربلا بود.(معالی السبطین، ج۱، ص۴۴۱) ▪️الحامی _ المحامی: زیرا او با تمام وجود به حمایت از امام عصر خود پرداخت و نیز در سفر کربلا از زنان و کودکان حمایت کرد.(زندگی حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، باقر شریف قرشی، ص ۲۶) ▪️الفادی: زیرا فداکاری را به آخرین حد و مرز خود رسانید.(تذکره الشهداء،ص۲۷۰) ▪️المؤثر (ایثارگر) : حضرت آنچه را که داشت در طبق اخلاص نهاد و به پیشگاه پروردگار تقدیم کرد: ✖️امان نامه های دشمن را زیر پا نهاد ✖️در کنار شریعة فرات حتی قطره ای آب ننوشید. ✖️سه برادر و دو فرزندش را جلوتر از خود به میدان رزم فرستاد که هر سه شهید شدند. ✖️قبل از شهادت، دو دست خود را در راه خدا تقدیم کرد.(اعیان الشیعه، ج ۱، ص۶۱۰) ▪️ظهْرُ الولایه (پشت ولایت): زیرا در دفاع از حریم ولایت چون ستونی محکم و استوار ایستادگی کرد.(نفس المهموم،ص۱۷۹) ▪️الواقی (نگهبان) : زیرا حراست او از کاروان کربلا به اندازه ای بود که خواب را از چشمان خصم ربوده و استراحت و امنیت را از آنان گرفته بود.(پرچمدار نینوا، ص ۸۲) ▪️المواسی: ارتباط تنگاتنگ او با برادر بزرگوارش فراتر از روابط خویشاوندی بود. شیفتگی وی نسبت به امام حسین علیه السلام به گونه ای بود که خود را محو او کرده بود.(پرچمدار نینوا، ص ۷۷) ▪️ضیغم، ضرغام (شیر بیشه): چندین نفر را همزمان در یورش های حیدری خود به خاک ذلت می افکند و از مشاهده دشمن هراسی به دل راه نمی داد.(پرچمدار نینوا، ص ۷۸) ▪️المستعجل: زیرا در برآوردن حاجات افراد نیازمند و گرفتار، صبر و درنگ را جایز نمی دانست و بسیار مصرّ بود تا تقاضای اشخاص هر چه زودتر برآورده شود.(ابوالفضل پرچمدار کربلا، ص۶۹) ▪️کبش الکتیبه: اعراب به بالاترین رده فرماندهی سپاه که حُسن تدبیر و دلیری از خود نشان می دهند، «کبش الکتیبه» می گویند. (ابوالفضل پرچمدار کربلا، ص۷۴) ☑️صلی الله علیک یا أبا الفضل العباس☑️ Eitaa.com/darharameyar
دستورهاي متعدّدي امام رضا به «ريَّانِ بْنِ شَبِيب‏» داد. وجود مبارك امام(سلام الله عليه) فرمود اگر خواستي گريه كني براي سالار شهيدان گريه كن که چند جمله است، بخش ديگر سفارش‌هاي امام رضا(سلام الله عليه) اين است كه «يَا بْنَ شَبِيب» هر وقت به ياد «حُسَيْن بْنِ عَلِي» و شهداي كربلا افتادي، به ذات مقدس «حُسَيْن بْنِ عَلِي» خطاب بكن و بگو: «فَقُلْ مَتَی مَا ذَكَرْتَهُ ﴿يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً﴾ هر وقت به ياد كربلا و «حُسَيْن بْنِ عَلِي» افتادي اين ﴿يا لَيْتَنِي﴾ را بگو، اين يعني چه؟ ما كه آن وقت كربلا نبوديم و این يك آرزوي بي‌خودي هم هست؛ ولي نه! اين پيام دارد! يعني اي كاش من اين فكر را مي‌داشتم و الآن هم اين فكر را داشته باشم که در راه دين جهاد كنم و در راه دين شهيد بشويم. اين ﴿يا لَيْتَنِي﴾ آرزوي شهادت است، آرزوي جهاد است و آرزوي مبارزه است، پس اين پيام، زنده است؛ اين يك خيال و آرزوي باطل كه نيست، اين يك دستور است و دستور هم يك اثر عملي است. فرمود هر وقت به ياد كربلا و به ياد سيدالشهداء بودي بگو: ﴿يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً﴾. از آن طرف هم همين پيام هست، تنها به ما نگفتند كه به شهدا سلام بكنيم و بگوييم اي كاش ما با شما بوديم و راه شما را مي‌رفتيم؛ به آنها هم گفتند كه بگوييد اي كاش با ما بوديد و مي‌فهميديد که اين‌جا چه خبر است! شهيد هم همين حرف را دارد... Eitaa.com/darharameyar