💠 بخشی از خاطرات برادر جانباز دکتر مختار کلانتری، ان شاء الله ادامه ی آن را به محض وصول خدمتتان ارائه خواهیم داد. خداوند حافظ ایشان و همه ی جانبازان غرور آفرین ایران اسلامی باشد، ان شاء الله

📸 برادر جانباز مختار کلانتری در دوران خدمت در لباس مقدس پاسداری..

📸 یادگار ارجمند دفاع مقدس برادر هوشنگ رضایی (روای خاطره)

📸 یادگار عزیز دفاع مقدس برادر رزمنده هاشم حسن شاهی (ارسنجان)

📸 یادگار گرانقدر دفاع مقدس برادر رزمنده ابوطالب زارعی خداوند نگهدارشان باشد ان شاء الله

بنام خدا قسمت پانزدهم تیپ سی پنج امام حسن مجتبی( ع)اماده بود بنا به دستور در عملیات آینده شرکت نماید، گردانهای عمل کننده حمزه سیدالشهداء ارسنجان ،حنین استهبان ،قمر بنی هاشم آباده مالک اشتر عشایری، و واحد ها ی اطلاعات وعملیات تخریب،مهندسی،و،،، طرح مانور خود را آماده وبه فرماندهی اعلام آمادگی نمودند، آن روزها تبلیغات تیپ برادر فرهمند با یک راس قاطر که بلند گو به رویش بسته بودند با پخش سرود بچه های آباده شور و شعف خاصی به جبهه داده بودند، ونیروها با پخش آن سرود روحیه گرفته وحال وهوای خاصی داشتند، تیپ امام حسن(ع) وگردان حمزه سیدالشهداء شرکت در عملیات های کربلای ۴و۵ ,کربلای۱۰,نصر۴, نصر۸, بیت‌المقدس ۲,. را در کارنامه درخشان خود دارد، ودر خطوط گردرش ، گولان ،ماهوت ، صفره ، در سرمای طاقت فرسا ی زمستان حماسه آفریدند ، فرماندهان بر آمادگی رزم نیروها جهت عملیات آتی نظارت داشتند، گردانها در کشتارگاه مهاباد در آمادگی رزم وپیاده روی طولانی مدت وکوه پیمایی شرکت داشته تا به آمادگی مورد نظر برسند، گردانها در محل استقرار تیپ درشهید غیبی و صفره عراق اماده عملیات بودند ، در نهم اسفند ماه که ما در ماموریت سلیمانیه عراق بودیم .چادر فرماندهی در صفره هدف گلوله باران توپخانه دشمن قرارگرفت و شهید عزیز قلی عزیزی،اسدقلی اسدی، غلامعباس کرمی از فرماندهان و تعدادی از نیروهابه درجه رفیع شهادت نائل آمدند ، دلاور مردان سپاه اسلام از جمله لشکر۱۹ فجردر دیگر نقاط آماده میشدند تا هم زمان در چند محور بر دشمن بعثی یورش ببرند، نیروهای گردان با روحیه وامادگی لازم برای عملیات لحظه شماری میکردند، اکثرا بچه ها حنا به دست وپا گذاشته وبا شور و هیجان وصیت نامه می نوشتند، شهید بزرگوار احمد علی میرزایی یکی از فرمانده گروهان های شجاع گردان حمزه اهل قادر ابادبودند، انسانی ،منظم، مهربان ،وشوخ طبع ، برای بچه ها سخنرانی وروضه خوانی میکرد ، وصیت نامه خودش را خوانده وبا روضه خوانی از خودش وفرزند دو ساله اش فاطمه خانم گفتند ،وازبعد شهادتش وسختی هایی که فاطمه خانم متحمل و باید زینب وار زندگی کنند ،،،،،،، در آن دورهمی بچه هامتوسل به ائمه اطهار وراز ونیاز میکردند، از آن جمع گروهان یکم چند نفر شهید شدند از جمله خود شهید میرزایی،امیر حسین رعیتی فرد،شهید سید حمید حسینی،و،،،،، به هر جهت شب موعود فرا رسید، تیپ ۳۵امام حسن مجتبی(ع)به فرماندهی سرلشکر شهید حاج رسول استوار.طبق ابلاغ قرارگاه نجف اشرف به فرماندهی سر لشکر شهید حاج نور علی شوشتری ماموریت داشت یال وقله گوجار را از لوث دشمن پاک وان راتامین نماید، دران عملیات تیپ با چهار گردان ، گردان حمزه سیدالشهداء (ع) ارسنجان وگردان قمر بنی هاشم (ع)گردان مالک اشتر عشایری خط شکن،وتلاش اصلی وگردانهای حنین استهبان ،،توپخانه،ادوات،بعنوان پشتیبان رزم ماموریت داشتند، گردان حمزه به فرماندهی سردار عزیز باصری در سه گروهان رزمی از ابتدای شب به ستون حرکت کرده ودر مسیر هماهنگی لازم بعمل امده و نماز خواندیم، برف وبوران شدید حرکت راکند کرده و به سختی پیش میرفتیم، یکی دوبار گروهان ها ودسته ها از هم جدا شده و بعضی عقب افتادند ،که با تلاش و همت فرمانده گروهان ها وفرمانده دسته ها وپیک ها مشکل بر طرف شد، ارتفاع برف زیاد ویخبندان حکم فرما بود ، نیروها چسبیده به هم حرکت میکردیم ، اگر از هم جدا می شدیم لیز می خوردیم واز مسیر خارج می‌شدیم ، سلاح ومهمات ، کوله پشتی ،لباس بادگیر، پوشیدن چکمه، باعث کندی حرکت میشد، دشمن شروع به زدن خمپاره کرد، گلوله در ستون فرود آمد وچند نفر از دوستان زخمی وچند نفر از جمله پاسدار شهید چراغ واره، به شهادت رسیدند، با وجود سختی ومسلح بودن زمین و آسمان عملیات بیت المقدس ۳با رمز مقدس یا موسی بن جعفر(ع) شروع شد ، گردان حمزه سیدالشهداء (ع) درسخت ترین شرایط جغرافیای به سنگر های دشمن در ارتفاع برف گیر گوجار یورش برده ودر دقایق اولیه آنجا را به تصرف درآوردند ، بدلیل اینکه گردان جناح راست ما مسیر را گم کرده بو دجناحین تامین نشد ، گروهان سوم ما مجبور به تامین یال شیخ محمد شد که با وجود برف وبوران وگستردگی قله گوجار در قسمتی به مشکل خوردیم ودشمن قصد دور زدن بچه های ما را داشت که با ایثار واز خود گذشتگی ومقاومت نیروها وتدابیر فرماندهی دشمن مجبور به عقب نشینی شد، گروهان پشتیبانی ما وارد عمل شد در محوراصلی ویال گوجار دشمن از دستگاه رازیت وشنود بهره میبرد ، که با یورش رزمندگان حمزه آن سامانه سالم به غنیمت رزمندگان اسلام در امد، سنگر ها و استحکامات دشمن منهدم شد، ودشمن با دادن تلفات عقب نشینی کرد ، از یال میانی هلکا وشیار مابین، با پشتیبانی ادوات وتوپخانه ،تانک ، هوانیروز به ما حمله وقصد پس گرفتن خطوط خود را داشتند، بچه ها به خوبی مقاومت میکردند ودر حین درگیری چند نفر از بهترین دوستان به درجه شهادت نائل امدند، ادامه دارد داریوش باصری

داریوش باصری:قسمت شانزدهم سلام دوستان در صبح عملیات بیت المقدس 3 عراقی ها که موضع خود را از دست داده بودند از روبرو ویال هلیکا روی ما آتش می ریختند، ما بر روی شاخ گوجار مستقر شدیم ودشمن با تلفات عقب نشستند، با پشتیبانی آتش سنگین از سمت چپ کانال به خط نفوذ کردند هلهله کنان پیشروی می کردند، شهید غلامعباس میرزای فرمانده گروهان ونیروها در کانال با آنها درگیر بود، بدلیل شدت پاتک دشمن چند تا از بچه ها شهید شدند، از جمله خود شهید میرزای و شهید سید حمید حسینی،و،،،، چند نفر از بچه ها هم زخمی شدند، کمی سختی اثرگذار شده بود. تعدادی از سربازان قصد عقب نشینی داشتند سر و کله چند هلیکوپتر پیدا شده بود و ما را میزدند.

فرمانده باصری به روی یال مستقر وبا صلابت گروهان ها را هدایت می کردند، من و بسیجی شجاع و دلاور نبی عبدالیوسفی در سنگر بتونی که در کانال بود مستقر شدیم ،اطراف ما پوشیده از برف و یخبندان بود، طوریکه قدرت گرفتن سلاح سخت بود (فرمانده باصری ،من وهوشنگ ونبی چون در ماموریت کردستان عراق در برف وبوران زمستان بودیم آمادگی خوبی داشتیم) با یک تیر بار ،pk گرینوف عراقی جلوی آنها را سد کردیم. به نبی گفتم فشنگ تیربار تمام است؛ فکری بکن.. نبی سینه خیز به طرف سنگر عراقی ها که شب منهدم شده بودند رفت من عراقی ها را سرگرم کردم.نبی با یک قبضه آرپیجی ۷ و چند موشک و یک گونی نارنجک دستی برگشتند. سنگر ما بلند بود،به خوبی عراقی ها را میدیدیم. با پشتیبانی،هوای واتش تانک قصد تصرف خط خود را داشتند، از توی کانال جلو می آمدند . ما بادگیر سفید داشتیم همرنگ برف و استتار بودیم ، نزدیک که شدند با نارنجک به آنها حمله کردیم تعدادی کشته و زخمی شدند وعقب نشینی کردند، نبی موشک آماده میکرد و من آنها را هدف قرار میدادم گروهی که در حال فرار داخل کانال بودند هدف یک موشک آرپیجی قرار گرفتند و به هلاکت رسیدند ، نبی با خوشحالی هوار میکشید و میگفت بکش بعثی فلان فلان شده رو. در اوج درگیری نبی فریاد زد بخواب کف ، یک لحظه موشک spg همان ارپی جی 11 از ارتفاع روبرو به طرف ما شلیک شد. موشک به تیر بارpk گرینوف عراقی که در جلوی من بود اصابت کرد؛موج ما را گرفت ولی جان سالم بدر کردیم.تیربار مثل کمان شده بود؛ بر اثر انفجارتیربار pk در برف پرت شده بود ، اسلحه کلاشینکف دو دستگیره روسی داشتم که در گردان تک بود دیگر پیدا نشد.. دشمن شکست سختی خوردوبا تلفات زیاد پا به فرار،،،، زخمی های بعثی را خلاص کردیم چند نفری اسیر گرفتیم که نبی پوتین چرمی یکی از آنها را برداشت و چکمه خودش را به او داد. بچه های گردان ثابت قدم و استوار مثل شیر، شهدای عزیز را تخلیه کردند.من امیر حسین رعیتی را که زخمی شده بود پیدا نکردم؛ او را به عقب برده بودند بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ در مسیر به شهادت رسیده بودند ، گردان حمزه خط شکن بود و بعد از انجام ماموریت وتثبیت خط گردان حنین،جایگزین گردان حمزه شد.بنده بعنوان مسول عملیات گردان آنها را توجیح نمودیم، بچه ها زخمی ها و شهدا را به عقب انتقال دادند، جزء آخرین ها بودم که سرباز هاشمی از بچه های دشت مرغاب خودش را به من رساند و اطلاع داد که پیکر شهید میرزای در کانال برف مانده وقتی به بالای پیکر مطهرش رسیدم یادم به صحبت های شب قبل عملیات و فاطمه دوساله اش افتاد ودلاوری هایش که بی نظیر بود باید سریع شهید را حرکت میدادیم. روحش شادهیکل ورزیده ای داشت جنازه سنگین تر شده بود؛ نتوانستیم از کانال بیاییم از همانجا شهید را به سمت پایین حرکت دادیم. به جایی بلندرسیدیم پر از برف دو عدد شال کردی به هم بسته و شهید را به پایین هدایت کردیم.محاسبه ما اشتباه بود؛ چند متری کم اوردیم همانجا از خداوند طلب بخشش کرده و از روح پاک شهید خواستیم که ما راببخشد..راه دیگری نداشتیم. پیکرمطهر را به پایین رها کردیم.همه جا پوشیده از برف بود.وقتی کوه را دور زدیم به شهید رسیدیم،در برف فرورفته بود، از سرمای شدید،قدرت ما تحلیل رفته بود.خصوصا دو سرباز فداکاری که همراه و کمک من بودند. تقریبا دو ساعتی شد تا نصف راه رفته بودیم . دیگر توان نداشتیم ولی با مشاهده صورت نورانی شهید که تبسم به لب داشت جان می‌گرفتیم و باعث روحیه بود. به غروب نزدیک می شدیم و زمان به سختی سپری می شد.بعد از آن عملیات دشوار وشرایط سخت فقط ایمان به خدا وتوکل به ذات مقدسش وخون پاک شهدای عزیز گره گشا بود، کمی استراحت کردیم و عهد بستیم که شهید را هرطور شده ببریم برانکاردی در مسیر دیدیم؛شهید را روی آن گذاشته و تا معراج شهدا رساندیم. با فرمانده شهید پیمان دوباره بستیم و از او خواهش کردیم در روز جزا ما را شفیع باشد، سربازحمید حاتمی در حال عقب رفتن اسلحه کلاشینکف من را که بر اثر انفجار به پایین پرت شده بود به عنوان غنیمت برداشته به تسلیحات داده و تقاضای تشویقی می کند. تسلیحات اسلحه را شناخته وبه فرماندهی گزارش می دهند، چند ساعت از نیروها بی خبر بودیم و نگران شده بودند؛ وقتی شب به گردان مستقر در صفره رسیدیم،بچه های گردان بیاد دوستان وهم سنگران شهید خود نوحه سرایی ورازونیاز میکردند. روح والای شهیدان اسلام شاد و راهشان پر رهرو باد، شهداء کاری کردند کارستان خداوندا به ما بصیرت وشناخت عنایت فرما که راه شهیدان را ادامه دهیم وشرمنده آنها نشویم. 🌷🌷🌷🌷 بخشی از خاطرات یادگار ارزشمند دفاع مقدس، برادر حاج داریوش باصری.