🎧 چه غربت تلخی تقریبا، تمام تاریخ‌نویسان اشتباه می‌کنند... آن هم چه اشتباهی! تمام مدینه به چشم خود دیدند؛ علی ابن ابی طالب درست ۹۵ روز بعد از رسول خدا رفت... #حسینیه_تأملات

تاریخ نه! ملکوت شهادت می‌ده کوچه‌ای که با فرق خونی طی کرد بارها گوراتر از کوچه‌ای بود که دود درِ سوخته، فضاش رو پر کرده بود...

«سکوت در شبهای قدر خیلی لازم است، مگر اینکه مطلب ضروری و خیری باشد و إلاّ شبهای قدر خیلی عزیز است و انسان باید با عبادت و إطاعت پروردگار آن را سپری کند و از صحبت‌های مالایعنی؛ صحبت‌هائی که فائده‌ای برای دین و دنیای انسان ندارد جدّاً پرهیز کند، حتّی از صحبتهائی که برای دنیا مفید است اجتناب کند. و خلاصه غیرخداوند متعال در ذهن و قلب انسان در این شب وارد نشود و علی‌الدّوام به یاد او باشد، تا مصداق وَ الذَّاکِرِینَ اللَهَ کَثِیرًا گردد.» ✍آیةالله‌حاج‌سید‌محمدصادق‌حسینی‌طهرانی 📚گلشن أحباب، ج۵، مجلس شصت و دوم @m_a_tavallaie | #المراقبات

اومد خدمت امام صادق علیه‌السلام، عرض کرد: بالاخره شب قدر، شب بیست و یکم ماه مبارکه یا شب بیست و سوم؟ من توان ندارم برای هردوش! آقا بهش فرمودن: مَا أَيْسَرَ لَيْلَتَيْنِ فِيمَا تَطْلُبُ «چقدر ساده است دو شب، برای چیزی که دنبالشی زحمت بکشی و کار کنی...» 📚الکافی، ج۴، ص۱۵۶ @m_a_tavallaie | #ریاض

مثل این ساعت‌ها پسر بزرگش_علیهما‌السلام_ به مسجد کوفه رفت خطبه خواند...چه خطبه‌ای! «در این شب مردی از میان ما رفت که نه پیشینیان از او سبقت گرفتند و نه بعدی‌ها به او دست خواهند یافت پرچم رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله در دستان او بود در حالی که جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت چپ او بودند... در شبی از میان ما رفت که وصیّ موسی، یوشع بن نون قبض روح شد، در همان شبی که عیسی عروج کرد و در همان شبی که قرآن نازل شد!» @m_a_tavallaie | #ریاض

دیگر دلش، برای فاطمه‌اش تنگ نمی‌شود...

شاید فلسفه، آن‌قدر ها هم که می‌گویند به کار نمی‌آید... من تمام استدلال‌ها را زیر و رو کرده‌ام و هنوز نفهمیده‌ام چطور دنیا پس از «او» تمام نشد... @m_a_tavallaie | #دهین

ما بد بودیم؛ چاه‌ها رو چرا تنها گذاشتی؟

میگن مثل این ساعتا هر سنگی رو از روی زمین بر می‌داشتن از زیرش خون می‌چکید... نمی‌شه، دل سنگی ما رو هم تو عشق خودت خون کنی؟!

می‌گفت:«کاش لااقل از امروز بیشتر هوای هم رو داشته باشیم؛ آخه درد مشترک داریم...یتیمی!» @m_a_tavallaie | #حکایت

🏷پاک و منزه‌تر از این حرفا! در دعای جوشن کبیر، بعد از هر فراز که بیان ده اسم از اسماء الهیه، یک دعا تکرار می‌شه: سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ. 🔖همه می‌دونیم، تسبیح یعنی پاک و منزه دونستن؛ اینکه وقتی صحبت از گناه و اشتباهیه(مثل ذکر یونسیه) ذکر تسبیح رو بیاریم و خدا رو پاک و منزه بدونیم، خیلی طبیعیه و موافق فهمه، اما وقتی صحبت از اسماء الهی و کمالات خداست، چرا باید خدا رو پاک و منزه بدونیم؟! 🔖بعضی از بزرگان در توضیح این قضیه گفتن: خدا حقیقت بی‌نهایته؛ حقیقت بی‌نهایت به چنگ هیچ قیدی در نمیاد، خدا دارای تمام کمالات هست، تمام اسماء و صفاتی هم که خدا رو باهش می‌خونیم، اسامی خدا هستن، اما خدا هیچ‌کدوم از اینا نیست! 🔖خدا بزرگتر و والاتر از اینه که بخواد با هر کدوم از این اسماء یا صفات این همانی یا همون عینیت داشته باشه. وقتی بعد از ذکر اسماءالهی این دعا رو می‌خونیم در واقع به خداوند متعال عرض می‌کنیم: من تو رو با تمام این اسماء خوندم اما تهش هم می‌دونم، تو خیلی بالاتر و پاک‌تر از این حرفایی! @m_a_tavallaie | #ترنمات

از امام باقر علیه‌السلام در مورد برتر بودن شب‌قدر نسبت به هزار ماه پرسید؛ آقا فرمودن:«یعنی عمل صالح مثل نماز و صدقه و...در شب قدر، از عمل در هزار ماه که در آن شب قدر نباشد بهتر است.» بعد هم آقا بلافاصله فرمودن: «اگر خداوند اعمال نیک مؤمنان را چند برابر نمی‌کرد، هرگز به این مرتبه از ثواب دست پیدا نمی‌کردند، اما خداوند بواسطهٔ محبت ما اعمال آن‌ها را در این شب مضاعف می‌کند.» 📚الکافی، ج۴، ص۱۵۷ @m_a_tavallaie | #ریاض