بسم الله الرحمن الرحیم

🔰چرا باید رنج بکشیم؟ (دلیل سوم) 🌀برای اینکه تاحدی بفهمیم «جهنم چه خبر است!» و از آن دوری کنیم 🔸#چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ج9 🔻اگر جهنم را بفهمی؛ دیگر نیاز نیست با رنج و مشکلات به تو بفهمانند! 🔻چرا مشکلات مؤمنین در دنیا بیشتر از دیگران است؟ راه کم‌شدن این مشکلات چیست؟ 🔻استغفار، غم را از بین می‌برد، بلاها را کم می‌کند و آرامش می‌آورد 🔻گاهی رنج برای این است که خراب و فاسد نشویم، گاهی برای این است که خرابی‌های وجودمان درست شود ______________ #علیرضا_پناهیان 🔶یکی از دلائل دین‌گریزی این است که بعضی‌ها فکر می‌کنند دین‌داران دنبال آسایش و لذت نیستند و دین باعث رنج و سختی است. این سوءتفاهم بزرگی است که باید برطرف شود. در حقیقت، زندگیِ غیردینی عامل سختی و دشواری است. خداوند می‌فرماید: «مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً»(طه/124) دین برای زندگیِ راحت‌تر و آسودگی بیشتر است. 🔶همۀ لذت‌ها فقط در آسودگی پدید می‌آید اما مردم غالباً برای رسیدن به لذت-با ارتکاب گناه- آسودگی خود را ذبح می‌کنند. راه باطل همه‌اش سوءتفاهم است؛ کمااینکه ابلیس، آدم(ع) را در بهشت، دچار سوءتفاهم کرد و طبیعتاً ما را-که در بهشت نیستیم- بیشتر به سوءتفاهم می‌اندازد. 🔶درک فلسفۀ رنج، یک راه رسیدن به آسودگی است. گاهی رنج برای این است که خراب و فاسد نشویم و گاهی برای این است که خرابی‌های ما درست شود. یکی از این خرابی‌ها تکبر است که مثل علف هرز در وجود ما رشد می‌کند. نفس انسان، مکار است؛ تا یک‌مقدار خوب می‌شوی، دچار تکبر می‌شود، لذا باید مدام تکبر را از بین برد. 🔶امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «وَ لَكِنَّ اللَّهَ يَخْتَبِرُ عِبَادَهُ بِأَنْوَاعِ الشَّدَائِدِ... إِخْرَاجاً لِلتَّكَبُّرِ مِنْ قُلُوبِهِمْ» (نهج‌البلاغه/خطبۀ 192) خدا انسان را به انواع بلاها گرفتار می‌کند تا تکبرش را خارج کند و در جانش، تذلل پدید آورد. اگر اوضاعت پیچیده شد بگو: «خدایا من کجا تکبر کردم و متوجه نبودم؟» بهترین وسیله برای رهایی از تکبر و نابودکردنِ آن، نماز و سجده‌های طولانی است. اگر خودمان تذلل در جان‌مان پدید بیاوریم، خیلی از بلاهای ما از بین می‌رود. 🔶بعد می‌فرماید: این بلاها اسباب عفو است «لِيَجْعَلَ ذَلِكَ أَبْوَاباً فُتُحاً إِلَى فَضْلِهِ وَ أَسْبَاباً ذُلُلًا لِعَفْوِه» (همان) طبق روایات، استغفار همّ و غمّ را از بین می‌برد، بلاها را کم می‌کند و آرامش می‌آورد(اعلام‌الدین/294) بگو «خدایا من چه مرضی دارم که درستش نکرده‌ام؟» بگرد آن عیب و مرض را پیدا کن، شاید مشکلت حل شود(البته همۀ مشکلات، به این روش حل نمی‌شوند) 🔶یک فلسفه برای‌ لذت‌های دنیا، این است که «بهشت را بفهمیم» علی(ع) می‌فرماید: خدا لذت‌هایی را در دنیا به انسان می‌چشاند تا بفهمد بهشت چه خبر است! (أَرَاهُمْ طَرَفاً مِنَ اللَّذَّاتِ لِيَسْتَدِلُّوا بِهِ... الْجَنَّةُ ؛ احتجاج طبرسی/1/207) برای اینکه وقتی خدا دربارۀ بهشت توضیح می‌دهد، یک چیزی متوجه بشویم. اگر بهشت را بفهمی دیگر، لذت این دنیا را نمی‌خواهی! از فهمِ بهشت، لذتی می‌بری که دیگران از خودِ دنیا آن‌قدر لذت نمی‌برند. 💠 فلسفۀ رنج چیست؟ قبلاً دو دلیل برایش ذکر کردیم. سومین دلیلش این است که یک‌مقدار بفهمیم جهنم چه خبر است و از آن دوری کنیم و بفهمیم که اصلِ رنج در آنجاست. «علی(ع): وَ أَرَاهُمْ طَرَفاً مِنَ الْآلَامِ لِيَسْتَدِلُّوا بِهِ... النَّار» (همان) خودت جهنم را بفهم و از آن بترس؛ آن‌وقت دیگر نیاز نیست با رنج و مشکلات به تو بفهمانند! 💠مشکلات دنیا برای همه هست اما برای مؤمنین بیشتر از دیگران است، چون خدا می‌خواهد مؤمنین را در این دنیا سالم‌تر نگه دارد(یعنی کمتر دچار فساد و خرابی شوند) تا آن دنیا بیشتر به آنها برسد. 💠حالا اگر بخواهیم هم مؤمن باشیم هم کمتر مشکل داشته باشیم چه؟ اهل‌بیت(ع) فرموده‌اند: شیعیان ما زیاد دعا کنند تا خدا مشکلات‌شان را کم کند و اِلا چون دوست ما هستند، بلاها و مشکلات‌شان زیاد خواهد بود (لَوْ لَا إِلْحَاحُ الْمُؤْمِنِينَ...؛کافی/2/261) (فَاتَّخِذْ لِلْبَلَاءِ جِلْبَاباً...؛امالی طوسی/154) 💠بنا بود زجر بکشی تا رشد کنی اما بجایش درِ خانۀ اهل‌بیت(ع) ناله می‌زنی و رشد می‌کنی. وقتی با دعا و توسل به خدا متصل بشوی، دیگر لازم نیست زیاد رنج بکشی. در مشکلات و گرفتاری‌ها، با دعا و توسل کارمان راه می‌افتد. 💠با بلا و نعمت، کمی به جهنم و بهشت عارف می‌شویم اما در روضۀ امام حسین(ع) عمیقاً با جهنم و بهشت آشنا می‌شویم. روضه، نفرت از جهنم و اشتیاق به بهشت، به ما می‌دهد. جهنم جایی است که حرمله و شمر هستند. بهشت هم جایی است که أباالفضل(ع)‌ دارد! ما این‌قدر می‌فهمیم «آنجایی که حسین(ع) نیست جهنم است و آنجایی که عباس(ع) هست بهشت است!» 🚩حسینیه حقشناس- ۹۶.۷.۸ @Panahian_text

🔷«محبت» شاه‌راه رسیدن به زندگیِ آسوده‌تر است 💠اگر با همه مثل خانواده‌ات مهربان باشی زندگی‌ات آسوده‌تر می‌شود 🌀 #چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ چ۱۰ 🔰با محبت هم راحتی‌ها افزایش می‌یابد هم سختی‌ها بهتر تحمل می‌شود 🔻محبت خدا، اولیاء خدا و خلق خدا درهم‌تنیده و افزایندۀ یکدیگرند 🔰با محبت برخورد کن تا همه به تو محبت ‌کنند 🔻محبت به امام حسین(ع) عالی‌ترین نوع محبت است 🔰بیشترین خطای ما این است که با «راحت‌طلبیِ مطلق» زندگی‌مان را به‌هم می‌ریزیم، لذا اولین مسئولیت ما «کنترل راحت‌طلبی» است _________ #علیرضا_پناهیان 💠با اینکه راحت‌طلبی اولین انگیزۀ آدم است، ولی انسان‌ها غالباً موجب سلب راحتی خود می‌شوند! به‌حدی که می‌شود گفت: دین آمده است تا ‌کمی راحت‌تر و آسوده‌تر زندگی کنیم. 🔶بیشترین خطای ما این است که با «راحت‌طلبی مطلق» زندگی‌مان را به‌هم می‌ریزیم! لذا اولین مسئولیت ما کنترل راحت‌طلبی است. یعنی هم با راحت‌طلبی مبارزه کنیم و هم برای خودمان راحتی فراهم کنیم. 💠راه‌های رسیدن به آسودگی که تا اینجای بحث، بیان کردیم: 1️⃣ فکرکردن: با تفکر، بهتر می‌شود ناراحتی را برطرف کرد. 2️⃣ پذیرش ضرورت رنج و سختی در دنیا 3️⃣ حالا که سختی‌ها اجتناب‌ناپذیرند و فلسفۀ خوبی دارند، بعضی از سختی‌ها را خودت بپذیر! 4️⃣ درک فلسفۀ رنج: رنج گاهی شما را رشد می‌دهد و به خدا نزدیک می‌کند، گاهی هم عیب‌های شما را کم می‌کند! 🔶در میان راه‌هایی که برای رسیدن به آسودگی هست؛ یکی از شاه‌راه‌ها و راه‌های باعظمت «محبت» است. با محبت نه‌تنها راحتی‌ها افزایش می‌یابد، بلکه سختی‌ها هم بهتر تحمل می‌شود. محبت خدا، محبت اولیاء خدا و محبت خلق خدا درهم‌تنیده و افزایندۀ یکدیگرند. محبت خدا و اولیائش سختیِ راه خدا را آسان می‌کند، محبت خلق خدا نیز سختی‌هایی را که از جانب مردم می‌رسد، آسان می‌کند. محبت امام حسین(ع) و شرکت در عزای او محبت ما را به دیگران هم بیشتر می‌کند. 💠ما نتوانسته‌ایم مکتب امام حسین(ع) را معرفی کنیم و محبتش را به جهانیان بچشانیم. خود امام حسین(ع) محبتش را به ما چشانده و همه را با محبت در مجالس روضه جمع می‌کند و می‌خواهد ما هم با خدا و خلق او بامحبت باشیم، تا معنویت و زندگی مادی و اجتماعی‌مان درست شود. 🔶محبت، اولین و آخرین و مؤثرترین راه آدم‌شدن است. محبت به امام حسین(ع) عالی‌ترین نوع محبت است، بیشتر غرق محبتش بشویم تا به همۀ خیر دنیا و آخرت برسیم؛ هم محبت‌مان به مردم بالا می‌رود، هم سختی‌ها کم می‌شود. 💠چرا هر هفته روضه نمی‌رویم؟ حضرت زهرا(س) لااقل هفته‌ای دو بار پیاده آن‌همه راه تا کنار قبر حمزۀ سیدالشهدا می‌رفت و گریه می‌کرد تا به ما یاد ‌بدهد حسین(ع) را فراموش نکنیم! حسین(ع) برای این محبت، کم هزینه نکرده است! از محبت امام حسین(ع) استفاده کنید. 🔶یکی از کارهایی که روضه‌های کربلا می‌کند افزایش محبت اعضای خانواده است! چون اصل روضه‌ها خانوادگی است، خانواده برای هم فدا می‌شوند؛ برادر، پسر، عمو، برادرزاده و... روضه خانوادگی آثار و برکات فراوانی دارد. 💠امام سجاد(ع) به زُهْری فرمود: چرا مردم را مثل خانواده‌ات تلقی نمی‌کنی؟ «وَ مَا عَلَيْكَ أَنْ تَجْعَلَ الْمُسْلِمِينَ مِنْكَ بِمَنْزِلَةِ أَهْلِ بَيْتِكَ...» (احتجاج/2/ 320) بعد توضیح می‌دهد که در این صورت باید بزرگ‌ترها را مانند پدر و مادرِ خود بدانی، کوچک‌ترها را جای فرزند خودت بگذاری و همسالان را برادر خود بشماری. وقتی آنها را خانواده خودت بدانی به کدام‌یک از آنها دوست داری ظلم کنی؟! کدام‌شان را دوست داری نفرین کنی؟! آبروی کدام‌یک را حاضری ببری؟! 🔶بعد می‌فرماید: «وَ إِنْ عَرَضَ لَكَ إِبْلِيسُ...» وقتی ابلیس به تو القاء کرد که «بهتر از مسلمان دیگری هستی!» اگر او سنش بیشتر است، بگو ایمان و عمل صالح او بیشتر است، اگر سنش کمتر است، بگو گناه من بیشتر است و اگر هم‌سن توست، بگو من به گناه خود یقین و به گناه او شک دارم؛ پس او بهتر از من است! اگر مردم به تو احترام گذاشتند، بگو «از خوبی آنهاست» اگر با تو نامهربانی کردند، بگو «به‌خاطر بدیِ من است» 💠اگر با همه مثل خانواده‌ات مهربان باشی، عیشت آسان می‌شود، دوستانت زیاد می‌شوند، دشمنانت کم می‌شوند، از خوبی‌شان خوشحال می‌شوی و از بدی‌شان ناراحت نمی‌شوی! 🔶امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: اگر انتظار داری پدرت، پسرت یا هرکسی به تو خیری برساند، در دلت هم نگو «چرا مرا کمک نمی‌کند؟!» توجیه کن و بگو: لابد وقت ندارد، پول ندارد و... یعنی مثبت بگو؛ یک‌دفعه می‌بینی کمکت کرد! (...فَلَا يَذْكُرْهُ إِلَّا بِخَيْرٍ؛ کشف‌الغمه/2/242) (...مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّكَ إِلَيْهِ؛ ارشادالقلوب/1/135) اینها روش «آسوده زندگی کردن» است، با محبت برخورد کن تا همه به تو محبت ‌کنند. 🚩حسینیه حقشناس- ۹۶.۷.۹ @Panahian_text

💠سیاست و بعثت؛ در کلام امام خمینی(ره) 🔹واللَّه اسلام تمامش سیاست است! اسلام را بد معرّفی کرده‌‌اند! 🔸منبع: صحیفه امام 🔰واللَّه اسلام تمامش سیاست است! اسلام را بد معرّفی کرده‌‌اند. (ج۱، ص۲۷۰) 🔻اسلام دین سیاست است قبل از اینکه دین معنویات باشد. (ج۶، ص۴۶۷) 🔰 انبیا- علیهم السلام- شغلشان سیاست است. (ج۱۳، ص۴۳۳) 🔻 اصولًا اساس اسلام از سیاست است. (ج۱۸، ص۷۲) 🔰 دین اسلام یک دین سیاسی است. یک دینی است که همه چیزش سیاست است، حتی عبادتش. (ج۱۰، ص۱۵) 🔻اسلام‌‌ دین سیاست است اصلش. اسلام یک دینی است که احکام عبادی‌‌اش هم سیاسی است. (ج۱۱، ص۴۶۳) 🔰اسلام، احکام اخلاقی‌‌اش هم سیاسی است.(ج۱۳، ص۱۳۰) ‌‌ 🔻بیشتر کتب فقه، کتب سیاست است. ‌‌(ج۱۳، ص۱۳) 🔰در روایاتِ ما برای نبّی اکرم با لفظ «سیاست» ثابت شده است. و در دعای، در زیارت جامعه ظاهراً هست که «ساسَةُ العباد» هم هست. در آن روایت هم هست که پیغمبر اکرم ‌‌#مبعوث شد که ‌‌سیاست امت را متکفّل باشد. (ج۱۳، ص۴۳۱) 🔻مسئله دخالت در سیاست در رأس تعلیمات انبیاست. ما همه تعلیمات انبیا را کنار گذاشتیم، فقط به آن تعلیماتی که دخالت نکردن در سیاست و دخالت نکردن در جامعه و اینها [مرتبط است‌‌] فقط همینش را گرفته‌‌ایم. ‌‌(ج۱۵، ص۲۱۴) 🔰آنقدر آیه و روایت که در سیاست وارد شده است، در عبادات وارد نشده است...اسلام را همچو بد معرفی کرده‌‌اند به ما که ما هم باورمان آمده است که اسلام [را] به سیاست چه! (ج۶، ص۴۳) 🔻مسجد، مرکز اجتماع سیاسی است/ در صدر اسلام از همین مسجدها جيْشها، ارتشها، راه می‌‌افتاده، مرکز تبلیغ احکام سیاسی اسلام بوده مسجد. هر وقت یک گرفتاری پیدا می‌‌شد، صدا می‌‌کردند که «الصَّلاةُ بالجَماعَة»، اجتماع می‌‌کردند؛ آن گرفتاری را طرح می‌‌کردند، این صحبتها را می‌‌کردند. مسجد، مرکز اجتماع سیاسی است(ج۵، ص۱۷) 🔰در روایات هست که‌‌ بُنِىَ الاسلامُ عَلی‌‌ خَمْس‌‌ این ولایت، ولایت کلی امامت نیست... نخیر؛ این ولایت عبارت از حکومت است... بنابراین، «ما نُودِی بِشِی ءٍ مِثْلَ ما نُودِىَ بِالوِلايَه» برای اینکه حکومت است. به هیچ چیز مثل این امر سیاسی دعوت نشده است و این امر سیاسی بوده است! (ج۲۰، ص۱۱۲) 🔻بیخود بعضی از ائمه ما نمی‌‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند... مسأله، مسئله گریه نیست. مسأله، مسئله تباکی نیست. مسأله، مسئله سیاسی است (ج۱۳، ص۳۲۳) 🔰اسلام‌‌ دین سیاست است اصلش. اسلام یک دینی است که احکام عبادی‌‌اش هم سیاسی است. این جمعه، این خطبه‌‌های جمعه، آن عید، آن خطبه‌‌های عید، این جماعت، اجتماع، این مکه، این مشعر، این منی‌‌، این عرفات، همه‌‌اش یک مسائل سیاسی است. (ج۱۱، ص۴۶۳) @Panahian_ir

🔷بلا را «دشمنی خدا با خودت» تلقی نکن! 💠محبت خدا را در بلاها ببین! 🌀 #چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ ج۱۱ 🔰گاهی آسودگی با «فهمِ علت بلا» به‌وجود می‌آید 🔻 اگر کسی بداند بلای او از جانب خدا و از سرِ محبت خداست، آسودگی عجیبی پیدا می‌کند 🔰علی(ع): هرکسی مصائب کوچک را بزرگ ببیند، به مصائب بزرگ مبتلا می‌شود 🔻اگر به گرفتاری‌ات درست نگاه کنی، می‌بینیی که این گرفتاری می‌توانست بیشتر هم باشد! این نگاه، می‌تواند حالت شکر در انسان ایجاد کند 🔰بعضی‌ها در متن بلا و سختی هم از رنج استقبال می‌کنند _______ #علیرضا_پناهیان 💠گاهی آسودگی با «فهمِ علت بلا» به‌وجود می‌آید. اگر قلب مؤمن بینا شود خودش متوجه سرّ بلا و گرفتاری‌اش می‌شود و الا باید یک آدم صاحب‌دل در این زمینه به او کمک کند. وقتی آدم متوجه شود که بلای او از جانب خداست و این بلا برای رشد اوست و در واقع از سر محبت خدا نسبت به اوست، آسودگی عجیبی پیدا می‌کند و حتی-طبق روایت(مصباح‌الشریعه/۱۸۳)- لذت هم می‌برد. 🔶أمیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: با سختی و رنجِ شدید، انسان به درجات بالا و راحتی دائم می‌رسد «بِالتَّعَبِ الشَّدِيدِ تُدْرَكُ الدَّرَجَاتُ الرَّفِيعَةُ وَ الرَّاحَةُ الدَّائِمَةُ» (غررالحکم/۴۳۴۵) اگر کسی این نکته را درک کند دیگر آسودگی از زندگی‌اش فاصله نخواهد گرفت! 💠اگر کسی فلسفه یا دلیل بلا و مشکل خودش را نفهمید، باید بین خوف و رجاء باشد، یعنی از یک‌سو این رنج را نتیجۀ گناه، خطا و بدی‌های خودش بداند و بگوید «خدا می‌خواهد این‌گونه مرا پاک کند» و از سوی دیگر، آن‌را لطف خدا بداند که می‌خواهد او را رشد بدهد. اما نمی‌تواند به‌طور قطع بگوید: «من این‌قدر آدم بدی هستم که خدا این‌ مشکلات را دارد برای من درست می‌کند!» 🔶یکی از راه‌های فهمیدن اسرار پشت‌ پردۀ بلاها، همان آرامشی است که انسان باید داشته باشد. برای رسیدن به این آرامش باید بدانیم که دنیا قطعاً محل رنج است، همین نکته می‌تواند آرامش‌دهنده باشد. آدم خود را به مرگ بگیرد تا به تب راضی شود؛ این فکر و خیال نیست یک واقعیت است و باید این‌طوری به مشکلات نگاه کنیم! 💠أمیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: هرکسی مصائب کوچک را بزرگ ببیند، خدا به مصائب بزرگ مبتلایش می‌کند «مَنْ عَظَّمَ صِغَارَ الْمَصَائِبِ ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِكِبَارِهَا» (نهج‌البلاغه/حکمت۴۴۸) اگر به گرفتاری‌های خودمان درست نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که این گرفتاری می‌توانست بیشتر از این هم باشد! این نوع نگاه، حتی می‌تواند حالت شکر هم در انسان ایجاد کند! 🔶چقدر خوب است بتوانیم با بلا مردانه‌تر و صمیمانه‌تر برخورد کنیم، بلا را دشمنیِ خدا با خودمان تلقی نکنیم، محبت خدا را در آن ببینیم. می‌فرماید: در بلاها و سختی‌ها، شاد و مسرور باش «كُنْ بِالْبَلَاءِ مَحْبُوراً وَ بِالْمَكَارِهِ مَسْرُوراً» (غررالحکم/۷۱۴۶) 💠البته یک‌مقدار سخت است که آدم واقعاً بلا را محبت خدا به خودش بداند. محبت خدا حتی در قرآن هم یک‌مقدار سخت فهمیده می‌شود. به‌قول امام صادق(ع) ظاهر قرآن یک‌مقدار تلخ است، اما وقتی یک‌مقدار تأمل ‌کنی می‌بینی که همه‌اش خدا دارد محبت می‌کند(الْقُرْآنُ كُلُّهُ تَقْرِيعٌ وَ بَاطِنُهُ تَقْرِيبٌ؛ جامع‌الاخبار/۲۳۲) 🔶نکتۀ بسیار مهم این است که انسان حتی در متن بلا و سختی هم از رنج استقبال کند. بعضی‌ها در گرفتاری و سختی‌ها استقبال از رنج را کنار می‌گذارند؛ مثلاً وقتی فقیر می‌شوند، دیگر صدقه نمی‌دهند، یا وقتی رنجور می‌شوند، دیگر برای نماز شب و عبادت، خود را به تَعب نمی‌اندازند، انگار یک‌مقدار از خدا طلبکار می‌شوند، می‌گویند: «خدایا من دارم این رنج‌ها را تحمل می‌کنم، دیگر می‌خواهی چه‌کار کنم؟! همین‌ها را اگر بتوانم تحمل کنم از سرم هم زیاد است!» 💠امام صادق(ع) می‌فرماید: کسی که طعم بلا را تحت عنایت الهی بچشد، لذتی از بلا می‌برد بیشتر از لذتی که از نعمت می‌برد وقتی که بلا نباشد اشتیاق بلا دارد، چون نعمت‌ها در زیر آتش بلا و محنت است» (لَهُ تَلَذَّذَ بِهِ أَكْثَرَ مِنْ تَلَذُّذِهِ بِالنِّعْمَةِ ؛ مصباح‌الشریعه/۱۸۳) اینها چه انسان‌های قوی‌ای می‌شوند! خوشا به سعادت کسانی که رنج و بلا را-از هر نوعی- تحمل می‌کنند؛ چون خدا به آنها ظرفیت رنج داده است. اگر این حرف‌ها در روح ما جاری شود خودبه‌خود کلی از گرفتاری‌های ما کاسته می‌شود. 🔶خیلی سخت است که آدم در اوج سختی‌ها هم از رنج استقبال کند. انسان‌های بزرگ هستند که می‌توانند در اوج گرفتاری هم خود را برای عبادت به رنج و سختی بیاندازند؛ مثل حضرت زینب(س) که بعد از آن‌همه مصیبت در روز عاشورا نماز شب را رها نمی‌کند! ایشان در کربلا آرامش‌بخشِ دو امام بود! تا عاشورا مانند پروانه دور امام حسین(ع) می‌گشت و مواظبش بود، بعد از عاشورا هم مواظب امام سجاد(ع) بود. 🚩حسینیه حقشناس- ۹۶.۷.۱۰ @Panahian_text

🚩 برنامه سخنرانی علیرضا پناهیان به مناسبت نیمۀ شعبان #سه_شنبه 🔸بعد از نماز عشاء | مسجد دانشگاه امیرکبیر | تهران، خ حافظ، دانشگاه امیر کبیر 📌 goo.gl/maps/dh4o2KMRPMM2 🔸ساعت ۲۳:۳۰ | احیای شب نیمۀ شعبان | م ‌سپاه، به سمت بالای شریعتی، حسینیه فاطمه‌الزهرا(س) 📌 goo.gl/maps/R83WEy52Kmk 🔸ساعت ۰۰:۳۰ بامداد | مسجد #دانشگاه_شریف | احیای شب نیمۀ شعبان | خ آزادی، دانشگاه شریف 📌 goo.gl/maps/9So9xBeCbCN2 #چهارشنبه 🔸ساعت ۷:۳۰ | م‌ شهدا، خ‌ مجاهدین اسلام، ایستگاه بهنام، بن‌بست هدایت، حسینیۀ آیت الله حق‌شناس(ره) 📌 goo.gl/maps/fyPj9FbFjHp 🔸ساعت ۱۱ | مهرآباد جنوبی، خ شهید عبداله صفری، نبش کوچه نجفی، مسجد جامع امیرالمؤمنین(ع) 🔸ساعت ۱۷ | مؤسسه فرهنگی قرآنی امام رضا(ع) | همایش بانوان مهدوی | خ ابوذر، خیمه گاه شهدا - #ویژه_بانوان 🔸بعد از نماز عشاء | مسجد یوم الغدیر | خزانه فلاح، ۲۰ متری ابوذر، ۱۲ متری شهید فراهانی، ۱۴ متری شهید ورزدار، مسجد یوم الغدیر 📌 goo.gl/maps/6z3DNyGJA8t 🔸#جمعه | بعد از نماز عشاء | مسجد قمر بنی هاشم(ع) | یادواره شهدای محله زمزم | انتهای بزرگراه شهید نواب، بلوار شهید چراغی، خ شهید غلام رضایی(زمزم)، خ شهید مجتبی متین، ک شهید فرمانروا ⚠️تلاش می‌شود جلسات به صورت زنده از اینستاگرام پخش شود. instagram.com/Panahian_ir #برنامه_سخنرانی @Panahian_ir

🔰از «شادیِ بیخود» دوری کن تا آسوده‌تر زندگی کنی! 🌀 #چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ جلسه ۱۲ 🔰 یک راز برای آسوده‌زیستن بر اساس آیۀ قرآن: «خوشیِ الکی» به دلت راه نده تا دچار «ناراحتیِ الکی» نشوی ⭕️هرچقدر از چیزهای بیخود خوشحال شوی، همان‌قدر از چیزهای بیخود ناراحت خواهی شد 🔰زهد موجب آسودگی است؛ اما زهد به‌معنای نداشتنِ پول و خانه و... نیست ⭕️آرامش و آسودگی یکی‌ از شاخص‌های زندگیِ درست است 🔰جامعۀ دینی چگونه می‌تواند برتری خود را بر جامعۀ غیردینی اثبات کند؟ با نشان‌دادن آرامش و نشاط ناشی از دین‌داری _______ #علیرضا_پناهیان 🌟جامعۀ دینی چطور می‌تواند برتری خود را بر جامعۀ غیردینی نشان بدهد؟ ما کِی می‌توانیم به اسلام‌مان افتخار کنیم؟ حالا که اسلام در جامعۀ ما قدرت گرفته است، ما باید به جوامع بی‌دین و کفرزده اثبات کنیم که «دین واقعاً بهتر است!» اما راهش چیست؟ آنهایی که دچار مادی‌گرایی و لذت‌پرستی هستند گوش‌شان به معارف دینی و عقائد معنوی بدهکار نیست؛ پس باید از یک راه و زبان دیگر آنها را با حقیقت آشنا کنیم. 💠ما باید در عمل نشان بدهیم که آرام‌تر و بانشاط‌تر هستیم، بیشتر لذت می‌بریم و بهتر خوشی می‌کنیم؛ در این‌صورت می‌توانیم حقانیت راه خود را به خوبی نشان دهیم. اگر ایمان در زندگی مؤمنین موجب افزایش آسودگی و کاهش آسیب‌های اجتماعی شود مردم-حتی اگر مادی‌گرا هم باشند و فقط زندگی دنیا را بخواهند- طبیعتاً سراغ فرهنگ مؤمنین می‌آیند. 🌟شهید بهشتی می‌فرمود: برای تبلیغ اسلام و تعجیل فرج، «هیچ کاری بهتر از این نیست که ما یک جامعۀ نمونه بسازیم» آن‌وقت به جهانیان می‌گوییم: آن آقایی که می‌خواهد بیاید، یک‌چنین کاری انجام خواهد داد. در روایت هست: قومی از مشرق، زمینه‌ساز ظهور خواهند شد «يخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيوَطِّئونَ لِلمَهدي سُلطانَه» (کنزالعمال/ح ۳۸۶۵۷) 💠ما می‌توانیم با زندگیِ درست زیر بیرق امام حسین(ع) برای جهانیان الگو بشویم؛ یعنی طوری زندگی کنیم که مردم بگویند «مریدان امام حسین(ع) چقدر جوانمرد و آرام و باصفا و بانشاط هستند...» 🌟آرامش و آسودگی یکی‌ از شاخص‌های زندگیِ درست است. داشتنِ زندگی آسوده‌تر صرفاً یک منفعت شخصی نیست، بلکه رسالت اجتماعی، تاریخی و مهدویِ ماست. باید این را از ‌جامعه خودمان شروع کنیم تا بعد بتوانیم روی جامعه جهانی هم اثر‌ بگذاریم. در شهر خودمان، هر مؤمنی که شاد‌تر، آرام‌تر، آزادتر، آسوده‌تر زندگی کرد، برای بقیه الگو می‌شود. 💠یکی از راه‌‌های عملیاتی برای آسوده‌تر زندگی‌کردن-که در روایات آمده است- این است که «هرکسی می‌خواهد رنج بیخود نکشد از شادیِ بیخود دوری کند» 🌟امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: زهد در دنیا، بزرگترین‌ آسایش است‌‌ «الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا الرَّاحَةُ الْعُظْمَى» (غررالحکم/1316) امام صادق(ع) فرمود: راحتی را طلب کردم آن را در زهد یافتم «طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الزُّهْد» (مستدرک‌الوسایل/۱۲/۱۷۴) زهد نه فقط در روح و روان انسان، بلکه در واقعیت زندگی او، آرامش و آسودگی می‌آورد. 🌟خیلی‌ها به اشتباه فکر می‌کنند که «زهد یعنی نداشتنِ پول و خانه و...» از امام زین‌العابدین(ع) پرسیدند: زهد یعنی چه؟(کافی/۲/۱۲۸) ایشان یک رازی را از قرآن‌ کریم برملا کردند برای آسوده‌زیستن: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ؛ تا برای چیزی که از دست شما رفت متأسف نشوید و از چیزی که به شما رسید خوشحال نشوید» (حدید/۲۳) 💠هرمقدار از چیزهای بیخود خوشحال شوی، به‌همان مقدار از چیزهای بیخود ناراحت خواهی شد. اگر کسی از تعریفِ دیگران دربارۀ خودش خوشحال شود، از توهین آنها هم ناراحت می‌شود. و برعکس؛ خوشیِ الکی به دلت راه نده تا ناراحتیِ الکی هم به دلت نیاید. اگر «الکی‌خوش» نباشی، واقعی خوشحال خواهی شد! در بعضی از خوشی‌های بیخود و بیهوده، خدا زود یک ناراحتیِ بیخود برایت پیش می‌آورد، چون خدا خوشش نمی‌آید بنده‌اش کوچک و حقیر باشد. 🌟أمیرالمؤمنین(ع) به‌عنوان تکنیکی برای تأسف نخوردن می‌فرماید: اگر به چیزی که می‌خواستی نرسیدی، بگو اصلاً من چنین چیزی نمی‌خواستم و هر چیزی را از دست دادی بگو من اصلاً چنین چیزی نداشتم. (اجْعَلْ مَا طَلَبْتَ مِنَ الدُّنْيَا فَلَمْ تَظْفَرْ بِهِ بِمَنْزِلَةِ مَا لَمْ يَخْطُرْ بِبَالِك ؛ کشف‌الغمه/۱/۵۷۲) 💠روحِ خودت را راحت کن؛ ناراحتیِ روح، انسان را به کفر نزدیک می‌کند. حالا با چه چیزی خوشحال بشویم؟ علی(ع) می‌فرماید: «قُرَّةُ عَيْنِهِ فِيمَا لَا يَزُول» (نهج‌البلاغه/خطبه ۱۹۳) یعنی-آدم باتقوا- با چیزهایی که از‌ بین نمی‌رود، خوشحال می‌شود؛ آن چیزی چشمش را روشن می‌کند که زائل‌نشدنی است. 🚩حسینیه حقشناس- ۹۶.۷.۱۱ @Panahian_text

🚩 برنامه سخنرانی در #خمین ، #تهران ، #قم و #ورامین #خمین 🔸سه‌شنبه | شهرستان خمین | ساعت ۱۸ | مسجدالنبی(ص) | بزرگداشت مجاهد شهید حاج اسماعیل محبتی #تهران 🔹چهارشنبه | بعد از نماز عشاء | یادبود شهدای مدافع حرم | میدان رسالت، خ هنگام، خ۳۵ متری استقلال | مسجد جواد الائمه(ع) 🔸پنج‌شنبه | ساعت ۲۱ | #هیئت_شهدای_گمنام | درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام | م ‌سپاه، به سمت بالای شریعتی، حسینیه فاطمه‌الزهرا(س) 📌 goo.gl/maps/R83WEy52Kmk #ورامین 🔹جمعه | ۶صبح | سخنرانی قبل از دعای ندبه | امام زاده جعفر پیشوای ورامین | پخش زنده از شبکه یک 📌 goo.gl/maps/75jUE8MMzL52 #قم 🔸جمعه | ساعت ۱۷:۴۵ | یادبود شهید لطفی نیاسر | قم،خیابان آذر،حسینیه تکیه شاه خراسان 📌 goo.gl/maps/wrhRhKM9A4S2 ⚠️تلاش می‌شود جلسات به صورت زنده از اینستاگرام پخش شود. instagram.com/Panahian_ir #برنامه_سخنرانی @Panahian_ir

🚩 برنامه سخنرانی امشب و فرداشب(دوشنبه و سه‌شنبه) 🔹 بعد از نماز عشاء | مناجات آخر ماه شعبان | حسینیه حاج شیخ مرتضی زاهد | خ شهید مصطفی خمینی(ره)، نرسیده به چهارراه مولوی، ک شهید بالاگر 📌 goo.gl/maps/w6ZLm41sCCu 🔸از چهارشنبه شب الی آخر ماه رمضان 🔸 ساعت ۲۳:۳۰ | چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ | هیئت شهدای گمنام و هیئت محبین اهل بیت(ع) | م ‌سپاه، به سمت بالای شریعتی، حسینیه فاطمه‌الزهرا(س) 📌 goo.gl/maps/R83WEy52Kmk ⚠️تلاش می‌شود جلسات به صورت زنده از اینستاگرام پخش شود. instagram.com/Panahian_ir #برنامه_سخنرانی @Panahian_ir

💠چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟! 🔸یک‌دلیلش «یأس از رحمت خدا» است 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۱ 🔰چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟ 🔻برخی آفات روحیِ ما موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم 🔰 اوصاف ماه رمضان در واقع وصف مهربانی خداست؛ اگر این اوصاف در ما نشاط و لذت ایجاد نکند، یعنی «مهربانی خدا را درک نکرده‌ایم!» 🔻چگونه مهربانی خدا را تمنا کنیم؟ باید خیلی به مهربانی خدا معتقد باشیم و سوءظن به خدا نداشته باشیم 🔰 ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ خیلی بیشتر از نیاز کودک به محبت مادر. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟ ________ #علیرضا_پناهیان 💠وقتی به ما سفارش می‌کنند «هرکاری را با بسم‌‌الله‌الرحمن‌‌الرحیم آغاز کنید» یعنی باید دائماً مهربانی خدا را به خودمان تلقین کنیم. اما چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟ 📌مهربانی و رحمت خدا در عین حالی که برای ما محبوب است، اما موضوعی است که دائماً از ذهن انسان فرار می‌کند. یک آفاتی در درون سینه و روح ما ایجاد می‌شود که موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم. ابلیس هم دقیقاً همین کار را می‌کند، بزرگ‌ترین خصیصۀ ابلیس این است که مأیوس از رحمت خداست و این صفت خبیث خودش را به دیگران هم منتقل می‌کند! 💠خارهای هرزه‌ای در قلب انسان هست که دائماً می‌خواهد انسان را مأیوس کند؛ با هر گناه یا هر اتفاق و حادثه‌ای در اطرافمان، خودمان را از رحمت خدا مأیوس می‌کنیم. مثلاً وقتی می‌بینیم کسانی قدرتی و ثروت و اسلحه دارند و ظاهراً می‌توانند به ما ظلم کنند، به خودمان تلقین می‌کنیم که «من تنها هستم، من پناهی ندارم!» این وضعیتِ سرشار از ترس و نگرانی و احساس تنهایی دائماً در روح انسان تولید می‌شود، به همین دلیل لازم است دائماً به خودمان تلقین کنیم که «یادت باشد؛ خدا رحمان و رحیم است!» 📌چرا فرموده‌اند که دائماً برای شروع هر کاری «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» بگویید و دائماً یادآوری کنید که «خدا مهربان است»؟ یکی از دلائلش این است که «شما در درون قلب خودت مدام تولید‌کنندۀ یأس نسبت به رحمت خدا هستی و به دلائل مختلف، این یأس در درون تو بازتولید می‌شود لذا باید با آن مقابله کنی» 💠یکی از فلسفه‌های ذکر، یادآوری است. ما به یادآوریِ مداوم این موضوع نیاز داریم و منظورمان از این یادآوری «خوب اندیشیدن و عمیقاً تفکر کردن دربارۀ رحمت خدا» است. البته رحمت خدا در کلمات مختلفی تجلی پیدا می‌کند و خیلی از مفاهیم هستند که از مهربانی خدا صحبت می‌کنند؛ مثل مغفرت، نعمت، برکت و هدایتِ الهی. 📌کلامی از رسول‌خدا(ص) هست که تقریباً تنها روایت کلیدی برای معرفی ماه رمضان است. ایشان سه وصف بزرگ برای این ماه ذکر می‌فرماید: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ» (امالی صدوق/93) شهر خدا به سوی شما آمده است؛ با برکت و رحمت و مغفرت. (هرکدام از این سه وصف، یکی از مظاهر مهربانی خداست) 💠بعد می‌فرماید: «در این ماه، به مهمانی خدا دعوت شده‌اید... خوابیدن شما در این ماه، عبادت است، اعمال شما مقبول و دعای شما مستجاب است» همۀ اینها در واقع وصف مهربانی خداست ولی اگر این اوصاف در ما نشاط و بالاترین لذت را ایجاد نکند، در واقع ما مهربانی خدا را فهم نکرده‌ایم. مهم این است که از مهربانی خدا لذت ببریم. 📌چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟! باید غصه بخوریم و خودمان را مذمت کنیم که چرا رابطۀ ما با خدا قطع است؟ (همین مذمت‌کردن در را به‌روی ما باز می‌کند) می‌دانید چه‌کسی رابطه‌اش با خدا قطع است؟ کسی که شیرینیِ مهربانی خدا را عمیقاً نمی‌چشد و عمیقاً آن‌را تمنا نمی‌کند و از آن لذت نمی‌برد و از خلأش نابود نمی‌شود. 💠نیاز انسان به «رحمت خدا» خیلی بیشتر از این حرف‌هاست؛ این در واقع شارژِ روح و انرژی حیات ماست. آیا ما چنین احساسِ نیازی به رحمت و مهربانیِ خدا داریم؟ چگونه می‌توانیم این احساس را پیدا کنیم؟ چگونه مهربانی خدا را گدایی کنیم و از خدا تمنا کنیم؟ 📌برای تمنا و گدایی‌کردنِ مهربانی خدا لازم است خیلی به مهربانی خدا معتقد باشی، نه اینکه با سوءظن درِ خانۀ خدا بروی و بعدش بگویی «یعنی خدا می‌بخشد؟ جواب مرا می‌دهد یا نه؟ اصلاً مرا آدم حساب می‌کند؟ صدایم را می‌شنود؟» این‌‌طوری که اصلاً نمی‌توانی تمنا و گدایی کنی! 👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇 @Panahian_text

👈ادامه مطلب بحث: 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۱ 💠ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ البته هرکسی این نیاز خود را نمی‌فهمد. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟ ما باید از مهربانی خدا لذت ببریم؛ آیا واقعاً لذت می‌بریم؟ ما باید مهربانی‌هایی که خدا به ما داشته است را ببینیم؛ آیا واقعاً می‌بینیم؟ ما باید در پاسخ به مهربانی‌های خدا دائماً شاکر باشیم، اما نمی‌توانیم خیلی شاکر باشیم؛ چون مهربانیِ خدا را نمی‌بینیم و عمیقاً درک نمی‌کنیم. 📌ما بیشتر از کودکان که به محبت مادران نیازمند هستند به محبت خدا نیازمند هستیم. خدا هم در عالم خلقت کار دیگری جز لطف و مهربانی به بنده‌اش ندارد و تا بی‌نهایت می‌تواند مهربانی کند. شما هرچقدر هم مهربانی خدا را درک کرده باشید، بازهم محتاج هستید که مهربانی خدا را بیشتر درک کنید. 💠چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ در چه اموری مهربانی خدا را ببینیم؟ یک مدتی مسئلۀ خودتان را این قرار بدهید که «آیا من می‌فهمم خدا مهربان است؟ چقدر به این مهربانی نیاز دارم؟!» بهترین وقتش هم ماه مبارک رمضان است. 📌مرحوم قاضی(ره) می‌گفت: «من در عالم مکاشفه دیدم رحمة‌الله‌الواسعه حسین(ع) است» اینکه امام حسین(ع) را دوست داری یعنی دوست داری به این رحمت متصل بشوی؛ این یک نشئه‌ای از مزۀ آن رحمت خداست! اگر از ذکر روضه لذت می‌بری، این لذت همان رحمت خداست، طعمش این‌طوری است! منتهی این قسمتش را به‌خاطر آن‌همه زجری که حسین(ع) کشید برای ما ارزان کردند که بچشیم! 🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۶ 📢صوت در کانال: @Panahian_mp3 @Panahian_text

🔰چرا ماه رمضان را باید ماه امام‌زمان(ع) بدانیم؟ 🌀 #رمضان_ماه_امید_برای_ظهور (ج۱) 💎همان‌طور که محرم ماه امام‌حسین(ع) است؛ رمضان هم باید ماه امام‌زمان(عج) تلقی شود 🔹دعای افتتاح که در شب‌های ماه رمضان خوانده می‌شود، در واقع تمنای ظهور است 💎چرا برای دعای کمیل و ندبه مراسم برگزار می‌شود، اما برای دعای افتتاح مراسم خاصی در ماه رمضان برگزار نمی‌شود؟! 🔹حیف است در ماه رمضان به قرائت قرآن و طلب مغفرت بپردازیم اما دعا برای فرج را فراموش کنیم 💎دعای افتتاح به ما یاد می‌دهد که در ماه رمضان «دعا برای ظهور» را فراموش نکنیم _____________ #علیرضا_پناهیان 🔷ماه مبارک رمضان مناسبت‌ها و آداب مختلفی دارد؛ از شهادت امیرالمومنین(ع) و شب‌های قدر تا انفاق و صلۀ رحم و... اما یک مناسبت بسیار مهم دیگر هم دارد که شاید از آن غفلت شده است. ماه رمضان، ماه امید برای فرج و ظهور امام زمان(عج) است. همان‌طور که ماه محرم ماه امام حسین(ع) است، ماه رمضان هم باید ماه امام زمان(عج) تلقی شود. 💠دلایل متعددی برای این مطلب وجود دارد، از جمله اینکه شب‌های قدر مربوط به امام زمان(عج) است، پروندۀ گذشتۀ ما و مقدرات آینده ما به‌دست آن حضرت در همین شب‌ها امضا می‌شود. در شب بیست‌وسوم که اوج ماه رمضان است، منتظریم منادی، ظهور حضرت را در آن سال ندا دهد و همۀ اهل عالم این ندا را بشنوند. 🔷یکی از دعاهایی که مهدوی‌بودن ماه رمضان را گوشزد می‌کند «دعای افتتاح» است که از دعاهای مهم ماه رمضان است-و فرموده‌اند هر شب در این‌ماه خوانده شود- این دعا در واقع تمنای ظهور است. حدود یک‌سوم این دعا دربارۀ امام زمان(عج) است. 💠سید‌بن‌طاووس، دعای افتتاح را از یکی از نواب اربعۀ امام‌زمان(عج) نقل کرده و ایشان هر شب ماه رمضان این دعا را می‌خواند. بزرگان ما هم به این دعا اهتمام داشتند. مضامین عالی و شباهت‌های این دعا به دعاهایی مثل «مناجات شعبانیه» و «دعای عهد» نشان می‌دهد که این دعا از ناحیۀ معصومین(ع) صادر شده است. 🔷این دعا باید در مجالس و محافل، توضیح داده شود و در فضایی سرشار از اندیشه و تفکر به تأمل در این دعا بپردازیم. باید جمع شویم و دربارۀ ظهور، شرایط قبل و بعد از آن و همچنین دربارۀ حکومت حضرت و رابطۀ عبادت خدا و ولایت ائمۀ معصومین(ع) که در این دعا از آنها یاد می‌شود، با هم بحث کنیم. 💠این دعا در قسمت مربوط به «حمد الهی» حدّ معنوی و معرفتیِ بسیار بالایی به انسان می‌دهد. حمد خدا-که مقام بسیار بلندی است و ما ناتوان از آن هستیم- می‌تواند با خواندن این دعا اندکی جبران شود. 🔷برای دعای کمیل، دعای ندبه و... مراسم برگزار می‌شود، اما متأسفانه برای دعای افتتاح مراسم خاصی در ماه رمضان برگزار نمی‌شود. حیف است در ماه رمضان به قرائت قرآن و طلب مغفرت توجه کنیم اما-درحالی‌که استجابت دعا تضمین شده است- موضوع فرج را فراموش کنیم. 💠اگر بخواهیم برای همۀ بشریت به‌صورت عمیق دعا کنیم و نجات جوامع بشری را از ظلم تمنا کنیم اوج این خواسته‌ها چیزی جز فرج امام زمان(عج) نیست. دعای افتتاح به ما یاد می‌دهد که در ماه رمضان دعا برای ظهور ولی عصر (عج) فراموش نکنیم. امید است به خاطر این دعا و ارتباط با آن همیشه منتظر ماه مبارک رمضان باشیم. 🚩شبکۀ افق- ۹۷.۰۲.۲۷ 📢صوت در کانال: @Panahian_mp3 @Panahian_text