eitaa logo
کانال آرشیو آموزش حفظ ترتیبی قرآن کریم
651 دنبال‌کننده
130 عکس
53 ویدیو
240 فایل
ارتباط با ادمین کانال @meftah68
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 يَا أيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطُواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ‏ 🍀 ترجمه: اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! نعمت خداوند را بر خودتان یاد كنید، آنگاه كه قومی قصد داشتند به سوى شما دست تعدّى دراز كنند، امّا خداوند دست آنان را از شما كوتاه كرد و خدا را تقوا پیشه کنید، و مؤمنان باید تنها بر خداوند توكّل کنند. 🌸 این آیه همانند سایر آیات سوره مائده در مدینه نازل شده است. در اینكه آیه، ناظر به كدام واقعه‏ ى تاریخى است است، ولى مى ‏توان آن را شامل همه مواردى دانست كه ، در مقابل سوء قصد یا تهاجم دشمن، با تكیه بر خداوند پیروز شده و نجات یافته ‏اند. 🌸 به دنبال يادآورى نعمت هاى الهى در چند آیه قبل، در اين آيه روى سخن را بار ديگر به مسلمانان كرده و قسمتى ديگر از نعمت هاى را به ياد آنها مى‌آورد تا به شكرانه آن در اطاعت فرمان خدا و اجراى اصول بكوشند، می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ: ای کسانی که ایمان آورده اید! نعمت خداوند را بر خودتان یاد کنید، آنگاه که قومی قصد داشتند به سوی شما دست تعدی دراز کنند، اما خداوند دست آنان را از شما کوتاه کرد.» 🌸 در حقيقت اين آيه مسلمانان را از خطراتى كه ممكن بود براى هميشه نامشان را از صفحه روزگار براندازد متوجه مى ‌كند، و به آنها هشدار مى ‌دهد كه به پاس اين نعمت‌ها و پيشه كنند « وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ عَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ: و‌ خدا را تقوا پیشه کنید و‌ مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند. 🔹 پيام های آیه ۱۱ سوره مائده 🔹 ✅ یاد نعمت‏ هاى بر مؤمنین لازم است زیرا هم نوعى شكر است، هم غرور و غفلت را از انسان دور مى‏ نماید و هم عشق انسان را به پروردگار مى‏ افزاید. ✅ دفع خطرات ، از مهم‏ترین نعمت‏هاى خداست. ✅ با و و ایمان، لطف خدا را به خود جلب، و خطر دشمنان را دفع كنیم. ✅ دشمنان شما براى دستیابى بر شما در تلاشند. ✅ لازمه‏ ى و تكیه بر خداست. ✅ و داشتن، اثر یاد خداوند و ایمان است. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 یا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِى اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَا ئِمٍ ذَ لِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَآءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ‏ 🍀 ترجمه: اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! هر كسی از شما كه از دین خود برگردد، خداوند در آینده قومى را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نیز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قدرتمندند و همواره در راه خدا جهاد مى ‏‌كنند و از سرزنش هیچ سرزنش‏ كننده ‏اى نمى ‏ترسند. این فضل خداست كه به هر كه بخواهد مى ‏‌دهد و خداوند وسعت ‏بخش بسیار داناست. 🌷 : از رد به معنای برگرداندن می آید یرتد یعنی کسی که برگردد 🌷 : پس به زودی 🌷 : آنها را دوست می دارد 🌷 : در اینجا یعنی متواضعان 🌷 : عزتمندان ، قدرتمندان 🌷 : سرزنش 🌷 : سرزنش کننده 🌷 : وسعت بخش 🌷 : دانا 🔴 این آیه همانند سایر آیات سوره مائده در مدینه نازل شده است. در روایت است: وقتی این آیه نازل شد، صلى الله علیه وآله دست به شانه سلمان فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق این آیه‏ اند. در آیات قبل، خطر سلطه كفار و منافقان مطرح بود، اینجا سخن از ارتداد است. شاید اشاره به این باشد كه نفاق و دوستى و رابطه با كفّار و پذیرش سلطه آنان، به ارتداد مى‏ انجامد. مرتد یعنی مسلمانی که از دین اسلام رویگردان و خارج شود. 🌸 در این آیه سخن از مرتدانى است كه طبق پيش بينى بعدها از آيين اسلام روى بر مى ‌گرداندند. به عنوان يک قانون كلّى به همه هشدار مى‌ دهد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ ءامَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ: ای کسانی که ایمان آورده اید! هر کسی از شما که از دین خود برگردد خداوند در آینده قومی را خواهد آورد.» یعنی اگر کسانی از شما از دین خود بیرون روند زیانی به خدا و دین خدا و جامعه مسلمین نمی رسد زیرا در آینده جمعیتی را برای حمایت از این دین بر می انگیزد. سپس صفات این قوم كه بايد اين رسالت بزرگ را انجام دهند، چنين شرح مى‌ دهد: 1⃣ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ: آنها را دوست می دارد و آنها خداوند را دوست می دارند. امام باقر علیه السلام منظور از این افراد ، امام علی علیه السلام و شیعیان او هستند. 2⃣ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِين:َ آنان نسبت به مؤمنان متواضع اند. 3⃣ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ: آنان نسبت به کافران سرسخت و قدرتمندند. 4⃣ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ: و آنها همواره در راه خدا می کنند. 5⃣ آخرين امتيازى كه براى آنان ذكر مى‌كند اين است كه: در راه انجام فرمان خدا و دفاع از حق «از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند:لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ» 🌸 و در پايان آیه اشاره به این دارد که به دست آوردن اين امتيازات علاوه بر كوشش مرهون فضل الهى است «ذلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ: این فضل خداست که به هر که بخواهد می دهد و خداوند وسعت بخش و بسیار داناست. 🔹 پيام های آیه ۵۴ سوره مائده 🔹 ✅ باید به فكر عاقبت خود باشد، چه بسا مؤمنانى كه مرتدّ شوند. ✅ در راه و شكستن سنّت‏ ها و عادات جاهلى نباید از سرزنش ‏ها و تبلیغات سوء دشمن ترسى داشت و تسلیم محیط نباید شد. ✅ تنها مال و مقام نیست، محبّت خدا و جهاد در راه او و قاطعیّت در دین هم از مظاهر لطف و فضل الهى است. ✅ دوستى متقابل میان بنده و خدا، از كمالات است. ✅ كسى است كه هم عاشق و هم محبوب خدا باشد. ✅ كسى كه ایمان واقعى دارد، هرگز در برابر احساس حقارت نمى ‏كند. ✅ دلى كه از محبّت خالى شد بیمار و وابسته به كافران مى‏ شود، ولى دلى كه از مهر خدا پر است هرگز وابسته به کافران نمى‏ شود. ✅ پرچم را در آینده كسانى به دست خواهند گرفت كه عاشق خدا و مجاهد و با صلابت باشند. ✅ فضل ، محدود نیست و به هركسی به قدر لیاقتش عالمانه عطا مى ‏كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸‌ وَ مَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ‏ 🍀 ترجمه: و هر كسی كه خدا و پیامبرش و مؤمنانى را ولىّ خود بگیرد (از حزب خداست) پس قطعا حزب خدا پیروز هستند. 🌷 : گروه با قدرت 🌸 منظور از «الّذین ءامنوا»، در آیه قبل، حضرت على‏ علیه السلام و امامان معصوم‏ علیهم السلام پس از او هستند. آیه ۵۵ سوره مائده، آیه بود و این آیه ۵۶ سوره مائده برای تکمیل آیه قبلی می باشد و هدف آن را تأكيد و تعقيب مى‌ كند، و به اعلام مى ‌دارد كسانى كه ولايت و سرپرستى و رهبرى خدا و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و افراد با ايمانى را كه در آيه قبل به آنها اشاره شد بپذيرند پيروز خواهند شد، زيرا آنها در حزب خدا خواهند بود و حزب خدا پيروز است «وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ: و هر کسبی که خدا و پیامبرش و مؤمنانی را ولی خود بگیرد از حزب خداست پس قطعا حزب خدا پیروز هستند» تعبير به «حزب اللّه» و «غلبه آن» مربوط به است، نه يک دوستى ساده و عادّى و اين خود مى ‌رساند كه ولايت در آيه به معنى سرپرستى و حكومت و رهبری‌ مسلمين است. 🔹 پيام های آیه ۵۶ سوره مائده 🔹 ✅ ، تنها كسانى ‏اند كه ولایت خدا، پیامبر و اهل ‏بیت‏ علیهم السلام را پذیرفته باشند. ✅ غلبه ‏ى نهایى با كسانى است كه ولایت خدا، پیامبر و اهل‏ بیت ‏علیهم السلام را بپذیرند. ✅ چون غالب است ، وابستگان به او هم غالبند. ✅ با وعده ‏هاى ، حزب اللَّه به آینده ‏ى خود مطمئن است. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّآ إِلَّا أَنْ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَمَآ أُنزِل َ‏إِلَيْنَا وَ مَآ أُنْزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُون َ 🍀 ترجمه: بگو: اى اهل كتاب! آیا جز این بر ما عیب مى ‏گیرید كه ما به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به ‏آنچه از پیش نازل گردیده، ایمان آورده‏ ایم؟ همانا بیشتر شما از مرز حقّ بیرون رفته و فاسقید. 🌹 : در اصل از ماده «نقمت»، به معناى انكار چیزى است؛ با زبان باشد یا به وسیله ‏ى قهر و كیفر و برخورد. 🌹 : کسانی که از مسیر حق خارج شدند 🔴 : در مورد نزول اين آيه و آيه بعد از ابن عباس نقل شده كه: جمعى از يهود نزد «صلّى اللّه عليه و آله» آمدند و درخواست كردند عقايد خود را براى آنها شرح دهد، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرمود: من به خداى بزرگ و يگانه ايمان دارم و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و موسى و عيسى و همه پيامبران الهى نازل شده حق مى‌ دانم، و در ميان آنها جدايى نمى ‌افكنم، آنها گفتند: ما عيسى را نمى ‌شناسيم و به پيامبرى نمى ‌پذيريم، سپس افزودند: ما هيچ آيينى بدتر از آيين شما سراغ نداريم که آيات ۵۹ و ۶۰ سوره مائده نازل شد و به آنها پاسخ گفت. 🌸 در آيه ۵۹ سوره مائده ، به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» دستور مى‌ دهد كه از اهل كتاب سؤال كن و « قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنّا إِلاّ أَنْ آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ: بگو: ای اهل کتاب! آیا جز این بر ما عیب می گیرید که ما به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه از پیش نازل شده ایمان آورده ایم؟» و در پايان آيه جمله ‌اى مى‌بينيم كه در حقيقت بيان علّت جمله قبل است، مى‌ فرماید: «و أن اکثرکم فاسقون: همانا بیشتر شما فاسقید» در واقع دارد به آنها می گوید که اگر شما توحيد خالص و تسليم در برابر تمام كتاب های آسمانى را بر ما ايراد مى ‌گيريد به خاطر آن است كه بيشتر شما فاسق و آلوده به شده ‌ايد چون خود شما آلوده و منحرفيد اگر كسانى پاک و بر جادّه حقّ باشند در نظر شما عيب است. 🔹 پيام های آیه ۵۹ سوره مائده 🔹 ✅ با هم باید جدالى نیكو داشت. استدلال آمیخته با سؤال‏ هاى عاطفى ✅ دشمنى دشمنان با ، فقط به خاطر ایمان آنهاست. ✅ ایمان به تمامى كتاب های آسمانى، از عوامل دشمنی اهل ‏كتاب با آنان است. ✅ دشمنى اهل كتاب با مسلمانان، تاریخى و با سابقه است. ✅ در برابر سخت گیرى‏ هاى ، عدالت و انصاف را از دست ندهیم و همه را یكسان و فاسق نپنداریم. ✅ انكار حقّ و آزار پیروان حقّ، فسق است. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 بخش۱ 📚 🌸 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. 🌸 چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. 🌸 گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت:نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. 🌸 سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! 🌸 سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! 🌸 سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 بخش۱ 📚 🌸 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. 🌸 چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. 🌸 گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت:نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. 🌸 سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! 🌸 سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! 🌸 سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 بخش۱ 📚 🌸 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. 🌸 چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. 🌸 گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت:نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. 🌸 سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! 🌸 سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! 🌸 سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 بخش۱ 📚 🌸 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. 🌸 چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. 🌸 گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت:نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. 🌸 سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! 🌸 سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! 🌸 سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 بخش۱ 📚 🌸 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. 🌸 چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. 🌸 گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت:نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. 🌸 سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! 🌸 سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! 🌸 سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 ثُمَّ ءاتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيٓ أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (۱۵۴) وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۱۵۵) أَنْ تَقُولُوٓا إِنَّمَآ أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (۱۵۶) 🍀 ترجمه: سپس به موسی كتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] كامل كنیم، و بیانگر همه ی مسائل باشد و وسیله هدایت و رحمت باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند (۱۵۴) و این [قرآن‌] كتابی مبارک است كه ما آن را نازل كردیم پس آن را پیروی‌ كنید و تقوا پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید (۱۵۵) تا [شما مشركان‌] نگویید: كتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد و از قرائت آنان و آموزششان بی‌ خبر بوده ایم (۱۵۶) 🌷 : بیانگر 🌷 : ملاقات 🌷 : نازل کردیم 🌷 : پر فایده 🌷 : آن ‌را پیروی کنید 🌷 : دو گروه 🌷 : آموزششان 🌸 این آیات همانند سایر آیات سوره انعام در نازل شده است. در آيات قبل، سخن از ده حكم اساسى و اصولى در ميان بود، كه نه تنها در بلكه در تمام اديان بوده است. به دنبال آن در آیه ۱۵۴ سوره انعام مى‌ فرمايد: «ثُمَّ ءاتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ تَماماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ: سپس به کتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] کامل کنیم» و در آن هر چيز را كه مورد نياز بود، و در مسير تكامل اثر داشت، بازگو كرديم «وَ تَفْصِيلاً لِكُلِّ شَيْءٍ: و بیانگر همه ی مسائل باشد» «وَ هُدىً وَ رَحْمَةً: و وسیله هدایت و‌ رحمت باشد» تمام اين برنامه ‌ها به خاطر آن بود كه به روز و لقاى پروردگار ايمان بياورند‌ و با ايمان به معاد، افكار و گفتار و رفتارشان پاک شود «لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ: باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند» 🌸 سپس، اشاره به نزول و تعليمات آن كرده و بحث آيه گذشته را تكميل مى‌ نمايد و مى‌ فرمايد: «وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ: و این [قرآن] کتابی مبارک است که ما آن را نازل کردیم.» کلمه از ریشه برکت بر دو امر تأکید می کند: ۱- ریشه قوی و ثابت ۲- رشد دائم. هم دارای مطالبی اساسی و تغییر ناپذیر و استوار است و هم با گذشت زمان پرده هایی از اسرارش کشف و روز به روز جلوه ی آن بیشتر می شود. و چون چنين است «فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: پس آن را پیروی کنید و پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید» 🌸 سپس تمام راه هاى فرار و بهانه ‌جويی ها را به روى مشركان بسته و مى ‌فرمايد: «أَنْ تَقُولُوا إِنَّما أُنْزِلَ الْكِتابُ عَلى طائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنا: تا [شما مشرکان] نگویید: کتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد» منظور از دو گروه و است « وَ إِنْ كُنّا عَنْ دِراسَتِهِمْ لَغافِلِينَ: و از قرائت آنان و آموزششان بی خبر بوده ایم» 🔹 پیام های آیات ۱۵۴تا۱۵۶ سوره انعام 🔹 ✅ هر نسبت به زمان خودش، كامل است. ✅ تنها و نیكواندیشان، پیام‏ هاى كتاب های آسمانى و قوانین الهى را بهتر مى‏ گیرند. ✅ همه‏ ى نیازهاى براى رسیدن به تكامل، در كتاب های آسمانى آمده است. ✅ كتاب آسمانى در مسیر انسان و رحمت الهى است. ✅ یكى از مقاصد كتاب های آسمانى و پیامبران الهى، ایمان انسان به است. ✅ ، تنها كتاب تئورى و نظرى نیست، بلكه كتاب سعادت و برنامه‏ ى عمل انسان است. ✅ انسان در دو چیز است: اطاعت حقّ، اجتناب از باطل ✅ ، حجّت را بر مردم تمام کرده است. ✅ دستگاه تبلیغاتى باید براى هر كشور و ملّت و زبانى، برنامه‏ هاى صحیح در سطح جهان آماده كند، تا حجّت بر آنان تمام شود و نگویند ما از حقّ بى‏ خبر بودیم. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 ثُمَّ ءاتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيٓ أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (۱۵۴) وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۱۵۵) أَنْ تَقُولُوٓا إِنَّمَآ أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (۱۵۶) 🍀 ترجمه: سپس به موسی كتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] كامل كنیم، و بیانگر همه ی مسائل باشد و وسیله هدایت و رحمت باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند (۱۵۴) و این [قرآن‌] كتابی مبارک است كه ما آن را نازل كردیم پس آن را پیروی‌ كنید و تقوا پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید (۱۵۵) تا [شما مشركان‌] نگویید: كتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد و از قرائت آنان و آموزششان بی‌ خبر بوده ایم (۱۵۶) 🌷 : بیانگر 🌷 : ملاقات 🌷 : نازل کردیم 🌷 : پر فایده 🌷 : آن ‌را پیروی کنید 🌷 : دو گروه 🌷 : آموزششان 🌸 این آیات همانند سایر آیات سوره انعام در نازل شده است. در آيات قبل، سخن از ده حكم اساسى و اصولى در ميان بود، كه نه تنها در بلكه در تمام اديان بوده است. به دنبال آن در آیه ۱۵۴ سوره انعام مى‌ فرمايد: «ثُمَّ ءاتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ تَماماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ: سپس به کتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] کامل کنیم» و در آن هر چيز را كه مورد نياز بود، و در مسير تكامل اثر داشت، بازگو كرديم «وَ تَفْصِيلاً لِكُلِّ شَيْءٍ: و بیانگر همه ی مسائل باشد» «وَ هُدىً وَ رَحْمَةً: و وسیله هدایت و‌ رحمت باشد» تمام اين برنامه ‌ها به خاطر آن بود كه به روز و لقاى پروردگار ايمان بياورند‌ و با ايمان به معاد، افكار و گفتار و رفتارشان پاک شود «لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ: باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند» 🌸 سپس، اشاره به نزول و تعليمات آن كرده و بحث آيه گذشته را تكميل مى‌ نمايد و مى‌ فرمايد: «وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ: و این [قرآن] کتابی مبارک است که ما آن را نازل کردیم.» کلمه از ریشه برکت بر دو امر تأکید می کند: ۱- ریشه قوی و ثابت ۲- رشد دائم. هم دارای مطالبی اساسی و تغییر ناپذیر و استوار است و هم با گذشت زمان پرده هایی از اسرارش کشف و روز به روز جلوه ی آن بیشتر می شود. و چون چنين است «فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: پس آن را پیروی کنید و پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید» 🌸 سپس تمام راه هاى فرار و بهانه ‌جويی ها را به روى مشركان بسته و مى ‌فرمايد: «أَنْ تَقُولُوا إِنَّما أُنْزِلَ الْكِتابُ عَلى طائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنا: تا [شما مشرکان] نگویید: کتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد» منظور از دو گروه و است « وَ إِنْ كُنّا عَنْ دِراسَتِهِمْ لَغافِلِينَ: و از قرائت آنان و آموزششان بی خبر بوده ایم» 🔹 پیام های آیات ۱۵۴تا۱۵۶ سوره انعام 🔹 ✅ هر نسبت به زمان خودش، كامل است. ✅ تنها و نیكواندیشان، پیام‏ هاى كتاب های آسمانى و قوانین الهى را بهتر مى‏ گیرند. ✅ همه‏ ى نیازهاى براى رسیدن به تكامل، در كتاب های آسمانى آمده است. ✅ كتاب آسمانى در مسیر انسان و رحمت الهى است. ✅ یكى از مقاصد كتاب های آسمانى و پیامبران الهى، ایمان انسان به است. ✅ ، تنها كتاب تئورى و نظرى نیست، بلكه كتاب سعادت و برنامه‏ ى عمل انسان است. ✅ انسان در دو چیز است: اطاعت حقّ، اجتناب از باطل ✅ ، حجّت را بر مردم تمام کرده است. ✅ دستگاه تبلیغاتى باید براى هر كشور و ملّت و زبانى، برنامه‏ هاى صحیح در سطح جهان آماده كند، تا حجّت بر آنان تمام شود و نگویند ما از حقّ بى‏ خبر بودیم. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌸 ثُمَّ ءاتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيٓ أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (۱۵۴) وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۱۵۵) أَنْ تَقُولُوٓا إِنَّمَآ أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (۱۵۶) 🍀 ترجمه: سپس به موسی كتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] كامل كنیم، و بیانگر همه ی مسائل باشد و وسیله هدایت و رحمت باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند (۱۵۴) و این [قرآن‌] كتابی مبارک است كه ما آن را نازل كردیم پس آن را پیروی‌ كنید و تقوا پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید (۱۵۵) تا [شما مشركان‌] نگویید: كتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد و از قرائت آنان و آموزششان بی‌ خبر بوده ایم (۱۵۶) 🌷 : بیانگر 🌷 : ملاقات 🌷 : نازل کردیم 🌷 : پر فایده 🌷 : آن ‌را پیروی کنید 🌷 : دو گروه 🌷 : آموزششان 🌸 این آیات همانند سایر آیات سوره انعام در نازل شده است. در آيات قبل، سخن از ده حكم اساسى و اصولى در ميان بود، كه نه تنها در بلكه در تمام اديان بوده است. به دنبال آن در آیه ۱۵۴ سوره انعام مى‌ فرمايد: «ثُمَّ ءاتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ تَماماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ: سپس به کتاب (تورات) دادیم تا بر کسی که نیکوکار بوده [نعمت خود را] کامل کنیم» و در آن هر چيز را كه مورد نياز بود، و در مسير تكامل اثر داشت، بازگو كرديم «وَ تَفْصِيلاً لِكُلِّ شَيْءٍ: و بیانگر همه ی مسائل باشد» «وَ هُدىً وَ رَحْمَةً: و وسیله هدایت و‌ رحمت باشد» تمام اين برنامه ‌ها به خاطر آن بود كه به روز و لقاى پروردگار ايمان بياورند‌ و با ايمان به معاد، افكار و گفتار و رفتارشان پاک شود «لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ: باشد تا به لقای پروردگارشان ایمان آورند» 🌸 سپس، اشاره به نزول و تعليمات آن كرده و بحث آيه گذشته را تكميل مى‌ نمايد و مى‌ فرمايد: «وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ: و این [قرآن] کتابی مبارک است که ما آن را نازل کردیم.» کلمه از ریشه برکت بر دو امر تأکید می کند: ۱- ریشه قوی و ثابت ۲- رشد دائم. هم دارای مطالبی اساسی و تغییر ناپذیر و استوار است و هم با گذشت زمان پرده هایی از اسرارش کشف و روز به روز جلوه ی آن بیشتر می شود. و چون چنين است «فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: پس آن را پیروی کنید و پیشه کنید تا مورد رحمت قرار گیرید» 🌸 سپس تمام راه هاى فرار و بهانه ‌جويی ها را به روى مشركان بسته و مى ‌فرمايد: «أَنْ تَقُولُوا إِنَّما أُنْزِلَ الْكِتابُ عَلى طائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنا: تا [شما مشرکان] نگویید: کتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما نازل شد» منظور از دو گروه و است « وَ إِنْ كُنّا عَنْ دِراسَتِهِمْ لَغافِلِينَ: و از قرائت آنان و آموزششان بی خبر بوده ایم» 🔹 پیام های آیات ۱۵۴تا۱۵۶ سوره انعام 🔹 ✅ هر نسبت به زمان خودش، كامل است. ✅ تنها و نیكواندیشان، پیام‏ هاى كتاب های آسمانى و قوانین الهى را بهتر مى‏ گیرند. ✅ همه‏ ى نیازهاى براى رسیدن به تكامل، در كتاب های آسمانى آمده است. ✅ كتاب آسمانى در مسیر انسان و رحمت الهى است. ✅ یكى از مقاصد كتاب های آسمانى و پیامبران الهى، ایمان انسان به است. ✅ ، تنها كتاب تئورى و نظرى نیست، بلكه كتاب سعادت و برنامه‏ ى عمل انسان است. ✅ انسان در دو چیز است: اطاعت حقّ، اجتناب از باطل ✅ ، حجّت را بر مردم تمام کرده است. ✅ دستگاه تبلیغاتى باید براى هر كشور و ملّت و زبانى، برنامه‏ هاى صحیح در سطح جهان آماده كند، تا حجّت بر آنان تمام شود و نگویند ما از حقّ بى‏ خبر بودیم. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈