از نظر چنین فردی دیگر مرگ نیستی و فنا نیست انتقال از دنیای فانی و گذرا به دنیای باقی و پایدار، و از جهانی کوچکتر به جهانی بزرگتر است مرگ منتقل شدن از جهان عمل و کشت است به جهانِ نتیجه و محصول، از این رو چنین فردی نگرانی‌های خویش را از مرگ و کوشش در کارهای نیک که در زبان دین "عمل صالح" نامیده میشود برطرف می سازد...

از نظر روانشناسان مسلم و قطعی است که اکثر بیماری های روانی که ناشی از ناراحتی های روحی و تلخی های زندگی است در میان افراد غیر مذهبی دیده می شود افراد مذهبی به هر نسبت که ایمان قوی و محکم داشته باشند از این بیماری ها مصونترند از این رو یکی از عوارض زندگی عصر ما که در اثر ضعف ایمان های مذهبی پدید آمده است افزایش بیمار ها و بیماری های روانی و عصبی است...

مکتب یا ایدئولوژی چیست؟! و چگونه تعریف می شود؟! چه ضرورتی است که انسان به عنوان یک فرد و یا به عنوان عضو یک جامعه پیرو یک مکتب باشد؟ و به یک ایدئولوژی بپیوندد؟ و ایمان داشته باشد؟ آیا وجود یک ایدئولوژی برای فرد یا جامعه انسان ضروری است؟؟ ادامه #بحث بالا🔥

مقدمه اینجا لازم است فعالیت های انسان دو گونه است: ١_ التذاذی ٢_ تدبیری فعالیتهای التذاذی همان فعالیتهای ساده‌ای است که انسان تحت تاثیر مستقیم غریزه و طبیعت و یا عادت که طبیعت ثانوی است برای رسیدن به یک لذت و یا فرار از یک رنج انجام میدهد.

مثلاً تشنه می شود و به سوی ظرف آب دست می برد که گزنده می بیند و پا به فرار می‌گذارد میل شدید به سیگار پیدا می کند و سیگار آتش میزند این گونه کارها کارهایی است موافق و ملایم با میل و مستقیماً با لذت و رنج سر و کار دارد کار لذت آور با نوعی جاذبه، انسان را به سوی خود می کشد و کار رنج‌آور با نوعی دافعه انسان را از خود دور می سازد...

یعنی علت غایی و نیروی محرک و برانگیزاننده انسان مصلحت است (و لذت را طبیعت تشخیص می دهد و مصلحت را عقل) لذت برانگیزاننده میل است و مصلحت برانگیزاننده اراده، انسان از کارهای التذاذی در حین انجام کار لذت می برد ولی از کارهای مصلحتی لذت نمی برد اما از تصور اینکه گامی به سوی مصلحت نهایی_که خیر و کمال و یا لذتی در آینده است، نزدیک می‌شود خرسند می گردد..

فرق است میان کاری که لذت بخش و مسرت آفرین باشد با کاری که لذتی نمی بخشد و احیانا رنج آور است ولی انسان با رضایت و خرسندی آن رنج را تحمل میکند کارهای مصلحتی در اثر دوردست بودن نتیجه، لذت آور و بهجت زا نیستند اما رضایت‌بخش هستند لذت و رنج از مشترکات انسان و حیوان است اما رضایت و خرسندی و یا کراهت و نارضایتی از مختصات انسان است...

همچنان که آرزو داشتن از مختصات بشر است رضایت و کراهت و آرزو در قلمرو معقولات و در حوزه تفکرات بشر واقعند نه در حوزه حواس و ادراکات حسی او... ادامه دارد..

قَدْ نَرَۍٰ تَقَلُّبَ‌ وَجْهِكَ‌ فِے السَّمَاء... وقتی‌ که‌ دلت‌ تنگ‌ می‌شود... به‌ آسمان‌ نگاه‌ کن. ما نگاه‌ منتظرانه‌ی‌ تورا می‌بینیم! -سوره‌ بقره ، آیه ‌‌١۴۴

🙃🦋