نکته جالب: شهادت پیامبر در روز دوشنبه بود. سقیفه و غصب خلافت امیرالمومنین علی در روز دوشنبه بود. و امروز دوشنبه سیاه.....

امروز سالروز تمام بدبختی جهان و مصائب کل دنیا در تاریخ... لعنت به سقیفه بنی ساعده... لعنت به غاصبین خلافت...

سقیفه چیه؟ سقیفه مکانی بود در حوالیِ مدینه که تا قبل از اسلام، مردم برایِ مشورت اونجا جمع میشدن. بعد از پیامبر که مسجد پایگاهِ اجتماعات شد دیگه از رفتنِ به سقیفه اجتناب شد تا بعد از شهادتِ پیامبر که دوباره اونجا جمع شدن و درباره یِ جانشینیِ پیامبر مشورت کنن. اسامیِ افرادِ حاضر در سقیفه: ۱. ابوبکر ۲. عمر ۳. ابوعبیده جراح ۴. خالد بن ولید ۵. سالم ابی حذیفه (کلی دارم تلاش میکنم به این حرومزاده فحش ندم، حالا بعدا میگم چرا. شما همین رو فحش تلقی کنید) ۶. مغیره بن شعبه (همون قاتل حضرت زهرا) ۷. عبدالرحمان بن عوف ۸. بَشیر بن سَعد ۹. مَعاذ بن جَبَل ۱۰. سَعد بن عباده ۱۱. حُباب بن مُنذَر ۱۲. اُسَید بن خُضَیر

اِبنِ اَثیرِ مورخ و عالم سُنی مذهب میگه وَ اعلَم! آگاه باش! اَنَّ الحُسَین که حسین لَم یُقتَل فی یَومِ کَربَلا! در کربلا و عاشورا کشته نشد!

اِنَّما قُتِلَ فی يَومِ السَّقيفَه! حسین در شورای سقیفه کشته شد!💔

[همانا عایشه دختر ابوبکر و حفصه دختر عمر پیامبر اسلام"صلی الله علیه و آله"  را مسموم کردند.] -امام‌صادق/تفسیرعیاشی/ج۱/ص۲۲۴

‐ای‌به‌شخص‌دومی‌ُاولی‌لعنت" ای که لعنت به کج اندیش باد، به سقیفه و به بانیش باد، من میگم به دومی لعنت، 『تو بگو بیش باد .. #به‌شیر‌‌پاک‌مادرت‌رحمت‌🤍

قتل حسین نقشه‌ی شوم سقیفه بود؛ تیر و کمان و نیزه به دست خلیفه بود ! ‐سر را عُمر بُرید و ابوبکر زد به نِی کرب‌و‌بلا نتیجه‌ی تلخ سقیفه بود'

به دیدار پیغمبر رفته بودم پیغمبر در بستر افتاده بود چیزی از غدیر نگذشته بود اما او بازهم با علی علی گفتنش حجت را بر همه تمام کرد ایهاالناس من نه علی را برگزیدم بلکه خدا اورا برگزیده کاغذی طلب کرد اما لابلای پچ پچ دردناکشان این کلمات رد و بدل میشد پیرمرد در بستر هذیان می‌گوید تا پایان صبح دخترش زهرا بر بالین پدر نشسته بود و دستمالی نمناک به سر و روی او میکشید اما به یک باره آنچه شد که نباید میشد کسی باورش نشد به جز آنان که در خانه بودند از فاطمه زهرا به فضه دستور رسید که در میان مردم برو و بگو پیغمبر شهید شد پیغمبر با آب مسموم شده بود همان آبی که مهریه فاطمه زهرا بود حالا تازه شروع مرثیه آب بود

عایشه مى گفت: هنگامى که رسول خدا(ص) را وقت مرگ در رسید و در خانه اش بسترى بود فرمود: ((دوست مرا فرا خوانید!)) من ابابکر را صدا زدم چون بیامد حضرت(ص) به او نگاهى کرد و سرش را پایین انداخت و گفت: ((دوست مرا فراخوانید!)) در پى عمر فرستادند چون حاضر شد پیامبر(ص) به وى نظرى افکند و باز فرمود: ((دوست مرا فرا خوانید!)) من گفتم: واى بر شما على بن ابى طالب(ع) را خبر کنید. به خدا سوگند که پیامبر(ص) غیر او را اراده نکرده است. وقتى که على(ع) خدمت پیامبر(ص) شرفیاب شد و حضرت(ص) وى را دید, پارچه اى را که بر روى خود انداخته بود گشود و على(ع) را در کنار گرفت و همچنان در آغوش على بود تا جان سپرد. شیخ صدوق , کتاب الخصال (انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) ج2, ص652, شماره53.

شبِ شهادت پیامبر؟! غمِ امشب فقط برای از دست دادنِ آخرین نبی نبود.. اسلام بعد از این شب وحدتش رو از دست داد. دخترِ پیامبر آرامشش رو از دست داد. علی(ع) حضرتِ زهرا(س) رو از دست داد. و درصد زیادی از مسلمین جهان برای قرن‌ها در تاریکیِ جهلِ اهل سقیفه فرو رفتن. آره..از این به بعد ۲۸ صفرها به فاطمیه و عاشورا هم فکر کنین. اینطوری هربار بیشتر دلتون برای تشیع میسوزه(: