✅وحدت، همیشه و به صورت کلی ممدوح نبوده و تفرقه نیز در همه مواردش مذموم نیست: واژه گان (وحدت و تفرقه) دو کلمه ای است که از سالیانی دور برای استضعاف امت ها، مورد سوء استفاده دشمنان قرار گرفته است. گر چه این دو کلمه در لحظه ی ابتدای تلفظ، به زبان آدمی شیرین و گوارا به نظر می رسد، اما در واقع و حقیقت امر همانند زهر عقربی است که با طعامی خوش مزه ممزوج شده است. ای کاش دوستان نیز به جای تاکید بر دو واژه ی (وحدت و تفرقه) بر کلید واژه ی (حق و باطل) عنایت داشتند. آری، وحدت بر محور باطل از ناپسندیده ترین امور عالم به حساب می آید، در مقابل تفرقه در برابر باطل، علاوه بر تایید عقلی مورد تاکید شرع مقدس نیز می باشد. برای همین، وقتی تمام دنیا با صدام ملعون متحد شدند تا حق را پایمال نمایند، کلید واژه ی (حق)، به درستی توسط امام راحل رضوان الله تعالی علیه استعمال شد و سکه ی رائج محافل و منابر و رسانه ها گردید. بعد از جنگ تحملی هشت ساله ی صدامیان با ایرانیان، نام نبرد حق علیه باطل عنوان با مسمایی برای آن گردید؛ زیرا حق، با قلّت افرادش و یا با گذشت زمان تبدیل به امر ناپسند نمی شود. بر خلاف کلمه (وحدت) که در برخی از استعمالاتش به امر قبیح عقلی و شرعی تبدیل می گردد، همچون وحدت تمام عالم بر علیه ایران. اکنون که کشور ما در محاصره اقتصادی بی سابقه از طرف جامعه ی جهانی قرار دارد، درک مطلب فوق الذکر دور از ذهن ها نیست. در خلال مطالعات کتاب های تاریخی و حدیثی در موارد فراوانی مشاهده شده که یکی از حربه های طواغیت، علیه پیامبران و حجت های الهی، متهم نمودن آنان به وحدت شکنی و تفرقه آفرینی می باشد. مثلاً: قریش به رسول خدا و طواغیت ثلاثه به امیر مومنان و معاویه بر امام حسن و یزید بر امام حسین و ابن زیاد بر جناب مسلم و... چنین اتهام ناروایی را وارد کرده اند. #یادداشتهای_علی_قربانی #وحدت #تفرقه #حق #باطل #ایران #صدام ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

❓آیا می دانید قاتلان کربلا بر چه دین و مذهبی بودند ؟ ✅ پاسخ : بارها شنیده اید که میگویند: منتظران مهدی(عجل الله فرجه) به هوش باشید،حسین «علیه السلام» را منتظرانش شهید کردند. در واقع این کلام از ریشه غلط، و کار دشمن است حال ببینیم قاتلان کربلا چه مذهبی داشتند! 👈 نافع بن هلال الجملی رحمه الله در روز عاشورا می جنگید و می خواند: "أنا الْجَمَلِيّ، أنا عَلَى دين علي" (منم جملیّ، منم به دین علیّ) مزاحم بن حریث لعنه الله به جنگ او شتافت و گفت: "انا علی دین عثمان" (منم بر دین عثمان) نافع بن هلال پاسخ داد: "انت علی دین شیطان" (تو بر دین شیطانی)؛ پس به سوی او شتافت و به خاک هلاکش انداخت. 📒 تاريخ الطبري، ج۵، ص۴۳۵ ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

رگای این حنجرِ کوچیک با سه شعبه شد نامرتب یه تیر اینقدر کشته داد بابا من، رباب و تو، عمه زینب یه تیر انداز آرزوهایی که دل من داشتش رو برده از اون بدتر خنده ای ی که حرمله رو لب داشت آورده زدن داره آخه شش ماهه حجم تیر بیشتر از گلوشه یه قطره آب یه کاری کرده حنجره تشنش زیر و رو شه. #علی_اصغر ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

مصیبت حضرت علی اکبر (سلام الله علیه): ثم تقدم علي بن الحسين عليه السلام ... و رفع الحسين سبابته نحو السماء وقال : اللهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز إليهم غلام أشبه الناس خلقا وخلقا ومنطقا برسولك ، كنا إذا اشتقنا إلى نبيك نظرنا إلى وجهه ، اللهم أمنعهم بركات الأرض ، وفرقهم تفريقا ، ومزقهم تمزيقا ، واجعلهم طرائق قددا ، ولا ترض الولاة عنهم أبدا ، فإنهم دعونا لينصرونا ثم عدوا علينا يقاتلوننا . ثم صاح الحسين بعمر بن سعد : ما لك ؟ قطع الله رحمك ! ولا بارك الله لك في أمرك ، وسلط عليك من يذبحك بعدي على فراشك ، كما قطعت رحمي ولم تحفظ قرابتي من رسول الله صلى الله عليه وآله ، ثم حمل علي بن الحسين على القوم فلم يزل يقاتل حتى ضج الناس من كثرة من قتل منهم ، وروي أنه قتل على عطشه مائة وعشرين رجلا ثم رجع إلى أبيه وقد أصابته جراحات كثيرة فقال : يا أبه ! العطش قد قتلني ، وثقل الحديد أجهدني ، فهل إلى شربة من ماء سبيل أتقوى بها على الأعداء؟ فبكى الحسين عليه السلام وقال : يا بني يعز على محمد وعلى علي بن أبي طالب وعلي أن تدعوهم فلا يجيبوك ، وتستغيث بهم فلا يغيثوك ، يا بني هات لسانك ، فأخذ بلسانه فمصه ودفع إليه خاتمه وقال : أمسكه في فيك وارجع إلى قتال عدوك فاني أرجو أنك لا تمسي حتى يسقيك جدك بكأسه الأوفى شربة لا تظمأ بعدها أبدا . فرجع إلى القتال ... ثم ضربه منقذ بن مرة العبدي على مفرق رأسه ضربة صرعته ، وضربه الناس بأسيافهم ، ثم اعتنق فرسه فاحتمله الفرس إلى عسكر الأعداء فقطعوه بسيوفهم إربا إربا . فلما بلغت الروح التراقي قال رافعا صوته : يا أبتاه هذا جدي رسول الله صلى الله عليه وآله قد سقاني بكأسه الأوفى شربة لا أظمأ بعدها أبدا وهو يقول : العجل العجل ! فان لك كأسا مذخورة حتى تشربها الساعة ، فصاح الحسين عليه السلام وقال : قتل الله قوما قتلوك ما أجرأهم على الرحمان وعلى رسوله ، وعلى انتهاك حرمة الرسول ، وعلى الدنيا بعدك العفا . قال حميد بن مسلم : فكأني أنظر إلى امرأة خرجت مسرعة كأنها الشمس الطالعة تنادي بالويل والثبور ، وتقول : يا حبيباه يا ثمرة فؤاداه ، يا نور عيناه ! فسألت عنها فقيل : هي زينب بنت علي عليه السلام وجاءت وانكبت عليه فجاء الحسين فأخذ بيدها فردها إلى الفسطاط وأقبل عليه السلام بفتيانه وقال : احملوا أخاكم ، فحملوه من مصرعه فجاؤوا به حتى وضعوه عند الفسطاط الذي كانوا يقاتلون أمامه . ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

💠اعتراض علامه جعفری نسبت به توهین مولوی به قیام امام حسین علیه‌السلام ♦️ یکی از شاعران مشهور و زبانزد در میان مردم، مولوی است. 🔷 مولوی با وجود سرودن اشعار فراوان درباره اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام)، عقیده درستی نسبت به اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام) نداشت. ♦️ او در این راستا اشعاری توهین‌آمیز و سخیف در شأن اهلبیت (علیهم‌السلام) سروده است. ♦️ مولوی که در نزد صوفیه از سران و بزرگان این فرقه به حساب می‌آید در یکی از سروده‌های خود، سوگواری و عزاداری برای شهادت امام حسین (علیه‌السلام) را بی‌تأثیر دانسته و گفته که باید بر خودتان گریه کنید. در این باره می‌گوید: 🔸 روز عاشورا همه اهل حلب 🔹 باب انطاكيه اندر تا به شب 🔸 گرد آيد مرد و زن جمعى عظيم 🔹 ماتم آن خاندان دارد مقيم 🔸 ناله و نوحه كند اندر بكا 🔹 شيعه عاشورا براى كربلا 🔸 پس عزا بر خود کنید ای خفتگان 🔹 زانک بد مرگیست این خواب گران 🔸 روح سلطانی ز زندانی بجست 🔹 جامه چه دْرانیم و چون خاییم دست 🔸 چون که ایشان خسرو دین بوده اند 🔹 وقت شادی شد چو بشکستند بند [مثنوی معنوی، ص846] ♦️ مولوی در این ابیات به حادثه عاشورا و عدم تأثیر گریه شیعیان بر این مصیبت پرداخته است که این گریه و عزا هیچ فایده‌ای برای شهدای کربلا نداشته و بر خودتان که تا به حال، خواب بوده‌اید عزا بگیرید که این خواب گران، بد مرگى است. 🔷 مولوی حتی روز عاشورا را روز شادی و سرور قلمداد می‌کند که آن خسرو دین، امام حسین(علیه‌السلام)، از زندانِ تن‌‌‌ رها شد و براى شهداى کربلا این رهایى عین شادى و شادمانى است. 🔻 علامه جعفری در شرح مثنوی به شدت بر مولوی اعتراض کرده و می‌نویسد: 🔷 «اگر گذشتن وانقراض حادثه‌ی کربلا بتواند دلیلی به عدم لزوم یادبود آن داستان باشد، حتی جلال الدین هم نمی‌تواند بگوید تنها به حال خود گریه کنید، زیرا چنان‌که داستان خونین کربلا گذشته و به سلسله‌ی ابدیت پیوسته است، همچنین تبهکاری‌ها و گنه کاری ما نیز گذشته و دیگر جایی برای گریه نمی‌ماند. 🔶 اگر بگویید: گریه توأم با توبه و بازگشت، کثافت‌ها و لجن‌های روح را شستشو می‌دهد، می‌گوییم: 🔷 گریه بر داستان نینوا نیز کثافت‌ها ولجن‌هایی را که به روی انسان وانسانیت با دست تبهکاران کشیده می‌شود، شستشو می‌کند ومی‌گوید: روی انسان را پاک نگه بدارید.» [تفسیر مثنوی، ج۱۳، ص ۳۱۴] ♦️ در ردّ کلام مولوی، روایتی از امام صادق(علیه‌السلام) درباره‌ی گریه بر امام حسین(علیه‌السلام) وارد شده که فرمودند: 🔷 «هر جزع و گریه‌ای ناپسند است مگر جزع و گریه بر حسین (علیه‌السلام)» [وسائل الشیعه، ج3، ص282، ح9] 🔶 مولوی در جای دیگر درباره‌ی حرکت و رفتن امام حسین(علیه‌السلام) به سمت کربلا نیز گفته است: 🔹 کورکورانه مرو در کربلا 🔸 تا نیفتی چون حسین اندر بلا [مثنوی معنوی،334] ♦️ به تعبیر مولوی، امام حسین (علیه‌السلام) ناآگاهانه و بدون هرگونه دوراندیشی به سمت کربلا خارج شدند و این حرکت ایشان، کورکورانه انجام گرفته؛ لذا ما نباید مانند او عمل کنیم. 🔷 این سخن وی کاملا مخالفت کردن با علم امامت و ولایت‌ است که این حرکت حضرت را ناآگاهانه و غیر صحیح دانسته، که ناشی از عدم ولایت‌پذیری وی در این‌باره است. 🔶 بنابراین مولوی با این اشعار، هم نسبت به جایگاه والای حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) جسارت کرده و هم فضیلت گریه و عزاداری در رثای سالار شهیدان را مورد خدشه قرار داده که ناشی از عدم محبت و ولایت‌ناپذیری وی، در حق اهل بيت عليهم‌السلام است. ♦️ حال این سؤال مطرح می‌شود که اگر عالمی یا شاعری درباره‌ی اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام)، مطلب یا شعری در حقانیت آنان گفته باشد آیا می‌توان حقانیت صاحب آن را اثبات کرد و بگوییم این شخص از شیعیان و محبین واقعی معصومین (علیهم‌السلام) است یا اینکه باید عقاید و راه و روش او را دانست و بعد قضاوت کرد؟! ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

لَمّا بَرَزَ [عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ] إلَيهِم دَمَعَت عَينُ الحُسَينِ عليه السلام ، فَقالَ: اللّهُمَّ كُن أنتَ الشَّهيدَ عَلَيهِم، فَقَد بَرَزَ إلَيهِمُ ابنُ رَسولِكَ، وأشبَهُ النّاسِ وَجهاً وسَمتاً بِهِ فَجَعَلَ يَرتَجِزُ وهُوَ يَقولُ: أنَا عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ نَحنُ وبَيتِ اللّه ِ أولى بِالنَّبِيّ أما تَرَونَ كَيفَ أحمي عَن أبي امام جعفر صادق: هنگامى كه على اكبر عليه السلام براى مبارزه به سوى دشمن رفت ، چشمان حسين عليه السلام ، گريان شد و گفت : «خدايا ! تو بر ايشان گواه باش ، كه فرزند پيامبرت و شبيه ترينِ مردم به او در صورت و سيرت، به سوى آنان مى‌رود» على اكبر عليه السلام نيز چنين رَجَز مى‌خواند: من على ، پسر حسين بن على ام به خانه خدا سوگند كه ما به پيامبر صلى الله عليه و آله نزديك تريم. آيا نمى‌بينيد كه چگونه از پدرم ، حمايت مى‌کنم ؟ 📜الأمالي للصدوق، ص ٢٢٦ 🎨 هنر استاد حسن روح الأمین ┏━━✨💐💐✨━━━┓ @ALIG09149246694 ┗━━✨💐💐✨━━━┛

🏴 آجرکَ الله یاصاحبَ الزمان فی مصیبةِ جدِّکَ‌ الحسین‌ علیه‌السلام اَعْظَمَ اللّهُ اُجوُرَنا وَ اُجوُرَکُم بِمُصابِنا بِالحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ وجَعَلنا وَ اِیّاکُم مِنَ الطّالبینَ بِثارِه مَعَ وَلیِّهِ الاِمامَ الْمَهدی مِن الِ مُحَّمَدٍ عَلَیهِمُ السَّلام

به ژولیده نیشابوری گفتند به صورت فی البداهه شعری بگو در مقام حضرت عباس علیه السلام که 5 دفعه کلمه «چشم» در آن به کار رفته باشد. این شاعر اهل بیت علیهم السلام شعری سرود که 10 کلمه «چشم» در آن به کار رفته بود: چشم ها از هیبت چشمم، به پیچ و تاب بود محو چشمم، چشم ها و چشم من بر آب بود چشم گفتم، چشم دادم، چشم پوشیدم ز آب من سراپا چشم و چشمم جانب ارباب بود... صلواتی به محضر قمر منیر بنی هاشم هدیه کنیم...🌷☘️

#کربلا_ثمره_سقیفه شاعر قطیفی ملا محمد بن علی آل نتیف (متوفی ۱۳۷۲ ق) : وَحَبْلٌ بِه كُتِّفَ المُرتَـضى بِـه كَتَّـفوا زَيـنَـباً والـرَّبـابْ دستان زینب و رباب را با همان ریسمانی بستند که دستان علی مرتضی را با آن بسته بودند. 📚 الفاطميات، الشيخ حيدر علي المؤيد، ۲ / ۱۵۷ #صراط_نجف کانال شیخ علی جلالی 🆔 @seratenajaf

⁉️دعوت به حق پیش از ظهور 🏷پرده اول: زمان ظهور آنگاه است که ۳۱۳ یار برای حضرت قائم علیه السلام فراهم شود. امام جواد علیه السلام فرمود: «فَإِذَا اِجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ اَلْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ اَلْإِخْلاَصِ أَظْهَرَ اَللَّهُ أَمْرَهُ» پس آن زمان که به عدد اهل بدر(۳۱۳ نفر) یار خالص برای حضرت جمع شدند، خداوند ظهور قائم علیه السلام را محقق می کند. 📖منتخب الأنوار المضیّة ج ۱، ص ۱۷۶ @ali_hoshyar 🏷پرده دوم: یاران حضرت قائم علیه السلام بدون دعوت و هماهنگی قبلی به امر خداوند در کنار حضرت اجتماع می کنند. امام صادق علیه السلام فرمود: «فَيَجْمَعُ اَللَّهُ عَلَيْهِ أَصْحَابَهُ ثَلاَثَمِائَةٍ وَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ رَجُلاً وَ يَجْمَعُهُمُ اَللَّهُ لَهُ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ قَزَعاً كَقَزَعِ اَلْخَرِيفِ» خداوند سيصد و سيزده نفر ياران آن حضرت را بر او گرد مى‌آورد و خداوند آنان را بدون قرار قبلى براى او فراهم می آورد، مانند ابرهای پراکنده پائيزی كه متفرّق‌اند و بعد به هم مى‌پيوندند. 📖الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۲۷۹. 🏷پرده سوم: پیش از فراهم شدن عدد اهل بدر (۳۱۳ نفر)، هر دعوتی برای امام که از سوی منسوبین به اهل بیت علیهم السلام باشد، با شکست مواجه خواهد شد. از امام باقر(ع) فرمود: «لَيسَ مِنّا أَهلَ البَيتِ أَحَدٌ يَدفَعُ ضَيماً وَ لا يَدعُو إِلى حَقٍّ إِلّا صَرَعَتهُ البَليَّةُ حَتّى تَقُومَ عِصابَةٌ شَهِدَت بَدراً...» هيچ يك از ما اهل بيت نيست كه بخواهد ظلم و ناروايى را دفع نموده و مردم را به حق دعوت كند، مگر اين كه گرفتارى ها، او را به زانو در مى آورد، تا اين كه به تعداد گروهى كه در جنگ بدر حضور يافتند، قيام كنند. 📖الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۱۹۵ 🏷پرده چهارم: در روایتی آمده است که یمانی با هدف یاری قائم علیه السلام خروج کرده و مردم را به ایشان و به حق دعوت خواهد کرد. «إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ... لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ...» زمانی که یمانی خروج کرد به سوی او بشتابید، زیرا او شما را به حق دعوت می کند. در همین روایت، خروج سفیانی و یمانی را در یک روز می‌داند. «خُرُوجُ اَلسُّفْيَانِيِّ وَ اَلْيَمَانِيِّ وَ اَلْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ»  📖الغیبة، نعمانی، ص۲۵۶. 🏷پرده پنجم: نشانه اجتماع و یاری حضرت قائم علیه السلام، خروج سفیانی است. فضل بن كاتب به امام صادق(ع) عرض کرد: «فَمَا اَلْعَلاَمَةُ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ لا تَبرَحِ الأَرضَ يا فَضلُ حَتّى  يَخرُجَ السُّفيانِىُّ ، فَإِذا خَرَجَ السُّفيانِىُّ فَأَجيبوا إلَينا - يَقولُها ثَلاثاً - و هُوَ مِنَ المَحتومِ» علامت بین ما و شما درباره ظهور چه باشد؟ حضرت فرمود: ای فضل! هیچ اقدامی نکن تا اين كه سفيانى قيام كند. پس هر گاه سفيانى قيام كرد، به سوى ما روى آوريد و سه بار تكرار كرد: سفیانی از نشانه هاى حتمى است. 📖الکافي ج ۸، ص ۲۷۴ 💯نتیجه این پنج روایت چیست: ۱. ظهور قائم علیه السلام، همراه با فراهم شدن ۳۱۳ یار خالص است ۲. این تعداد از یاران به امر خداوند و بدون دعوت و وعده قبلی فراهم خواهند شد ۳. هر کسی از اهل بیت علیهم السلام یا منسوبین ایشان که پیش از فراهم شدن ۳۱۳ یار قائم علیه السلام مردم را دعوت به قیام کنند، با شکست مواجه خواهند شد. ۴. اگر کسانی که با عنوان نسبت با اهل بیت علیهم السلام و با بهانه دعوت به حق (لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ) اقداماتی را انجام دهند، اقدام آنان جز شکست نتیجه ای ندارد. ۵. خروج یمانی همزمان با خروج سفیانی است. ۶. نشانه اجتماع بر اهل بیت علیهم السلام، خروج سفیانی است. 💯لذا پیش از خروج سفیانی و پیش از اجتماع ۳۱۳ نفر، هر گونه دعوتی با عنوان یمانی و غیره باطل و محکوم به شکست است. @ali_hoshyar

✅معرفی چند تا کتاب مفید: سلسله سخنرانی های استاد رفیعی https://lohedana.ir/books/17684 https://lohedana.ir/more-books?type=0&publisher=%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A8%D9%84%D8%BA%D9%8A%D9%86 ناسخ التواریخ ها https://lohedana.ir/more-books?type=0&publisher=%D9%85%D8%B7%D8%A8%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA+%D8%AF%D9%8A%D9%86%D9%8A منبرها https://lohedana.ir/books/12330

آیا می دانید علت اصلی طول عمر حضرت خضر علیه السلام چیست ؟ در خصوص طول عمر حضرت خضر علیه‌السلام نظر شما را به روایتی که از قول امام صادق علیه‌السلام نقل کرده‌اند جلب می‌کنیم: آن بنده صالح خدا خضر، خداوند عمر او را نه برای رسالتش طولانی گردانید و نه به جهت کتابی که بدو نازل کند و یا این‌که به‌وسیله او و شریعتش، شریعت پیامبران پیش از خود را نسخ کند و نه به جهت امامتی که بندگانش بدو اقتدا نمایند و نه به خاطر طاعتی که خدا بر او واجب ساخته بود؛ بلکه خدای جهان‌آفرین، بدان دلیل که اراده فرموده بود عمر گرامی قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را در دوران غیبت او بسیار طولانی سازد و می‌دانست که بندگانش بر طول عمر او ایراد و اشکال خواهند نمود، به همین جهت عمر این بنده صالح خویش (خضر) را طولانی ساخت که بدان استدلال شود و عمر قائم ـ علیه‌السلام ـ بدان تشبیه گردد و بدین‌وسیله اشکال و ایراد دشمنان و بداندیشان باطل گردد. بدون تردید او زنده است و اکنون بیش از شش هزار سال از عمر شریفش می‌گذرد. أَمَّا اَلْعَبْدُ اَلصَّالِحُ أَعْنِي اَلْخَضِرَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَا طَوَّلَ عُمُرَهُ لِنُبُوَّةٍ قَدَّرَهَا لَهُ وَ لاَ لِكِتَابٍ يُنَزِّلُهُ عَلَيْهِ وَ لاَ لِشَرِيعَةٍ يَنْسَخُ بِهَا شَرِيعَةَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ لاَ لِإِمَامَةٍ يُلْزِمُ عِبَادَهُ اَلاِقْتِدَاءَ بِهَا وَ لاَ لِطَاعَةٍ يَفْرِضُهَا لَهُ بَلَى إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا كَانَ فِي سَابِقِ عِلْمِهِ أَنْ يُقَدِّرَ مِنْ عُمُرِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي أَيَّامِ غَيْبَتِهِ مَا يُقَدِّرُ وَ عَلِمَ مَا يَكُونُ مِنْ إِنْكَارِ عِبَادِهِ بِمِقْدَارِ ذَلِكَ اَلْعُمُرِ فِي اَلطُّولِ طَوَّلَ عُمُرَ اَلْعَبْدِ اَلصَّالِحِ فِي غَيْرِ سَبَبٍ يُوجِبُ ذَلِكَ إِلاَّ لِعِلَّةِ اَلاِسْتِدْلاَلِ بِهِ عَلَى عُمُرِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لِيَقْطَعَ بِذَلِكَ حُجَّةَ اَلْمُعَانِدِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اَللَّهِ حُجَّةٌ . 📖شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج ۳، ص ۳۵۷. 📖علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۲.