رنج نامه ای روانشناسانه از عاشورای حسینی! ⬅️به سلیگمن در «روان‌شناسی مثبت گرا» بگوئید زینبی می‌شناسم که در معرکه عشق شاهد ذبح هجده نفر از بستگان درجه یک بود و گفت: «جز زیبایی ندیدم» و قاسمی که گفت: «مرگ برایم از عسل شیرین‌تر است!». ⬅️به واتسون در «رفتارگرایی» بگویید من یک حسین می‌شناسم که نه با مُلک ری فریفته شد و نه از غلاف شمشیر هراسناک، پس تردید حاصل کنید که مبنای رفتار آدمی فقط پاداش و تهدید نیست! ⬅️ به گلاسر در «تئوری انتخاب» بگویید سراغ دارم ۷۲ نفر از درایت خویش بهترین «انتخاب» عالم را به نام خویش ثبت کردند. ⬅️ به مازلو در «روانشناسی انسان گرایانه» بگویید در هرم نیازهایش، ابوالفضلی می‌شناسم که پا بر «نیازهای زیستی» گذاشت و جرعه‌ای آب ننوشید و «نیازهای امنیتی» خویش را نادیده گرفت و امان نامه را پس زد تا مصداقی شود برای «افراد خودشکوفا»! ⬅️ اگر از مهارت «نه گفتن» درس گفتید، یاد کنید از آقایی که زیر سُم اسبان رفت اما بر بیعت ظلم، «نه» گفت. ⬅️اگر از «خانواده مطلوب» گفتید نام ببرید از «انسجام خانوادگی» یک ابرمرد که خانواده‌اش از مدینه تا کربلا از شیرخواره تا بزرگسال و از عروس و داماد تا پیرمرد و پیرزن پا به پا تا جولانگاه ذبح پیش آمدند. مرحبا حافظ که چنین سرودی: نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس که عندلیب تو از هر طرف هزارانند 🖤🖤🖤🖤🖤 #تبسم_زندگی #روانشناسی #محرم #امام_حسین https://eitaa.com/enghelabmahdavii🌻روشنگری