eitaa logo
@Imam7tom
380 دنبال‌کننده
15.9هزار عکس
14.8هزار ویدیو
1.5هزار فایل
کانال امام موسی کاظم علیه االسلام حاوی مطالب مذهبی
مشاهده در ایتا
دانلود
💥عـلائــم و نـشـانـه هـاے آخـرالـزمــان🌪 رسول اکرم(ص) در سخن دیگری فرمود: «هنگامی که لقمه حرام داخل شکم کسی می‌شود تا زمانی که در شکم او باقی است، هر ملکی که در آسمان‌ها و زمین وجود دارد او را لعنت می‌نماید، و خداوند نظر رحمت به او نمی افکند، و غضب خدا بر او خواهد بود، و اگر توبه کند [و اموال حرام را به صاحبانش بازگرداند]، خداوند توبه او را قبول می‌نماید، و اگر با این حال بدون توبه از دنیا برود، آتش به او سزاوارتر خواهد بود. » و فرمود: «الْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً وَ أَفْضَلُها جُزْءاً طَلَبُ الْحَلالِ. » [۱] یعنی: «عبادت هفتاد جزء است و بهترین آنها تحصیل روزی حلال است. » و فرمود: «الْعِبادَةُ عَشَرَةُ أَجْزاءٍ، تِسْعَةُ أَجْزاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلالِ. » [۲] یعنی: «عبادت ده جزء است و نه جزء آن در به دست آوردن روزی حلال است. » تحصیل روزی حلال به قدری ارزشمند و دارای ثواب و پاداش است که از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده، آن حضرت در وسط روز در هوای بسیار گرم با این که نیازی نداشت، به جستجوی روزی و تحصیل مال حلال می‌رفت و هدف او این بود که خداوند ببیند او برای به دست آوردن روزی حلال خود را به زحمت انداخته است. [۳] رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُسْتَجابَ دُعاؤُهُ فَلْیُطَیِّبْ مَطْعَمَهُ وَ مَکْسَبَهُ. » وَ قالَ صلی الله علیه وآله لِمَنْ قَالَ لَهُ: أُحِبُّ أَنْ یُسْتَجَابَ دُعَائِی: «طَهِّرْ مَأْکَلَکَ وَ لا تُدْخِلْ بَطْنَکَ الْحَرام. » [۴] یعنی: «کسی که دوست بدارد دعای او مستجاب شود، باید خوراک و کسب خود را حلال و پاک قرار دهد. » و نیز در پاسخ کسی که گفت: «من دوست می‌دارم خداوند دعای مرا مستجاب نماید»، فرمود: «کسب خود را پاک و حلال کن و حرام را داخل شکم خود مکن [ تا دعای تو مستجاب گردد]. » امام صادق علیه السلام فرمود: «رَدُّ دانِقِ حَرامٍ یَعْدِلُ عِنْدَاللَّهِ سَبْعِینَ حِجَّةً مَبْرُورَةً. » [۵] یعنی: «پاداش بازگرداندن یک دانق حرام به صاحب آن، نزد خداوند به اندازه هفتاد حجّ مقبول است. » [۱]وسائل الشّیعة: ۱۲ / ۱۳. [۲]مستدرک الوسائل: ۱۳ / ۱۲. [۳]میزان الحکمة: ۳ / ۲۷۰ از فقیه: ۳ / ۱۶۳ و از تهذیب شیخ طوسی: ۶ / ۳۲۵ و ۸۹۴. [۴]عدة الدّاعی / ۱۲۸. [۵]بحارالأنوار: ۹۰ / ۳۷۳.