eitaa logo
انجمن مدرسان بیانیه گام دوم
9.3هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
4.1هزار ویدیو
419 فایل
«در هر جایی که جبهه حقی از #نصرت‌الهی و مؤمنین محروم مانده است، به روشنی می‌توان ردپای #بی‌تحلیلی و بی‌تدبری مردم در مسایل گوناگون را پیدا کرد.» ١٣٨٧/٠٢/٢٠ رهبر حکیم انقلاب اسلامی ویژه اعضای انجمن‌ مدرسان‌ بیانیه گام دوم انقلاب مدیر کانال: @analyst
مشاهده در ایتا
دانلود
✉️ تصویر نامه‌ی سرکار خانم حورا صدر، دختر (حفظه الله)، خطاب به دکتر
✍‌‌ ‌‌سرکار خانم حورا صدر، دختر با ارسال نامه‌ای به دکتر ، از اقدام وی در معرفی کتاب "سفر شهادت" و قرائت بخش هایی از آن در مراسم دهه اول محرم تشکر و‌ قدردانی کرد.‌ ‌‌‌‌ 📚 ‌‌ در بردارنده گفتارهای امام موسی صدر درباره قیام و ابعاد و نتایج این نهضت است. امام موسی صدر تلاش دارد که با درس آموزی از این واقعه، مسائل جامعه و شیعیان را حل کند.‌‌ ‌‌‌ ‌🔸گفتنی است دکتر مطیعی در دهه محرم جاری هر شب بخشی از این کتاب را در پایان سینه زنی قرائت می‌کند. ‌ 🔻برای تهیه و سفارش کتاب می توانید به ‌ book.imamsadr.ir مراجعه کنید.‌ ‌ ☑️ @MeysamMotiee
❇️ قسمت نخست 🌿 «و بذل فیک لیستنقذ عبادک من و حیره الضلاله» ترجمه: «و حسین(ع) خون قلب مطهرش را بذل نمود تا بندگان تو را از (هلاکت) و گمراهی بخشد.» (زیارت اربعین، امام سجاد(ع)) 🔳سؤال این است که واقعه گرانسنگ کربلا واقع شد با این خسارات عجیب و بزرگ که بزرگتر از آن قابل تصور نیست! آن هم در حالی که از قبل نسبت به پایان خسارتبار آن آگاهی کامل وجود داشت؛ به چه دلیل؟ ▫️چرا امام حق(ع) و حجت خدا از این واقعه بسیار خسارتبار بلکه جلوگیری نفرمودند؟ ▫️از دست رفتن جان های بندگان والای خدا که بهتر از آنها یاری برای خدا در روی زمین نبود مگر کمی بود؟ اسارت و دربه دری و ... به کنار! 🔳یعنی سید الساجدین(ع) آن امام حکیم و ناطق بالحق می فرمایند این واقعه مهیب و دلخراش در طول تاریخ رخ داد برای یک از جنس معرفت؟ به تعبیرات امروزی ما برای کسب یک ؟ برای یک ؟ 🔳 کدام و تجربه‌ و کدام به این سنگینی و بزرگی که جز با ریختن خون پدر بندگان خدا قابل انتقال نبود؟ ▫️به علاوه آن کدام کشنده و مهلک ای است برای بشر و برای وحی و شرع که نجات بخشی (استنقاذ) از آن، ذبیحی چون ابالفضل العباس و علی اکبر و اسارت خاندان عصمت و اهل بیت وحی را می طلبد؟ 🔳 ثانیا برای چه کسانی؟ اینها دردهای سنگینی است که عمق جان و پایگاه اندیشه انسان را به تلاطم وا می دارد. ▪️گریستن بر بی توجهی و نشناختن و بازخوانی نکردن به ویژه در عرصه خطیر اجتماعی و سیاسی و تمدنی سزاوارتر است از گریستن بر مظلومیت اباعبدالله در میدان کربلا! ▪️گریستن بر به نسل ها و جماعت امروز جامعه اسلامی ما که در معرض رقم زدن کربلاهای دیگرند: و از جمله داریم همین امروز در عاشورای این زمان، از جنس همان کربلای 61 هجری را با عنوان با شباهت های فراوان (که خواهیم گفت) می کنیم! البته برداشت نشود که قصد بنده تحلیل مسائل روز است! خیر! موضوع سخن عمیقا دینی است و رویکردی عمیق به مصیبت کربلا یا دقیقتر: ▫️قصد حقیر مرثیه سرایی نیست بلکه کشف آن ویژه‌ای است که امام(ع) برای نجات از آن باید به برسد و تا خون حجت خدا بر زمین نریزد فهم نمی شود! ▪️ضمن تسلیت مصیبت خیانت عملی دیروز (کوفی) در برابر اقدام امام(ع) نکاتی در این باب و با عنوان «رویکردی نوین به واقعه کربلا» برای تأمل دقیق و کامل پاسداران فکری، فرهنگی و تمدنی انقلاب های اسلامی به تدریج و به شرط حیات تقدیم خواهیم نمود. انشاالله به بیان دقیق معلم انقلاب، تا جلوی تکرار کربلا را محکم بگیریم. این سخن ادامه دارد... @IslamicRevolutionaryAnalysts
بالای بحث سیاسی نکنند؟ عجب! یادش بخیر! امام(ره) قسم جلاله یادکرد: اسلام تمامش سیاست است! اساس مبارزه با طاغوته! یعنی دین همه اش سیاسته! إله‌إلاالله منظورشماکدوم منبره؟
🔷 دیدارهایی که علیرغم نهی علنی رهبری همچنان ادامه دارد ‼️ معلوم شد اگر رهبری اجازه نداده بود هم رخ می داد! چون آن در دولت وجود ندارد!! دولت شده! نه ملت ونه رهبر راقبول ندارد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روضه بخوانندتامردم بدانند که ائمه اگر می‌خواستند بکنند، همه جهات مادی برایشان مهیا بود، لکن خودشان را فدای اسلام کردند. یا ؛ برای اینست! @IslamicRevolutionaryAnalysts
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تحمل رنج‌ها برای نجات انسان از گمراهی🔸 آن حضرت فرمود: این راهی که می‌روم، سر نوشت من است، این نامه‌ها هم حجّت من است، اما این مسائل، قبل از ولادت برای من نوشته شده است. جدم رسول خدا صلی الله را در خواب دیدم که به من فرمود: «يَا حُسَيْن اخْرُجْ فَإِنَ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یرَاک قَتِیلاً» (ای حسین [از مدینه] خارج شو؛ چراکه خداوند اراده کرده است تو را کشته ببیند). سپس امام حسین علیه السلام می‌فرماید: درباره اهل‌بیتم هم پرسیدم، پیامبر صلی الله فرمود: «إِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یرَاهُنَّ سَبَایا» (خداوند اراده کرده است که آنان را اسیر ببیند). اسارت آنها هم برای تربیت مردم، مفید است. یعنی تو و خانواده‌ات بیایید و این زجرها را تحمل کنید تا مردم از اشتباه در بیایند. زمان ما هم همین‌طور است. الآن هم مقاومتِ مؤمنان زمینۀ شناسایی منافقان و کافران است. در حدود بیست سال پیش، تصوّر مردم جهان نسبت به آمریکا و اسرائیل، مانند تصور امروز‌شان نبود. امروز مردم جهان آمریکا را خیلی بهتر می‌شناسند. سال‌ها قبل مردم جهان گمان می‌کردند که پرچمدار «مبارزه» با تروریسم و گروه‌های تکفیری و وحشی همچون «القاعده»، آمریکا است، ولی امروز پرچم «حمایت» از تروریسم را بر دوش آمریکا می‌بینند. عربستان، در گذشته در میان مردم جهان، به‌عنوان «خادم‌الحرمین» مطرح بود، اما الآن به‌عنوان متحد با اسرائیل مطرح است. اگر استقامت فلسطینی‌ها، یمنی‌ها، عراقی‌ها و لبنانی‌ها نبود، باطل هرگز شناسایی نمی‌شد و فرق بین حق و باطل آشکار نمی‌گشت. اکنون «حزب الله» موقعیتی در جهان دارد که عربستان در بیست سال پیش داشت. الآن «حزب الله» به‌عنوان پرچمدار مقاومت مطرح است. جمهوری اسلامی هم در دورۀ امام راحل، مقام و منزلت امروز را نداشت.علیه امام تبلیغ می‌کردند، اما الآن می‌گویند: تنها نیروی دفاع‌کننده از فلسطین، ایران است. به‌خاطر ایران است که حزب‌الله، سوریه، عراق و یمن مقاومت و دفاع می‌کنند. کتاب آئینه تمام نما/فصل 1، بینش و بصیرت حسینی/ صفحه 33 @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ایمان به خدا، ریشۀ پایداری و توکل امام حسین علیه السلام🔸 حسین ابن علی علیه السلام در شب عاشورا بعد از مرخص کردن کسانی که به امید پیروزی و تقسیم غنائم و پُستها و مسئولیتها آمده بودند، فرمود: «به خداوند توکل میکنم او همیشه در زندگی گرهگشای کارهایم بوده است.» خوشبین و درعین حال واقع بین بود؛ خوشبین خیالی نبود. کسانی که میخواهند از حسین ابن علی علیه السلام و عملکرد او در عاشورا درس بگیرند، باید ریشۀ چرایی خوشبینی و توکل او را شناسایی کنند. چرا او می توانست روی پشتیبانی خداوند حساب کند، ولی دیگران نمیتوانند؟ چرا دشمنان او نمیتوانستند؟ این «چرا» بسیار مهم است. اگر این «چرا» را شناختیم و معما را حل کردیم، میتوانیم چرای ایستادگی رهبری در مقابل تهدیدات آمریکا و اروپا را درک کنیم. ریشۀ اعتماد به نفس و توکل به خداوند در حسین ابن علی علیه السلام و امام راحل و جانشین او، مانند هم است. هیچ حرکت و تصمیمی بدون مقدمات نیست. مقدمات اراده و عزم، سنگ اول بنای رفیعی است که جهت ساختمان را تا به آخر مشخص میکند و معلوم میسازد که این بنا کج است یا راست. خشت اول چو نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج خشت اولِ تصمیمِ حسین ابن علی علیه السلام بر قیام، ترس از بدگویی مردم و هراس از انتقاد آنها از سکوت و مدارا نبود. اگر قرار بود حسین ابن علی علیه السلام از این چیزها بترسد، پیش از او برادر بزرگش ترسیده بود. در این خانواده ترس از مخلوق به هیچ صورتی وجود ندارد. امام مجتبی علیه السلام از اینکه بگویند ترسید، هراس نداشت. مقدمات تصمیم او بر صلح، منافع شخصی و قبیلهای، و حفظ آبرو و اعتبار نبود. آن حضرت به رضای خدا که نجات خلق در هنگام بیچارگی و ضلالت است میاندیشید. او به استقامت در مسیر رضای خدا که خدمت هرچه بیشتر به خلق است، فکر میکرد و از پیامدهای این تصمیم روشن باک نداشت. امام حسن علیه السلام راهش را انتخاب کرد و وقتی بعضی دوستان پدرش که معمای تصمیم او را حل نکرده بودند و از فهم آن عاجز بودند، گفتند: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُذِلَّ الْمُؤْمِنِينَ»، آشفته و پریشان نشد، و از عمل خود دفاع کرد و فرمود: «انشاءالله من مُعِزُّ المؤمنین هستم». درواقع در پرده میگفت: شما ساده هستید. بنی امیه از شما پیچیده ترند. شما عزّت را میخواهید، اما نمیدانید در این شرایط راهش چیست. راهش شناسایی طرح دشمن و قرار نگرفتن در برنامۀ اوست. به هیچ قیمتی نباید در طرح و نقشۀ دشمن وارد شد. حسن ابن علی علیه السلام به طعن دوستان مبتلا بود. ازآنجاکه آن حضرت با انگیزه های الهی به صلح قیام کرده بود، از نتیجۀ آن، که عزّت مؤمنان است، مطمئن بود. سنّت خداوند که فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم» (خداوند سرنوشت هيچ قوم و ملتى را تغيير نمىدهد، مگر آنكه خود آنها تغيير دهند)، در هر زشت و زیبا و خوب و بد جاری است. حسن ابن علی علیه السلام جد، پدر و مادرش را بر سنّت رضای خداوند - که بیشترین خدمت به خلق اوست - میدید؛ لذا او هم سنّت رضای خدا را تغییر نداد. خداوند هم هرچه برای جد و پدر و مادر او خواسته بود، برای او هم خواست و تغییری در آن نداد. معاویه نیز بر سنّت ابوسفیان که رهبری جریانهای ضد وحی بود پایدار ماند. معاویه همان لجاجت ابوسفیان در مقابل حق را حفظ کرد. سرنوشت معاویه با سرنوشت پدرش تفاوتی نداشت؛ پدرش در جنگ بدر و احد و احزاب بود و خودش در صفین؛ پدرش بر مبنای تعصب به بُت و بُتخانه و تعصب رهبری جاهلیت عمل کرد، و خودش بر مبنای ریاست خود و مقابله با فردی که تیغش به خون جد و دایی و برادر او رنگین است. لذا خداوند هم در او نسبت به پدرش تغییری نداد: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم». امام حسین علیه السلام هم در مسیری که جد، پدر، مادر و برادرش سیر کرده اند سیر کرد و خداوند هم با او همان معامله را کرد که با آنها کرد؛ لذا او با اطمینان میگوید: «اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كَرْبٍ» (خدايا در همۀ گرفتاریها تنها تو مورد وثوقم هستی). آن حضرت، هم از نیت خود خبر دارد که خالص است و هم به سنّت خداوند یقین دارد. امام حسین علیه السلام از پشت سرش خبر دارد، به همین خاطر به پیش رویش خوشبین است. در گذشته وقتی در مدینه بود، مقدمات قیام برایش منجّز و فراهم شد؛ حال که در کربلا تنها شده، دلش خالی نمیشود؛ چون مطمئن است خدا با اوست. چون خدا با جد و پدر و مادر و برادرش بوده، با او هم که مانند آنهاست، خواهد بود. حسین ابن علی علیه السلام به خدا، اطاعت و آخرت دعوت میکند و یزید هم به هوی و دنیا و آتش. کتاب آئینه تمام نما/فصل 2، درسهای عاشورا/ صفحه 56 @haerishirazi
سیر حرکت دو ولایت الهی و طاغوتی در عاشورا.mp3
9.42M
🎙بشنوید |سیر حرکت دو ولایت از نقطه شروع خود به سمت کمال خود. حرکت ولایت اللهی ها از ظلمت به نور و حرکت ولایت طاغوتی ها از نور به ظلمت ها. اگر قومی از تاریکی ها به سمت نور در حال حرکت باشد و یا بالعکس و قرار شد قوم دیگر جایگزین قوم قبلی بشود حرکت خود را از صفر شروع نمی کند بلکه ادامه دهنده را ه قبلی می شود. به همین دلیل است که فاصله نور و تاریکی ها با گذر زمان از همدیگر بیشتر می شود. @herishirazi
❇️ قسمت نخست 🌿 «و بذل فیک لیستنقذ عبادک من و حیره الضلاله» ترجمه: «و حسین(ع) خون قلب مطهرش را بذل نمود تا بندگان تو را از (هلاکت) و گمراهی بخشد.» (زیارت اربعین، امام سجاد(ع)) 🔳سؤال این است که واقعه گرانسنگ کربلا واقع شد با این خسارات عجیب و بزرگ که بزرگتر از آن قابل تصور نیست! آن هم در حالی که از قبل نسبت به پایان خسارتبار آن آگاهی کامل وجود داشت؛ به چه دلیل؟ ▫️چرا امام حق(ع) و حجت خدا از این واقعه بسیار خسارتبار بلکه جلوگیری نفرمودند؟ ▫️از دست رفتن جان های بندگان والای خدا که بهتر از آنها یاری برای خدا در روی زمین نبود مگر کمی بود؟ اسارت و دربه دری و ... به کنار! 🔳یعنی سید الساجدین(ع) آن امام حکیم و ناطق بالحق می فرمایند این واقعه مهیب و دلخراش در طول تاریخ رخ داد برای یک از جنس معرفت؟ به تعبیرات امروزی ما برای کسب یک ؟ برای یک ؟ 🔳 کدام و تجربه‌ و کدام به این سنگینی و بزرگی که جز با ریختن خون پدر بندگان خدا قابل انتقال نبود؟ ▫️به علاوه آن کدام کشنده و مهلک ای است برای بشر و برای وحی و شرع که نجات بخشی (استنقاذ) از آن، ذبیحی چون ابالفضل العباس و علی اکبر و اسارت خاندان عصمت و اهل بیت وحی را می طلبد؟ 🔳 ثانیا برای چه کسانی؟ اینها دردهای سنگینی است که عمق جان و پایگاه اندیشه انسان را به تلاطم وا می دارد. ▪️گریستن بر بی توجهی و نشناختن و بازخوانی نکردن به ویژه در عرصه خطیر اجتماعی و سیاسی و تمدنی سزاوارتر است از گریستن بر مظلومیت اباعبدالله در میدان کربلا! ▪️گریستن بر به نسل ها و جماعت امروز جامعه اسلامی ما که در معرض رقم زدن کربلاهای دیگرند: و از جمله داریم همین امروز در عاشورای این زمان، از جنس همان کربلای 61 هجری را با عنوان با شباهت های فراوان (که خواهیم گفت) می کنیم! البته برداشت نشود که قصد بنده تحلیل مسائل روز است! خیر! موضوع سخن عمیقا دینی است و رویکردی عمیق به مصیبت کربلا یا دقیقتر: ▫️قصد حقیر مرثیه سرایی نیست بلکه کشف آن ویژه‌ای است که امام(ع) برای نجات از آن باید به برسد و تا خون حجت خدا بر زمین نریزد فهم نمی شود! ▪️ضمن تسلیت مصیبت خیانت عملی دیروز (کوفی) در برابر اقدام امام(ع) نکاتی در این باب و با عنوان «رویکردی نوین به واقعه کربلا» برای تأمل دقیق و کامل پاسداران فکری، فرهنگی و تمدنی انقلاب های اسلامی به تدریج و به شرط حیات تقدیم خواهیم نمود. انشاالله به بیان دقیق معلم انقلاب، تا جلوی تکرار کربلا را محکم بگیریم. این سخن ادامه دارد... @IslamicRevolutionaryAnalysts