به ساعت که نگاه میکنم عکس سید است و جملهی قطعا سننتصر، گوشه کمد عکس رئیسجمهوریست که مانند شما برای مردم روستاها و شهرها را سیر کرد و آخر دقیقا مثل شما در راه خدمتش جانفدا شد؛ روبهروی آینه که میایستم عکس شما را میبینم که با لباس خادمی امام رضا لبخند میزنید..
تصویرِ شهید با باقی تصاویر فرق دارد، زنده است و زندگی بخش. تماما مفهوم و الگوست. تصویر سیدحسن رجز میخواند که ''نحن شیعةعلیابنابیطالب'' انگار با هربار دیدن تصویرش احیا میشویم که نباید عمرشیعهی علی بیفایده باشد. تصویر شهیدجمهور همچنان پر از مشغلهست، انگار از گوشه همان تصویر درتکاپوی تکمیل پروژههای باقی ماندهست و ما باید آجر بلند کنیم برای تک تک این پروژهها. تصویر شما از اخلاص و شهادت میگوید، از شهید بودن تا شهید شدن، از مخلص و با تمام جان برای خدا کار کردن.
آری تصاویر شما گَرد حیات میپاشد بر زندگیِ سرتاسر مردهی انسانهایی که زندگیشان را در بازارچهی دنیا به حراج گذاشتند..
شده تا حالا هر چی تلاش کنید اتاقتون رو تمیز کنید، بیشتر کثیف بشه؟
الان تو این وضعیتم
یکی هست توی خونمون میگه بریز وسط تمیز کنیم. میریزه وسط دستشم درد نکنه اما بعدش دیگه میره و ما رو به خدای منان میسپاره👩🦼
یکی از رفیقای ماهِ من شبهای جمعه تماس میگرفت و میگفت بیا دعای کمیل بخونیم.
من خیلی با دعای کمیل مأنوس نبودم اما همون شبها و همون تکرارها من رو وابسته به این دعا کرد و زندگیم رنگورو گرفت.مناجات خیلی قشنگه و وقتی قشنگتره که دعا از امیرالمومنین باشه مثل کمیل و مناجات مسجد کوفه و..
اینا رو گفتم که بگم من از اون رفیقم مدتی میشه که بیخبرم اما بدون اینکه بدونه تا ابد دعای خداخیرش بده پشت سرشه.
هدایت شده از مُرتاح
پرسید: انسان ها چگونه اند؟
گفت: گهی گریان، گهی خندان، گهی چون ابر سرگردان
گهی عاقلتر از عاقل، گهی نادانتر از نادان...
درباره لس انجلس نوشتم و پاک کردم. مواضع نسبت به این اتفاق انقدر جوانب داره که هر چی نوشتم دیدم یک تیکهای از پازل کمه.
♨️اظهارات فرمانده واحد عملیات هوایی آتش نشانی :
🔹آب ریخته میشه، پودر ریخته میشه، انواع مختلفی از موادهای اطفای حریق استفاده کردیم، اما شعله های آتش بیشتر و بیشترتر می شوند؛ ما در محور پاسیفیک پالیسیدز لس آنجلس داریم با هواپیماها و بالگردها اطفای حریق انجام می دهیم اما بی فایده و موثر نیست؛ شایده خنده دار به نظر برسد اما آتش را یک نفر دارد کنترل می کند.
همیشه فکر میکنم اگر اعتکافها، راهیاننورها، زیارتها، اربعین و محرم و شبهای قدر نبود؛ آدمی چطور از زنگارهای روحش رها میشد و با چه توانی به زندگی ادامه میداد؟
ما حیات زندگیمون رو محتاج عطر خدا و اهل بیتیم. اعتکاف و.. شفاخانهی روحه که ذکر اهل بیت دارویِ روحِ گردوغبار گرفتهی آدمیه.
آمار نوجوانان معتکف مایهی امیدواری بابت نسل جدیده اما یه مسئله ناراحت کننده اینه که بعضی از متوالیان اعتکافهای دانشآموزی به جای بیشتر کردن ظرفیت معنوی دانشآموز و یاددادن ترک تعلقات و.. ، فضای اعتکاف رو مطابق با دنیای نوجوان میچینن. اعتکافی که باید مایهی بروز حال معنوی باشه دقیقا با همون سطح و حال معنوی ابتدایی به اتمام میرسه.
البته که فضا درحالت کلی تاثیر خودش رو میذاره اما همین به تنهایی کفایت نمیکنه.
جاهلیت ریشه در درون داد و اگر آن مشرکِ بتپرست که در درون آدمیست ایمان نیاورد، چه سود که بر زبان لاالهالاالله براند؟
- فتح خون، شهید آوینی